Διάφοροι τύποι ανοξείδωτου χάλυβα

[megst]

Με τη τελευταία σου παράγραφο, συμφωνώ απόλυτα, αλλά στην εποχή της μαϊμουδιάς που ζούμε, είναι λίγο ανέφικτο. Ας πούμε ότι είμαι κατασκευαστής ατμοποιητών / σύρματος κλπ, και αγοράζω από μύλο παραγωγής ατσαλιού μια και μόνο 3μετρη μπάρα SS 316L. Και ας πούμε ότι την αγοράζω μόνο και μόνο για να αποκτήσω και να βρεθούν στα χέρια μου "σωστά" πιστοποιητικά Α' ύλης. Και πες μετά, ότι εσύ σαν καταναλωτής, μου τα ζητάς και στα δίνω. Ποιό traceability (για το προϊόν που συζητάμε πάντα) σου διασφαλίζει σαν καταναλωτής, ότι όλη η παραγωγή μου είναι από αυτή τη μπάρα? Άστα...τη ξέρω από μέσα τη δουλειά....

[tasos68]

Εσυ καλα τα λες φιλε μου και εχεις τις επιφυλαξεις σου.

Να πω ομως οτι το πιστοποιητικο του προιόντος αρχιζει να συντασσεται απο την στιγμη που θα μει στην παραγωγη
και ολοκληρωνεται μετα την παραγωγη καθως εκει θα κανουν και δοκιμες
καμψης, εφελκισμου και οτι άλλο ειναι να δοκιμασουν.

Αυτο το πιστοποιητικο το εχει η εταιρεια που κατασκευαζει και ακολουθει το προιόν μεχρι τον τελικο
καταναλωτη, οποιος κι αν ειναι αυτος, χωρις να εχει σχεση απο ποσα χερια θα περασει μεχρι να ερθει
σε εσενα, σε εμενα, ή σε καποιον άλλον.

Εγω ειμαι υποχρεωμενος να το δωσω, οταν καποιος αγορασει το υλικο και το ζητησει και υποπτευομαι οτι και οι άλλοι εμποροι επισεις.

Για παραδειγμα βαζω ενα πιστοποιητικο για συρμα 1mm/304, μονο και μονο για να δειτε για τι πραγμα μιλαω.
Δεν εχει καμια σχεση με τα συρματα που εχουν εδω τα παιδια.

[megst]

Εξαιρετικό πιστοποιητικό για την 1.4301, Γερμανική αντίστοιχη της 304. Δεν διαφωνούμε πουθενά, απλά σαν μηχανικός παραγωγής, ανέφερα ότι μαϊμουδιές στη χρήση πιστοποιητικών Α' ύλης, γίνονται εύκολα 

[tasos68]

Συγνωμη αν εδωσα την εντυπωση οτι διαφωνω μαζι σου.
Φυσικα και δεν διαφωνω 

[Τουρίστας]

Δεν νομίζω κι εγώ πως παίζει ρόλο στο άτμισμα και να υπάρχουν διαφορετικές αποδόσεις αντιλήψιμες σε οποιαδήποτε περίπτωση,
μιλάμε για διαφορές μετάλλων στο κράμα της τάξης του 4-5% αν εχω καταλάβει καλά.
Κάτι που μου σκάει φλασάκι ειναι η σκληρότητα μόνο, με όσο βάρος έχει αυτό στο άτμισμα 
ίσως και γιατί πέρασα παλιότερα απο δουλειές με εστιατόρια όπου υπήρχε μία κάθετη τότε, οτι το ανοξείδωτο με άνθρακα έλεγαν είναι το πιό σκληρό και ανθεκτικό.
Είτε τα μαχαίρια που τα ακόνιζες σαν ξυράφια και δεν παθαίναν τίποτα, είτε για τους πάγκους. Πιστεύω όμως πως η σημερινή τεχνολογία θα εχει αλλάξει κάποια πράγματα.
Το σίγουρο με το 316 είναι οτι δεν εισαι και τόσο ανήσυχος για το αν θα οξειδωθεί, προσωπικά δηλαδή θα αισθανόμουν άνετος με τη διάβρωση ή οξείδωση και για δύο μήνες χωρίς πλύσιμο,
αλλά όχι με άλλα πράγματα. Π.χ έχω βουρτσίσει ατμοποιητή με τα καλύτερα σαπούνια κουζίνας, κόντρα βούρτσες και ξανά και μετά σκέφτηκα για ξύδι και έβγαλε κομμάτια απο τις τρύπες του αέρα στη βάση.. Δεν είναι τόσο ίσως θέμα υγιεινής, αφου μιλάμε για εκτός του τανκ, αλλα για απόδοση ίσως.. 

[megst]

Συγνωμη αν εδωσα την εντυπωση οτι διαφωνω μαζι σου.
Φυσικα και δεν διαφωνω 

Όχι και...συγνώμη  . Γενικά πάντως νομίζω, ότι είμαστε έρμαια της τιμιότητας του κάθε κατασκευαστή / εμπόρου. Για αυτό και δεν μπαίνω καν στο κόπο, να φανατίζομαι ή να υπερσπίζομαι π.χ. συγκεκριμένο τύπο μετάλου.

[athkatla]

Τωρα για το "L". Το L (low carbon) υποδηλωνει χαμηλη περιεκτικοτητα σε ανθρακα (το εχουν ξαναγραψει καποιοι άλλοι εδω). Δεν γνωριζω τι σχεση εχει με το ατμισμα, ή αν ειναι καλη ή κακη η υπαρξη του. Αυτο που ξερω να πω, ειναι οτι στη βιομηχανια, ο μονος λογος που ζηταει καποιος προιοντα με "L" (304L ή 316L) ειναι γιατι η χαμηλη περιεκτικοτητα του ανθρακα βοηθαει στην συγκοληση και μονο αυτο.

 Τασο, εδω ειναι ενα αρθρο για το L απο τον Βρετανικό συνδεσμο ανοιξειδωτου χαλυβα.   http://www.bssa.org.uk/topics.php?article=110   Εν συντομια, η χαμηλη περιεκτικοτητα ανθρακα χρειαστηκε αρχικα για να αποφευχθεί ενα ειδος διαβρωσης το οποιο ενδεχομενως να εχει σχεση και με το ατμισμα; ελπιζω οχι ή εστω μονο σε ακραιες συνθηκες.    Στη συνεχεια διαπιστωσαν οτι η χαμηλη περιεκτικοτητα ανθρακα διευκολυνει  και τη συγκόλληση.

[tasos68]

...στην ουσια μιλαει για διαβρωση τμηματος απο υψηλη θερμοκρασια
και αυτη η θερμοκρασια υπαρχει κατα την συγκοληση. Μιλαμε για θερμοκρασιες
που φτανουν τους 800 βαθμους κελσιου.

Δε νομιζω οτι χρειαζεται να το αναλυσουμε τοσο πολυ... αποψη μου παντα,
γιατι με την τοση αναλυση, πραγματικα χανουμε την ουσια.

Ισως αυτο που ενδιαφερει την κοινοτητα εδω να ειναι, οτι τετοιες θερμοκρασιες
δεν "πιανουν" τα μοντακια μας και ουτε φτανουν τους 400+ βαθμους που αντεχουν
τα ανοξειδωτα αυτα.

[athkatla]

Το SS χρησιμοποιειτε πλεον και σαν πηνειο, εισαι σιγουρος οτι δεν φτανει τους 400C;
Πριν 2-3 χρονια χρησιμοποιουσαμε λεπτο Kanthal D,A1,μηχανικα μοντ και μπαταριες 18350. Τωρα εχουμε διπλα clapton, ηλεκτρονικα 200w και lipo.
Δεν τα γραφω αυτα για να κινδυνολογησω απλα να εχουμε το νου μας, το ηλεκτρονικο τσιγαρο εξελισεται με γεωμετρικη προοδο!

[tasos68]

Δεν ξερω ποιος τυπος ανοξειδωτου χρησιμοποιειτε στα πηνια.
Αυτο που ησχυει ομως ειναι οι θερμοκρασιες που αναφερα πιο πανω.
Δηλαδη ο 304-304l μεχρι 425 βαθμους
και ο 316-316L μεχρι 450 βαθμους

Ας μην ξεχναμε οτι υπαρχουν και ποιοτητες που αντεχουν κανονικα
μεχρι και 1100 βαθμους (310s)

[Τουρίστας]

Ενα άρθρο εδώ http://www.worldstainless.org/Files/issf/non-image-files/PDF/Euro_Inox/WhenHealthComesFirst_EN.pdf
σχετικά με τα "κουζινικά πρότυπα" που δεχόμαστε και στον ατμό.
Μας λέει οτι κάθε χώρα αποδέχεται κι ένα διαφορετικό εύρος κραμάτων και μερικές κάποια πολύ συγκεκριμένα, σε γενικές γραμμές απο 2** έως 4**.
Η Ιταλία πχ είναι λίγο περίεργη και πιο ανοιχτή και με διαβαθμίσεις, πιστοποιεί πρακτικά ή ίσως αυτόνομα, δηλαδή στρεσάρει  και δοκιμάζει τις ανοχές, εκ νέου κι απ ότι καταλαβαίνω.
Πχ τα χειρουργικά ατσάλια, περνάνε απο εναζώτωση, που αν και γνωστή απο αιώνες, τελευταία αποκτά μόλις μεγαλύτερο μερίδιο, λόγω της σκληρότητας που προσφέρει, αλλα και λόγω της χρήσης της σαν αντικαταστάτη του Νικελίου που ειναι ακριβό πλέον. Αυτό το ανοξείδωτο είναι το μόνο που αποδέχεται για κάποιες περιπτώσεις εφαρμογής, στα μαγειρικά σκεύη πάντα.
Απο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον ασχολήθηκα λίγο και μου φτάνει τοσο...
Αυτόματη συγχώνευση συνεχόμενων μηνυμάτων
Βρήκα κι αυτό επίσης εδώ γύρω:
http://e-kapnisma.gr/index.php/topic,340.msg776035.html#msg776035
Μια "πρακτική ασφάλεια" που έχουμε όπως καταλαβαίνω, είναι οτι τα υλικά μας (υγρό και φιτίλια) , αλλοιώνονται ή καίγονται σε κάποιες περιπτώσεις σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες της πυράκτωσης της αντίστασης/πηνίου. Η vg θα μυρίζει περίεργα-όξινα, το φιτίλι θα καεί κλπ