Ήρθε και η σειρά μου, τρεις ολόκληρες εβδομάδες από τη στιγμή που παρέλαβα!
Πολύς ντόρος έχει γίνει γι αυτά τα υγρά, και κυρίως αρνητικός. Μέχρι πρότινος, υπήρχε έντονη φημολογία γύρω από αυτά τα υγρά. Τα έβρισκες παντού, από εξειδικευμένα καταστήματα μέχρι και πάγκους σε λαϊκές, σύμφωνα με μαρτυρίες ατμιστών. Προσωπικά, ότι υγρό και αν είχα δοκιμάσει από αυτή τη σειρά, δεν μου άρεσε και παρόλο που αρκετές φορές τοπικό κατάστημα μου είχε προτείνει να τα δοκιμάσω, είχα αρνηθεί κατηγορηματικά. Ο λόγος ήταν ότι στο μυαλό μου αυτά τα υγρά ήταν ανάξια σχολιασμού και δεν ήταν τίποτα άλλο από μία αρωματισμένη βάση, σε χαμηλή τιμή. Όχι, δεν τα είχα σε υπόληψη, και γευστικά και επειδή κανείς δεν μπορούσε να πει με σιγουριά ποιος τα φτιάχνει και από που προέρχονται. Μέχρι που πριν κάποιες μέρες, ήρθε η openprotocol.gr να ταράξει τα νερά, αποκαλύπτοντας τα πάντα γι αυτή τη σειρά. Ήμουν από τους πρώτους που επικρότησαν αυτή την ενέργεια, καθώς υπάρχουν πολλοί ατμιστές που τα προτιμούν και καλό είναι να ξέρουν τι ατμίζουν. Η εταιρεία αποφάσισε να μου στείλει μια δεκαπεντάδα για δοκιμή, θεωρώ γνωρίζοντας ότι λέω αυτά που έχω να πω έξω από τα δόντια, και έτσι αποφάσισα να τους δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Πρόκληση υπήρξε στη δοκιμή το να τα αντιμετωπίσω σαν να μην τα έχω δοκιμάσει ξανά, ιδιαίτερα μετά από δοκιμές εξαιρετικών υγρών, αλλά νομίζω ότι τα κατάφερα καθώς στο σετ υπήρχαν υγρά τα οποία δεν είχα ακούσει ξανά.
Natura RY4 Tobacco, 9mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 1.58Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Πρώτο υγρό της δοκιμής, με έναν τίτλο ο οποίος στους παλαιότερους ξυπνά γευστικές μνήμες. Στο μπουκαλάκι κάτω από τον τίτλο, αναγράφεται «συν βανίλια και καραμέλα». Όσοι γνωρίζουν τη γεύση του RY4 από όταν ήταν στις δόξες της, θα παραξενευτούν καθώς η καραμέλα θεωρείται δεδομένη. Η μυρωδιά από το μπουκαλάκι πολύ υποτονική αλλά με την καραμέλα να φαίνεται πάνω από το καπνικό υπόβαθρο. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Η γεύση είναι αρωματικά καπνική, με την καραμέλα να φαίνεται ελάχιστα. Στρογγυλεύει με τη βανίλια, αφήνει λουλουδάτα αρώματα και έχει σίγουρα και κάποιο ξηρό καρπό τον οποίο δεν μπορώ να προσδιορίσω επακριβώς, τείνω όμως προς φιστίκι ή αμύγδαλο. Στη ρινική εισπνοή δεν αλλάζει κάτι και για μένα τα 9mg νικοτίνης είναι επίπονα, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη ο καπνός με την καραμέλα κάνουν ωραία παιχνίδια. Επίγευση δεν μένει σχεδόν καθόλου ενώ το χτύπημα είναι μπόλικο παρά την πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε VG. Για τον τελευταίο λόγο, νομίζω ότι δεν είναι απαραίτητο να αναφερθώ σε παραγωγή ατμού, καθώς είναι αναμενόμενο το πυκνό ντουμάνι. Το σίγουρο είναι όμως ότι η γεύση του δεν έχει ουδεμία σχέση με την RY4 εκδοχή που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Χωρίς αυτό όμως να το κάνει κακό ή δυσάρεστο. Ταυτόχρονα όμως, δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο. Δύσκολα θα μπορέσω να φανταστώ πεπειραμένους ατμιστές να προτιμούν αυτό το υγρό, όπως επίσης δύσκολα θα μπορέσω να φανταστώ νεοεισερχόμενους στο άτμισμα να το δοκιμάζουν και να φεύγουν από το κατάστημα χωρίς ένα μπουκαλάκι, έστω και ως διάλειμμα από την βασική τους γεύση. 67/100.
Natura RY6 Tobacco, 9mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 1.58Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Στο μπουκαλάκι κάτω από τον τίτλο, αναγράφεται «βανίλια, καραμέλα και μαγεία». Έχει καιρό στην αγορά αυτό το υγρό και όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει, είχε αναφερθεί ως εξαιρετικός κλώνος Tribeca. Αυτό οφείλεται σε ένα κακό που έχουμε σαν ατμιστές, κάθε υγρό που περιέχει RY4 Double και Μαλτόλη να το θεωρούμε ως κλώνο Tribeca. Επιτρέψτε μου λοιπόν να διαφωνήσω ευθύς εξ’ αρχής με αυτό καθώς στο μόνο που μπορεί να οδηγήσει ένα τέτοιο σκεπτικό, είναι ατυχείς συγκρίσεις. Το άρωμα από τη μύτη είναι χαρακτηριστικό, με τον καπνό, την καμένη ζάχαρη και τους ξηρούς καρπούς να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή μου και ξεκίνησα. Η γεύση είναι γλυκιά και καραμελένια, και ακολουθείται από τα καπνά και τα ξηροκάρπια. Στην εισπνοή από τη μύτη δεν κατάφερα να βγάλω άκρη καθώς το κάψιμο από τη νικοτίνη παραήταν έντονο για μένα. Στην εκπνοή από τη μύτη όμως, η μαλτόλη είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό κάνοντας τον ατμιστή να νομίζει ότι καταναλώνει μαλλί της γριάς. Ελάχιστη επίγευση, κατά κύριο λόγο καπνική, κάνει το υγρό αρκετά συμπαθητικό. Εντυπωσιακή είναι η μυρωδιά που αφήνει στο χώρο καθώς θέλει πραγματικό γνώστη του Tribeca για να καταλάβει ποιο είναι το ένα και ποιο το άλλο. Ευχάριστο και γλυκό καπνικό που τα πάει αρκετά καλά ακόμα και για τέτοιο ποσοστό VG. Ανέκαθεν πίστευα ότι τα καπνικά πρέπει να μην έχουν πάνω από 50-60% VG και η γνώμη μου αυτή ενισχύεται δοκιμή με τη δοκιμή. 75/100
Natura Manhattan, 9mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 1.58Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Από τα πιο πολυσυζητημένα υγρά της σειράς τον τελευταίο καιρό. Σκούρο, πλούσιο και nutty είναι η περιγραφή που αναγράφεται κάτω από την ονομασία. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, η μυρωδιά που έρχεται είναι ελαφρά καπνική και το φιστίκι αρκετά διακριτό. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε! Η γεύση του είναι πολύ κοντά στη μυρωδιά καθώς το φιστίκι γεμίζει το στόμα και συνοδεύεται από μία απαλή καπνική γεύση, η οποία μάλλον τύπου RY είναι. Η εμπειρία κλείνει με μια ελαφρά γλυκάδα, η οποία φέρνει σε καμένη ζάχαρη αλλά όχι καραμέλα, με αποτέλεσμα αρκετά καλό. Το ίδιο πρόβλημα με τα προηγούμενα συνάντησα στη ρινική εισπνοή καθώς η νικοτίνη με έτσουξε αγρίως, ενώ στη ρινική εκπνοή ξεκαθαρίζει ο RY χαρακτήρας του καπνικού του στοιχείου. Η επίγευση δεν είναι καθόλου επίμονη και χαρακτηρίζεται από μια όμορφη γλυκάδα και νότες ξηρών καρπών. Πολύ ευχάριστο υγρό το οποίο ατμίζεται άνετα οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. 79/100
Natura King’s Glory, 9mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 1.58Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Επόμενο καπνικό υγρό με παρόμοια περιγραφή όπως το προηγούμενο. Το άρωμα από το μπουκαλάκι εντελώς άλλο φυσικά, με κάτι λουλουδάτο να κυριαρχεί και τον καπνό να μην έρχεται σχεδόν καθόλου στη μύτη. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν για να δούμε τι έχει να μας πει και αυτό. Με την πρώτη τζούρα τρόμαξα λίγο καθώς η ένταση της γεύσης ήταν αναπάντεχα μεγάλη. Γνωστή γεύση, μου πήρε λίγο να την ταυτοποιήσω αλλά κατέληξα στο ότι το κυρίαρχο στοιχείο είναι φιστίκι τύπου Αιγίνης καθώς η προσομοίωσή του σε υγρό αναπλήρωσης θυμίζει πάντα κάτι μεταξύ λουλουδιού και λουκουμιού. Το καπνικό κομμάτι του υγρού είναι αρκετά πίσω, αλλά υπαρκτό και μάλιστα δεν το λες καπνικό αλλά μάλλον τσιγαρίσιο (βλ. κάτι Tony Montana της ίδιας εταιρείας). Εισπνοή από τη μύτη δεν, καθώς καίει αλλά στην εκπνοή καταλαγιάζει αρκετά ο λουλουδάτος χαρακτήρας του και γίνεται αρκετά πιο ευχάριστο. Η επίγευση ελάχιστη παρά την ένταση της γεύσης, αφήνει μια στιφάδα στο στόμα η οποία γλυκίζει για λίγο. Δεν το βρήκα και πολύ ευχάριστο, σίγουρα μπουχτιστικό χωρίς να έχει και πολλά να προσφέρει από πλευράς ευχαρίστησης. 62/100.
Natura Maxxboro, 9mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 1.58Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Ίσως το best seller της σειράς καθώς είναι ένα από τα πιο δημοφιλή υγρά σε νεοεισερχόμενους στο χώρο. Προσωπικά απορώ γιατί, αλλά θα το δούμε πιο μετά αυτό. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, καταλαβαίνουμε αμέσως που οφείλεται το έντονο πορτοκαλί χρώμα του. Μέλι να φαν και οι αρκούδες. Σίγουρα περιέχει και κάτι καπνικό μέσα, όλα τα υγρά που παραπέμπουν σε Marlboro ή τύπου Cowboy Blend λόγω ονόματος περιέχουν. Αλλά στη μυρωδιά δεν καταλαβαίνεις και πολλά. Το μέλι για κάποιον που έχει δοκιμάσει αρκετά υγρά, είναι ένα κάπως τρομακτικό συστατικό γιατί συνήθως είναι πολύ έντονο, λιγωτικό, αφήνει άσχημη και βαριά μυρωδιά στο χώρο και δεν φεύγει με τίποτα από τον ατμοποιητή. Τρομαγμένος λοιπόν, έβαλα υγρό και ξεκίνησα. Ευτυχώς, το μέλι δεν ήταν τόσο έντονο, χωρίς όμως αυτό να το κάνει λιγότερο μπουχτιστικό και λιγωτικό. Το καπνικό στοιχείο είναι πλέον εμφανές και μόλις το στόμα συνηθίσει λίγο την έντονη γλυκάδα, αρχίζει να φέρνει σε κάτι πουρίσιο. Πάλι δεν μπόρεσα να αφήσω ατμό στη μύτη χωρίς να βάλω τις φωνές, αλλά η εκπνοή από τη μύτη είναι πολύ ευχάριστη αφήνοντας την πουρένια αίσθηση που ανέφερα πριν, μαζί με αρώματα μελιού, πολύ πιο ήπια φυσικά. Η επίγευση είναι γλυκιά και ευχάριστη, ενώ μετά από λίγο το στόμα έχει μια ελαιώδη αίσθηση με γεύση που παραπέμπει σε σκούρα φύλλα καπνού. Ο λόγος που απορώ λοιπόν για την απήχηση που έχει αυτό το υγρό σε νέους στο σπορ, είναι η τόση γλύκα του. Αλλά τα γούστα είναι γούστα και αν αυτό συνεισφέρει στο κόψιμο του τσιγάρου και στην ομαλή μετάβαση στο άτμισμα, πάω πάσο χαρωπά. Προσωπικά δεν νομίζω να το ατμίσω ξανά πάντως καθώς είναι πολύ έντονο για τα γούστα μου. Αυτό δεν το κάνει καθόλου κακό βέβαια! 74/100
Natura Baba’s Bounty, 9mg, Erlkonigin Clone, 0.25mm Kanthal A1, 1.75Ω, 2.0mm MC, Βαμβάκι.
Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια? Ξεκινάω με την παραδοχή του ότι ντρέπομαι που δεν έχω δοκιμάσει ακόμα το πολυφημισμένο Alien Vision Bobba’s Bounty, αλλά τι να κάνουμε, κάποια στιγμή θα πέσει και αυτό στα νύχια μου. Οπότε δεν έχω σκοπό να κάνω κάποια σύγκριση, αν και πάλι άτοπη θα ήταν. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, η μυρωδιά είναι χαρακτηριστικότατη. Μπανάνα σαν να μην υπάρχει αύριο. Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε. Πρώτη εντύπωση, φρίκη μαύρη. Είχα ξεχάσει πόσο πολύ ο συγκεκριμένος ατμοποιητής ενισχύει το χτύπημα οπότε το κάψιμο στο λαιμό με τίναξε στον αέρα. Πράξη δεύτερη, αφού πλέον ήμουν υποψιασμένος, και άρχισα να καταλαβαίνω τη γεύση του υγρού. Ωραία και γλυκιά μπανάνα, χωρίς χημικές νότες, και μια καπνιστή υποψία. Το στόμα συνήθισε γρήγορα τη γεύση και άρχισε να φαίνεται κάπως καλύτερα ένα πικρό καπνικό κομμάτι, αλλά σε μικρή ποσότητα και ένταση με αποτέλεσμα να αδυνατώ έστω και να προσεγγίσω την ταυτότητά του. Αυτή τη φορά έσφιξα τα δόντια και άφησα λίγο ατμό να περάσει στη μύτη, με τα ίδια επίπονα αποτελέσματα με πριν, αλλά κατάφερα να καταλάβω μία μικρή οξύτητα στη μπανάνα. Στην εκπνοή από τη μύτη, κρέμα μπανάνας και μία άλλη απροσδιόριστη μυρωδιά, προερχόμενη μάλλον από το καπνικό κομμάτι, ενώ η κάπως πιο επίμονη από τα προηγούμενα επίγευση, δίνει την αίσθηση καραμελωμένης μπανάνας. Πολύ ευχάριστη έκπληξη αυτό το υγρό, ατυχής ο συνδυασμός των 9mg με τον Erl για τα κυβικά μου. 79/100
Natura Burst of Joy, 9mg, Erlkonigin Clone, 0.25mm Kanthal A1, 1.75Ω, 2.0mm MC, Βαμβάκι.
Βασικά όταν διάβασα αυτή την ονομασία, σε συνδυασμό με το «Close your eyes» που μας λέει κάτω από την περιγραφή, περίμενα κάτι σε φρούτο. Άνοιξα το μπουκαλάκι και είδα πόσο έξω έπεσα. Η μυρωδιά ήταν σχετικά ελαφριά με το καπνικό στοιχείο να ξεχωρίζει μαζί με μια καραμελένια γλύκα. Εντάξει λοιπόν, κάτι σε καπνική καραμέλα θα περίμενα μετά από αυτό. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Έντονη γεύση, καθ΄ όλα δυσάρεστη για μένα καθώς ήταν εμφανώς ένα μίγμα Virginia και καραμέλας βουτύρου. Μπορεί το δεύτερο να μην άφηνε ακριβώς αυτή τη γεύση, αλλά αυτό που θύμιζε ο συνδυασμός με γύρισε στην φρίκη που έφαγα την πρώτη φορά που δοκίμασα το κάστανο της FA. Για μισό λεπτό, κάπου το έχω ξαναπεί αυτό. Μετά από έλεγχο στο αρχείο μου, βρήκα την περιγραφή μιας παρόμοιας εμπειρίας με το Vaponaute Into the Wild. Πράγματι, υπάρχει αρκετό κοινό έδαφος ανάμεσα στα δύο υγρά. Ίδια με τη γεύση είναι και η ρινική εισπνοή, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη το υγρό δεν έχει κάτι άλλο να πει. Μετά τις 5-10 αυτές τζούρες, άδειασα άμεσα τον ατμοποιητή και γέμισα με σκέτη βάση. Αλίμονο, από όλα τα υγρά που έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής από τη σειρά, αυτό ήταν με την πιο επίμονη γεύση. Για όσους αρέσκονται σε αυτό το ατμιστικό προφίλ, ίσως και να έχει απήχηση, για μένα πάντως, μακριά και αγαπημένοι! 52/100
Natura Virginia Tobacco, 9mg, Erlkonigin Clone, 0.25mm Kanthal A1, 1.75Ω, 2.0mm MC, Βαμβάκι.
Είπα να ξεπετάξω και άλλο ένα υγρό με προφίλ χαμηλά στις επιλογές μου. Τι χαμηλά, τάρταρα!!! Το άρωμα από το μπουκάλι, προκαλεί ανατριχίλα. Χαράς για κάποιους, τρόμου για μένα. Virginia σε όλο του το μεγαλείο, πιο χαρακτηριστική μυρωδιά, δύσκολα θα βρει κανείς. Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε. Μία τζούρα, δύο τζούρες και βουρ για πλύσιμο του ατμοποιητή. Τα όρια αντοχής καθώς και το pain threshold μου χτύπησαν κόκκινο από τη βιρτζινίλα με αποτέλεσμα να πετάξω το μοντ στην άκρη και να μην θέλω να δω ατμό για αρκετή ώρα... «Έλα ρε φίλε, τα παραλές»! Και όμως όλα τα παραπάνω, είναι κομπλιμέντα για το υγρό, καθώς θεωρώ ότι το συγκεκριμένο, όσο το απεχθάνομαι, τόσο καλύτερο Virginia είναι. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι μέσα στα τοπ πέντε που προτιμώνται από νεοεισερχόμενους στο χώρο. Μπορεί να μην μου αρέσει εμένα, αλλά πιστεύω ότι δικαιούται ένα 73/100.
Natura Narghile Apple, 9mg, Kayfun 3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 1.44Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Ξανά: τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια? Δύσκολα θα βρεθεί πρώην καπνιστής ο οποίος να μην έχει δοκιμάσει αργιλεδιά στην καπνιστική του καριέρα, και μια φορά τουλάχιστον να έχει γεύση μήλο. Με το που άνοιξα το μπουκαλάκι, η μυρωδιά ήταν πολύ καλή σε αυτό που θυμάμαι: ταμπάκο, μελάσα, μήλο και κάρβουνο. Και να φανταστείτε ότι κάποτε μου άρεσε αυτός ο συνδυασμός!!! Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Μήλο έχουμε άφθονο, και μάλιστα με τον τρόπο στον οποίο αποδίδεται και στον αργιλέ. Η γλυκάδα είναι και αυτή εκεί όπως και το δροσιστικό κομμάτι αυτής της απόδοσης, ο γλυκάνισος. Μόνο που τελευταίο μας παράπεσε λίγο, κάνοντας το υγρό να μοιάζει περισσότερο με Appletini Ούζου παρά με αργιλεδιά. Στη ρινική εισπνοή τονίζεται λίγο περισσότερο η οξύτητα και παραδόξως, η νικοτίνη δεν με έστειλε αδιάβαστο. Μάλλον οφείλεται στον ατμοποιητή αυτό! Στην εκπνοή από τη μύτη κυριαρχεί ο γλυκάνισος ο οποίος στο κλείσιμο στρογγυλεύει με την γλυκάδα από το μήλο. Η επίγευση, όχι και πολύ επίμονη, φέρνει αρκετά στο μυαλό την καρβουνίλα που έμενε μετά από μια δρακίσια σε αργιλέ, αλλά στο τέλος ο γλυκάνισος είναι που μένει. Μια πολύ καλή προσπάθεια απόδοσης της συγκεκριμένης εμπειρίας, που με λίγο δουλειά ακόμα, και με τα δύο μήλα της Liqua ως μπούσουλα, μπορεί να πάει ψηλά. 78/100
Hexocell Lost Atlantis, 9mg, Kayfun 3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 1.44Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Καπνά, μπανάνα και φράουλα μας λέει στην περιγραφή του το υγρό και σίγουρα ακούγεται ενδιαφέρον. Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Η μπανάνα είναι το κυρίαρχο στοιχείο σε αυτό το σημείο, με μια οξύτητα προφανώς προερχόμενη από τη φράουλα να ακολουθεί. Ο καπνός, άφαντος μέχρι στιγμής. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Είναι άλλο ένα υγρό που φέρνει στο μυαλό τα καπνά Nakhla για ναργιλέ, καθώς η μπανάνα χτυπάει αλύπητα, τα αρώματα της φράουλας είναι εκεί και στο τελείωμα εμφανίζεται και το καπνικό στοιχείο. Στη ρινική εισπνοή το υγρό θυμίζει καφέ αρωματισμένο με σιρόπι φράουλας και ευτυχώς ο ατμοποιητής δεν ανεβάζει πολύ το χτύπημα και δεν έβρισα πολύ σε αυτή την προσπάθεια. Στην εκπνοή από τη μύτη υπάρχει έντονο το καπνικό στοιχείο όχι όμως σε σημείο να μπορείς να ξεχωρίσεις το είδος του, ακολουθούμενο από τη φράουλα. Η επίγευση, όχι πολύ επίμονη, περιορίζεται σε μια καπνική αίσθηση με τη γλύκα που μένει από τη μπανάνα. Στους νοσταλγούς της αίσθησης του ναργιλέ, πιστεύω ότι θα έχει μια απήχηση. 74/100
Hexocell Fallen Empire, 9mg, Erlkonigin Clone, 0.25mm Kanthal A1, 1.75Ω, 2.0mm MC, Βαμβάκι.
Όλα τα τείχη καταρρέουν, μας λέει στην ετικέτα, και φυσικά δεν μπορούμε να έχουμε την παραμικρή ιδέα για το γευστικό προφίλ αυτού του υγρού. Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη για να αναγνωρίσω μια έντονη μυρωδιά καπνών, μάλλον ανατολίτικου στυλ, νότες ξηρών καρπών και κάτι γλυκό και λουλουδάτο χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε. Πολλά και μπερδεμένα τα στοιχεία της γεύσης του. Έντονα καπνικό, μοιάζει με Virginia χωρίς τη χορταρίλα, με νότες φιστικιού, και κάποια αρώματα φρούτων και ελαφριάς σοκολάτας. Τείνω να πιστέψω ότι χρησιμοποιεί φιστίκι τύπου Αιγίνης και βύσσινο. Παραδόξως ούτε τώρα ήταν επίπονη η εισπνοή από τη μύτη και τα στοιχεία του φιστικιού και της σοκολάτας εντάθηκαν κάπως. Στην εκπνοή από τη μύτη, το καπνικό στοιχείο επικρατεί και ακολουθείται από τα φρουτένια και λουλουδάτα αρώματα που είδαμε πριν. Η επίγευση, σχεδόν ανύπαρκτη, χαρακτηρίζεται από καπνικό στοιχείο και μάλλον θυμίζει εμπειρίες από υγρά στη φιλοσοφία των Turkish Tobacco. Θα το τοποθετούσα ανάμεσα σε υγρά που θα ήθελε κάποιος να ατμίσει μετά από πολύ φαγητό. Υπερβολικά έντονο όμως για τα γούστα μου, κάτι που δεν θα με πείραζε αν δεν ήταν τόσο μπερδεμένο. 65/100
Hexocell Liberty, 9mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 1.88Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Σκούρο, πλούσιο και με ξηροκάρπια μας λέει η ετικέτα ότι είναι αυτό το υγρό. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, δεν θέλει και πολύ για να αναγνωρίσει κάποιος τα κλασσικότατα πλέον αρώματα του RY και της καμένης ζάχαρης. Σαν το Manhattan ένα πράγμα, μόνο που βγαίνει λιγότερο έντονο και χωρίς τόση ένταση στους ξηρούς καρπούς. Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε. Ωραίες και καθαρές γεύσεις από RY4 όπως αποδίδεται στην Double παραλλαγή του, καμένης ζάχαρης και νότες ψημένου φιστικιού. Σημειώνω επίσης ότι κάποια στιγμή που το άτμισα παρουσία τρίτων, μου ανέφεραν ότι τους μύρισε μαλλί της γριάς. Μοιάζει πάρα πολύ με το Manhattan με αρκετές διαφορές όμως, όπως πιο έντονο το καπνικό στοιχείο και την καμένη ζάχαρη και σε δευτεροτρίτο ρόλο τους ξηρούς καρπούς. Επίσης, το σύνολο των αρωμάτων είναι σαφώς πιο ελαφρύ με αποτέλεσμα να το κάνει ένα γλυκίζον καπνικό που άνετα δουλεύει και όλη μέρα. Η ρινική εισπνοή αφήνει γλύκα και RY ενώ η εκπνοή από τη μύτη αφήνει καμένη ζάχαρη και ξηρούς καρπούς. Η επίγευση θυμίζει brulee χωρίς τη γαλατίλα. Ψηλά στις προτιμήσεις μου από τη σειρά. 79/100
Hexocell Sunrise Fantasy, 9mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 1.88Ω, 2.5mm MC, Nakamitchi.
Μαγικό φρουτώδες μυστήριο είναι αυτό που αναγράφεται κάτω από την ονομασία του υγρού. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, η μυρωδιά της φρουτένιας τσιχλόφουσκας είναι αυτή που χτυπάει τη μύτη. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή με την ελπίδα οι γεύσεις να αποδίδονται καλά. Πράγματι, η γεύση είναι ακριβώς αυτό που μυρίζεις. Τσιχλόφουσκα δεκαετίας ογδόντα πάνω σε μια βάση μέντας, όχι μενθόλης. Στην αρχή χτυπάει αυτή η χαρακτηριστική ανακατεμένη γεύση των φρούτων και μετά έρχεται η μέντα. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ένα ένα τα φρούτα, σε στιγμές όμως εμφανίζονται πιο διακριτές κάποιες γεύσεις μούρων, φράουλας και ελάχιστη μπανάνα. Το σύνολο της γεύσης όμως, είναι αυτές οι κλασσικές τσίχλες που μασούσε η νεολαία, μοσχοβολούσε η αίθουσα και μπινελίκωνε ο δάσκαλος. Συν μέντα. Στη ρινική εισπνοή, η μέντα παραδόξως δεν εμφανιζόταν τόσο ενώ για άλλη μια φορά γυρνάς στα χρόνια του δημοτικού. Στην εκπνοή από τη μύτη τα αρώματα, αν και εμφανώς εξασθενημένα, των φρούτων είναι που κυριαρχούν και μια ελαφρά οξύτητα. Υπάρχει επίγευση και δεν μπορώ να την περιγράψω. Αν βρείτε πάντως καμία από εκείνες τις ροζ τσίχλες που ήταν σαν μακαρόνια, δουλέψτε τις και θα καταλάβετε. Με κούρασε, με μπούχτισε και έδωσα αγώνα για να καθαρίσω τον ατμοποιητή, αλλά μου άρεσε. Ένα υγρό το οποίο πραγματικά θα άξιζε τον τίτλο του Bubble Gum. 78/100
Hexocell Frozen Fruits, 9mg, Erlkonigin Clone, 0.25mm Kanthal A1, 1.75Ω, 2.0mm MC, Βαμβάκι.
Ζουμερή ευχαρίστηση με παγωμένη αίσθηση είναι αυτό που μας υπόσχεται το υγρό. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, ένα όξινο άρωμα φρούτων του δάσους είναι αυτό που έρχεται στη μύτη. Ευχάριστη αίσθηση. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Τελικά μόνο η οξύτητα θυμίζει φρούτα του δάσους καθώς το σώμα του υγρού αποτελείται από τροπικά φρούτα με τον ανανά να δίνει το ρυθμό και να είναι το μόνο που μπόρεσα να αναγνωρίσω. Θα τολμήσω να πω ότι μάλλον περιέχει φρούτο του πάθους και ίσως λίγο μάνγκο όμως, με πάσα επιφύλαξη. Όλα αυτά συνοδεύονται από άφθονη μενθόλη φυσικά και ο συνδυασμός είναι ευχάριστος και καλοκαιρινός. Στην εισπνοή από τη μύτη η μενθόλη σε συνδυασμό με τη νικοτίνη κάνει επίπονη την εμπειρία με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολο να πάρεις κάτι έξτρα από τις επιμέρους γεύσεις. Στην εκπνοή από τη μύτη εμφανίζεται ένα πολύ ωραίο άρωμα που εμένα μου βγάζει κάτι σε ροδάκινο και λάιμ, όρκο δεν θα πάρω όμως. Η επίγευση θυμίζει τσίχλα τροπικών φρούτων και παραμένει σαφώς πιο επίμονα από τα άλλα υγρά της σειράς. Το βλέπω να πηγαίνει σφαίρα σε καλοκαιρινές εξορμήσεις, και θα πρότεινα στην εταιρεία να προσθέσει και λίγο καρύδα μέσα. Έτσι θα μπορέσει κάποιος να το κατατάξει σε καλοκαιρινό κοκτέιλ υγρό και θα γίνει ακόμα πιο ευχάριστο. Για τους οπαδούς της δροσερής συνεύρεσης φρούτων και μενθόλης, προτείνω άμεση δοκιμή. 79/100
Υπήρχε άλλο ένα υγρό στη σειρά, το London Rain, το οποίο αφού το μύρισα και σε συνδυασμό με την περιγραφή, αποφάσισα να μην το δοκιμάσω. Περιέχει έντονα αρώματα καραμέλας βουτύρου και ως γνωστόν αυτή η γεύση μου προκαλεί μια κάποια απέχθεια. Δεν θα ήταν σωστό να το κρίνω λοιπόν. Θα παρατηρήσατε ότι πουθενά δεν μίλησα για χτύπημα ή για παραγωγή ατμού. Αυτό γιατί η συμπεριφορά των υγρών σε αυτούς τους τομείς, ήταν πανομοιότυπη. Άφθονος ατμός, σε απόλυτη αρμονία με την μεγάλη περιεκτικότητα σε VG, και χτύπημα σαν να ατμίζεις 50/50 9ρια. Επίσης, δεν συνάντησα σε κανένα σημείο προβλήματα με την τροφοδοσία. Κρατάω μια επιφύλαξη όμως για την συμπεριφορά των υγρών κατά τους χειμερινούς μήνες όσον αφορά αυτό το κομμάτι.
Ομολογώ ότι αυτή η δοκιμή αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη για μένα. Όταν ενημερώθηκα ότι θα μου έστελναν αυτά τα υγρά, το είδα λίγο σαν αγγαρεία. Δεν τα είχα σε εκτίμηση. Η άποψή μου αυτή γύρισε 180ο όμως και τα είδα με άλλο μάτι. Δεν πρόκειται να κάνουν κάποιον να πει wow, αλλά είναι εμφανές πλέον ότι κυριαρχούν στις προτιμήσεις των νεοεισερχόμενων για κάποιο σοβαρό λόγο, και όχι μόνο για την τιμή τους. Η οποία είναι άκρως ανταγωνιστική και στα €9/30ml παίζουν χωρίς αντίπαλο. Ένα σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να λύσει η εταιρεία, είναι οι περιεκτικότητες νικοτίνης. Νομίζω ότι αυτοί που ατμίζουμε πλέον σε περιεκτικότητες μεταξύ 3-6mg είμαστε πολλοί και δεν νοείται να θες να προσεγγίσεις ατμιστές ετών χωρίς να προσφέρεις τη νικοτίνη που θέλουν. Παρά την υψηλή περιεκτικότητα σε VG το εννιάρι πονάει!
Αυτό, όπως και όλα τα review που έχω κάνει, μπορείτε να τα βρείτε και στο
http://cruiser79.blogspot.gr/ 
1010 Απαντήσεις
160759 Εμφανίσεις
