Εδώ και λίγη ώρα διαβάζω τις παραπάνω γνώμες. Συμφωνώ με το κοινό συμπέρασμα, αλλά, ένα μεγάλο αλλά. Ασφαλώς και δεν υπάρχει κάποιος χρυσός κανόνας που να μας δείχνει πότε μειώνουμε τη νικοτίνη, όπως επίσης και πως όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια και κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά. Είναι επίσης γνωστό πως η νικοτίνη είναι σοβαρή εξάρτηση, και σε συνδυασμό με το κ.τ. με τις χιλιάδες άγνωστες χημείες του, έρχεται για να δέσει το γλυκό. Όμως, ο οργανισμός φωνάζει και πρέπει να είμαι σε θέση ν' ακούσω. Κι εξηγούμαι.
Στο κ.τ. τα παραδείγματα αμέτρητα και αλλοπρόσαλλα. Από προσωπική εμπειρία να πω μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα. Φίλος και βαρύς καπνιστής όπως εγώ, το έκοψε με μία προσπάθεια εδώ και 9 χρόνια. Άλλος στενός φίλος, χρόνια σαλονάτος καπνιστής (με 3, 4 τσιγάρα ημερησίως), δεν μπόρεσε ποτέ να διακόψει το κάπνισμα. Στην περίπτωσή μου, τα τελευταία χρόνια μπορούσα να εξαφανίσω το κάμελ σκέτο σε μόλις 3 ώρες. Τα 60+ ημερησίως τα τερμάτιζα χωρίς να χορταίνω το κάπνισμα. Το πιο αποθαρρυντικό που ξέρω είναι μία γνώμη άκαπνου καπνιστή (ναι). Να σου λέει πως, ύστερα από 25 χρόνια διακοπής, ένα τσαφ αρκεί για να ξανακαπνίσει. Το νοσταλγεί και στον ύπνο του. Στο κάπνισμα πιστεύω πως δεν είναι τόσο το 1mg εισπνεόμενης νικοτίνης που λέει η κάθε Βικιπαίδεια αλλά τα χιλιάδες χημικά.
Στο η.τ. είδα τα σπουδαία κι ενδιαφέροντα, και με κάθε αφορμή το επαναλαμβάνω στο φόρουμ πως έκανα μεγάλο λάθος που μέσα σε 3 μήνες έτρεξα για να ρίξω τη νικοτίνη. Από 18mg είμαι τώρα στα 6mg και βασανίζομαι άδικα. Τα περίεργα τώρα. Πρώτα απ' όλα, μακάρι να πάνε όλοι οι καπνιστές στο η.τ., όμως αν το πετάξουν θα είναι ξεκάθαρα δικό τους λάθος. Κι εξηγούμαι κι εδώ.
Θα επιστρέψω στα 18mg νικοτίνης και θα το πιάσω από την αρχή και σωστά. Όλες αυτές τι μέρες δεν το έκανα γιατί παρατηρούσα πόσο σπουδαία δουλειά κάνει το η.τ., απλώς τώρα τερμάτισα.
Ενώ ρουφάω αέρα εδώ και πολλές μέρες, ενώ ήδη ο οργανισμός φωνάζει, ενώ έχω τρελά νεύρα και στερητικά (αϋπνίες, ακατάσχετα φαγοπότια, έλλειψη συγκέντρωσης κ.λπ.). Παρ' όλ' αυτά, μπορώ να ασχολούμαι, για παράδειγμα, με το η.τ. (στησίματα, φορτίσεις ξεφορτίσεις, γυαλίσματα...), μπορεί να περάσουν 45 ή ακόμα και 60 λεπτά χωρίς ν' ατμίσω. Με λίγα λόγια: λάθος χρήση του η.τ. ενώ αυτό προσπαθεί να με βοηθήσει.
Ο δικός μου μπούσουλας: τα νεύρα. Δεν χρειάζεται να δω κάτι περισσότερο. Τα ml, ποτάμια, και το αποτέλεσμα μεγάλη ψυχολογική πίεση με σκαμπανεβάσματα.