Γιώργο, μια διαφωνία την έχω με το σκεπτικό σου.
1) Ο φορέας που πιστοποιεί, φέρει ακέραια την ευθύνη γι αυτό το οποίο πιστοποιεί. Και έχει εξουσιοδοτηθεί να το κάνει αυτό. Υπό αυτό το πρίσμα, πιστοποίηση θα υπήρχε αν πχ μια τυχαία εταιρεία, η Cruiser Α.Ε. πιστοποιούσε υγρά και η πιστοποίηση αυτή συνόδευε το φάκελο, με την Α.Ε. υπεύθυνη γι αυτό που πιστοποιεί.
2) Στο ΓΧΚ από όσο γνωρίζω, υποβάλλεται φάκελος γνωστοποίησης και όχι έγκρισης. Στα φάρμακα ή παρόμοια σκευάσματα αναγράφεται ο αριθμός γνωστοποίησης ή έγκρισης ανά περίπτωση. Στα υγρά Όχι. Και γνωστοποίηση δεν σημαίνει έγκριση ούτε πιστοποίηση.
3) έστω ότι υποβάλλεται φάκελος για κάποιο υγρό και αυτό κυκλοφορεί κανονικά. Με το σκεπτικό σου, αυτό θεωρείται πιστοποιημένο. Αν με τα δεδομένα που συλλέγονται από εκεί και μετά αποφασιστεί ότι πρέπει να σταματήσει η κυκλοφορία του, σταματάει να είναι πιστοποιημένο? Δεν είναι λίγο οξύμωρο?
Πάντα εννοείται υπάρχει η πιθανότητα να κάνω λάθος. το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν διαφορές ερμηνείες για το τι σημαίνει πιστοποίηση. Εγώ δεν θεωρώ ότι η έγκριση ή η μη απαγόρευση κυκλοφορίας συνιστά πιστοποίηση.
Δες το και λίγο από την πλευρά των ετικετών Π.Ο.Π.: το Metaxa ας πούμε δεν είναι κονιάκ αλλά brandy γιατί πολύ απλά δεν παράγεται στις περιοχές Cognac της Γαλλίας και ο αρμόδιος φορέας δεν θα το πιστοποιήσει ποτέ.
Από κινητό.