Μπορεί να μην μου συμβαίνει συχνά, αλλά κάποιες φορές τυχαίνει να βρίσκομαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Έτσι λοιπόν όταν το μεσημέρι της Παρασκευής πέρασα να πω ένα γεια από το e-tsigaro Κέρκυρας, τα παιδιά εκεί μου είπαν ότι μου έχουν homework. Γυάλισε το μάτι μου όταν είδα 6 μπουκαλάκια Nuse Drops, εντελώς συμπτωματικά στα 6mg/ml, και μετά τα απαραίτητα σουβλάκια και μπύρες, τα παρέλαβα μετά χαράς. Τα υπό εξέταση ήταν: National Favorite, Caribbean Coconut, Morning Energy, Wild Cherry, Mature Pear και Belgian Caramel. Και τα γράφω ακριβώς με τη σειρά που τα δοκίμασα, όλα σε Kayfun 3.1ES Clone, με MC kanthal 1.6Ω με αλλαγή βαμβακιού και άτμισμα 1 μλ σκέτη βάση ώστε να στρώσει το βαμβάκι, πάνω σε SVD στα 4.3v.
National Favorite.
Στην επίσημη περιγραφή της εταιρείας, αναφέρεται ως: «υπέροχα ισορροπημένο, αυθεντικό άρωμα καπνού και ξηρών καρπών».
Το άρωμα στη μύτη δεν έλεγε και πολλά. Καταλαβαίνεις εύκολα ότι πρόκειται για κάτι καπνικό, αλλά μέχρι εκεί. Κανένα άλλο διακριτό άρωμα όσο και αν έβαλα τη φαντασία μου να δουλέψει. Τοποθετήθηκε στον ατμοποιητή και ξεκίνησε το πάρτι! Στην εισπνοή, η καπνική βάση ήταν έντονη, χωρίς όμως να σου δίνει να καταλάβεις λεπτομέρειες. Σίγουρα δεν περιέχει Virginia καθώς είναι χαρακτηριστική η γεύση του, και υπάρχει και μία καλή ξηρότητα. Στην ρινική εισπνοή και στην εκπνοή, έβρισκα και κάτι άλλο το οποίο δεν μπορούσα ακόμα να ξεχωρίσω. Άρχισα λοιπόν τα παιχνίδια. Κατέβασα τα βολτ μέχρι και στα 3.7, ανέβηκα ως 4.8, έκανα γαργάρες με στοματικό διάλυμα, και άρχισα και τα απανωτά lung hits. Τελικά, κάτι ανακαλύψαμε. Μικρές μικρές δόσεις καραμέλας, αλλά σε τέτοιο βαθμό που χρησιμοποιούνται μόνο για το στρογγύλεμα της γεύσης και όχι για απόδοση καραμέλας. Με το στόμα μου να το συνηθίζει, άρχισα να καταλαβαίνω και μία τρίτη γεύση κρυμμένη. Δυσκολεύτηκα να καταλάβω αν είναι καφές, ξηροί καρποί ή μια σταγόνα Acetyl Pyrazine για το τελείωμα. Κατέληξα ότι τελικά είναι ξηρός καρπός και τείνω προς το φουντούκι. Μη νομίσει κανείς ότι θα το ατμίζει και θα γεμίζει το στόμα του πραλίνες, αλλά βρίσκεται εκεί και σε ιδανικό επίπεδο ώστε να αφήσει στο στόμα μια υπόνοια ελαιώδους ξηρότητας και να αφήσει την εντύπωση ότι μπορεί να είναι μεν ελαφρύ, αλλά έχει φιλοσοφία πίσω του που παραπέμπει σε πουράκι. Το χτύπημά του αρκετά δυνατό για τα 6mg που περιέχει, και η παραγωγή ατμού εντυπωσιακή. Στο χώρο αφήνει ένα ανεπαίσθητα γλυκό άρωμα που δεν τραβάει την προσοχή, και εύκολα μπορεί να αποτελέσει το καπνικό του καθενός για όλη μέρα. Δεν κουράζει, δεν μπουχτίζει, είναι ευχάριστο και ελαφρύ στη γεύση. 80/100 από εμένα και ανεπιφύλακτη σύσταση να το δοκιμάσουν όσοι ψάχνουν αυτό ακριβώς: ένα ελαφρύ αλλά ωραίο καπνικό για όλη μέρα.-
Caribbean Coconut.
Στην επίσημη περιγραφή της εταιρείας, ισχυρίζεται ότι σε πηγαίνει σε ατέλειωτες παραλίες με λευκή άμμο και κρυστάλλινα νερά και προτρέπει να κλείσουμε τα μάτια μας αισθανόμενοι τη ζέστη των νησιών (της Καραϊβικής προφανώς.)
Εν μέρει θα συμφωνήσω με την περιγραφή, αλλά με ανορθόδοξο τρόπο τον οποίο θα εξηγήσω παρακάτω. Προσωπικά, την καρύδα την αντιλαμβάνομαι με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους: 1) Την καρύδα του δέντρου, ξηρή στο στόμα χωρίς γλύκα, τραγανή και με αυτούσια γεύση, 2) το γλυκό καρύδας (όποιος θέλει έχω εκπληκτική συνταγή), το οποίο συνήθως είναι τέντα στη ζάχαρη, μαλακό ως μαστιχώδες και με έντονη τη γεύση της καρύδας, 3) Την αποξηραμένη καρύδα, την οποία θα συναντήσουμε σε γλυκά, με ελάχιστη γεύση και φυλλώδη υφή και τέλος… το γνωστό σε όλους μας αντηλιακό το οποίο ευτυχώς δεν ξέρω τι γεύση έχει! Αυτή είναι η τρίτη καρύδα που δοκιμάζω, και δυστυχώς δεν ξεφεύγει από τον κανόνα όσο τουλάχιστον αφορά το άρωμα. Το γνωστό σε όλους μας αντηλιακό. Και εδώ είναι το κομμάτι που συμφωνώ στην περιγραφή. Όντως κλείνοντας τα μάτια, το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι το μπιτσόμπαρο που συχνάζεις συνήθως και που ο αέρας μυρίζει καρύδα, βότκα και τσιγάρο. Με όλα αυτά στο μυαλό και με την δυσάρεστη εμπειρία προηγούμενων δοκιμών με καρύδα, γέμισα τον ατμοποιητή και άρχισα τη δοκιμή μου. Στην αρχή, έλαβα την συνηθισμένη πλέον χημική γεύση καρύδας. Άρχισα να νευριάζω γιατί θα έπρεπε να αδειάσω ατμοποιητή αλλά του έδωσα μια ευκαιρία ακόμη. Και αυτό το συστήνω σε όλους όσους το δοκιμάσουν, για τον απλούστατο λόγω του ότι μόλις το στόμα μου συνήθισε την καρύδα, άρχισε να βγαίνει καλύτερα η γεύση και το άρωμα. Το χημικό στοιχείο χάθηκε, εμφανίστηκε ένα καπνικό υπόβαθρο απροσδιόριστου τύπου και η γεύση έγινε πιο ελαιώδης και με περισσότερες σχέσεις με αυτό που λεν καρύδα του δέντρου. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη και με τη ρινική εισπνοή του ατμού, η οποία παρέμεινε χημική αλλά με λίγο τροποποίηση της συνήθειας του να αφήνουμε ατμό να μπαίνει στη μύτη, όσοι το κάνουμε, το υγρό μπορεί να γίνει ευχάριστο. Αυτό το οποίο με αποτρέπει από το να χαρακτηρίσω το συγκεκριμένο υγρό ως μια πολύ καλή εκδοχή καρύδας, είναι το ότι πρέπει να το ατμίσεις με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να πάρεις πραγματικά αυτό που έχει να σου δώσει. Αν ξαναέπεφτε στα χέρια μου, θα το άτμιζα ευχάριστα, αφού πλέον ξέρω το κόλπο. Αλλά δεν νομίζω να πήγαινα στο μαγαζί ζητώντας το συγκεκριμένο υγρό λόγω ανάγκης και έλλειψης! 65/100 κοστίζει η ζημιά που μας έκανε!
Morning Energy
Στην επίσημη περιγραφή της εταιρείας, απευθύνεται σε αυτούς που είναι όλη μέρα στην τσίτα και ισχυρίζεται ότι με τα αρώματα επιλεγμένων φρούτων και βοτάνων, είναι σαν να έχεις ενεργειακό ποτό στον ατμοποιητή σου. Προσωπικά, διαφωνώ πλήρως. Το άρωμα που λαμβάνεις όταν ανοίγεις το μπουκαλάκι, θυμίζει εκείνη την παλιά παιδική αμαρτία που λεγόταν Big Babol Banana. Ποτέ δεν ήμουν οπαδός της τσίχλας, αλλά θυμάμαι όλη την αίθουσα στο δημοτικό να αναδίδει αυτό ακριβώς το άρωμα. Γέμισα τον ατμοποιητή μου και περίμενα ακριβώς αυτό, μία γλυκιά μπανάνα. Το αποτέλεσμα, ήταν αρκετά διαφορετικό. Στην αρχή, η μπανάνα κάλυπτε τα πάντα και άφηνε μια γλυκιά επίγευση. Υποψιασμένος όμως από τα δύο πρώτα, συνέχιζα να ατμίζω με την ησυχία μου, περιμένοντας να φανούν και τα πιο υποχθόνια συστατικά του υγρού. Και καλά έκανα. Μετά από ένα ml περίπου, άρχισε να υποχωρεί η ένταση της μπανάνας, καθώς προφανώς την συνήθιζε το στόμα μου. Η γεύση στρογγύλεψε αρκετά και όταν άρχισε να καταλαγιάζει η γλυκάδα, εμφανίστηκε και το στοιχείο της κρέμας. Τώρα, άρχισε να μου θυμίζει μία άλλη αμαρτία, της πιο ενήλικης ζωής μου. Banana Split, ένα παγωμένο γλυκό το οποίο στην Αμερική ιδιαίτερα αποτελεί λόγο Εθνικής υπερηφάνειας. Και όμως, ήμουν σίγουρος ότι αναγνώριζα άλλο ένα συστατικό το οποίο μου ήταν πολύ γνωστό. Μισό ml αργότερα, αποκαλύφτηκε και αυτό. Κανελίτσα κυρίες και κύριοι, και μάλιστα όχι απλή αλλά η κανελίτσα του γνωστού μας κανελομπισκότου, χωρίς όμως το μπισκότο (κανέλα με καμένη ζάχαρη δηλαδή) και φυσικά σε κλάσματα της έντασής της. Αν προσπαθούσα να αντιστοιχίσω αυτό το υγρό με κάτι πραγματικό, θα έλεγα μία πολύ ώριμη μπανάνα, κομμένη στη μέση, και γεμιστή με κρέμα χτυπημένη σε σαντιγί, χαμηλών λιπαρών (να μην ακούγεται τόσο η γαλατίλα) και χωρίς ζάχαρη, αφού η μπανάνα είναι ήδη γλυκιά. Η παραγωγή ατμού και πάλι εξαιρετική, και το χτύπημα αρκετό για ένα εξάρι υγρό. Θετικό επίσης ότι τα αρώματα κατά τη ρινική εισπνοή δεν αλλάζουν και πολύ, και κατά την ρινική εκπνοή, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Όσο για τη μυρωδιά στο χώρο, πρέπει να πω ότι είναι ανεπαίσθητη και όταν την πιάσεις καταλαβαίνεις μόνο τη μπανάνα. Ωραία όλα αυτά, όμως ουδεμία σχέση μπορώ να βρω με το όνομα του υγρού. Εκτός αν ο εμπνευστής γνωρίζει καμία δεσποινίδα η οποία φτιάχνει αυτό το γλυκό για πρωινό, και την οποία ευχαρίστως ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ ΤΩΡΑ! 74/100 για μια πολύ ωραία έμπνευση που όμως δεν μεταδίδεται και στο όνομα.
Wild Cherry
Στην επίσημη περιγραφή της εταιρείας, αναφέρεται ως ένα νοστιμότατο μπολ κεράσια σε ένα όμορφο μπουκάλι. Καλά το πήγαν, αλλά με υπερβολική μετριοφροσύνη νομίζω. Το άρωμα που δίνει το μπουκάλι, είναι αυτό που περιμένει κανείς. Αγριοκέρασο, με την έντονη μυρωδιά του και τη χαρακτηριστική οξύτητα. Και δεν απογοητεύει ούτε στη γεύση τον ανυπόμονο φρουτοφάγο. Το έβαλα στον ατμοποιητή και πραγματικά σοκαρίστηκα. Άγριο κεράσι, μαριναρισμένο σε ζάχαρη, να τρώγεται με το κουτάλι και όλη η μυρωδιά, η γεύση και η όξινη επίγευση του σιροπιού να ανακατεύονται στο στόμα, χωρίς να σπάνε και χωρίζουν. Αφού το αρχικό ηλίθιο χαμόγελο ατμιστικής ευτυχίας επανήλθε, μαύρες σκέψεις με κυνήγησαν: αν συμπεριφερόταν και αυτό όπως τα προηγούμενα, λογικά θα άλλαζε η γεύση του μετά από λίγο. Αλλά προς τα πάνω ή προς τα κάτω? Αδειάζοντας το μυαλό μου, συνέχιζα να ατμίζω σαν κύριος. Όντως, πιο μετά η έκρηξη του κερασιού ήταν λιγότερο έντονη, αλλά ταυτόχρονα και η οξύτητα και η γλυκάδα. Το άρωμα όμως σταθερό. Και σαν να έχω την εντύπωση ότι διέκρινα ένα καπνικό υπόβαθρο. Αν είναι έτσι όντως, bravo!!! Αν όχι, να μια καλή ιδέα για παραλλαγή… Η παραγωγή ατμού άνω του μετρίου και το χτύπημα λίγο κάτω από το αναμενόμενο. Στην ρινική εισπνοή και εκπνοή, η συμπεριφορά του άψογη και πραγματικά με τρώει το χεράκι μου να το αναμείξω με κανένα γερό καπνικό, στυλ French Pipe και έχοντας στο νου το Umami Pipe Type το οποίο δουλεύει ακριβώς αυτή τη φιλοσοφία. 82/100 με πολλή άνεση.
Mature Pear.
Στην επίσημη περιγραφή της εταιρείας, μας λένε ότι πρόκειται για γλυκά και ζουμερά αχλάδια τα οποία παράγουν μία ζουμερή γεύση καλοκαιριού. Αρκετή υπερβολή, αλλά φυσικά μιλάμε για Άγγλους που δεν έχουν ιδέα τι πάει να πει καλοκαίρι… Το άρωμα του υγρού είναι φρουτώδες και παραπέμπει σε αχλάδι, όχι τα μικρά τα πράσινα, αλλά εκείνα τα μεγάλα τα κίτρινα τα τραγανά τα οποία όποτε βρίσκω, τσακίζω μετά μανίας! Και για μία ακόμα φορά, η εταιρεία παρέδωσε ότι υποσχέθηκε. Ο ατμοποιητής γέμισε, το κουμπί πατήθηκε και ήρθα αντιμέτωπος με μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις σε υγρό αναπλήρωσης. Απίστευτη, γλυκιά, ελαφρά όξινη γεύση από αυτά ακριβώς τα αχλάδια που μου αρέσουν. Ούτε πολύ γλυκιά, ούτε πολύ ξινή, ούτε υπερβολικό άρωμα, με τέλειες αναλογίες και το μόνο που έλειπε ήταν η φλούδα. Ανήσυχος και πάλι, συνέχισα να ατμίζω, αλλά αυτή τη φορά δεν άλλαξε καθόλου η γεύση. Παρέμεινε ίδια μέχρι το άδειασμα. Παραγωγή ατμού πολύ καλή και χτύπημα ελαφρύ για εξάρι υγρό. Και όλος αυτός ο συνδυασμός δίνει εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ανεβοκατέβασα βολτ, τράβηξα τζούρα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, αποτέλεσμα ίδιο. Κάπου στα 5 βολτ άρχισε η θερμότητα να κάνει την κακία της, οπότε ο κλώνος στην άκρη να κρυώσει και πάλι κάτω στα 4,3-4,4. Ρινική εισπνοή τέλεια, χωρίς ίχνος μυρωδιάς χημείου και η εκπνοή από τη μύτη να ενισχύει την φρουτένια επίγευση. Ένα υγρό πραγματικά να το πιεις, χωρίς να μου κάνει αίσθηση να το μιξάρω για οποιοδήποτε λόγο. Δεν περίμενα να πάθω τέτοια πώρωση με ένα φρουτένιο υγρό, αλλά πραγματικά εξεπλάγην με τον πιο ευχάριστο τρόπο. Και το άρωμα στο χώρο, ελαφρύ, φρουτένιο, γλυκό τόσο που με ευκολία πείθεις κάποιον ότι εφηύρες νέα μέθοδο εναέριου αρωματισμού. Σε όσους θέλουν ένα πραγματικά ευχάριστο διάλειμμα από το συνηθισμένο τους υγρό, το συστήνω ανεπιφύλακτα και ανυπομονώ να το δοκιμάσω παρέα με βραδινή βότκα, σκέτη φυσικά. 88/100 με ευκολία και με την προειδοποίηση ότι θα βάλω χοντρή παραγγελία από το συγκεκριμένο, οπότε όποιος πρόλαβε τον Κύριον είδε!
Belgian Caramel
Στην επίσημη περιγραφή της εταιρείας, ισχυρίζεται ότι είναι μεγαλειώδης μαλακή καραμέλα σε βαρελάκι με γάλα, ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό. Και με αυτό πείστηκα ότι δεν το έχουν και πολύ με τις περιγραφές. Και είμαι ευγενικός! Το άρωμα από το μπουκάλι είναι γεμάτο πραλίνες φουντουκιού και γλύκα καραμέλας, γεγονός που με έκανε να το αφήσω για τελευταίο καθώς θεωρούσα ότι από τα έξι της δοκιμής, θα ήταν η ναυαρχίδα. Ε, να μην κάνουμε και εμείς ένα λαθάκι? Το έβαλα στον ατμοποιητή και απογοητεύτηκα σε μεγάλο βαθμό από τη διαφορά αρώματος και γεύσης. Έντονη, άγλυκη καβουρντισμένη φουντουκίλα στην εισπνοή και καραμέλα με, ευτυχώς λίγο γιατί δεν το παλεύω, καμένο βούτυρο στην εκπνοή, με την επίγευση να κυμαίνεται σε καραμελωμένο ξηρό καρπό αγνώστων λοιπών στοιχείων. Ειλικρινά, κάτι πρέπει να γίνει με τις εταιρείες που όταν δεν ξέρουν να ονοματίσουν ένα υγρό( ιδιαίτερα αυτή που κατά κανόνα κάθε όνομα αποτελείται από δύο λέξεις), παίρνουν ένα από τα συστατικά, ρίχνουν και μία τοποθεσία και καλά είμαστε. Κατά την άποψή τους προφανώς, στο Βέλγιο αρέσκονται σε καραμέλα, καμένο βούτυρο και τρίμα φουντουκιού. Τα ίδια και στη ρινική εισπνοή με την καραμέλα να γίνεται πιο έντονη, ενώ η εκπνοή δεν βοήθησε καθόλου την επίγευση να φτιάξει. Όσο προχωρούσαν τα ml, είχα μια ελπίδα για στρώσιμο, αλλά μάλλον το αντίθετο. Υποχώρησε το φουντούκι, η καραμέλα έμεινε στα κυβικά της και το βούτυρο έγινε λίγο πιο έντονο. Από παραγωγή ατμού καλά πήγε ενώ το χτύπημα αρκετά έντονο για εξάρι υγρό. Το άρωμα στο χώρο πολύ καλύτερο από τη γεύση του ατμού, με κύματα φουντουκιού και γλυκιάς καραμέλας. Αν είχε και την ίδια απόδοση γεύσης, θα το προσκυνούσα. Παρ’ όλα αυτά, δεν το βρήκα άσχημο. Απλά απογοητευτικό σε σχέση με το άρωμα του μπουκαλιού, και γι αυτό η βαθμολογία μου είναι σχετικά υψηλή αν λάβουμε υπ’ όψιν τα λεγόμενά μου. 60/100 και σύσταση προς τους απανταχού βουτυράκηδες και λάτρεις των υγρών τύπου custard να το δοκιμάσουν.
Τελικό συμπέρασμα.
Κατ’ αρχάς η συσκευασία η οποία είναι πανέμορφη. Λιτή, απέριττη και εντυπωσιακή. Το σταγονόμετρο χωράει ακόμα και σε ego tank και το καπάκι είναι όλα τα λεφτά. Στην κυριολεξία, καθώς πιστεύω ότι το 70% της τιμής, είναι η συσκευασία! Κατά δεύτερον, ψάχνοντας την αναλογία PG/VG, έστειλα mail στην εταιρία για διευκρινήσεις. Ουδεμία απάντηση, 3 μέρες τώρα. Τείνω να πιστέψω ότι δεν ξεπερνάει το 55-60% η VG, και επίσης πιστεύω ότι αυτό είναι διαφορετικό σε κάθε γεύση, καθώς βρήκα μεγάλες διαφορές στο χτύπημα υπό ίδιες συνθήκες. Γευστικά τώρα, σε γενικές γραμμές τα βρήκα πολύ καλά υγρά και νομίζω ότι θα ήθελα να δοκιμάσω και τις άλλες γεύσεις, ιδιαίτερα τις φρουτένιες. Είναι ιδανικά για όλους, από το νεότατο ατμιστή μέχρι τον ατμιστή πολλών CM3 υγρού, και λίγα αρνητικά έχω για τη γούνα τους. Θα χαρώ να τα ατμίσω ξανά! Οι βαθμολογίες θα είναι διαθέσιμες στον πίνακα αφού τελειώσω και κάτι άλλα που έχω προς δοκιμή, από άλλη εταιρεία.