Το θέμα αναφέρει απλά την λογική εξέλιξη του ατμιστή ο οποίος ανήκει πάνω από τον μέσο ατμιστή. Αν διαβάσετε μυνήματα παλαιότερων, αυτή τη σειρά ακριβώς ακολουθούν. Λογικό είναι όταν πιάνεις στα χέρια σου για πρώτη φορά τα σύνεργα ιδιοκατασκευής, να σκέφτεσαι "θα φτιάξω την υπέρτατη γεύση". Μετράς σταγόνες, μλ, παίζεις με λαβίδες, δοκιμαστικούς σωλήνες, δοκιμάζεις, ξαναδοκιμάζεις, τα δίνεις και σε άλλους, γουστάρεις όταν ακούς "πωωωωω, θεϊκό", και πάει λέγοντας. Παίρνεις πολυβολτικά, επισκευάσιμους, δοκιμάζεις σετάπ επί σετάπ, έχεις διαφορετικό ατμοποιητή για κάθε υγρό, κρατάς εξελάκια, βάσεις δεδομένων, ημερολόγιο.
Κάποια στιγμή χαλαρώνεις. Αρχίζεις να κάνεις σκέτη βάση. Καταλήγεις σε έναν ατμοποιητή. Που και που φτιάχνεις το γκανιάν υγρό σου, το οποίο δεν είναι πάντα σύνθετο. Έχεις βρει αυτό που καλύπτει εσένα. Δεν σταματάς να δοκιμάζεις νέα πράγματα, πάντα δίνεις μια ευκαιρία σε κάτι νέο. Το συρτάρι σου δεν έχει πλέον 20 μπουκαλάκια άρωμα αλλά άντε 5.
Έχεις φύγει από το τριπάκι του να προσπαθείς να πετύχεις την τελειότητα, έχεις καταλάβει ότι η ομορφιά της ιδιοκατασκευής είναι η ανομοιομορφία. Τα ποσοτά δεν σου λένε και πολλά, ούτε σε νοιάζει αν το υγρό σου θα βγει ακριβώς 85,26% VG. Ανακαλύπτεις ξανά τη στρογγυλοποίηση, και μάλιστα στη δεκάδα!
Είσαι πλέον σαν τον σεφ που ειδικεύεται στο ψάρι. Ξέρεις ότι όσο λιγότερο επεμβαίνεις σε ένα πολύ καλό προϊόν με τη μαγειρική σου, τόσο καλύτερο αποτέλεσμα θα έχεις. Δεν χρειάζεσαι περίτεχνες σάλτσες, αλλά εξαιρετική πρώτη ύλη και αγάπη!
Όλες οι ώρες που έφαγες στις αρχικές ασχολίες όταν ξέφυγες από το επίπεδο του μέσου ατμιστή, σε βοήθησαν να παραμείνεις στο άθλημα. Και γι αυτό δεν μετανοιώνεις, ούτε για τον χρόνο σου ούτε για το έξτρα χρήμα που ακούμπησες. Άλλωστε και πάλι κερδισμένος είσαι σε σχέση με το κτ.
Έχεις διαβάσει το
http://e-kapnisma.gr/index.php/topic,17948.msg642161.html#msg642161 και ξέρεις ότι εκεί οδεύεις, αργά και σταθερά!