Δεν αμφισβητώ τις προσωπικές διαπιστώσεις σας περί μπουκώματος, αλλά επιτρέψτε μου να συνεισφέρω και λίγη ερμηνεία "Φυσικής" στο όλο θέμα.
Το μπούκωμα είναι συνάρτηση της πυκνότητας του παραγόμενου ατμού και της έντασης ρουφήγματος αέρα από το drip tip, σε σχέση με τον αριθμό και την διάμετρο των οπών του αέρα του pin κάτω από την αντίσταση (μια και γίνεται αναφορά σε bottom air feed ατμοποιητές, όπως κατάλαβα), γιατί από αυτές μπαίνει ο τελικός αέρας της τζούρας.
Η πυκνότητα του παραγόμενου ατμού έχει να κάνει με τον διαθέσιμο χώρο ατμοποίησης, με την επιφάνεια που καλύπτει η αντίσταση γύρω από το ποτισμένο βαμβάκι και με τον τρόπο που την καλύπτει, με την ποσότητα του βαμβακιού εντός της αντίστασης και το πότισμά του, την διάρκεια πατήματος του fire button, καθώς και με το είδος του υγρού (τα συστατικά του) σε σχέση με την αναπτυσσόμενη θερμότητα (δηλ. είδος σύρματος, τιμή αντίστασης, watts).
Στον διαθέσιμο χώρο ατμοποίησης προφανώς μετράει η διάμετρος και το ύψος της καμπάνας.
Σημαντικό, όμως, είναι και το "τελείωμα" της καμπάνας προς την καμινάδα, ως προς το θέμα του τρόπου συμπύκνωσης/συμπίεσης του παραχθέντος ατμού κατά την είσοδό του στην καμινάδα. δηλ. αν δημιουργείται απότομη και έντονη τυρβώδης ροή (μείωση ταχύτητας της ροής του ατμού) ή όχι.
Στο drip tip (εσωτερική διάμετρος και ύψος του) ας προσμετρηθεί και η καμινάδα της καμπάνας (διάμετρος και ύψος της) και η διαφορά των διαμέτρων τους, που έχει να κάνει με την υποπίεση που "μεταβιβάζεται" από την τζούρα μέσα στον θάλαμο ατμοποίησης. Προφανώς μετράει πολύ και η συμπύκνωση του ατμού κατά το πέρασμά του από την καμινάδα στο drip tip, αλλά και προς την έξοδό του drip tip προς το στόμα.
Όλα αυτά "επικάθονται" στην ένταση ρουφήγματος της τζούρας, η οποία και δημιουργεί την ανάλογη υποπίεση (μεγάλη ή μικρή) μέσα στον ατμοποιητή, ανάλογα με τις τρύπες εισόδου του αέρα από το pin μέσα στον θάλαμο ατμοποίησης. Αυτές είναι που κυρίως παρεμβάλλονται στην εντύπωση των πραγμάτων του μπουκώματος.
Οι αντικριστές τρύπες του δαχτυλιδιού αέρα δεν επηρεάζουν διαφορετικά το θέμα, ως προς μια μονόπλευρη τρύπα δαχτυλιδιού αέρα, αρκεί το εμβαδόν του ανοίγματός της να είναι το ίδιο με το άθροισμα του εμβαδού του ανοίγματος των δύο αντικριστών οπών.
Αυτό που παίζει μεγαλύτερο ρόλο για την γεύση είναι η εισδοχή μεγάλης ποσότητας αέρα κάτω από το pin (ανεξαρτήτως του αν είναι αντικριστές ή όχι οι τρύπες του δαχτυλιδιού του αέρα), σε σχέση με την ικανή ένταση ρουφήγματος της τζούρας. Γιατί ο αέρας μπαίνοντας στο pin και βγαίνοντας από τις τρύπες του για να "χτυπήσει" την αντίσταση, αν συμπιεστεί αρκετά, αποκτά μεγαλύτερη ταχύτητα πέφτοντας πάνω στην αντίσταση. Συχνά λέγεται ότι το πηνίο της αντίστασης πρέπει να είναι κοντά στις τρύπες αέρα του χώρου ατμοποίησης για να δώσει περισσότερη γεύση. Ο λόγος είναι να μην προλάβει ο αέρας, βγαίνοντας από τις τρύπες του pin, να αναπτύξει τυρβώδη ροή (δίνη αποσυμπίεσης στην έξοδο των οπών του pin), η οποία μειώνει την ταχύτητά του.
Επίσης, όσο πιο μικρού εμβαδού επιφάνειας είναι η τρύπα αέρα του pin, τόσο πιο μικρού εμβαδού επιφάνειας μπορούν να είναι οι ανοιχτές τρύπες/τρύπα του δαχτυλιδιού αέρα για απόδοση γεύσης (διατηρώντας την ίδια συμπίεση του αέρα). Αλλά, όταν το εμβαδόν της τρύπας αέρα του pin κάτω από το πηνίο της αντίστασης είναι αποτέλεσμα αθροίσματος περισσότερων της μιας οπών, τότε η ταχύτητα του αέρα που προσκρούει πάνω στην αντίσταση από κάθε οπή του pin είναι μεγαλύτερη.
Προφανώς και σας κούρασα και συγχαρητήρια σε όσους άντεξαν και διάβασαν ολόκληρο το σχόλιο. Αλλά ήθελα να καταδείξω ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο μονοσήμαντα, όσο το αν υπάρχουν αντικριστές τρύπες στο δαχτυλίδι αέρα ή όχι. Φυσικά, η εντύπωση του καθενός είναι κυρίαρχη για τον ίδιο. Perception is reality, είπαμε.