Η νικοτίνη δεν χάνεται τόσο εύκολα.
Δεν εξατμίζεται σε μεγάλο βαθμό, εκτός αν έχουμε συνθήκες καύσωνα.
Το πρώτο είδος ωρίμανσης αφορά το "δέσιμο" των μορίων του αρώματος με τον διαλύτη (= βάση).
Προσοχή!!! Τα αρώματα δεν έρχονται σε χημική αντίδραση με τη βάση, καθώς διατηρούν τα φυσικά χαρακτηριστικά τους.
Απλά, πρέπει να σχηματιστούν οι κατάλληλοι δεσμοί με τα μόρια της βάσης.
Σίγουρα έχει τύχει σε όλους...
Πάμε σε μια καφετέρια να πιούμε φραπέ και βλέπουμε ένα αξιοσέβαστο ποσό ζάχαρης αδιάλυτο στον πάτο του ποτηριού.
Αν ανακατέψουμε με το καλαμάκι, κάπως βελτιώνεται η κατάσταση.
Αν όχι; Σε πόσο καιρό θα διαλυθεί η ζάχαρη (και αν) ;
Εδώ διαλύτης/βάση = νερό, άρωμα = ζάχαρη
Εδώ, πιανόμαστε αδιάβαστοι...
Διότι δεν κάτσαμε σε καφετέρια πλέον κάποιων ωρών...
Βάζω αμέσως ένα κουταλάκι ζάχαρη στον πάτο ενός ποτηριού με νερό.
Χωρίς ανάδευση.
Αναφέρω εντός 7 ημερών, για τα αποτελέσματα.
Υπάρχουν πολλές απορίες...
Γιατί η vg που φαίνεται πιο δραστικός διαλύτης από την pg
(η πρώτη έχει 3 υδροξείδια, η δεύτερη δύο)
¨πνίγει" τα αρώματα;
Ας ξεκινήσουμε με το απλό πειραματάκι και βλέπουμε.
Αν έκανα κάποιο λάθος και μπορεί να το ισιώσει κάποιος πλέον ειδικός, εννοείται καλοδεχούμενος.