Νομίζω ότι ο μόνος λόγος αναγραφής είναι οδηγίες της ΕΕ και ΗΠΑ σε ότι αφορά κάτι που καταναλώνεται.
Σε μερικά πράματα αυτή και μόνο είναι η αλήθεια. Και ένα από αυτά τα πράγματα (πιστεύω) ότι είναι και υγρά μας. Είναι και θέμα μαρκετινγκ. Το ίδιο το προϊόν (πιστεύω) ότι δεν παθαίνει τίποτα. Σημασία φυσικά έχει ο τρόπος και οι συνθήκες διατήρησης, αποθήκευσης κλπ. Μήπως το υγρό έχει ενσωματωμένο ημερολόγιο και μόλις περάσει η αναγραφόμενη ημερομηνία, χαλάει?

Εδώ προχθές δοκίμασα γιαούρτι που είχε λήξει πάνω από 10 μέρες (αν θυμάμαι καλά) και τουλάχιστον στη γεύση δεν είχε καμία αλλοίωση (το έφαγα και όλο και δεν είχα καμία εμφανή ενόχληση). Πριν δε κάποιο καιρό άνοιξα ένα γιαούρτι που δεν είχε λήξει και δεν ήταν καν κοντά στην ημερομηνία λήξης και είχε πιάσει μούχλα.
Πριν μερικές μέρες σε κάποια εκπομπή στην TV, καθηγητής τάδε (τροφίμων? διαιτολόγος?) είπε ξεκάθαρα ότι το γάλα αν δεν ξινίσει ή αν δεν έχει αλλοιωμένη γεύση είναι κατάλληλο προς κατανάλωση ακόμα κι αν έχει παρέλθει η ημερομηνιά λήξης του.
Στη Γερμανία το φρέσκο γάλα αναγράφει πολύ μακρύτερη ημερομηνία λήξης από αυτή στην Ελλάδα. Το αυτό είχε προταθεί και από τις ελληνικές γαλακτοβιομηχανίες αλλά δεν έγινε αποδεκτό.
Αν λοιπόν αυτά συμβαίνουν με ένα πολύ ευπαθέστερο και "ζωντανό" προϊόν φανταστείτε για τα υγρά που είναι "ψόφια" (άσε που η γλυκερίνη χρησιμοποιείται και ως συντηρητικό).