Δαίμονα, όσον αφορά στις σπείρες τουλάχιστον, είναι πολύ πιο έυκολα τα πράγματα με το mesh, γιατί είναι πολύ πιο άκαμπτο από το φιτίλι.
Κάποια πραγματάκια εμπειρικά και από μένα.
Προσωπικά έχω καταργήσει το 400άρι, γιατί νομίζω πως ακόμα και με το 50-50 PG/VG που χρησιμοποιώ, αργεί περισσότερο να μουσκέψει το προεξέχον πλέγμα. Οπότε 325!
Παίρνω λοιπόν τη λουρίδα 325 που στέλενει ο Δημήτρης με τον DID. Δεν μετράω με χάρακα, αφήνω το πλάτος όπως είναι. Για το ύψος, βάζω το πλέγμα δίπλα στον άτμο (έχω το διάφανο σώμα) και με το μάτι κόβω ένα κομμάτι από τη βάση του τάνκ μέχρι το τέλος του θετικού πόλου.
Καίω το πλέγμα με αναπτήρα (δεν έχω φλόγιστρο), πρίν το στρίψω. Προσπαθώ να κοκκινήσει κάθε σημείο της επιφάνειας του, και αυτό γίνεται σχετικά εύκολα όταν είναι απλώμένο. Αυτό το κάνω κυρίως για να αποφύγω την μεταλλικίλα που βγάζει συνήθως ένα καινούριο πλέγμα. Με αυτό το τρόπο, διατηρεί και την ελλαστικότητα του στο στρίψιμο, και συμπεριφέρεται σαν έλασμα. Αυτό βοηθάει να εφαρμόσει ακριβώς στην τρύπα που θα μπεί αργότερα.
Πρίν στρίψω το πλέγμα, στη μία του άκρη διπλώνω ένα κομμάτι περίπου 4 χιλιοστά, και μετά διπλώνω ξανά αυτό το κομμάτι των 4 χιλιοστών, και έχω ένα κομμάτι περίπου 2 χιλιοστών με ζιγκ-ζαγκ πλέγμα.
Γύρω από αυτό το ζιγκ-ζαγκ, τυλίγω το υπόλοιπο πλέγμα, χωρίς καρφιά, χωρίς άλεν. Προσπαθώ το τελικό πλέγμα στριμένο να έχει διάμετρο λίγο μικρότερη από την τρύπα στην οποία θα τοποθετηθει. Το τοποθετώ λοιπόν, και αφήνοντας το, αυτό ανοίγει και εφάπτεται με τα τοιχώματα. Σε αυτό το σημείο ελέγχω το ύψος του πλέγματος. Αν είναι κοντό, το τραβάω λίγο έξω, αν είναι μακρύ, ψαλιδάκι.
Έπειτα τυλίγω την αντίσταση. Σύρμα 0.20 kanthal. Ο αριθμός των σπειρών είναι μάλλον σχετικός με το ρεύμα που θα χρησιμοποιήσεις. Εγώ προσωρινά χρησιμοποιώ σταθερό, με μία 14500 στα 3,7. Σε αυτό το σετάπ, κάνω το σύρμα 2 περιστροφές γύρω απο το πλέγμα. Δεν έχω μετρήσει ποτέ την Ωμική αντίσταση, αλλά υπολογίζω κοντά στο 1,3-1,6 Ωμ. Τυλίγω με τη φορά του ρολογιού γύρω απο το πλέγμα, και στο τέλος, τυλίγω αντίστροφα στον θετικό πόλο. Σφίγγω γερά το πάνω παξιμάδι του θετικού, και κοιτάω το αποτέλεσμα.
Αν ακουμπάει το πλέγμα κάποιο από τα παξιμάδια του θετικού, το απομακρύνω ελαφρώς, αν είναι μακριά, το πλησιάζω. Πρέπει να βρίσκεται όσο το δυνατό πιό κοντά στα παξιμάδια, χωρίς να τα ακουμπάει.
Ποτίζω το πλέγμα με λίγο υγρό και πατάω το fire.
Νομίζω πως κανείς δεν έχει καταφέρει ποτέ να μην έχει στην αρχή κάποιο χοτ σποτ (ή έστω χωτ σπωτ κατά alex
).
Πάιρνω ένα τσιμπιδάκι και κλείνω ελαφρά τα σημεία που κάνουν χοτ σποτ πιέζοντάς την αντίσταση προς το πλέγμα. Κάνω το ίδιο βήμα 2-3 φορές. Όταν πλέον δεν έχω χοτ σποτ, ή έχω ελλάχιστο σε παρατεταμένα πατήματα, τότε γυρνάω το πλέγμα λιγάκι, γύρω από τον άξονά του. Δεν χρειάζεται ολόκληρες ή μισές περιστροφές, λίγο λίγο.
Και πάλι, μετά από 2-3 προσπάθειες, πετυχάινω το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δεν ατμίζω ακόμα. Πληρώνω το τάνκ με περίπου 1μλ υγρό μηδενικό, και κρατώντας το οριζόντια, πατάω κουμπί μέχρι να τελειώσει το υγρό. θέλει περίπου ένα λεπτάκι, άντε δύο. Συνεχόμενο πάτημα για 2 λεπτά, και κανένα χοτ σποτ.
Αυτό το βήμα το κάνω για να καθαρίσει η γεύση από την επαφή πλέγματος και αντίστασης με το δέρμα.
Έτοιμος. Για περίπου 1μλ δεν αποδίδει τα μέγιστα στη γεύση αλλά βελτιώνεται με κάθε πάτημα-ρουφηξιά.
Νομίζω πως περίπου στα 2 μλ αποδίδει στο 100%
Αυτός είναι ο τρόπος του δικού μου σεταρίσματος, και έχω καλό αποτέλεσμα. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν είναι Ο ΤΡΟΠΟΣ, αλλά είμαι ευχαριστημένος. Ελπίζω να βοήθησα έστω και ένα από τα παιδιά που έχουν δυσκολίες σεταρίσματος.
Τέλος να αναφέρω πως είμαι κάτοχος τύπου genisis για λιγότερο από μήνα. Αν κάποιο από τα πιό έμπειρα παιδία έχει να συμπληρώσει η να αφαιρέσει κάτι, ελεύθερα. Άλλωστε ο σκοπός μας είναι ο ίδιος.
Ευχαριστώ όσους είχαν την υπομονή να διαβάσουν αυτό το ποστ, και εύχομαι καλή επιτυχία
1378 Απαντήσεις
330513 Εμφανίσεις
