Το μετέωρο βήμα… του ατμιστού! - Η αλλιώς, to rebuildable κανείς... or not?

[treloneritis]

Το να δοκιμάσω κάποιες από τις διάφορες έτοιμες αντιστάσεις σε διάφορες παραλλαγές υλικών και πλέξεων που κυκλοφορούν για να πάρω πιό ευκολα μια πρώτη ιδέα, είναι οπωσδήποτε κάτι που το έχω κι εγώ κατα νού.

Για έτοιμες πλεκτές ξεκίνησε με οτιδήποτε βρεις που γράφει "MTL fused clapton coils". Θα τα βρεις σε μία αρκετά ευρεία γκάμα μουτουελάδικων ωμικότητων (συνήθως από Vandy Vape & Coilology στην Ελλάδα).

[Tem]

Οκ, μόλις τις τσέκαρα. Πολύ βολικό compo. Ευχαριστώ!

Βολικό σίγουρα γιατί σου δίνει τέσσερις διαφορετικές επιλογές. Αλλά μέχρι εκεί.....

[Υπ ατμόν]

Βολικό σίγουρα γιατί σου δίνει τέσσερις διαφορετικές επιλογές. Αλλά μέχρι εκεί.....

Ε, κοίτα, βασικά θα ξεκινήσω με το κανθαλάκι πρώτα δοκιμάζοντας κανα στήσιμο με διαφορετικά ανοιχτά-κλειστά σπειρώματα ώστε να καταλάβω τις διαφορές (αν μπορέσω να τις καταλάβω) κι ας υπάρχει στην άκρη και το πακετάκι με αυτές τις λίγες πλεκτές για τη σύγκριση. Αφού έγινε η μετάβαση ας το πάω τώρα βήμα-βήμα, με ρέγουλα. 

[thanoulis]

Η σημαντικότερη διαφορά των ανοικτών από τις κλειστές σπείρες είναι πως στις ανοιχτές δεν χρειάζεται να τσεκάρεις για βραχυκυκλώματα (hotspots).

Προσωπικά, μόνο ανοιχτές σπείρες κάνω. Και πιο εύκολες είναι και λιγότερη δουλειά έχουν. 

[Υπ ατμόν]

Νομίζω πως οκτώ, περίπου, μήνες μετά ήρθε η κατάλληλη στιγμή για ένα update: Ήταν πράγματι προδιαγεγραμμένη πορεία/μονόδρομος. Η συνολική απόδοση και ατμιστική εμπειρία που σου προσφέρει ένας επισκευάσιμος είναι σαφώς ανώτερη. Μετά τις πολύ θετικές εντυπώσεις με την Μπρουχίλντα ακολούθησε ο Άρης ΙΙ και πολύ σύντομα προστέθηκε στην παρέα τους ο Alberich (v1), με τελευταίο απόκτημα τον Dead Rabbit MTL με τον οποίο δεν τα βρήκαμε και αντικαταστάθηκε με έναν Berserker V3.

Στο διάστημα που μεσολάβησε είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω στην πράξη το πόσο διαφορετική απόδοση μπορεί να έχει ο ένας Ατμο από τον άλλον στα ίδια υγρά. Να κατασταλάξω στον τύπο του βασικού μου σύρματος και τις παραμέτρους του. Να βρω το εύρος των watt μου και τον αέρα της τζούρας μου και να καταλάβω το ρόλο που παίζει σε όλο αυτό η διαφορετική παροχή ρεύματος από συσκευή σε συσκευή (που βρίσκω πως είναι σημαντικός). Να προβληματιστώ πάνω στο εάν το Temperature Control είναι μια αυταπάτη η όχι (δεν έχω καταλήξει, παραμένω στον πειραματισμό και τον προβληματισμό του).

Διευρύνθηκε κάπως και η παλέτα στις προτιμήσεις μου. Πλέον φορτώνω πολύ άνετα φρούτα και ζαχαροπλαστικές, με απόλαυση. Σκέφτομαι μάλιστα μήπως ζυγώνει η ώρα που θα πρέπει να δοκιμάσω και κάνα Dripper.

Α, ναι! Έριξα και τη νικοτίνη μου. Από 20/18mg αποκλειστικά αλάτων που χρησιμοποιούσα με τους εργοστασιακούς μου, σε 12mg υβριδική μετά το πρώτο μήνα με εργοστασιακό και στην πορεία σε 9αρα-10ρα. Πλέον παράλληλα φλερτάρω και με 6άρα, αναλόγως του υγρού.

Μιά χαρά λέμε!