Και μάλιστα, άσχημα φορολογημένων.
Θα είμαι σύντομος
Αφορμή για το θέμα στάθηκαν οι τελευταίες εξελίξεις, αλλά και τα απανωτά πμ μελών που φοβούνται [;] να εκθέσουν την άποψή τους.
Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι διαφορετικός, αλλά…
Σκοπός η αφύπνιση των παλιών – κυρίως – μελών αλλά και όλων των ενεργών εδώ.
Αν συμφωνείτε με τα παρακάτω, διαδώστε τα κύρια μέρη. Αν όχι, το συζητάμε εδώ.
Με κατάλληλο ρετουσάρισμα, θα κοινοποιηθεί και στην gvc.
Μια φορά κι έναν καιρό, σε κάααποιο Σύμπαν, οι άνθρωποι εξαρτήθηκαν από την νικοτίνη.
Μοναδικός τρόπος πρόσληψης της ουσίας, η καύση καπνού.
Οι Ινδιάνοι, που είχαν την ιδέα, εξολοθρεύτηκαν για άσχετους λόγους.
Τη δεκαετία του 1960 ήταν must να καπνίζεις.
Αν ήσουν γιατρός, ήταν must να το διαφημίζεις κιόλας.
Τω καιρώ εκείνω δεν ήξεραν οι άνθρωποι τι εστί καύση.
Μπλα… πέρασαν χρόνια, 4 αιώνες και καλο-κακο-άσχημοι καιροί.
Κάποιοι άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά.
Το καρκινοσωληνάριο δεν σε έκανε άντρα με μούσια και 76,3 τερα-απείριονς τεστοστερόνη, ούτε η ρουφηξιά καμμένου μέσω πίπας σε έκανε την σούπερ-ντούπερ γοητευτική γυναικάρα.
Όμως…. Έτσι το έκανε ο μπαμπάς.
Κάτι Σκανδιναβοί βρήκαν κάτι – μπούκωσέ το στη μύτη – πατέντες, τις πρόλαβα μικρός, αλλά δεν διαδόθηκε η πατέντα πέραν της περιοχής τους.
Ύστερα, ήρθαν οι ροχάλες.
Διακόπηκαν, ούτε μήνα μετά την εγγραφή στο φόρουμ.
Ωραία χρόνια. Ανακαλύψαμε ότι οι σουβλατζήδες στην Ελλάδα είναι οι καλύτεροι του κόσμου [ξανάρθε η γεύση]
Ανακαλύψαμε το γενεαλογικό μας δένδρο και το πιπιλίσαμε κι
αυτό.Είχαμε βρει την κολυμβήθρα του Σιλωάμ,
ναι.
Βέβαια, κάποιες υποψίες για το μέλλον τις είχαμε [
εδώ] Μας περνούσαν ιδέες από το
μυαλόΑλλά ζούσαμε καλύτερα.
Κι ύστερα ήρθαν οι Αμερικάνοι. Με τα υπο-ώμ, τα έλαια και τις κάναβες.
Το άτμισμα έπαψε να είναι το Άγιο Δισκοπότηρο.
Γίναμε του Σατανά [διάβασε σχόλιο νούμερο
δύο]
Αρχίσαμε να ανησυχούμε για τα δόντια μας, τα πνευμόνια μας, τα όλα μας
[ναι, ρίξε μια ματιά στο φόρουμ και σκέψου πόσοι άλλοι φοβούνται να το μοιραστούν]
Τι θέλω να πω;
Το μπαστάρδεμα ήταν θέμα χρόνου. Η γνώση της ηλιθιότητας της ανθρώπινης φύσης το προεξοφλούσε.
Τι ζητάω/απαιτώ; Τώρα που φορολογούμαι τα μάλα; [ενώ πριν τα υγρά άτμισης ήταν πιο ακριβά και από το ραδιενεργό όσμιο στην απάτητη βραχονησίδα;]
1] να
διαλευκανθεί το θέμα «πιστοποιημένα υγρά» [είχα μείνει no atomizer όταν ο ίδιος ο Φαρσαλινός γνωστοποιούσε, όταν έσκαγε το θέμα του διακετύλιου, ότι οι εταιρείες δεν ήξεραν τις πρώτες ύλες, απλά έκαναν παραγγελία τα αρώματα]
2] τα μπουμπούκια των ΗΠΑ που είχαν την ιδέα να βάλουν το έλαιο που προκάλεσε τόσους θανάτους, θα μπορούσαν να είναι αγνοί κατασκευαστές πιστοποιημένων; Έλεγχος από
φορέα που ΘΑ δημιουργηθεί. Άμεσα.
3] συγκρότηση μονάδας έρευνας για τα υγρά άτμισης. Το Πανεπιστήμιο Πάτρας παράγει υγρά; Αν ναι, ας την αναλάβει. Μπορεί να είμαστε μικρή χώρα, αλλά στο άτμισμα πρωτοπορούμε. Κονδύλια υπάρχουν. Ένας στυλός bic κοστίζει 0,5, όχι 75.
4] σαφής νομοθετικός
διαχωρισμός του «συσκευή παραγωγής ατμού» από το «υγρό άτμισης». Εκ των πραγμάτων.
5]
ουδεμία φορολόγηση για τα παραπάνω. Μας φτάνει [και το χαιρόμαστε] που είμαστε πειραματόζωα.
Αρκεί το πείραμα να είναι αντικειμενικό και να έχει ταπεινά ελατήρια…
Είναι μια ασφάλεια κι αυτό.
Ας γίνει κάτι, μέρες Έκθεσης.