Ήρθε η ώρα!
Μετά από μεγάλη αναμονή, η οποία θα δούμε σε λίγο αν άξιζε, έφτασε η τελική έκδοση από το Μινωταυράκι της σειράς The Cellar από την House of Liquid. Ο Γιώργος, μου είχε υποσχεθεί πως όταν θα είναι έτοιμο, θα μου στείλει ένα μπουκάλι για δοκιμή, και όντως, σήμερα 4/7 ήρθε το δεματάκι με το πολυαναμενόμενο 60ρι μπουκάλι, με περιεκτικότητα νικοτίνης 12mg. Να σημειώσω ότι συνήθως ατμίζω στα 4-6 αλλά είμαι πολύ ανεκτικός σε μεγάλες περιεκτικότητες όταν φυσικά αυτό ταιριάζει με τη γεύση. Δεν θα μπορούσα π.χ. να φανταστώ τον εαυτό μου να ατμίζει Silverberry 24ρι… Ξεκινάω με την συσκευασία.
Το κλασσικό σκουρόχρωμο μπουκάλι το οποίο αγαπήσαμε με τη σειρά El Toro κάνει και εδώ πολύ καλή δουλειά. Σε συνδυασμό με την πανέμορφη ετικέτα, λιτή κατά τα άλλα με φωτογραφία από σειρά βαρελιών και το κόκκινο κεφάλι ταύρου(που μου θύμισε λίγο Chicago Bulls είναι η αλήθεια), δίνουν και οπτικά στον κάτοχο την αίσθηση ότι πρόκειται για κάτι ξεχωριστό. Παρά το σκούρο χρώμα, η κοκκινάδα του υγρού φαίνεται πολύ εύκολα όταν το βάλεις σε φωτεινή πηγή, πράγμα που σου ανεβάζει ακόμα περισσότερο την αίσθηση του μυστηρίου. Συστατικά, προειδοποίηση για πιθανότητα ύπαρξης ίχνους ξηρών καρπών (όσο παράξενο και να φαίνεται, είναι απαραίτητη προϋπόθεση στις περισσότερες χώρες όσον αφορά προϊόντα τα οποία προορίζονται για επαφή με το στόμα – σεβασμός στους αλλεργικούς) και περιεκτικότητα νικοτίνης, φαίνονται καθαρά στην μπροστινή όψη, χωρίς να χρειάζεσαι μεγεθυντικό φακό. Το καπάκι παραμένει ασφαλείας. Και εδώ έχουμε δύο καινοτομίες: 1) Οι προειδοποιήσεις που αφορούν προϊόντα με νικοτίνη, βρίσκονται σε μίνι βιβλιαράκι, τυλιγμένο καλαίσθητα και κολλημένο κάθετα στην αριστερή πλευρά της ετικέτας. Μάλιστα, οι προειδοποιήσεις αναγράφονται σε 13 γλώσσες! 2) Δεν υπάρχει το κλασσικό σταγονόμετρο στο στόμιο του μπουκαλιού. Είναι ανοικτό και επιτρέπει 2 πράγματα, την μετάγγιση ή απορρόφηση με σύριγγα και το βίδωμα σταγονόμετρου το οποίο δεν ξέρω αν περιλαμβάνεται στην εμπορική συσκευασία, εμένα πάντως υπήρχε. Μοιάζει με το κλασσικό επιστόμιο μουστάρδας το οποίο ξεβιδώνει μερικώς, επιτρέποντας στις σταγόνες να πέσουν. Είναι αρκετά σφιχτό και αποτρέπει διαρροές, ακόμα και ανοιχτό γυρισμένο ανάποδα, δεν αφήνει υγρό να τρέξει αν δεν πιέσουμε το μπουκάλι.
Πάμε τώρα στο άρωμα.
Δεν θα μπω καν στη διαδικασία να το συγκρίνω με την πρώτη έκδοση που δοκίμασα, καθώς μιλάμε για ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα. Τα αρώματα που έφτασαν στη μύτη μου ήταν κατά κύριο λόγο φρουτώδη. Τόσο, που νόμισα ότι μου ήρθε λάθος υγρό. Υποψιασμένος όμως, το άφησα να ανασάνει με ελαφρά ανακίνηση και του έδωσα άλλη μία «μυτιά». Έντονο άρωμα ξύλου, με bitter νότες, που θυμίζει πολύ το Campari χωρίς τη γλυκάδα του, και τα Orange Bitters τα οποία οι λάτρεις των cocktail σίγουρα ξέρουν. Έντονη επίσης και η υπόνοια φλούδας εσπεριδοειδών, αλλά όχι σε σημείο να σε κάνει να νομίζεις ότι μοιάζει με citrus mix. Ο καπνός, κάπου υποβόσκει σαν άρωμα, αλλά καλύπτεται τόσο ωραία από τα υπόλοιπα αρώματα, που όσο το μυρίζεις, τόσο σκέφτεσαι «και καπνικό να μην είναι, δεν πειράζει». Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα πολύ να αναγνωρίσω τα μπαχάρια που περιέχει το αρωματικό μπουκέτο, αλλά πρέπει να περιέχει ένα συνδυασμό allspice και μοσχοκάρφι, το τελευταίο σε ελάχιστη ποσότητα. Νομίζω ότι έπιασα και μυρωδιά από juniper, το κύριο συστατικό του gin, αλλά μάλλον με γελάει η μύτη μου, το πακέτο των μπαχαρικών είναι τόσο αρμονικό που μπορεί να μην ξεχωρίζουν μεμονωμένα τα αρώματα, αλλά το σύνολό τους αποζημιώνει. Όπως αποζημιώνει και το έντονο κόκκινο χρώμα του υγρού, το οποίο μπορεί μεν γευστικά και αρωματικά να μην έχει να μας πει κάτι, αλλά στους διάφανους ατμοποιητές είναι πραγματικά όμορφο.
Πάμε τώρα στη γευστική δοκιμή.
Σαν μεθοδολογία, θα χρησιμοποιήσω τον καινούριο Gemini Mini 2Ω, στα 4, 5 και στα 6 βολτ του VV No.1, έναν Τ3 2.2Ω στα 4.3 βολτ του λάβα και στα 4, 5 και 6 του VV No.1, και ένα DCT 1.5Ω στα 4 βολτ του VV No.1. Αν αναστηθεί και ο Cisco 306 μου μετά από μπάνιο σε βότκα, θα στάξω και λίγο εκεί!
Βίδωσα λοιπόν το σταγονόμετρο στο μπουκάλι και ξεκίνησα να γεμίζω τον Gemini Mini. Παρόλο που ο χώρος γεμίσματος είναι πολύ στριμωγμένος, δεν δυσκολεύτηκα, η πυκνότητα του υγρού και η δοσολογία που πετάει το σταγονόμετρο είναι στην εντέλεια. Το κόκκινο χρώμα σε συνδυασμό με το μπλε του τανκ, έδωσαν ένα ωραίο μοβ συνδυασμό και προχωράμε στο δια ταύτα! Ξεκίνημα στα 4 βολτ και… ΥΠΕΡΟΧΟ! Το στόμα γέμισε με ατμό πλούσιο σε καπνικά αρώματα, η μύτη γέμισε φρούτα και η επίγευση έντονη και ξύλινη. Εξαιρετικό ντουμάνι και χτύπημα όσο ακριβώς πρέπει. Μία ελαφριά υπόνοια οξύτητας στη γλώσσα, τελειώνει αρμονικά την διαδικασία, και τα μπαχαρικά συμπληρώνουν το πακέτο χωρίς να ξεχωρίζουν ή να επικαλύπτουν τα αρώματα. Εντύπωση μου έκανε στον λίγο ατμό που άφησα να δραπετεύσει προς τη μύτη, το ελαφρύ τσούξιμο, ίδιο με αυτό που είχε ο καπνός από το (μακριά και αγαπημένοι) κανονικό τσιγάρο. Επόμενη προσπάθεια στα 5 βολτ. Κακό αποτέλεσμα. Η διπλή αντίσταση τοποθετημένη ψηλά, έδωσε πολύ ζεστό ατμό και μία μονότονη γεύση δίχως σώμα. Αυξήθηκε αρκετά η αίσθηση του γλυκού, αλλά τίποτα παραπάνω. Ζεστός ατμός και ξερό στόμα. Τα 6 βολτ μου έδωσαν αμέσως καμένο, οπότε δεν ασχολήθηκα περαιτέρω. Πάμε τώρα στον Τ3. Το οπτικό αποτέλεσμα εδώ είναι σαφώς βελτιωμένο, καθώς ο ατμοποιητής είναι διάφανος. Στα 4 βολτ, η γεύση και το χτύπημα ήταν κάπως υποτονικά, αλλά παρ’ όλα αυτά πιο οξυμένα, πράγμα το οποίο μου δημιούργησε προσδοκίες για τα περισσότερα βολτ. Και όντως έτσι ήταν! Τα 5 βολτ, απογείωσαν πραγματικά το αποτέλεσμα, κάνοντάς με να νομίζω ότι βρίσκομαι στα υπόγεια οινοποιίας που παλαιώνει κρασί σε ξύλινα βαρέλια. Μυρωδιά ξύλου πέρα από κάθε προηγούμενο, με καπνική γεύση και τελείωμα φτιαγμένο για άφθονο αλκοόλ! Χτύπημα σε φυσιολογικά επίπεδα και ατμός που χρειάστηκε να περιμένω λίγο για να δω την οθόνη. Τα 6 βολτ, δεν είχαν κάτι παραπάνω να μου δώσουν εκτός από μία πιο γλυκιά γεύση. Λόγω της υποτονικής συμπεριφοράς στα 4 βολτ, αποφάσισα να παρακάμψω το λάβα, και να πάω κατευθείαν στο καρτοτάνκ. Εδώ λοιπόν το Μινωταυράκι ανέβηκε ένα ακόμα επίπεδο. Οι γεύσεις του καπνού έγιναν πιο έντονες και ο συνδυασμός με τα αρώματα πιο δεμένος, πυκνός και αρμονικός. Η γλυκάδα υποχώρησε αρκετά, όχι όμως και οι φρουτώδεις νότες που το συμπληρώνουν εξαιρετικά. Το χτύπημα, ανέβηκε στα αναμενόμενα επίπεδα χωρίς όμως να γίνεται δύσκολο, ακόμα και για ατμιστή χαμηλού βεληνεκούς. Μεγάλο μειονέκτημα είναι όμως ότι όπως τα περισσότερα υγρά της εταιρείας, είναι «βαρύ» για τους ατμοποιητές, και ζήτημα είναι αν το κάρτο αντέξει 7-10 ml.
Τελικό συμπέρασμα.
Την πρώτη φορά που το δοκίμασα, αυτό που ονόμασα Version 1.0 Beta, ο Γιώργος μου είχε πει ότι το υγρό θα αλλάξει. Την τήρησε την υπόσχεσή του, και το αρχικό υγρό αποτέλεσε μια εξαιρετική μαγιά για την τελική έκδοση. Εμπλουτίστηκε, απέκτησε σώμα και χαρακτήρα, απέκτησε επίγευση και όπως φαίνεται θα αποτελέσει το σήμα κατατεθέν της σειράς, με προοπτική να αποτελέσει πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία. Είναι εκπληκτική επιλογή για κάποιον ο οποίος θέλει να περάσει στο επόμενο επίπεδο, αλλά τα άλλα υγρά της σειράς του φαίνονται too much. Θα το χαρακτήριζα μεταίχμιο μεταξύ υγρών της σειράς και special υγρών, κάτι το οποίο ο αρχάριος θα το ατμίσει εύκολα, ο μέσος θα το αγαπήσει και ο προχωρημένος θα το τιμήσει σε ιδιαίτερες περιπτώσεις. Θα ήθελα να δω και μια παραλλαγή του με πιο έντονα χαρακτηριστικά από ξυλώδη μπαχαρικά, όπως σπόρους κέδρου και κανέλα, αλλά αυτό είναι θέμα της φαντασίας μου καθώς πιστεύω ότι οι αναλογίες αρωμάτων μπαχαρικών που ήδη περιέχονται στο υγρό, είναι ιδανικές.
Το βαθμολογώ εύκολα με 8/10, και χαίρομαι που είχα την τύχη να το δοκιμάσω, καθώς όταν ξεκίνησα το άτμισμα, δεν φανταζόμουν έπ’ ουδενί ότι τα υγρά αναπλήρωσης θα έφταναν σε τέτοια επίπεδα. Για άλλη μια φορά, η House of Liquid στέκεται αντάξια του ονόματος που έχει δημιουργήσει, και σίγουρα όσοι έχουμε τιμήσει τα προϊόντα των διάφορων brands της, έχουμε δικαίως αποκτήσει προσδοκίες για νέα και σπουδαία υγρά.
Εδώ είναι το πρώτο review που είχα κάνει στα υγρά The Cellar, και
εδώ ο πίνακας με τις βαθμολογίες των υγρών που έχω δοκιμάσει. Με έντονα γράμματα, οι τελευταίες δοκιμές.
59 Απαντήσεις
16748 Εμφανίσεις
