Παρά το γεγονός ότι το κοινό συχνά χρησιμοποιεί τον όρο ναρκωτικά για να χαρακτηρίσει όλες τις τοξικές ψυχοτρόπες ουσίες που προκαλούν εκτός από παθολογικές οργανικές βλάβες, σοβαρή διαστρέβλωση της προσωπικότητας με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ικανότητα της προσαρμογής και της κοινωνικής ενσωμάτωσης, στην Ιατρική ο όρος αυτός επιφυλάσσεται μόνο για τις ψυχοτρόπες ουσίες που προκαλούν έντονη γενικευμένη καταστολή με αναλγησία, όπως η μορφίνη και η ηρωίνη.
Οι τοξικές ψυχοτρόπες ουσίες που προκαλούν σοβαρή αλλοίωση της προσωπικότητας του χρήστη, ανάλογα με τους βασικούς μηχανισμούς δράσης τους περιλαμβάνουν γενικώς τα ηρεμιστικά – υπνωτικά όπως είναι το αλκοόλ και τα αγχολυτικά φάρμακα, τα ναρκωτικά όπως είναι η ηρωίνη και η μορφίνη, τα διεγερτικά όπως η καφεΐνη, η κοκαΐνη και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, τα παραισθησιογόνα όπως το LSD και τις ουσίες μεικτής δράσης όπως το χασίς και η μαριχουάνα. Καμία από τις ουσίες αυτές δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από τους ανηλίκους. Ωστόσο ορισμένα από αυτά τα ψυχοτρόπα όπως το αλκοόλ και η καφεΐνη, έχουν ευεργετικές επιδράσεις, στον οργανισμό του υγιούς ενηλίκου σε μικρές ποσότητες. Άλλα παρουσιάζουν ισχυρή τοξικότητα ακόμα και σε μικρές δόσεις όπως το LSD και η ηρωίνη.
Παρακάτω εκτίθενται συνοπτικά οι πιο κοινές ουσίες από κάθε κατηγορία.
Αλκοόλ : Το αλκοόλ σε μικρές ποσότητες προκαλεί ευφορία, αγχόλυση και έχει ευεργετικές επιδράσεις για τον οργανισμό. Σε μεγάλες ποσότητες προκαλεί ηπατίτιδα, σεξουαλική ανικανότητα, κίρρωση, εγκεφαλοπάθεια, καρδιοπάθεια, διαταραχή αναπνοής, θάνατο.
Η ευαισθησία στην τοξική επίδραση του αλκοόλ ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Εάν σας αρέσει το αλκοόλ και είστε άντρας, καλό είναι να μην πίνετε πάνω από τρεις φορές την εβδομάδα και πάνω από δύο ποτά τη φορά, χαμηλής, σχετικώς περιεκτικότητας σε αλκοόλη, όπως η μπύρα ή κρασί. Οι γυναίκες καλό είναι να αρκούνται σε ένα ποτό την φορά.
Ηρεμιστικά φάρμακα : Σε μικρές δόσεις έχουν ηρεμιστική δράση. Σε ευαίσθητα άτομα ή μεγάλες δόσεις προκαλούν αστάθεια, αταξία, νυσταγμό, αδυναμία εκτέλεσης οργανωμένων κινήσεων (π.χ. οδήγηση), παράδοξη διέγερση, αναπνευστική καταστολή, υπόταση, ενίοτε κώμα, θάνατο.
Μορφίνη ηρωίνη : Ισχυρότατα κατασταλτικά, ακόμη και σε μικρές δόσεις, με αποτέλεσμα να προκαλείται ζάλη, καταστολή των αισθήσεων και των συναισθημάτων, ναυτία, άμβλυνση πόνου, μείωση ή εξαφάνιση ερωτικής διάθεσης, ευφορία. Σε μεγαλύτερες δόσεις εγκεφαλοπάθεια, αναπνευστική καταστολή, υπόταση, βραδυκαρδία, υποθερμία, λήθαργος, κώμα, θάνατος. Σε ενδοφλέβια χορήγηση, επιθετικές λοιμώξεις, βακτηριδιακή ενδοκαρδίτιδα, γάγγραινα. Η ταχεία επίτευξη ανοχής με τις ουσίες αυτές με αποτέλεσμα την ανάγκη αύξησης της δόσης για να επιτευχθούν τα αποτελέσματα της νάρκωσης των αισθήσεων και της ευφορίας που επιδιώκει ο χρήστης, αποτελεί μία από τις αιτίες που η κατηγορία αυτή των ψυχοτρόπων προκαλεί άμεσα τόσους θανάτους σε όλο τον κόσμο.
Καφεΐνη : Σε μικρές ποσότητες όσο αυτές που περιέχονται σε ένα δύο φλιτζάνια καφέ ή εναλλακτικά σε δύο τρία φλιτζάνια τσάι ασκεί διεγερτική επίδραση με τόνωση του οργανισμού και αύξηση της εγρήγορσης. Σε υψηλές δόσεις προκαλεί άγχος, επίμονη αϋπνία, ταχυκαρδίες, πονοκέφαλο, πόνους εντέρου.
Κοκαΐνη : Ισχυρότατο διεγερτικό, που προκαλεί άμεσα έντονη διέγερση με έξαψη, ευφορία, αυξημένη ενέργεια. Λόγω ισχυρής διέγερσης των ζωτικών οργάνων, μπορεί να προκληθεί έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικά επεισόδια, επιληψία, παραλήρημα, υπέρταση, υπερθερμία, θάνατος. Παρά το γεγονός ότι οι χρήστες χρησιμοποιούν συχνά την κοκαΐνη για οξεία αύξηση της σεξουαλικής ενέργειας, σε χρόνια χορήγηση προκαλείται μείωση της σεξουαλικής ορμής, ανικανότητα και στειρότητα, λόγω εξάντλησης της ζωτικής εφεδρείας του οργανισμού. Επίσης προκαλούνται και όλα τα συμπτώματα του «καφεϊνισμού», που αναφέρονται παραπάνω.
Αντικαταθλιπτικά φάρμακα : Διέγερση και ευφορία σε μικρές δόσεις. Σε ευαίσθητους οργανισμούς ή σε περίπτωση μεγάλων δόσεων, καρδιαγγειακή βλάβη, σεξουαλική δυσλειτουργία, γαστρεντερικές ανωμαλίες, διέγερση, αϋπνία, μυοκλονίες, υπερπυρεξία, υπέρταση, ενίοτε θάνατος.
LSD : Ισχυρότατο παραισθησιογόνο. Προκαλείται διαταραχή της αντίληψης με απελευθέρωση συναισθηματικών εκδηλώσεων, όπως κλάματος ή γέλιου και ανάπτυξη παραισθήσεων και ψευδαισθήσεων που μπορεί να οδηγήσουν σε απρόβλεπτη συμπεριφορά (π.χ. αυτοκτονία), σχιζοφρενικό επεισόδιο. Οι παρενέργειες περιλαμβάνουν την ταχυκαρδία, τον τρόμο, την υπέρταση, την υπερπυρεξία.
Χασίς μαριχουάνα : Σε μικρές δόσεις προκαλούν ευφορία, ταχυκαρδία, υπνηλία, διαφοροποιημένη αντίληψη χρόνου, άρση αναστολών, ψυχοκινητικά προβλήματα. Οι ουσίες αυτές μπορούν να δράσουν και ως παραισθησιογόνα.
Σε συστηματική χρήση προκαλούνται, ρινίτιδα, λαρυγγίτιδα, βαριά πνευμονική βλάβη, διαταραχή γονιμότητας, στυτική δυσλειτουργία και ανικανότητα, καρδιακές αλλοιώσεις, έκπτωση γνωστικών λειτουργιών.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΘΙΣΜΟΥ
Ο κοινός παρανομαστής στα ισχυρά αυτά ψυχοτρόπα είναι η ανάπτυξη εθισμού στον χρήστη.
Ο εθισμός περιλαμβάνει την εξάρτηση και την ανοχή.
Η ανάπτυξη της εξάρτησης έχει ως αποτέλεσμα το σύνδρομο στέρησης σε περίπτωση διακοπής της χορηγούμενης ουσίας. Η στέρηση μπορεί να είναι απλή ψυχολογική στέρηση, ενδέχεται όμως στην περίπτωση ορισμένων ουσιών όπως της ηρωίνης, η κατάσταση να περιπλέκεται και από ισχυρή σωματική εξάρτηση που αναπτύσσεται ταχέως με εμφάνιση επίμονων σωματικών συμπτωμάτων (π.χ. έντονων πόνων σε όλο το σώμα) στην περίπτωση που ο χρήστης δεν έχει στην διάθεσή του την ψυχοτρόπο ουσία. Η πρόκληση εξάρτησης αποτελεί συχνά τον βασικό στόχο των εμπλεκομένων στην πώληση των προϊόντων αυτών με την δωρεάν διάθεση των πρώτων δόσεων στους ανυποψίαστους χρήστες.
Η ανοχή είναι η κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός συνηθίζει την ουσία με αποτέλεσμα οι ψυχοτρόπες δράσεις της ουσίας να επιτυγχάνονται μόνο με μεγαλύτερες δόσεις. Το πρόβλημα της ανάπτυξης ανοχής μπορεί να είναι μηδαμινό στην πράξη, όπως συμβαίνει με ορισμένα αντικαταθλιπτικά ή σημαντικό πρόβλημα που προκαλεί άμεσα θανάτους όπως συμβαίνει με την ηρωίνη.
Η ποσότητα που απαιτείται για να προκληθεί εθισμός στην χρησιμοποιούμενη ουσία εξαρτάται τόσο από την ουσία όσο και από την ιδιοσυγκρασία του χρήστη και για αυτό δεν δύναται να καθοριστεί ιατρικώς μία γενική «ασφαλής, μη εθιστική» δόση. Στα λιγότερο τοξικά από τα ψυχοτρόπα πάντως συνήθως απαιτείται συστηματική χρήση και χρόνος μεγαλύτερος από μήνα.
Dr. Αναστασία Μοσχοβάκη
Απο
http://whyquit.com/greek/Joel_01_04_smokaholic.html:
Καπνίζετε επειδή είστε τοξικομανής!
Μερικοί καπνιστές λένε ότι καπνίζουν επειδή είναι νευρικοί. Άλλοι λένε ότι καπνίζουν για να το γιορτάσουν. Μερικοί σκέφτονται ότι καπνίζουν για την ενέργεια. Πολλοί καπνίζουν για να φανούν μάγκες. Άλλοι πάλι καπνίζουν για να μείνουν άγρυπνοι ή για να κοιμηθούν. Μερικοί σκέφτονται ότι καπνίζουν για να μπορούν να σκεφτούν. Μια φοβερή περίπτωση καπνίστριας μου έχει πει ότι κάπνιζε για να αναπνέει καλύτερα. Άλλος είπε ότι ξανάρχισε το κάπνισμα όταν ένιωσε θωρακικούς πόνους. Θεώρησε ότι ο φόβος μιας καρδιακής προσβολής είναι αρκετός να κάνει τον καθένα να συνεχίσει το κάπνισμα. Κανένας από αυτούς τους λόγους δεν εξηγεί ικανοποιητικά γιατί οι άνθρωποι καπνίζουν. Εντούτοις, η απάντηση είναι, στην πραγματικότητα, αρκετά απλή. Οι καπνιστές καπνίζουν γιατί είναι καπνιστές. Ακριβέστερα, οι καπνιστές καπνίζουν επειδή είναι τοξικομανείς.
Ο τοξικομανής έχει γαντζωθεί σε μια χημική ουσία. Στην περίπτωση του καπνιστή, η νικοτίνη είναι η ουσία. Είναι στο σημείο όπου αν δεν διατηρηθεί ένα κατώτατο επίπεδο νικοτίνης στο αίμα του, οδηγείται στο σύνδρομο στέρησης νικοτίνης. Οτιδήποτε μειώνει την νικοτίνη, τον κάνει να καπνίζει.
Αυτή η έννοια εξηγεί γιατί τόσοι πολλοί καπνιστές αισθάνονται ότι πρέπει να καπνίσουν όταν έχουν άγχος. Το άγχος έχει μια φυσιολογική επίδραση στο σώμα που καθιστά τα ούρα όξινα. Όποτε τα ούρα γίνονται όξινα, το σώμα εκκρίνει τη νικοτίνη σε αυξημένο ποσοστό. Κατά συνέπεια, όταν αντιμετωπίζει ο καπνιστής μια αγχωτική κατάσταση, χάνει τη νικοτίνη και μπαίνει σε σύνδρομο στέρησης. Οι περισσότεροι καπνιστές θεωρούν ότι όταν είναι νευρικοί ή αγανακτησμένοι, τα τσιγάρα τον βοηθούν να ηρεμήσουν. Η επίδραση όμως, δεν είναι ανακούφιση από τη συναισθηματική πίεση της κατάστασης, αλλά στην πραγματικότητα η επίδραση του ανεφοδιασμού νικοτίνης και του τερματισμού της στέρησης. Είναι εύκολο να γίνει κατανοητό γιατί οι καπνιστές χωρίς αυτήν την βασική γνώση του άγχους και της επίδρασης της νικοτίνης είναι φοβισμένοι να σταματήσουν. Θεωρούν ότι θα σταματήσουν μια πολύ αποτελεσματική τεχνική διαχείρισης άγχους. Αλλά μόλις σταματήσουν για μια μικρή χρονική περίοδο, θα γίνουν πιό ήρεμοι, ακόμη και κάτω από την πίεση, από τότε που ήταν καπνιστές.
Η εξήγηση για το πώς οι φυσιολογικές αλλαγές στο σώμα ωθούν στο κάπνισμα είναι δύσκολο για μερικούς καπνιστές να πιστέψουν. Αλλά σχεδόν όλοι οι καπνιστές μπορούν εύκολα να σκεφτούν και άλλες καταστάσεις που αλλάζουν επίσης το ρυθμό μετοβολισμού της νικοτίνης. Ρωτήστε έναν καπνιστή τι συμβαίνει στην κατανάλωσή τσιγάρων μετά από πόση οινοπνευματωδών, και να είστε βέβαιοι ότι θα απαντήσουν ότι ανεβαίνει. Εάν ερωτηθούν πόσο αυξάνεται, κανονικά θα απαντήσουν ότι διπλασιάζεται ή ακόμα τριπλασιάζεται όταν πίνουν. Είναι πεπεισμένοι ότι αυτό συμβαίνει επειδή ο καθένας γύρω τους καπνίζει. Αν όμως θυμηθούν κάποια περίπτωση που ήταν μόνοι τους, θα δουν ότι και τότε κάπνιζαν παραπάνω. Η κατανάλωση οινοπνεύματος οδηγεί στην ίδια φυσιολογική επίδραση με το άγχος - την όξυνση των ούρων. Η πτώση των επιπέδων νικοτίνης γίνεται εντυπωσιακή, και ο καπνιστής πρέπει να ανάβει ένα τσιγάρο μετά το άλλο, ή να υποστεί την στέρηση του ναρκωτικού.
Είναι σημαντικό ο καπνιστής να κατανοήσει αυτές τις έννοιες. Μόλις καταλάβουν αληθινά γιατί καπνίζουν, τότε θα είναι σε θέση να εκτιμήσουν πόσο απλούστερη θα γίνει η ζωή τους χωρίς το κάπνισμα.
Μόλις κοπεί το κάπνισμα, η νικοτίνη θα αρχίσει να αποβάλλεται από το σώμα, και μέσα σε δύο εβδομάδες όλη τη νικοτίνη θα εξαφανιστεί. Τότε και το σύνδρομο στέρησης θα πάψει. Δεν θα νιώθουν πλέον το σύνδρομο στέρησης νικοτίνης όποτε αντιμετωπίζουν άγχος, πίνοντας, ή ύστερα από πολύ ώρα χωρίς τσιγάρο. Εν ολίγοις, σύντομα θα συνειδητοποιήσουν ότι όλα τα οφέλη που νόμιζαν ότι προέρχονταν από το κάπνισμα ήταν φενάκη. Δεν χρειαζόταν να καπνίσουν για να μειώσουν το άγχος, για να πιουν, να κοινωνικοποιηθούν, ή να εργαστούν. Ότι έκαναν ως καπνιστές, μπορούν να το κάνουν και τώρα ως μη καπνιστές, και στις περισσότερες περιπτώσεις θα κάνουν αυτές τις δραστηριότητες αποτελεσματικότερα και θα αισθάνονται καλύτερα κατά τη διάρκεια τους.
Θα γίνουν πιο ανεξάρτητοι άνθρωποι. Είναι ωραίο συναίσθημα και μια σημαντική ολοκλήρωση να σπάσει αυτός ο εθισμός. Όμως όσος καιρός και να περάσει και όσο βέβαιοι και να αισθάνονται, ο πρώην καπνιστής πρέπει πάντα να θυμάται ότι είναι ένας εξαρτημένος.
Όντας εξαρτημένοι σημαίνει ότι εφ' όσον δεν πάρουν τζούρα από τσιγάρο, πούρο, ναργιλέ, μάσημα καπνού κτλ., ή τουλάχιστον εκχυθεί στην κυκλοφορία του αίματός με σύριγγα, δεν θα εθιστούν ξανά στη νικοτίνη. Εάν όμως κάνουν το τραγικό λάθος της χρήσης οποιουδήποτε προϊόντος νικοτίνης, θα ενισχύσουν τον εθισμό τους. Αυτό θα οδηγήσει είτε στην επιστροφή στο παλαιό επίπεδό της κατανάλωσης, είτε βίωσης για άλλη μια φορά του συνδρόμου στέρησης. Καμία κατάσταση δεν είναι διασκεδαστική για να επαναληφθεί.
Έτσι, μακριά από το κάπνισμα, ο πρώην καπνιστής πρέπει πάντα να θυμάται για το υπόλοιπο της ζωής του ότι είναι εξαρτημένος. Έχοντάς το πάντα κατά νου, μπορείτε να παραμείνετε αληθινά ανεξάρτητοι από τη νικοτίνη με μια απλή πρακτική - ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΑΛΛΗ ΤΖΟΥΡΑ!
Ασχετα με τα κειμενα παραπανω η νικοτινη για μενα ειναι μια τοξικη εθιστικη ουσια, τωρα το πως την εχουν ονομασει (ναρκωτικο,διεγερτικο,παραισθησιογονο) δε με απασχολει ιδιαιτερα.
49 Απαντήσεις
21117 Εμφανίσεις
