S-Body BO-6 Rebuildable Tank
Εν αρχή: Είμαι «φαν» των ατμοποιητών «bottom coil», για την καλή τους γεύση. Δεν μου αρέσει το sera, ούτε τα επιστόμια των τανκ τύπου Α και Β. Όταν είδα λοιπόν την προεπισκόπηση για τον ΒΟ-6 εδώ
http://e-kapnisma.gr/index.php/topic,11449.msg491595.html#msg491595 ενθουσιάστηκα – επιτέλους ένας επισκευάσιμος bottom coil με tank που παίρνει drip-tip της αρεσκείας μας!
Όταν θες κάτι πολύ, το σύμπαν συνομωτεί κ.λ.π: Πέρασα την άλλη μέρα κιόλας για να πάρω συρματάκι από το Atmistique, αυτό το κολαστήριο όπου οι ιδιοκτήτες-δήμιοι με το που σε βλέπουν αρχίζουν τα βασανιστήρια – αγαπημένο τους, ο ένας να σε κρατάει καθισμένο στην καρέκλα και ο άλλος να σε κερνάει με το ζόρι freddo espresso γλυκό (ή ότι άλλο καφέ προτιμάς). Αφού μαρτύρησα, τους λέω παιδιά αν δείτε σε κανέναν αλήμπαμπά τον ΒΟ-6 φέρτε κανένα δείγμα. Ποιόν αυτόν, μου λέει ο αρχιδήμιος, και μου δείχνει έναν που είχε φέρει όντως για δείγμα! Κατάσχεται, ανεφώνησα, τον πήρα παραμάσχαλα και δύο μέρες τώρα τον δοκιμάζω. Τα παρακάτω είναι πρώτες εντυπώσεις:
Στο δια ταύτα: Ο ατμοποιητής παίρνει 2 ml υγρού (μέτρηση με σύριγγα). Το ύψος του (χωρίς ντριπ-τιπ και χωρίς τον κονέκτορα) είναι 58 χιλιοστά, και η διάμετρος 14 χιλιoστά, το στάνταρ eGo. Το σπείρωμα του είναι 510, και παίρνει και 510 drip-tip.
Σε έναν σωλήνα, ξεκινώντας από κάτω, βρίσκεται η βάση, με τα δύο κολωνάκια αρνητικού – θετικού, τα οποία ξεβιδώνουν στα 2/3τα του ύψους τους για να περαστεί το σύρμα. Η είσοδος αέρα έρχεται από δυο τρύπες στα πλάγια του σπειρώματος, και καταλήγει σε ένα υπερυψωμένο σωληνάκι ανάμεσα στους πόλους. Ακολουθεί ένα μονοκόμματο μέρος, αποτελούμενο από μια βάση (ταβάνι του μέρους της αντίστασης), έναν λεπτό σωλήνα στο κέντρο και ένα σκέπασμα-θήκη για το drip-tip.
Όλο αυτό το πάνω μέρος είναι η δεξαμενή, η οποία γεμίζει τραβώντας προς τα πάνω το πάνω μέρος μέχρι να βγει από τον σωλήνα τόσο, όσο να χωράει ή μύτη του μπουκαλιού του υγρού μας.
Η βάση της δεξαμενής έχει μια τρυπούλα, από την οποία κάθε φορά που ρουφάμε για να ατμίσουμε, αφήνει με τη μέθοδο του κενού λίγο υγρό να πέσει στο θάλαμο ατμοποίησης.
Πρώτες εντυπώσεις: Έχοντας τον δυο μέρες μόνο, δεν θα πω πολλά, θα επανέλθω αφού περάσω τουλάχιστον καμιά δεκαριά μέρες μαζί του. Όλο το «κούρδισμα» του έγκειται στο να βρείς μια ισορροπία πάχους-μάκρους φυτιλιού, ώστε να τροφοδοτείται σωστά, χωρίς να γεμίζει τον θάλαμο ατμοποίησης, ή να μην προλαβαίνει και να παίρνεις καμένο. Είναι πολύ πιο εύκολο από ότι ακούγεται, μετά από τις δύο πρώτες αποτυχημένες (πλημμύριζε), από χθες το βραδάκι έχω αλλάξει τρείς πετυχημένες φυτιλοαντιστάσεις, με 3χ1,5 φυτίλι 4 εκ. μάκρος. Άλλαξα τρείς φορές για να επαναλάβω και να σιγουρευτώ πως παίζω σωστά. Το ντουμάνι του είναι πολύ, η γεύση ικανοποιητική, και το χτύπημα πολύ. Ατμίζεται ευχάριστα. Στα μείον του, στην θήκη για το ντριπτιπ, τα μισα μου ντριπτιπάκια (κι έχω πολλά) κολυμπάνε. Και κυρίως, η κατασκευή της βάσης. Ο θετικός δεν είναι σταθερός, την πρώτη φορά που βίδωσα γύρισε όλος μαζί, και κόπηκε το καλώδιο που τον συνδέει με το σπείρωμα. Ευτυχώς η βάση ανοίγει, και αντικατέστησα με σύρμα χωρίς αντίσταση. Δεν λέω άλλα, είναι κομψός, με ένα δαχτυλιδάκι για dct πάνω στην ego, και θα επανέλθω.
Το «ευχαριστώ» στα παιδιά από το Atmistique είναι λίγο, τους τον πήρα μέσα από τα χέρια κυριολεκτικά!
18 Απαντήσεις
9533 Εμφανίσεις
