...
Γιατί ? Ποιά ουσία κάνει αισθητή την παρουσία της που δεν είναι αισθητή κάτω απο τα 4,2V ?
...
Δεν έχω ατμίσει σε πολλά βολτ, αλλά βλέποντας την λειτουργία των ατμοποιητών, πιστεύω το εξής:
Συγκρίνοντας στον ίδιο ατμοποιητή, άτμισμα με περισσότερα βολτ, αυτό που συμβαίνει είναι η αύξηση της εξατμιζόμενης ποσότητας του υγρού.
Σαν να συγκρίνουμε απλό με LR: έχουμε αυξημένη κατανάλωση και αυξημένο χτύπημα και γεύση. Αυτό δεν γίνεται επειδή εμφανίζεται νικοτίνη και άρωμα από το πουθενά, αλλά επειδή σε κάθε τζούρα εισπνέουμε μεγαλύτερη ποσότητα ατμού - και κατά συνέπεια, περισσότερη νικοτίνη και περισσότερο άρωμα.
Το ίδιο πρέπει να κάνει και η αυξημένη τάση. Αυξάνει την παρεχόμενη θερμοκρασία στο υγρό, οπότε αυξάνεται και η εξατμιζόμενη ποσότητα. Αν το φυτίλι ή το φιλτράκι κατασκευαστικά είναι σε θέση να παρέχει αυτή την ποσότητα υγρού, δεν θα έχεις καμένο ούτε κανένα πρόβλημα.
Δεν θα μιλήσω γι' αυτή την περίπτωση, να μην προλαβαίνει η παροχή τον ατμοποιητή. Εκεί θα έχεις γεύση καμένου, αυξημένες θερμοκρασίες, και πιθανή παραγωγή μέσω αυτών, άσχημων πραγμάτων.
Θα πω μια λεπτομέρεια μόνο για την λειτουργική περίπτωση, που το φυτίλι προλαβαίνει να έχει συνέχεια ποτισμένη την αντίσταση
και στην αυξημένη τάση.
Η πιο απλή λογική φαίνεται να λέει ότι, "αυξημένο ρεύμα = αυξημένη θερμοκρασία = αυξημένη ποσότητα εξατμίζεται".
Δεν είναι τόσο απλό! Όπως το νερό που βράζει, μένει στους 100 βαθμούς μέχρι να εξατμιστεί όλο, έτσι κι εδώ πιστεύω πως η θερμοκρασία
δεν έχει μεγάλη διαφορά από την φυσιολογική τάση. Ίσως μονάχα έναν-δύο βαθμούς! Αυτοί οι βαθμοί είναι όμως πάνω από το σημείο εξάτμισης του υγρού, οπότε αυτό εξατμίζεται πολύ πιο γρήγορα - αλλά χωρίς να ξεπεράσει αυτή τη θερμοκρασία.
Και το λέω αυτό, γιατί απ' ότι κατάλαβα, η αύξηση της θερμοκρασίας είναι ένας φόβος για την παραγωγή ανεπιθύμητων ουσιών. Δεν είναι η αύξηση της θερμοκρασίας το πρόβλημα! Η ανεπαρκής παροχή είναι.
Συγχώνευση μηνυμάτων: Δεκεμβρίου 03, 2011, 02:09
Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι ακριβώς είναι το "χτύπημα", τόσο στον καπνό , όσο και στον ατμό.
Εντάξει , όλοι ξέρουμε τι είναι, αλλά γιατί συμβαίνει ?
Μια πρώτη σκέψη είναι ότι το "χτύπημα" είναι μια αντίδραση του οργανισμού να μη δεχτεί τον ατμό - καπνό ή ότι άλλο μπαίνει στην αναπνευστική οδό με προορισμό τους πνεύμονες.
Αν βάλει κανείς την ωραία φάτσα του μέσα στο τζάκι , την ώρα που είναι αναμμένο ή ρουφήξει μια γερή τζούρα εκ του πλησίον την ώρα που ψήνει μπριζολάκια, τότε θα έχει ένα τόσο γερό "χτύπημα" που θα αρχήσει να βήχει. Ο μηχανισμός αντίδρασης ειδοποιεί τον εγκέφαλο ότι το συγκεκριμένο αέριο δεν είναι αναπνεύσιμο.
Αυτό συμβαίνει και στους αρχάριους καπνιστές. Ο καπνός είναι απο τα πλέον ανεκτά φυτικά καύσιμα , αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς αν δοκιμάσει να καπνίσει άλλα είδη ξεραμένων φυτών, ο βήχας θα είναι αφόρητος! Με τον καπνό όμως έρχεται και η νικοτίνη, ο εθισμός στη νικοτίνη κάνει ανεκτό το "χτύπημα" και σταδιακά μειώνεται ο βήχας (ώσπου να ξαναεμφανστεί μετά απο 20-30 χρόνια , αλλά για άλλους λόγους).
Όχι μόνο αυτό , αλλά ο οργανισμός αρχίζει να δέχεται το "χτύπημα" σαν σήμα ότι μπαίνει στον οργανισμό η πολυπόθητη νικοτίνη που είναι ευχάριστη μετά απο έλλειψή της.
Ετσι το "χτύπημα" , από προειδοποιητικό σήμα καταντάει ευχάριστη παρενέργεια.
Ερχόμαστε τώρα στο άτμισμα
Ο ατμός VG PG γενικά φαίνεται να είναι πολύ καλά ανεκτός απο τις άμυνες μας. Με υγρά non έχουμε μηδενικό "χτύπημα", συνεπώς ο μηχανισμός δεν ανάβει κόκκινο λαμπάκι. Όσο ανεβαίνει η νικοτίνη το "χτύπημα" γίνεται όλο και πιό αισθητό.
Συμπέρασμα 1ο : Η νικοτίνη είναι η Νο 1 υπεύθυνη για το "χτύπημα".
Εδώ μου φαίνεται πως έχει ένα κενό ο συλλογισμός:
Στην πρώτη παράγραφο, λες πως ο καπνός προκαλεί το χτύπημα και τον βήχα. Αλλά επειδή ο εγκέφαλος μαθαίνει πως "χτύπημα = νικοτίνη", του είναι ευχάριστο το χτύπημα. Άρα δεν ανιχνεύει την νικοτίνη τη στιγμή της εισπνοής, κρίνει την παρουσία της από την εισπνοή του καπνού.
Στην δεύτερη παράγραφο, λες ότι "η νικοτίνη είναι υπεύθυνη για το χτύπημα". Δηλαδή, η άμεση ανίχνευση της νικοτίνης στον λαιμό δίνει στον εγκέφαλο το σήμα του κινδύνου, το οποίο αυτός έχει εκπαιδευτεί να του αρέσει.
Στην πρώτη περίπτωση ο οργανισμός δεν ανιχνεύει την νικοτίνη. Στην δεύτερη την ανιχνεύει. Νομίζω δεν μπορούν να λειτουργούν και οι δύο μηχανισμοί συγχρόνως.
Εγώ πιστεύω πως συμβαίνει ο δεύτερος: ο λαιμός πρέπει να έχει κάποιας μορφής ανιχνευτές νικοτίνης. Αυτοί στέλνουν προειδοποιητικό σήμα κατάποσης δηλητηρίου (??πιθανόν??) στον εγκέφαλο, ο οποίος το εικονοποιεί σαν 'χτύπημα' (=ενόχληση) αλλά έχει μάθει να του αρέσει.
Αυτή είναι νομίζω η εξήγηση που ταιριάζει στα δεδομένα, στις εμπειρίες του ατμίσματος.
Συγχώνευση μηνυμάτων: Δεκεμβρίου 03, 2011, 00:02
Και το άτμισμα με non και μπόλικο άρωμα σε HV, δεν προσπαθεί να ξεγελάσει τους ανιχνευτές νικοτίνης στον λαιμό - αλλά όλους τους υπόλοιπους, ώστε να ξεγελαστεί και ο εγκέφαλος και να νομίζει ότι όλα καλά.
69 Απαντήσεις
27586 Εμφανίσεις
