Τον δεύτερο μήνα που άτμιζα αποφάσισα να κοψω τη νικοτίνη
4 μέρες δεν έβαλα νικοτίνη , είδα ότι το ανέχτηκα πολύ καλα με συνέπεια μόνο ελαφρύ εκνευρισμό. Ξανάρχισα να ατμίζω νικοτίνη έτσι όπως και με το ΚΤ, δηλαδή άτμισα λίγο , την άλλη μέρα περισσότερο κλπ
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η ευκολία που πέρασα σε non και το χρονικό διάστημα των 4 ημερών. Όσοι με ξέρουν ή απο το φόρουμ και έχουν διαβάσει το ημερολόγιο μου γνωρίζουν ότι στην κλιμακα εθίσματος στο τσιγάρο έπαιρνα 10 στα 10, 34 χρόνια χωρίς να το κόψω ούτε 1 μέρα και 2-3 πακέτα την ημέρα.
Γράφω αυτό το θέμα γιατί προχτές μου έτυχε το εξης
Ξεκινάω απ το σπίτι για 4ωρη εργασία ( με τις μετακινήσεις 5 ώρες)
Όπως πάντα χώνω στην τσάντα μου υγρά, μπαταρίες , mod κλπ
Φτάνω στο χώρο εργασίας και με φρίκη διαπιστώνω ότι δεν έχω πάρει ΟΥΤΕ 1 ατμοποιητή μαζί μου.
Η πρώτη σκέψη μου είναι να παω στο περίπτερο. Μετά όμως από ώριμη σκέψη το παίρνω απόφαση ότι θα την βγάλω έτσι...
Με έκπληξη διαπιστώνω κάθε ώρα που περνάει ότι το άτμισμα ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ! (υπογραμίζω το καθόλου)
Φυσικά μόλις γύρισα σπίτι το ντουμάνιασα.
Όταν κάπνιζα δεν μου ήταν αδιανόητο να μείνω 5 ώρες χωρίς τσιγάρο, αλλα μου ήταν αδιανόητο ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ που είμαι 5 ώρες χωρίς τσιγάρο.
Μήπως τελικά έχουμε απεξαρτηθεί και δεν το ξέρουμε ?
Καταθέτω αυτή την εμπειρία για να βρω παρόμοιες απο συνατμιστές.