Τσιγαρίσιες γεύσεις (καπνικά υγρά ή αρώματα)

[Tem]

Και όμως....αν θυμάμαι καλά το Longhorn δίνει την αίσθηση ότι περιέχει σαν συστατικό κάτι που θυμίζει μέλι. Έχουν περάσει βέβαια πάνω από δέκα χρόνια από τότε που το είχα δοκιμάσει. Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει κάτι στη σύνθεσή του.

[Aoratix]

Αυτή την αίσθηση πού γράφεις ότι θυμίζει μέλι, την καταλάβαινα σαν την διαφορά
από το Freedom, αλλά όχι μέλι. Από τα σημερινά Longhorn καί Freedom έχει μείνει
μόνο μιά υποψία. Κάποια στιγμή, είχα φτιάξει αρκετά ml από το κάθε ένα καί ήταν απογοήτευση. Το μόνο πλησιάζει κάπως το παλιό καλό Freedom, είναι το Eleven της
Alter Ego.

[Tem]

Εξαιρετικό υγρό το παλιό Freedom. Και αυτό που κυκλοφορεί σήμερα είναι ένα καλό υγρό, όμως σε κάθε περίπτωση δεν είναι το παλιό κλασσικό υγρό του 2009-2010.

[Antiprosopos]

Αγαπητοι συνατμιστες , εχω αρκετες ενστασεις παρ' ολα αυτα : To Freedom ειναι virginia . Xορτοκαπνικο. Σαν γρασιδι ενα πραγμα, καλο χλωρο καπνικο και μεχρι εκει.  Τι σχεση εχει τωρα με το πολυπλοκο Longhorn που, εχει δεν εχει μελι, ειναι μια συμφωνια απο συνθετες γευσεις καπνων , μπαχαρικων , βανιλιας , καποιοι στα DIY που δημοσιευουν προσθετουν και σοκολατα η τιραμισου (!!!) και παει λεγοντας. Το μονο που τα συσχετιζει ειναι η υπογραφη της Ηalo που εν ταξει , ακομα και σημερα κατι σημαινει. Και δεν χαλασαν πια τοσο πολυ τα υγρα συν τω χρονω οπως οι περισσοτεροι διατεινονται : αντιθετως εφυγαν αρκετα "υποπτα" συστατικα με αποτελεσμα να γινουν ασφαλεστερα , ενω παραλληλα βελτιωθηκαν πολυ οι ατμοποιητες, οι αντιστασεις , η δυνατοτητα παραμετροποιησης κ.ο.κ με αποτελεσμα τωρα πλεον να αναδεικνυονται ευκολοτερα οι ατελειες. Και φτανει πια με το εξιδανικευμενο παρελθον οπου ταχαμου ολα ηταν καλυτερα - τρισχειροτερα ηταν , οπως και να το δουμε το πραγμα.

Και να μην ξεχασω - για τον φιλο πιο πανω που ψαχνει καπνικο με μελι : αν πετυχεις πουθενα το dark honey της Βελγικης Flavor Monks  (Tobacco Bastards no 11) , αγορασε το και θα προσκυνησεις εγγυημενα. Και να εισαι σιγουρος οτι εκει δεν θα βρεθει κανεις να αμφισβητησει οτι εχει μελι...

[Tem]

Kαμία σχέση βέβαια με γρασίδι το Freedom  . Εκτός φυσικά αν αναφέρεσαι σε κάποιο άλλο υγρό. Εννοείται ότι το παλιό ήταν σαφώς ένα καλύτερο γευστικά υγρό. Αρκεί μια μικρή δοκιμή με ατμοποιητή του παρελθόντος για να διαπιστώσει κάποιος τη διαφορά.

[Antiprosopos]

Νταξ' ρε συ Tem , "γρασίδι" λέμε "ποιητική αδεια" όλα τα virginia , μια χαρά είναι το freedom . Άλλωστε , που να βρω το παλιό για να δοκιμάσω και να συγκρίνω; Και κυρίως: ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΔΕΚΑ Η ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ;


ΥΓ: όσον αφορά τις σημερινές εκδοχές virginia, το Yoda της Lamda για παράδειγμα, μου φαινεται πολύ καλύτερο από οτιδήποτε είχα δοκιμάσει τότε. Τα υπόλοιπα - συμπεριλαμβανομένου και του αρχετυπικου της Flavour Art - σήμερα πλέον τα δοκιμάζω και γελάω...

[Antiprosopos]

.... και επειδη η παραπανω συζητηση μου δημιουργησε ξαφνικα εντονη επιθυμια για καπνικο με μελι μετα απο πολυ καιρο  (!!!), προχωρησα σε μια αγορα που ειχα υπ' οψιν εδω και μηνες και που τωρα παρουσιαστηκε το παραθυρο ευκαιριας για να υλοποιηθει:  Κυριες και Κυριοι, εχω την τιμη να σας παρουσιασω το  Ambassador  της Don Cristo . Το τελικο υγρο που τσεκαριστηκε  ηταν 60/40 σε VG / PG ratio, 7ρα νικοτινη και πρωτοατμιστηκε mtl με τις καινουργιες τσιγαρισιες εργοστασιακες αντιστασεις πλεγματος Z coils duo prime 0,6 ohm στα 13 watt. Τιμη αγορας 16,90 ευρω για 1 μπουκάλι 120ml υγρού με 30 ml αρώματος.

Με λιγα λογια: Η σειρά Ambassador είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας γνωστων εταιρειων στον χώρο του ηλεκτρονικού τσιγάρου, οι οποιες ένωσαν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν προσιτα - πλην ομως υψηλης κλασης  αρώματα που θα ορισουν απο εδω και περα ενα νεο επιπεδο αναφορας.

Από τον Καναδά, η Don Cristo έχει δημιουργήσει έναν συνδυασμό από τούρκικα καπνά με μία πινελιά αρωματικού μελιού που - εμενα τουλαχιστον, μου φανηκε σαν η επιτομη της αρμονιας : το καπνικο υποστρωμα ειναι σαφως διακριτο, αλλα δεν εχει καμμια σχεση ουτε με την "τασακιλα" των ΝΕΤ, ουτε με την "φαρμακιλα" των προηγουμενης γενιας υποτιθεμενων καπνικων που ειδικευονταν σε τετοιου ειδους αρχετυπικες κατασκευες. Το δε μελι εχει υπαινικτικη παρουσια και χρωματιζει χωρις να μπουχτιζει - ευγε πραγματικα στον δημιουργο για την ισορροπια που πετυχε  με τοσο βασικα υλικα . Και το λεω αυτο γνωριζοντας οτι το πιο δυσκολο πραγμα στην δημιουργια ειναι το minimal:  εκει δεν μπορεις να κρυφτεις πισω απο την υπερ-πληθωρα των υλικων....

Μια παλια αγαπημενη γευση της ατμιστικης μας νιοτης επεστρεψε , οριζοντας τον εαυτο της ως game changer - και μαλιστα σε ενα πεδιο που φαινοταν οτι τα παντα εχουν ειπωθει: απο εδω και μπρος, τιποτα πλεον δεν μπορει να ειναι το ιδιο !

ΥΓ : Η μακα στις αντιστασεις επικη - Don Cristo , τι να λεμε τωρα ...