1.11.2015 – 1.11.2016, ημέρα Κυριακή. Ένας χρόνος ατμίσματος, ένας χρόνος χωρίς ενοχές.
1η Νοεμβρίου, λοιπόν, Κυριακή και σχόλη. Έναρξη διακοπής καπνίσματος και αλλαγή σελίδας. Ένοχος για πάρα πολλά πράγματα μέχρι τότε. Ως δημιουργός νέων παθητικών καπνιστών μέχρι καταστροφέας απορροφητήρων, έως κι ελεγκτής πάσης φύσεως μπαλκονιών και αυλών, και πολλά πολλά άλλα ταλέντα που δεν θέλω ν' αναφερθώ.
Στην “Αυτοπαρουσίαση μελών”, έγραψα για πρώτη φορά στο φόρουμ, (ημέρα Τρίτη, απόγευμα), είχα ήδη μπει στον 2ο άκαπνο μήνα μου και ήταν πραγματικός άθλος. Ποτέ μέχρι τότε δεν είχα φτάσει τόσο μακριά απ' το τσιγάρο. 27 χρόνια καπνιστής, όλα άφιλτρα, όλα αχόρταγα. Η 1η μου επαφή με το άτμισμα ήταν κάπου στη Λ. Βουλιαγμένης, (δεν θυμάμαι χρονιά αν δεν βρω τις αποδείξεις, από τα πρώτα σημεία διάθεσης η.τ., νομίζω, μη βαράτε). Ένα alter-eGo-T (Joyetech), με μπαταρία 650mAh, αμπούλες και καπνικές γεύσεις με άρωμα γρασίδι. Τα πήρα όλα διπλά, τα δεύτερα έμειναν για πάντα στο κουτί τους. Οι αμπούλες έπρεπε να έχουν μεγαλύτερο άνοιγμα, -πράγμα που δεν μου είπε κανείς- κι έφτασα περίπου 1, 2 μήνες να ρουφάω υγρά και πίκρα. Αποτυχία κι επιστροφή στο κάπνισμα.
Προς το τελείωμα του Οκτωβρίου, 2015, ήδη φίλοι και γνωστοί είχαν ξεκινήσει το άτμισμα, που μέχρι τότε τους κορόιδευα άσχημα. Μπήκε το στοίχημα. Έχασα. Ούτε αμπούλες ούτε υγρά σε πουκάμισα, είχαν δει κάτι άλλο, είχαν κάτι άλλο.
Το διαζύγιο με το τσιγάρο ήρθε πριν την Κυριακή, 1 Νοεμβρίου, όμως το χρονόμετρο ξεκίνησε επίσημα να μετράει απ' τα μεσάνυχτα για εύκολη απομνημόνευση, σε περίπτωση ξαφνικής βαριάς άνοιας.
Έτσι ξεκίνησα από γνωστή αλυσίδα ατμιστικών ειδών, τυχαία επιλογή, και σε κατάστημα και σε εξοπλισμό, (“αυτό στο πλάι, δίπλα στο έτσι, είναι όμορφο, τι λέει;...”). 1 μαύρο eVic-VTC Mini (Joyetech), 1 εργοστασιακό ατμοποιητή Nautilus BVC (Aspire), και 2, 3 φρουτένια υγρά αναπλήρωσης (6mg/ml). Μετά από λίγες εβδομάδες ήρθε ο 1ος επισκευάσιμος ατμοποιητής, ασφαλώς λέω για τον Kayfun Lite Plus (Svoemesto). Σύρμα Kanthal A1 (0.3mm), και απλό οργανικό βαμβάκι.
Μετά ήρθε το χάος.
Μου αρέσει πως τώρα που ανατρέχω στα πρώτα μου λόγια, είχα πει πως, “απλώς ήθελα να περιφρουρήσω την ισορροπία: οικονομία+απόλαυση”.
Είχα ετοιμάσει σεντόνι για να το γιορτάσω, είχα ετοιμάσει και λίστες... που τελικά μετάνιωσα να δείξω. 1 χρόνος ατμιστής είναι τεράστιο κατόρθωμα, (μην ψαρώνετε με τους παλιούς, είναι άθλος). Είχα ετοιμάσει και φωτογραφικό κολάζ, όμως τρόμαξα με ό,τι είδα. Δεν μπορούσα να φανταστώ ΤΙ σκουπίδι μπορεί να δημιουργήσει ένας και μόνο άνθρωπος... Υπερκαταναλωτικοί, άπληστοι, μοχθηροί αγοραστές χωρίς τσίνορα, (έπρεπε να δείτε το κολάζ...).
Σήμερα, είμαι ξανά στην αρχή. Είδα πολλά, έμαθα λίγα. Χρειάστηκα 1 χρόνο για να καταλάβω πως πολλά πράγματα δεν μπορούν να συγκριθούν. Είχα κορεσμούς, είχα στερητικά, είχα επιστροφές σε mg, είχα τα πάνω και τα κάτω μου. Η γεύση είναι πλέον ο προορισμός αλλά και το ταξίδι. Η διακοπή του καπνίσματος είναι ένα άλλο πεδίο όπου 1 χρόνος πέρασε χωρίς κανένα τσιγάρο από την 1η μέρα. Έχω ήδη 3 γενικές εξετάσεις με μαγικά νούμερα, έχω γεύση, έχω αντοχές, είμαι ο Μπάτμαν. Να πω και άλλες δικές μου αλήθειες; Ποτέ δεν το μίσησα (το άθλιο τσιγάρο), ποτέ δεν μου βρόμισε, ποτέ δεν το χόρτασα. Μία ζωή πέρασα με κίτρινα δάχτυλα, οι στιγμές που με σημάδεψαν ήταν πάντα με ένα τσιγάρο στο χέρι. Η ζημιά είχε γίνει, και σωματικά αλλά και συναισθηματικά. Να συνεχίσω ή να το γιορτάσω με 1 τσιγάρο;...
Απολογισμός: Έντονη ξερολίαση που θέλω να αποβάλλω, λατρεία για ατμοποιητές, λίγα σύρματα, πολλά βαμβάκια, μελέτη αέρα, μικρή ισχύ. Λάτρεψα κατασκευαστές αλλά και γέλασα με κατασκευαστές. Τα έξοδα πήγαν στον “έξω από δω”. Δεν μετάνιωσα για τίποτα, δεν μίσησα τι ήμουν και δεν θέλω να ξεφύγω από κανέναν αόρατο εχθρό. Αγαπάμε ατμό. Τόσο απλά τόσο όμορφα.
Ζήτω το Έθνος!
Ζήτω!