Aυτοί οι κάρτο είναι από τους δυσκολότερους κάρτο.
Εξηγούμαι:
Σε έναν απλό 510d που χωράει μόνο 1μλ, γεμίζεις το πλαστικό κάλυμμα που έχει στη συσκευασία. Χωράει 1 μλ. Το φοράς στο κάρτο μέχρι να ρουφήξει όλο το υγρό, πετάς το επιστόμιο, σκουπίζεις, φυσάς, περιμένεις 2 λεπτά και ατμίζεις. Κάθε μισή - μια ώρα συμπληρώνεις 3-4 σταγόνες. Στις 3-5 μέρες τον πετάς. Το πάχος του σωλήνα, η ποσότητα των υλικών, η διαδρομή των καλωδίων είναι περιορισμένα, το σύστημα παίρνει μπροστά αμέσως. Το υγρό που συμπληρώνεις σε ένα λεπτό έχει φτάσει παντού. Η αντίσταση είναι μονή, είτε πλαγιαστή κάτω, είτε όρθια, δεν έχεις το άγχος μην καεί η μια από τις δυο.
Στα τύπου GIANT αγόρασα με διαφανές σωλήνα για να μελετήσω τη συμπεριφορά του υγρού. Συμπέρασμα:
Το πρώτο γέμισμα μου πήρε 5 λεπτά. Σταγόνα σταγόνα έσταζα από πάνω, διότι πλαστικό "ποτηράκι" δε διαθέτει. Κι ενώ έβλεπα ότι από πάνω ξεχείλιζε, ένα εκατοστό πιο κάτω ήταν στεγνό. Μέχρι να δω να νοτίζεται το κάτω μέρος πέρασαν 5 λεπτά. Το άφησα κι άλλα 2-3 αφού φύσηξα και τίναξα το κάρτο να μοιραστεί το υγρό και να φύγει το παραπάνω.
Στο άτμισμα, επίσης κάθε μια ώρα ήθελε συμπλήρωμα, αφού έβλεπα το σφουγγαράκι να στεγνώνει και πάνω και περιμετρικά. Εδώ όμως ήθελε προσοχή. Να βρω τη χρυσή τομή. Ούτε λίγες σταγόνες, ούτε πολλές. Αν έβαζα 2-3 παραπάνω και φυσούσα, στην αρχή δεν έβγαινε τίποτα, αλλά μόλις άτμιζα το ένιωθα μπουκωμένο. Εκανα 2-3 τζούρες γρήγορες να ζεσταθεί το υγρό και ξαναφυσούσα. Σπρέι έβγαιναν οι παραπανίσιες σταγόνες. Ψιλομπουκώματα και φυσήματα μου συνέβαιναν και σε άσχετες φάσεις. ΕΠίσης, ο κάρτο ήθελε τουλάχιστον 2-3 τζούρες για να ζεσταθεί (μεγάλη διαδρομή υλικών γαρ)
Κατάλαβα ότι η μια αντίσταση είχε καεί (πάντα η κάτω) εν μέρει μόνο από το χτύπημα, κυρίως όμως από το πιο αργό "ζέσταμα" όταν ήταν κρύος, και το υγρό που είδα στο κάτω μέρος του κάρτο να μη "σώνεται" ακόμη κι όταν το σφουγγαράκι στη μέση και πάνω ήταν σαφώς αρκετά στεγνό για να θέλει γέμισμα.
Αυτά σε κάρτο των 3,5 μλ 1,5ομ
Σε κάρτο των 1,8 μλ με διπλή αντίσταση και επίσης διαφανή σωλήνα, αλλά λεπτό όσο του 510 είχα παρόμοια συμπτώματα αλλά ελαφρύτερης μορφής. Κι εδώ η κάτω αντίσταση κάηκε πρώτη, αλλά επειδή ο κάρτο ήταν στα 2 ομ, το κατάλαβα και από το χτύπημα και το χρησιμοποιούσα άλλη μισή μέρα για να επιβεβαιώσω ότι όταν καεί η κάτω αντίσταση το υγρό που είναι κάτω δεν εξατμίζεται.
Στον απλό 510 μονής αντίστασης με 1 μλ όλα αυτά τα συμπτώματα ήταν σχεδόν ανύπαρκτα.
Οι διάρκειες ζωής στα δικά μου καταστροφικά χεράκια ήταν:
ο μεγάλος των 3,5μλ 1 βδομάδα
ο μεσαίος των 1,8 3 ημέρες
ο μικρός του 1μλ 2 ημέρες αυτός με την κάθετη αντίσταση, 3.5 ημέρες με την οριζόντια (αμφότεροι στα 2 ομ)
Διαφορές χτυπήματος μεταξύ των 3 δεν κατάλαβα. Ελάχιστα θα έλεγα ότι όταν ο μεγάλος ήταν καινούριος και ζεστός είχε ελαφρά καλύτερο χτύπημα. Στη γεύση ήταν περίπου ίδιοι με τον μικρό να προηγείται. Στον ατμό παρόμοιοι και οι 3 με ελάχιστο προβάδισμα στο μεγάλο.
Οι όποιες μετρήσεις και παρατηρήσεις έκανα είναι αντικειμενικές, αλλά η άποψή μου περί γεύσης-χτυπήματος είναι υποκειμενική.
Συμπέρασμα: Εχεις έναν πολύ καλό κάρτο, αλλά θέλει λίγη προσοχή στη χρήση, γιατί έχει τις ιδιορυθμίες του. Θα τις μάθεις και θα ατμίζεις ευχάριστα μαζί του. Δεν είναι όμως το κάρτο τύπου γεμίζω, ατμίζω, στις 4 μέρες το πετάω. Επίσης, να γνωρίζεις ότι τα κάρτο δεν τα γεμίζουμε το πρωί και ξανά το άλλο πρωί. Οταν πέσει αρκετά η ποσότητα του υγρού, έχεις μειωμένη απόδοση και διάρκεια ζωής. Στα τανκ οι κάρτο ζούνε περισσοτερο επειδη ειναι συνεχεια "μουλιασμένοι"
69 Απαντήσεις
20274 Εμφανίσεις
