...βλέπω γύρω μου ανθρώπους που δεν θέλουν να αλάξουν τίποτα και είναι παγωμένη στις παλιές τους πρακτικές έτοιμοι να τις υπερασπιστούν με νύχια και με δόντια. Άνθρωποι που δεν θέλουν να προχωρήσουν τίποτα μπροστά είτε αυτό λέγετε η.τ., είτε καθόλου τσιγάρο, είτε λουλάς είτε, είτε ........
Ακούω "το η.τ. δεν κάνει για μένα για του x, y λόγους", λες και το η.τ. δεν είναι ο τρόπος διαφυγείς απο το κ.τ. αλλά κάτι που πρέπει να μας ταιριάζει απόλυτα. Ήθελα να ήξερα τότε που άρχισα(ν) το κ.τ. μου/τους ταίριαζε απόλυτα ?
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Υπομονή...
Πολύ εύστοχα τα παραδείγματα σου, φίλε panospeter. Το 80% όσων το δοκιμάζουν μ'εναν από αυτούς τους τρόπους που ανέφερες αντιδρά (το υπόλοιπο 20% είναι αυτοί που συνεχίζουν το Η.Τ.).
...όσο βελτιώνεται το Η.Τ. σε ευχρησία και ποιότητα αμτίσματος, τόσο πιο εύκολη θα είναι η μετάβαση.
Που θέλω να καταλήξω: ακόμα το Η.Τ. είναι σε βρεφική μορφή και θα χρειαστεί καιρός μέχρι να φτάσουν σε σημείο τέτοιο ώστε η μετάβαση από το Κ.Τ. να γίνεται χωρίς να αλλάξουμε τις συνήθειες μας. Είναι φυσιολογικές λοιπόν οι αντιδράσεις που περιγράφεις. Σκέψου ότι όλοι αυτοί που αναφέρεις (πιθανόν και οι περισσότεροι από εμάς) κατά βάθος δεν θέλουν να κόψουν το κάπνισμα, αλλά ψάχνουν έναν εναλλακτικό και κατά το δυνατόν αβλαβή τρόπο να συνεχίσουν. Αυτός που έχει συνηθίσει μια ζωή να ανοίγει το πακέτο, να παίρνει ένα τσιγάρο και να το ανάβει, είναι φυσικό να δυσανασχετεί μετά από λίγες μέρες χρήσης Η.Τ. με το γέμισμα, με τη φόρτιση της μπαταρίας, με τη γεύση που δεν τον καλύπτει απόλυτα, ή ακόμα χειρότερα με το καμένο ή τις διαρροές.
Πιστεύω όμως ότι σε ένα-δύο χρόνια, με την ταχύτητα που εξελίσσεται το Η.Τ. θα έχουν λυθεί αρκετά από τα σημερινά προβλήματα και η βάση των ατμιστών θα έχει αυξηθεί τόσο, ώστε να δημιουργηθούν αξιόπιστες μονάδες βιομηχανικής παραγωγής Η.Τ. και να αποκτήσει έτσι ευρεία αποδοχή, να πέσουν οι τιμές (και πιθανότατα να φορολογηθεί).
Έτσι είναι.
Η συνήθεια τόσων χρόνων έχει επικαθίσει σαν ταμπού στον εγκέφαλό μας.
Αυτή τη στιγμή κάνω τις πρώτες τζούρες με νέο (για μένα) ατμοποιητή και νοιώθω σαν σουπερ-ήρωας σε καρτούν... 7 μήνες μετά...
Πώς να συνηθίσει ο νέος;
Πάντως, σε αντιδιαστολή με τον τίτλο του νήματος,
πώς νοιώθετε όταν κάποιος καινούργιος γράφει
" με βοηθήσατε πολύ..." ;
Εγώ συγκινούμαι...
κι ας μην έχω κάνει τίποτα, επί της ουσίας...
Ένας από αυτούς, αξίζει όσο εκατοντάδες άλλοι που μας απογοητεύουν.
Αν και τους εαυτούς τους απογοητεύουν, πρωτίστως...