Το Macaw το ατμίζω
μόνο στον τσίγκο. Όχι γιατί έχει καλύτερη γεύση απ' τον Leto - είναι πολύ κοντά αυτοί οι δύο. Ο Druga όμως γεμίζει πάρα πολύ εύκολα και επειδή το Macaw είναι πιπίλα, το ευκολότερο γέμισμα είναι απόλαυση. Όσο για την Ισαβέλλα που ανέφερες, τελικά ο Παλούκαρος είχε δίκιο. Το υγρό "παλεύεται". Αυτό που θέλει είναι είτε ντρίπερ είτε ατμο με μεγάλη καμπάνα. Προσωπικά το ατμίζω στον Leto ή στον Druga και το βαμβάκι αντέχει τόσο ώστε να μην βρίζεις την καταδίκη σου. Οι σφιχτοτζούρηδες βέβαια, μακρυά!
Α! Και κάτι ακόμα....
...φραουλομπανάνες...
Αυτά έγραφα προ ετών για τις μπανάνες:
"...Εμείς οι ατμιστές χωριζόμαστε σε δύο βασικές κατηγορίες: σε αυτούς που ατμίζουν μπανάνες και σε αυτούς που
δεν ατμίζουν μπανάνες! Εντάξει, υπάρχουν και άλλοι διαχωρισμοί που δεν έχουν σχέση, αλλά το θέμα μπανάνα είναι το πλέον θεμελιώδες στο άτμισμα γενικά. Το πρόβλημα με μένα είναι πως δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αν ανήκω στην μία ή στην άλλη κατηγορία γι' αυτό και αισθάνομαι λειψός σαν ατμιστής όλα αυτά τα χρόνια. Πάντα πίστευα πως κάποια μπανάνα θα μ' αρέσει, δεν μπορεί, και κάθε φορά που δοκίμαζα ένα καινούργιο μπανανο-υγρό μετά άρχιζα τα τηλέφωνα στην περιπτερού μου και "τι κάνεις; τα παιδιά καλά; με πεθύμησες καθόλου; τα camel βγαίνουν ακόμα;" και τέτοια. Τα περισσότερα έβγαζαν μία μπουχτιστική χημική μπανανίλα και μερικά έβγαζαν ακόμα και μία αηδιαστική πουρίλα! Φριχτή φτηνοπουρίλα, κάλτσα φαντάρου του Φριτέζα..."
Θα μπορούσα να τα είχα γράψει χθες όλα αυτά γιατί ισχύουν ακόμα στο ακέραιο. Τόσα χρόνια ψάχνομαι και δεν έχω βρει ούτε μία αξιοπρεπή μπανάνα. Κάθε πρόταση ευπρόσδεκτη...
ΥΓ. Ίσως οι κρέμες και το τσιζκέικ του μακάο αλλά με μπανάνα αντί για ανανά. Και κάποιος ξηρός καρπός. Καλό μου ακούγεται. Θα το πω στον σεφ αλλά μάλλον θα με προγκήξει...
