Kallitexni, μιας και σε βρήκαμε να ρωτήσω κι εγώ:
Αγόρασα από Fun, Velvet Cloud (80%VG+20%H2O) στα 24mg.
Μπορώ να προσθέσω μόνο άρωμα και να μη χρησιμοποιήσω προπυλενική γλυκόλη;;;
Βεβαίως. Ατμιστική βάση σημαίνει ότι αποτελεί τη ΒΑΣΗ στην οποία θα προσθέσεις το άρωμα.
Η αραιωμένη με νερό Γλυκερίνη, θα σου φανεί βεβαίως πιο ήπια στο "χτύπημα" αλλά θα αποζημιωθείς με τεράστιο όγκο καπνού (θα το φυσάς και δεν θα τελειώνει).
Σημείωση: ΒΑΣΗ γενικά λέμε τον διαλύτη στα προϊόντα. Για να γίνει κατανοητό ποιος ο λόγος ύπαρξης της βάσης ας αναφέρω το παράδειγμα της αντιβίωσης. Στην αντιβίωση, η δραστική ουσία π.χ. στο Erythrocin είναι η ερυθρομυκίνη. Η ποσότητα στην κάψουλα λοιπόν που χρειαζόμαστε ως δόση είναι ας πούμε 250mg. Αν προσπαθούσες να πάρεις το 1/4 γραμμαρίου καθαρής ουσίας, αφενός θα νόμιζες ότι πίνεις το θάνατο τον ίδιο (πολύ πικρή) αφετέρου θα ήθελες μεγεθυντικό φακό (υπερβολή) για να βρεις τη δόση σου. Προκειμένου να είναι εύκολη η λήψη, χρησιμοποιείται βάση αδρανής που δημιουργεί το χαπάκι.Έτσι την λαμβάνεις εύκολα, χωρίς πικρίλα και φτάνει όλη η ποσότητα με ακρίβεια στον οργανισμό σου. Το ίδιο και στην οδοντόκρεμα που το γνωστό Fluoride είναι mg μόλις. Για αυτό χρησιμοποιείται γλυκερίνη (και όχι μόνο) ώστε σε μία δόση οδοντόκρεμας να περιέχεται η σωστή ποσότητα που απαιτείται.
Συγχώνευση μηνυμάτων: Δεκεμβρίου 08, 2011, 00:33
kallitexnis δεν ξερω αν το εχεις αναφερει αλλου αλλα ειναι καλυτερα απιονισμενο νερο αντι για wfi?
Το WFI που είναι το ενέσιμο σε σχέση με το απιονισμένο νερό (DIW-DeIonised Water) δεν έχουν διαφορές πλην της αποστείρωσης. Το ενέσιμο νερό επειδή θα χρησιμοποιηθεί σε ενέσεις ή σε ορό και άρα, ως έχει θα εισέλθει στον ανθρώπινο οργανισμό, είναι αποστειρωμένο από πριν. Για να μην πάρει και μικρόβια ο λήπτης της ένεσης-ορού.
Το απιονισμένο νερό είναι αυτό που χρησιμοποιούμε στη χημεία. Στο χημικό εργαστήριο όταν παράγουμε ένα διάλυμα χρησιμοποιούμε απιονισμένο νερό. Ακολούθως αν το ζητούμε χωρίς μικρόβια π.χ. θρεπτικό υλικό για μελέτη μικροοργανισμών, τότε το αποστειρώνουμε στη συνέχεια πριν προσθέσουμε το μικροοργανισμό. Η αποστείρωση γίνεται στους 120-130 βαθμούς σε αυτόκλειστα (φανταστείτε χύτρες ταχύτητος στις οποίες μπαίνει η φιάλη με το διάλυμα και εξωτερικά νερό).
Στα ατμιστικά υγρά τώρα, επειδή η θέρμανση του ατμιστικού υγρού από την αντίσταση γίνεται σε υψηλή θερμοκρασία (πάνω από 200-250 βαθμούς), ακόμα και ο Ιός Έμπολα πεθαίνει και επομένως η αποστείρωση πραγματοποιείται ούτως ή άλλως. Αναφέρω μόνο ότι η Σαλμονέλλα απαιτεί λίγα δευτερόλεπτα στους 78 βαθμούς Κελσίου για να θανατωθεί. Στους 200 βαθμούς Κελσίου αρκεί χιλιοστό του δευτερολέπτου για αποστείρωση. Από όσα διάβασα διεθνώς σε φόρουμ και βιβλιογραφία, ατμιστής να μολύνθηκε από μικρόβιο ατμιστικού υγρού δεν υπάρχει ως τώρα.
Συμπέρασμα: Είτε WFI είτε DIW, καλά ατμίσματα να έχετε.
Το νερό βρύσης τώρα έχει διαφορά από τα παραπάνω στο εξής: Έχει μέσα άλατα, άρα ιόντα. Τα ιόντα αυτά μην τα δείτε σαν κάτι άλλο αλλά σαν ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια (δεν είναι δηλαδή επιβλαβή). Το μεταλλικό νερό που πίνουμε έχει πληθώρα. Είναι απαραίτητα στο πόσιμο νερό. Ωστόσο, στη χημική παραγωγή και στη φαρμακοποιία (αφού αυτή αποτελεί κλάδο της χημείας) γίνεται χρήση απιονισμένου νερού (υπερκαθαρού δηλαδή) για να είναι ελεγχόμενη η αντίδραση που θα πραγματοποιηθεί.
Το απιονισμένο νερό (και το ενέσιμο) δεν έχει ελεύθερα ιόντα. Με αποτέλεσμα να μην εμφανίζει πολωμένα (φορτισμένα) σωματίδια, τα ιόντα. Και να έχει απόλυτα ουδέτερο pH (τιμή=7). Δεν έχω πειραματιστεί σε μεγάλη κλίμακα για να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα. Ωστόσο, η ύπαρξη ιόντων στο νερό βρύσης ενδεχομένως να επηρεάζει το "χτύπημα" του ατμιστικού υγρού και την ισχύ της γεύσης (άποψη είναι και όχι δεδομένο). Και αυτό διότι το ενισχυτικό γεύσης ή χτυπήματος MTS/BITTER WIZARD κλπ παίζουν ακριβώς με το pH του ατμιστικού υγρού. Με άλλα λόγια, δεν θα πάθει και κανείς τίποτα αν χρησιμοποιήσουμε νερό βρύσης όταν δεν βρίσκουμε από τα άλλα δύο.