Αμφιταλαντεύομαι από εχθές για το αν πρέπει να πανηγυρίζουμε ή να θλιβόμαστε...
Να πανηγυρίζουμε διότι ο σύλλογος είναι ζωντανός και θα έχει λόγο στις εξελίξεις για 2 τουλάχιστον χρόνια ακόμα, ή
να θλιβόμαστε, όχι τόσο διότι ψήφισαν 83 άνθρωποι (λογικότατο είναι αυτό), αλλά διότι αυτή τη στιγμή μείναμε να μετράμε κάτι περισσότερο από 100 μέλη (και γι αυτό είναι και λογικό το προηγούμενο)...
Σε κάθε περίπτωση,
η ιστορία γράφεται από τους παρόντες κι ας προσπαθούν να επιβουλευτούν τα οφέλη και διάφοροι άλλοι.
Και στους παρόντες οφείλουμε όλοι ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Ευχαριστώ που είναι ακόμα εδώ,
ευχαριστώ που συνεχίζουν να στηρίζουν (γκρινιάζοντας ή μη),
ευχαριστώ που επιθυμούν να είναι μέρος των εξελίξεων,
ευχαριστώ που δεν απογοητεύονται τόσο εύκολα,
ευχαριστώ που δεν επιλέγουν την εύκολη οδό του "βγάλτε τα πέρα μόνοι σας".
Δεν θα μείνω καθόλου αυτή τη στιγμή στις δυσκολίες, στο "δεν έχουμε χρήματα", στο "δεν έχουμε μέλη", κλπ.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν θα μετράει
πραγματικά (ή τουλάχιστον δεν θα μετράει τόσο πολύ αποτρεπτικά) αν τα μέλη που συνεχίζουν -αλλά και αυτά που θα προστεθούν στην πορεία- και το νεοεκλεγμένο ΔΣ δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε η ΚΕΑ να μην είναι απλά κάτι που "παρέμεινε ζωντανό", να μην είναι απλά ένας "σύλλογος-σφραγίδα", ένα φάντασμα, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που λειτουργεί, παράγει και δηλώνει παρών κάθε φορά που απαιτείται.
Προσωπικά σέβομαι τους προβληματισμούς του καθενός και τις χαμηλές προσδοκίες πολλών. Είναι λογικές.
Οι δικές μου όμως είναι υψηλές. Πολύ υψηλές στην πραγματικότητα.
Και αυτός είναι και ο λόγος που (παρά την εδώ και έναν χρόνο επαγγελματική μου δραστηριότητα στον χώρο) έθεσα ξανά υποψηφιότητα. Ακριβώς διότι ξέρω (και όχι απλά ελπίζω) πως και θέλω και μπορώ να διαθέσω, χρόνο, ενέργεια και πόρους που θα απαιτηθούν. Αν αυτό το κάνουμε όλοι (και όχι μόνο τα 5 μέλη του ΔΣ) μόνο καλύτερα πράγματα έχουμε να περιμένουμε.
Τα νέα μέλη του ΔΣ μπορούν ίσως να αντισταθμίσουν την όποια πιθανή κόπωση των πιο παλιών.
Άνθρωποι με πιο... "αιρετικές" ιδέες μπορούν ίσως να φέρουν φρεσκάδα.
Άνθρωποι που έχουν επικρίνει το σύλλογο και τις αποφάσεις του στο παρελθόν μπορούν να προτείνουν νέες λύσεις και πρακτικές, αλλά και να δουν από μέσα πλέον τα προβλήματα και να προτείνουν τρόπους για τη διαχείρισή τους.
Μόνο αισιόδοξος είμαι.
Δεν θα μπορούσα να είμαι τίποτε άλλο.