Προβληματίστηκα αρκετά στο αν θα έπρεπε να γράψω (και μάλιστα για πρώτη φορά) ειδικά μετά τη φράση:
"Δεν θα μιλησει κανεις κατασκευαστης για τα υλικα του, αν ξέρει πραγματικα τι κάνει, αυτοι που μιλάνε έχουν άλλου είδους βλέψεις ."
Δε θα μιλήσω λοιπόν για τα υλικά μου ή τη δουλειά μου αλλά θα γράψω 1-2 βασικά πραγματάκια για τη σταθεροποίηση των ξύλων.
Και ξεκινάω με το βασικότερο. Τι είναι και τι προσφέρει σε ένα ξύλο η σταθεροποίηση.
Το ξύλο χάνει ή παίρνει υγρασία ανάλογα με την υγρασία και θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, λιγότερο ή περισσότερο, το ξύλο να στρεβλώνει (wraps and distortions) ή/και να εμφανίζει σκισίματα (cracks, checks, honeycombs).
Ο βασικότερος σκοπός λοιπόν που σταμπιλάρουμε ένα ξύλο είναι να μπλοκάρουμε, όσο μπορούμε, τη μεταβολή της υγρασίας του ώστε να προστατευτεί το τελικό προιόν (μοντάκι, λαβή για μαχαίρι, πένα, μπολ, κοντάκι, κιθάρα κλπ).
Ένας δεύτερος σκοπός είναι να σκληρύνουμε κάποια είδη ξύλου που αλλιώς δεν θα ήταν εφικτό να δουλευτούν για κάποια από τις παραπάνω χρήσεις. Κυρίως softwoods (όπως το Καλιφορνέζικο Redwood) ή spalted ξύλα (αποτέλεσμα επαφής του ξύλου με μύκητες).
Και τέλος ένας τρίτος να χρωματίσουμε ένα ξύλο σε βάθος και όχι μόνο επιφανειακά.
Η μέθοδος που χρησιμοποιείται στην πλειοψηφία είναι με εμποτισμό σε θερμοσκληρυνόμενη ρητίνη αφού πρώτα στεγνώσουμε εντελώς το ξύλο και αφαιρέσουμε όλο τον αέρα με αντλία κενού.
Το πόση ρητίνη θα αποροφήσει εξαρτάται κυρίως από το είδος του ξύλου (πυκνότητα, περιεκτικότητα σε έλαια) και το χρόνο εμποτισμού. Κάποια είδη μπορεί να τριπλασιάσουν το βάρος τους ενώ κάποια άλλα δεν θα πάρουν πάνω από 7-8% του βάρους τους. Ανεξάρτητα του πόσο βάρος θα πάρει, ένα ξύλο θεωρείται απόλυτα σταμπιλαρισμένο όταν αντικαταστήσουμε όλη την υγρασία και τον αέρα που περιείχε με ρητίνη.
Και βέβαια υπάρχουν αρκετά είδη που τα έλαια που περιέχουν είναι τόσα πολλά που ουσιαστικά αδρανοποιούν τη ρητίνη άρα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος αυτή.
Επόμενο βασικό ζήτημα: Είναι τα ξύλα που έχουν σταμπιλαριστεί αδιάβροχα;
Σίγουρα όχι. Είναι, όπως λέμε και στα ρολόγια, water resistant αλλά όχι waterproof. Και σίγουρα χρειάζονται, όπως και το φυσικό ξύλο, μία κάποια συντήρηση (γίνεται εύκολα από τον καθένα μας και δεν παίρνει πάνω από 10-15 λεπτά).
Cactus Juice (χυμός κάκτου) είναι η εμπορική ονομασία θερμοσκληρυνόμενης ρητίνης από την εταιρία Turntex. Η μάρκα που χρησιμοποιείται από τη συντριπτική πλειοψηφία στην Αμερική και όχι μόνο. Η πρώτη ρητίνη που ήταν προσβάσιμη σε όλους και όχι μόνο σε βιομηχανίες. Ο ιδιοκτήτης της παρέχει τρελή τεχνική υποστήριξη και γι αυτό οι Αμερικάνοι πίνουν νερό στο όνομά του. Οι πιο πολλές από τις υπόλοιπες ρητίνες είναι copy cats αυτής.
CA είναι η κυανοακριλική κόλλα, ενώ το Υγρό γυαλί είναι εποξική ρητίνη.
Τέλος μία πολύ καλή βάση για τα είδη ξύλων:
https://www.wood-database.com/Τελικά σεντόνι μου βγήκε, σόρυ αν κουράζει.
247 Απαντήσεις
58462 Εμφανίσεις
