Πολύς λόγος τώρα τελευταία για το
τι είναι high-end στο χώρο του ατμίσματος.
Ειδικότερα μετά από μια πρόσφατη "διαμάχη" μεταξύ ενός Έλληνα κατασκευαστή και ενός ξένου ριβγιούερ.
Αφορμής δοθείσης λοιπόν τοποθετούμαι:
Στο μυαλό μου (που δεν είναι και πολύ αξιόπιστο, να τα λέμε κι αυτά) high-end
ΔΕΝ είναι αυτό που ο κατασκευαστής του θέλει να ονομάσει high-end.
ΔΕΝ είναι αυτό που το κόστος του ή το marketing το τοποθετεί σε αυτήν την κατηγορία. Όχι. Τίποτα από τα παραπάνω φίλοι μου.
High-end είναι ένα προϊόν που πληροί ορισμένες προϋποθέσεις.
Αρχικά, το γεγονός πως είναι
κατασκευασμένο από υψηλής ποιότητας και πιστότητας υλικά. Σύμφωνα με τα καλύτερα αγγλικά λεξικά: "
of superior quality or sophistication and usually high in price" (
Merriam Webster), και "
intended for people who want very good quality products and who do not mind how much they cost" (
Cambridge Dictionary) είναι δύο (σχετικά εκλαϊκευμένες θα έλεγα) εξηγήσεις του όρου. Θα προσέξατε ίσως πως το θέμα της τιμής μπαίνει δεύτερο. Και μπαίνει δεύτερο επειδή την τιμή την ορίζει η ποιότητα και όχι το marketing.
Κατά δεύτερον, ένα προϊόν είναι high-end όχι επειδή απευθύνεται σε λίγους (λόγου κόστους) αλλά επειδή (συνήθως)
λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να καταλάβουν την πραγματική διαφορά απόδοσής του από ένα άλλο μη high-end. Κι εδώ μπαίνει η δεύτερη προϋπόθεση. Η "απόδοση". Ή η "επίδοση" αν θέλετε. Ή και τα δύο, ανάλογα με την κατηγορία του προϊόντος. Δηλαδή η υψηλή ποιότητα του προσδοκόμενου αποτελέσματος, σε συνθήκες που άλλα προϊόντα δεν θα μπορούσαν να αποδώσουν ανάλογα. Και αυτό κάνει τα πρώτα να ξεχωρίζουν.
Στην συνέχεια βάζουμε στο παιχνίδι και την
καινοτομία. Αυτή από μόνη της σε καμία περίπτωση δεν κάνει ένα προϊόν high-end. Αν όμως ένα προϊόν θέλει να τοποθετηθεί σε αυτήν την κατηγορία/κλάση, ε... τότε έστω κι ένα ψήγμα καινοτομίας θα έπρεπε να το έχει. Δεν είναι must, αλλά θα το βοηθήσει να μπει στον προϊοντικό Όλυμπο ευκολότερα.
Τέλος, ας μην παραβλέπουμε και τη
διαχρονικότητα. Παρ' όλο που (και παρακαλώ δώστε βαρύτητα εδώ) ένα προϊόν θεωρείται high-end (ή όχι) σε σχέση με την εποχή του και σε σχέση με τα υπόλοιπα προϊόντα που είναι διαθέσιμα την ίδια χρονική περίοδο, η διαχρονικότητα δεν παύει να αποτελεί added value. Αλλίμονο αν ένα high-end προϊόν "ξεπερνιόταν" λίγους μήνες ή λίγα χρόνια από τη στιγμή που βγήκε (ανάλογα με την κατηγορία). Και πάλι ΜΗΝ το μπερδεύετε με ένα απλά ακριβό ή πανάκριβο προϊόν. Το πραγματικό high-end αντικείμενο "είναι υποχρεωμένο" να διατηρήσει την αξία του για καιρό. Το αντίθετο θα κατέστρεφε την έννοια του όρου και ίσως και την αγορά στην οποία απευθύνεται.
Στο μυαλό μου, ένα προϊόν ΔΕΝ το κάνει high-end ο κατασκευαστής του ή το καλό marketing.
Η ίδια η αγορά το κάνει.Το αν αυτή άγεται και φέρεται (από οποιονδήποτε) είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Και μεγάλη συζήτηση...
Δικό σας...