Μερικά σύντομα και "άγουρα"* σχόλια για τα Dark Thirty και Loose Canon:
1. Την πάτησα. Το αρκετά έντονο καπνικό υπόβαθρο ( και στα δύο, αλλά περισσότερο στο Dark Thirty ) είναι αυτό του πούρου, και ποτέ δεν μου άρεσε η γεύση των πούρων. Το καπνικό προφίλ των υγρών αναπλήρωσης που έχω επιλέξει να ατμίζω, είναι αυτό των RY ( μουτζαχεντίν τριμπεκάκιας ). Η αίσθηση που είχα με τις πρώτες τζούρες, ήταν πως άτμιζα Divino Cigar ( με πιάνει ναυτία και μόνο στην ανάγνωση των δύο λέξεων ) διανθισμένο με αρωματικά στοιχεία. Το μόνο πούρο που μπορώ να ατμίσω ( όχι ότι θα βγω και γυμνός στον δρόμο από τον ενθουσιασμό ) είναι το Fidel.
2. Νομίζω πως είναι υγρά για mtl καταστάσεις. Και δεν εννοώ τζούρες στη μία ή στη μισή τρύπα των Eviva και Zest - μιλάω για άνετο mtl. Οι "ανεμοθύελλες" δεν βρήκα να ενισχύουν ή να αναδεικνύουν ιδιαιτέρως κάτι - ευτυχώς για το οικονομικό. Φτιάχτηκαν με 60% PG** και στα 6mg. Δοκιμάστηκαν σε: CloudOne v1, Skyline, Le Mirage, Doggystyle, Veco 2ml. Οι mtl ενορχηστρώσεις έγιναν με KA1/0.32mm/11-13W, και οι αεράτες με ΚΑ1/0.40mm/18-20W ( ο Veco συμμετείχε με την κεφαλή 0.40Ω, στα 28-30W - παφ και τάληρο, εννοείται ). Οι CloudOne και Skyline μου έδωσαν την καλύτερη γεύση. Ο Le Mirage μου έδωσε την καλύτερη ανάλυση. Ο Doggystyle μου έδωσε το καλύτερο αποτέλεσμα, αφού "έθαψε" το πούρο και επέτρεψε στα υπόλοιπα συστατικά να "ζωντανέψουν" ( σχετικά πάντα - για τον Doggy μιλάμε ). Ο Veco μου έδωσε σύννεφα.
3. Και τα δύο ( περισσότερο το Loose Canon ) αφήνουν πίσω τους μυρωδιά χειμωνιάτικου χωριού ή σόμπας που καπνίζει. Δεν το αντιλαμβάνεσαι μέχρι να βγεις από τον τόπο του εγκλήματος, να πάρεις δυο τζούρες καθαρό αέρα, και να επιστρέψεις.
4. Γευστικά, νομίζω πως μέσες-άκρες ανταποκρίνονται στις περιγραφές του κατασκευαστή, αν και δυσκολεύτηκα με το "γεμάτο μπωλ καπνού πίπας" του Dark Thirty και το "μεστό άρωμα γλυκόπιοτων καπνικών χαρμανιών" του Loose Canon. Η αλκοολική σφραγίδα στο Dark Thirty, πατήθηκε δυνατά. Το Loose Canon είναι ένα μεσαίων συχνοτήτων υγρό, χωρίς τα πρίμα του αδελφού του.
5. Από κατάλοιπα στις αντιστάσεις, όχι τρομερά πράγματα - αλλά δόξα να 'χει ο Κύριος, μπόλικα. Και μάλλον θα αυξάνονται καθώς τα υγρά θα ωριμάζουν και θα σκουραίνουν.
6. Στο layout παίρνουν άριστα: Το σωστό αδιαφανές μπουκαλάκι ( δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με τα σταγονόμετρα και τη στεγανότητα ) και υπέροχη δουλειά στην ετικέτα. Τα τσιμπάς από το ράφι και μόνο για την εμφάνισή τους.
7. Δεν θα τα αγόραζα ξανά - απέχουν πολύ από τον ατμιστικό μου μπούσουλα. Πάντως, δεν αποκλείω στο μέλλον ( δεν είναι εδώ και ο De La Svouras, να μου το προσδιορίσει κάπως χρονικά ) να δοκιμάσω Skipper και Shellback. Βέβαια, θα πρέπει να είναι και τα φεγγάρια καλά... 😊
Τα παραπάνω αποτελούν προσωπικές απόψεις, και παρακαλώ μόνο ως τέτοιες να διαβαστούν. Είμαι σίγουρος πως οι πάλαι ποτέ εραστές των πούρων θα ανακαλύψουν σε αυτά τα χορταστικά υγρά έναν μικρό ατμιστικό παράδεισο!
* Ευθαρσώς ασπάζομαι την άποψή που λέει: Αν ένα υγρό δεν σου αρέσει μόλις το φτιάξεις, δεν θα σου αρέσει και όταν ωριμάσει.
** Ο κατασκευαστής προτείνει 66,666% VG, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να ατμισω υγρά με αυτό το ποσοστό γλυκερίνης ( όχι για θρησκευτικούς λόγους ).