La Tabaccheria (Αρώματα Εκχυλίσματος Καπνού - ΝΕΤ)

[Mahd Soi]

Αραιωσα ηδη φτιαγμενα.
Γενικα δεν εχασαν σε γευση. Επεσε λιγο η ενταση της βεβαια αλλα αυτο ηταν αναμενομενο και ουτως ή αλλως τα ειχα φτιαξει στο ανω οριο του 10%.

[Κώστας Άλεξ]

Macerated Solo Black Cavendish, 10%, 60 pg /40 vg, Phenomenon Lite, SS316L, 2mm ID, 7 wraps, 0,65Ω και watt ό,τι δίνει το craven μου



Επιτέλους έφερε ολόκληρη την σειρά από τα πολυαναμενόμενα «μουσκεμένα» ο Σαλονικιός και μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη, αν και έρχομαι δεύτερος, αφού η φίλη μου η Άννα και ο φίλος μου ο drum δοκίμασαν πρώτοι. Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά.

Το «μουσκεμένο» Black Cavendish ήταν για εμένα το υγρό που πραγματικά με έκαιγε να το δοκιμάσω και να γράψω για αυτό, δεδομένης της αγάπης που είχα για τον προκάτοχό του από την βασική σειρά αρωμάτων της La Tabaccheria.

Σε αντίθεση με το Solo Latakia, που ήταν μια πιο καθαρή και απλοϊκή εκδοχή του κανονικού και του Solo Kentucky που ήταν μια πιο περίπλοκή εκδοχή του κανονικού, εδώ έχουμε ένα διαφορετικό υγρό.

Στην παρουσίαση του Black Cavendish της βασικής σειράς, είχα κάνει λόγο για «ξυλώδη» υφή και «καβουρδισμένη» αίσθηση, που «ξηροκαρπίζει». Αυτό αναφερόταν σε μία καπνική βάση και στην επίγευση του υγρού. Όπως πολλάκις τόνισα σε άλλα σχόλια παρότι η ξυλώδης υφή ήταν σταθερή, η «καβουρδισμένη» αίσθηση έπαιζε και μάλιστα έβγαινε τελείως διαφορετικά από άτομο σε άτομο ή από στιγμή σε στιγμή.



Εδώ έχουμε ένα υγρό, που διατηρεί ναι μεν την ξυλώδη υφή και ολόκληρη την καπνική βάση του προηγούμενου, μόνο που στην επίγευση και στα λεγόμενα side notes είναι τελείως διαφορετικό. Δεν είμαι γευσιγνώστης για να εντοπίσω τι ακριβώς συμβαίνει, όμως ξεχάστε τα ξηροκάρπια ή οτιδήποτε άλλο και καλωσορίστε μία φρουτώδη (ναι… φρουτώδη) αίσθηση που με παραπέμπει σε αποξηραμένο σύκο, δαμάσκηνα είπε κάποιος συνατμιστής, εγώ επιμένω στο σύκο και μάλιστα εξαιρετικά αποξηραμένο.

«Μα, καλά, ταιριάζει;», θα ρωτήσει κάποιος φίλος. Ναι, απίστευτα θα είναι η απάντηση και θα θυμηθώ μία παραίνεση του αγαπητού Τρύφωνα στις καλόγριές μου να έβαζα λίγη σταφίδα. Ε, λοιπόν, Τρύφωνα, το κάνανε μόνοι τους και το κάνανε πολύ καλά. Μόνο που δεν το κάνανε με πρόσθετα, αφού όπως είχαμε πει και στην παρουσίαση της βασικής σειράς, «ο καπνός Cavendish όταν προέρχεται από εξαιρετικά σκούρα φύλλα καπνού και υποστεί την ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ επεξεργασία του αρωματισμού (συνήθως με γλυκόριζα) και του καπνίσματός του σε καταστάσεις εξαιρετικής πιέσεως μαυρίζει και κατηγοριοποιείται ως Black Cavendish». Ε αυτό έχει γίνει και στην προκειμένη περίπτωση.



Τι αισθάνομαι όταν το ατμίζω; Η τζούρα ξεκινάει με την φρουτώδη αίσθηση που προείπαμε και συνεχίζει με την καπνική υφή να ακολουθεί κατά την διάρκεια της εκπνοής, συνοδευόμενο από το αποξηραμένο σύκο σε χαμηλότερη ένταση, ακολουθούμενο από ένα «ΠΩ ΡΕ ΦΙΛΕ», όπως και το Black Cavendish της βασικής σειράς.

[Chris66]

Ολα ωραία αλλά δεν μας σύστησες το κορίτσι!

[spectrum]

Μοιάζει πολύ με αυτήν

αλλά με πιο φρουτώδη αίσθηση.

[daglasg3]

μπραβο κ.προεδρε,ευχαριστουμε..τελικα τα μουσκεμένα είναι ολο εκπληξεις

[Giorgos F]

Τι σημαίνει "μουσκεμένα"?

[pugsang]

Φαντάσου την απο πάνω μεσα στην πισίνα. Αυτό

[Tem]

......και με πιο φρουτώδη αίσθηση.

[annastas]

Όχι σε όλα....το kentucky δεν έχει μεγάλη διαφορά όπως το caven...έχουν άλλο τρόπο επεξεργασίας τα μουσκεμένα ,τα assolo δλδ...

[thenetpoet]

Ολα ωραία αλλά δεν μας σύστησες το κορίτσι!

Σαν την γυναίκα του Al Bundy είναι 

[Cruiser79]

Έμπ1...

[apva]

Τελικά υπάρχουν πολλοί απόφοιτοι του ΕΜΠ(1) στο φόρουμ...

[thenetpoet]

δημοφιλής σχολή φίλε... 

[Κώστας Άλεξ]

Passito di Tabbaco, 10%, 60 pg/ 40 vg, 4,5 mg/ml σε Phenomenon Lite, SS 316L, 2mm ID, 7 σπείρες, 0,65 Ω και όσα watt δίνει για αυτά τα Ωμ το μηχανικό μου μοντάκι



Παρότι δεν πίνω αλκοόλ σχεδόν καθόλου, το συγκεκριμένο υγρό, όταν εμφανίστηκε στο e-smokers μου κίνησε το ενδιαφέρον ως προφίλ και έτσι έσπευσα να το αποκτήσω όντας σίγουρος ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι ιδιαίτερο. Αισθάνθηκα δε και τολμηρός όταν το μαγείρεψα, φτιάχνοντας 100ml, δηλαδή όλο το μπουκάλι του αρώματος.

Σε προηγούμενο σχόλιο πριν το δοκιμάσω είχα υποθέσει από την περιγραφή στο site του Σαλονικιού ότι θα έχουμε να κάνουμε με κάποιο Kentucky καπνικό, παρέα με ερυθρό κρασί, κατά προτίμηση φρουτώδες. Τελικώς, η αρχική μου εκτίμηση ήταν 100% λάθος.



Έκανα, λοιπόν, το συνηθισμένο μου στήσιμο στον Phenomenon μου και τράβηξα την πρώτη τζούρα. Ξεκάθαρα το κρασί ήταν λευκό και έφερνε πολύ σε αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε ρετσίνα. Στις αρχικές τζούρες αυτό κυριαρχούσε, γεγονός λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι για μένα αυτή είναι μια γεύση ασυνήθιστη που δεν την γεύομαι παρά μόνο 2 – 3 φορές τον χρόνο. Στην πορεία τα πράγματα ηρέμησαν και περίπου 1 ml μετά το υγρό ισορρόπησε στον άμαθο ουρανίσκο μου, αποκαλύπτοντας έτσι τον καπνικό του χαρακτήρα, που δεν είναι άλλος από το νέο «μουσκεμένο» Black Cavendish.

Έχουμε, ως σύνολο λοιπόν, ένα φρουτώδες (αποξηραμένο σύκο όπως είπα στην αντίστοιχη παρουσίαση) που βρίσκεται στο προσκήνιο ενός λευκού κρασιού. Το όλο ζήτημα μου θυμίζει αρχαιοελληνικό (αλλά και νεοελληνικό) επιδόρπιο, γεγονός λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για προϊόντα Σικελίας, δηλαδή της λεγόμενης Magna Grecia και ανθρώπων που βρίσκονται εξαιρετικά κοντά στις ελληνικές γεύσεις.

Το υγρό είναι σίγουρα εξαιρετικά ιδιαίτερο και σίγουρα δεν είναι κάτι που θα έβαζα κάθε μέρα στον ατμοποιητή μου. Όμως είναι ένα εξαιρετικό και ιδιαίτερο καπνικό, που θα με συνοδεύσει ανέτως ως επιδόρπιο το Πάσχα. Επιτέλους, σε αυτό απέκτησε ανταγωνιστή το Perique!

Το αν θα σας το πρότεινα, ειλικρινά δεν ξέρω. Είναι πολύ ιδιαίτερο. Εγώ θα το τιμήσω δεόντως, θα πάρω και δεύτερο σίγουρα. Όμως είναι εξαιρετικά ιδιαίτερο για να το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Υ.Γ. Το Burley βρήκε ανταγωνιστή στην καθαριότητα. Η αντίσταση που βλέπετε είναι μετά από σχεδόν 8 ml, κατάσταση ανήκουστη για net υγρό.

[thenetpoet]

Ωραία παρουσίαση Κώστα.
Χάλασες βλέπω και εσύ, έκανες υγρό της ταμπακερία με 10% αραίωση ?