Περίεργη απορια

[alexoyiorgis]

Καθόλου πρώιμο στάδιο, αν είσαι του χώρου του neuromarketing. Μερικές πολυεθνικές αλυσίδες ειδών που απευθύνονται κυρίως σε γυναίκες (Γαλλία, Αμερική) ήδη εφαρμόζουν τέτοιες "τεχνικές" στα φυσικά καταστήματά τους. Σε μερικά χρόνια που το άτμισμα θα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις (γιατί η παραγωγή ατμιστικών υγρών είναι απείρως φτηνότερη από την παραγωγή καπνού και επιτρέπει "άπειρες" στον αριθμό εξειδικευμένες γεύσεις), διεθνείς αλυσίδες ατμομάγαζων θα κατακλείσουν τον κόσμο. Θα φτάσουν στο σημείο να σου δημιουργούν επιτόπου τη γεύση που θέλεις με μηχανή μίξης γεύσεων (όπως τώρα μπαίνεις σε ένα μαγαζί με μπογιές για βάψιμο τοίχου και διαλέγεις το χρώμα από το χρωματολόγιο και στο φτιάχνει επιτόπου).
Έτυχε να "ακουμπήσω" το χώρο του neuromarketing, λόγω των σχετικών μεταπτυχιακών σπουδών της κόρης μου και έχω "τρομάξει" με το τι πρόκειται να έρθει. Αν δεν ελεγχθεί το πράγμα νομοθετικά, δεν θα υπάρχει καμία ελευθερία επιλογών. Και τώρα δεν υπάρχει απόλυτη (βλ. διαφημίσεις), αλλά τότε θα είναι το κάτι άλλο. Εκμεταλλεύονται το perception is reality και διαμορφώνουν το perception σου... μόλις τους "πλησιάσεις".
Φυσικά, υπάρχουν και οι θετικές πλευρές του neuro-brain science, που έχουν να κάνουν με θεραπείες κατάθλιψης, επιληψίας, προβλημάτων κινητικότητας, parkinson κ.α.

[chillo]

Παιχνίδι με τις αισθήσεις υπάρχει με οποιαδήποτε τέχνη και απο τα αρχαία χρόνια, δεν ειναι κακό εφόσον δεν παρεμβαίνει στην αντίληψη αλλά την καθοδηγεί. Με την προϋπόθεση οτι υπάρχει αντίληψη.. μπορείς και να "στρίψεις" όπως το  λέμε με τα πιο απλά λόγια. Βέβαια υπάρχει θέμα και με αυτό όπως ειπες, όταν βαφτίζεται τέχνη -στο παράδειγμα-  κάτι ανήθικο πχ ή κάτι απεριόριστο και υπέρ του δεόντως παρεμβατικό ή απλά μια βλακεία
Παιχνίδι με τις προσωπικότητες επίσης, όπως οι ριβιούερς στον χώρο,  πίσω από την εικόνα -κι αυτό εργαλείο- και την επαγγελματική ταυτότητα κρύβεται οτιδήποτε. Και να τον χαρακτηρίσεις τον ριβιουερ, ανήθικο πχ ή απατεώνα, αποτέλεσμα δεν θα υπάρχει, πάλι θα εχει τις δικές του στατιστικές όπως κι ένας μανάβης Οπως και οι πολιτικοι

[modivin]

Καθόλου πρώιμο στάδιο, αν είσαι του χώρου του neuromarketing. Μερικές πολυεθνικές αλυσίδες ειδών που απευθύνονται κυρίως σε γυναίκες (Γαλλία, Αμερική) ήδη εφαρμόζουν τέτοιες "τεχνικές" στα φυσικά καταστήματά τους. Σε μερικά χρόνια που το άτμισμα θα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις (γιατί η παραγωγή ατμιστικών υγρών είναι απείρως φτηνότερη από την παραγωγή καπνού και επιτρέπει "άπειρες" στον αριθμό εξειδικευμένες γεύσεις), διεθνείς αλυσίδες ατμομάγαζων θα κατακλείσουν τον κόσμο. Θα φτάσουν στο σημείο να σου δημιουργούν επιτόπου τη γεύση που θέλεις με μηχανή μίξης γεύσεων (όπως τώρα μπαίνεις σε ένα μαγαζί με μπογιές για βάψιμο τοίχου και διαλέγεις το χρώμα από το χρωματολόγιο και στο φτιάχνει επιτόπου). Έτυχε να "ακουμπήσω" το χώρο του neuromarketing, λόγω των σχετικών μεταπτυχιακών σπουδών της κόρης μου και έχω "τρομάξει" με το τι πρόκειται να έρθει. Αν δεν ελεγχθεί το πράγμα νομοθετικά, δεν θα υπάρχει καμία ελευθερία επιλογών. Και τώρα δεν υπάρχει απόλυτη (βλ. διαφημίσεις), αλλά τότε θα είναι το κάτι άλλο. Εκμεταλλεύονται το perception is reality και διαμορφώνουν το perception σου... μόλις τους "πλησιάσεις". Φυσικά, υπάρχουν και οι θετικές πλευρές του neuro-brain science, που έχουν να κάνουν με θεραπείες κατάθλιψης, επιληψίας, προβλημάτων κινητικότητας, parkinson κ.α.

Αυτό που έγραψα είναι πως σήμερα η εφαρμογή όλων αυτών δεν είναι τόσο απλή όσο να είναι εφικτό να εφαρμοστεί από τα ατμομάγαζα της γειτονιάς. Δεν βλέπω κάποιο επιχείρημα ενάντια σε αυτό που είπα, εκτός από πολλά "θα" και κάτι για πολυεθνικές αλυσίδες.

Δεν διαφωνώ με τα "θα" σου, αλλά είναι "θα", nevertheless. Από το "θα" μέχρι το εσκεμμένο και πετυχημένο:

Μπαίνεις σε ένα ατμομάγαζο, για παράδειγμα, και η μυρωδιά και η μουσική μέσα στο μαγαζί εκείνη τη μέρα σε επηρεάζουν να ψωνίσεις συγκεκριμένα προϊόντα που θέλει να πουλήσει εκείνη τη μέρα το κατάστημα

έχει πολύ δρόμο.

[microchip]

Δε ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά σε μένα πιάνει σήμερα.
Μη σου πω προχθές.
Όποτε μπαίνω σε ατμομάγαζο, ψωνίζω ατμοπράματα.
Θα έκοψα σε παράδρομο και έφτασα γρήγορα. 

[Marcus Aurelius]

Αν δει κανείς το πώς εκμεταλλεύεται το μάρκετινγκ την ψυχολογία των καταναλωτών (η οποία διαμορφώνει και την αντίληψή μας), ίσως καταλάβει ότι οι εκτιμήσεις μας μάλλον μπορεί να είναι πλήρως ελεγχόμενες και καθοδηγούμενες (από διάφορους "παράγοντες"). Όσοι έχουν ήδη πάρει είδηση το νιουρομάρκετινγκ που πρόκειται να γενικευθεί, έχουν "αγριευτεί". Μπαίνεις σε ένα ατμομάγαζο, για παράδειγμα, και η μυρωδιά και η μουσική μέσα στο μαγαζί εκείνη τη μέρα σε επηρεάζουν να ψωνίσεις συγκεκριμένα προϊόντα που θέλει να πουλήσει εκείνη τη μέρα το κατάστημα (και δεν χρειάζεται να κάνει προσφορές σε αυτά τα προϊόντα).

Ο Τερκενλής (ζαχαροπλαστείο για τους νότιους) κάνει 'νιουρομάρκετινγκ' εδώ και δεκαετίες τότε. Οι φίλοι απο Θεσσαλονίκη ξέρουν να περνούν απο Αριστοτέλους με την μύτη βουλωμένη με κερί. 
Έτσι για να κάνουμε κουβέντα πάντως, δεν είναι τόσο δυστοπικά τα πράματα ούτε τόσο απλά απο την άλλη ("σε καθοδηγώ να κάνεις αυτό που θέλω"). Oι μαρκετινγκάδες γενικά είναι για τον κόσμο του σχεδιάζω το μέλλον (ή όπως θες πες αυτό που περιγράφεις με λίγο μελανά χρώματα) ότι είναι οι blogger για την λογοτεχνία, λίγο πολύ ερασιτέχνες. Το μάρκετινγκ ούτως ή άλλως βασίζεται σε κοινές γνώσεις απο τον κόσμο της τέχνης και δώθε που λένε οτι χορογραφώ ενα μάτσο παραστάσεις γύρω απο έναν θεατή που επηρεάζεται, αυτό για να μην τρελαθούμε με τις κρυφές πρακτικές ποιών των μαρκετινγκάδων. Αν έπρεπε να ανησυχώ για κάτι θα ήταν οι ίδιες πρακτικές όταν χρησιμοποιούνται στις ειδήσεις όπου εκεί αξίζει να αγριευτείς με το τι γίνεται.
Αυτά τα λέω με το σκεπτικό οτι δεν μας κάνει καλό οτιδήποτε παρουσιάζει ένα δυσοίωνο μέλλον που σχεδιάζουν δυνατοί "άλλοι" για μας και μας κάνει να κοιτάμε το τι έρχεται λίγο μοιρολατρικά. Ας μην ξεχνάμε οτι οι δύο μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρίες του πλανήτη είναι facebook και google και το μεγάλο τους breakthrough είναι οι αλγόριθμοι που τρέχουν με βάση το browsing που κάνω έτσι που αντι να βλέπω διαφημίσεις για κουφώματα και καλάμια ψαρέματος βλέπω διαφημίσεις gearbest. Ουδέν κακό αμιγές καλού? 
Απο την άλλη το Leroy Merlin του ατμίσματος που περιγράφεις θα ήθελα να το περιηγηθώ. 

[modivin]

Τέτοιες τεχνικές υπάρχουν και μάλιστα εδώ και χρόνια. Παραδείγματα που μου έρχονται στα γρήγορα, είναι η μυρωδιά του popcorn, λίγο πριν το διάλειμμα του σινεμά, τα ζεστά χρώματα σε εστιατόρια για να σου ανοίγει η όρεξη και ένα σωρό τεχνάσματα που χρησιμοποιούν στην προώθηση προϊόντων σε supermarkets.

Το να σε ωθήσουν να αγοράσεις Joyetech αντί για Aspire παίζοντας π.χ. συγκεκριμένη μουσική όμως είναι ακόμα science fiction.

Ίσως θα ταίριαζε περισσότερο σε επεισόδιο του Black Mirror και όχι του Star Trek βέβαια.

[Marcus Aurelius]

Αυτό κάνει και ο Τερκενλής. Δώδεκα ώρες την μέρα φυσάνε απο το υπόγειο τους έξω λαχταριστές μυρωδιές. Σιγά που ψήνει νον-στοπ. Μερικά πράματα ανάλογα με το όνομα που θα τους δώσουμε και ποιός το κάνει ακούγονται πιο φοβερά απο τι είναι.

Και μετά μέσα σε όλον τον αχταρμά των καινούριων πρακτικών (καινούριων, τέλως πάντων που διαβάζουμε γι'αυτές και λέμε, αχα ώστε δεν γίνεται στην τύχη αυτό, κάποιος το έκανε έτσι) είναι και πολλές που βοηθάνε. Μου αρέσει π.χ. που μπαίνοντας στο σουπερμάρκετ δεξιά θα βρω ζαρζαβατικά και γάλα και στο τέλος της γύρας μπύρες αντί για το ανάποδο ή όλα όπως να ναι. Είναι και άλλες που μάλλον ούτε πολυ βοηθάνε ούτε όχι και απλά με μπουρδουκλώνουν όπως οι καψερές οι κοπέλες που θέλουν να μας προσφέρουν τυράκια. Αλλά δεν πέθανα κιόλας. Καμμιά φορά απλά κάνω τον γύρο  

[chillo]

οτι τα θέλει δηλαδή κι ο πόλος μας, αλλιώς πως;

Εντάξει όντως υπάρχουν πράγματα που εκτιμούμε και απολαμβάνουμε και πράγματα που μας χαλάνε τελείως και απλά τα υπομένουμε, το γιατί η καμπούρα μας το ξέρει καλύτερα
Όσο μπορούμε να διατηρούμε  τα μάτια και το μυαλό  μας ανοιχτά, υπέρ μας θα ειναι, αντίληψη και εστίαση έχουν κι αυτά  ελαστικότητα και ανάπτυξη, κατά *ίδια*  βούληση προφανώς εννοώ και ελπίζω


Όποτε λέω μεγάλες κουβέντες, πεινάω μετά, πάω να συντηρήσω το pack μου

[JoeBarTeam]

Ο Τερκενλής (ζαχαροπλαστείο για τους νότιους) κάνει 'νιουρομάρκετινγκ' εδώ και δεκαετίες τότε. Οι φίλοι απο Θεσσαλονίκη ξέρουν να περνούν απο Αριστοτέλους με την μύτη βουλωμένη με κερί.
Έτσι για να κάνουμε κουβέντα πάντως, δεν είναι τόσο δυστοπικά τα πράματα ούτε τόσο απλά απο την άλλη ("σε καθοδηγώ να κάνεις αυτό που θέλω"). Oι μαρκετινγκάδες γενικά είναι για τον κόσμο του σχεδιάζω το μέλλον (ή όπως θες πες αυτό που περιγράφεις με λίγο μελανά χρώματα) ότι είναι οι blogger για την λογοτεχνία, λίγο πολύ ερασιτέχνες. Το μάρκετινγκ ούτως ή άλλως βασίζεται σε κοινές γνώσεις απο τον κόσμο της τέχνης και δώθε που λένε οτι χορογραφώ ενα μάτσο παραστάσεις γύρω απο έναν θεατή που επηρεάζεται, αυτό για να μην τρελαθούμε με τις κρυφές πρακτικές ποιών των μαρκετινγκάδων. Αν έπρεπε να ανησυχώ για κάτι θα ήταν οι ίδιες πρακτικές όταν χρησιμοποιούνται στις ειδήσεις όπου εκεί αξίζει να αγριευτείς με το τι γίνεται.
Αυτά τα λέω με το σκεπτικό οτι δεν μας κάνει καλό οτιδήποτε παρουσιάζει ένα δυσοίωνο μέλλον που σχεδιάζουν δυνατοί "άλλοι" για μας και μας κάνει να κοιτάμε το τι έρχεται λίγο μοιρολατρικά. Ας μην ξεχνάμε οτι οι δύο μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρίες του πλανήτη είναι facebook και google και το μεγάλο τους breakthrough είναι οι αλγόριθμοι που τρέχουν με βάση το browsing που κάνω έτσι που αντι να βλέπω διαφημίσεις για κουφώματα και καλάμια ψαρέματος βλέπω διαφημίσεις gearbest. Ουδέν κακό αμιγές καλού?
Απο την άλλη το Leroy Merlin του ατμίσματος που περιγράφεις θα ήθελα να το περιηγηθώ.  

[justify]Κι όμως έχει δίκιο ο κυρ Φυσικός. Όλα είναι τζόγος στην άπονη τούτη πλάση, κι ασφαλώς, το κάθε μάρκετιγκ δεν το αναζητάμε σε κανένα προαύλιο της ΑΚΤΟ. Παρεμπιπτόντως, αξίζει μία ανάλαφρη πρωινή αναζήτηση τής ομιλίας του Κ. Δασκαλάκη (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση), τι ακριβώς πληκτρολογούμε οι ερασιτέχνες Κλουζώ, ή ακόμα, κι ο Μ. Δανέζης, πρέπει να μας “τρομάζει” η πραγματικότητα κι όχι η δυστοπία του κάθε όμορφου Χάξλεϋ.[/justify]

[alexoyiorgis]

Μου ήρθε στο νου η παλιότερη δια νόμου απαγόρευση (στην Αμερική και στην Ευρώπη) της "εισαγωγής" κρυφής εικόνας μέσα στην εικόνα της διαφήμισης που χρησιμοποιούσαν εταιρείες για προσέλκυση του καταναλωτικού εγκέφαλου (ο οποίος ερεθιζόταν περισσότερο από μια τέτοια κρυφή πολυπλοκότητα του οπτικού ερεθίσματος και... "κόλλαγε" στο προϊόν). Το κόλπο πρώτοι χρησιμοποιούσαν η Cola και ο Γιάννης Περπάτας στο ποτήρι με τα ζουμιά τους καθώς γέμιζαν (για να αναφέρω δύο μόνο, που ίσως έχετε ακούσει σχετικά στο παρελθόν).
Όσον αφορά τον ήχο, το beat του ήχου ρυθμίζει και τον ρυθμό της καρδιάς και αυτός τη διάθεση, πράγμα που χρησιμοποιείται πλήρως στα μεγάλα καταστήματα για την αγοραστική διάθεση ανάλογα με τα προϊόντα (άλλη μουσική στον όροφο με αθλητικά, άλλη στον όροφο με luxury products κλπ). Σε μεγάλα πολυκαταστήματα της Αμερικής υπάρχουν χώροι προϊόντων περικλειόμενοι από διάφανα ηχοπάνελ και μέσα σ' αυτούς ακούγονται συγκεκριμένοι μουσικοί ρυθμοί, ανάλογα με το "προφίλ" διαφημιστικής προώθησης του κάθε προϊόντος. Φαντάζομαι ότι το άτμισμα θα συνοδεύεται από χαλαρωτική μουσική με ήχους από ρυάκι, δροσερό αεράκι (μια και διαπιστώθηκε από κάποιους ότι τους βελτιώνει τη γεύση του ατμίσματος), ενώ τα αθλητικά είδη ίσως από μουσική ρυθμού... καλπασμού αλόγου .
Μια, λοιπόν, εταιρεία ατμιστικών ειδών που απευθύνεται στη γενιά των νέων ατμιστών, που ανατράφηκε με κινούμενα σχέδια τύπου transformers, αρχίζει να φτιάχνει μοντάκια (ας πούμε) που θυμίζουν τις "εικόνες" των κινουμένων σχεδίων, τα "εξοπλίζει" με LEDάκια και τους κατάλληλους "αναμνηστικούς" ήχους κατά τη λειτουργία τους και... δεν χρειάζεται να ήσουν καπνιστής πρώτα για να έχεις και την θετική εντύπωση ότι με το άτμισμα ξέφυγες από το κάπνισμα. 
Science fiction; Τα μοντάκια με LEDάκια και φωτεινά "παραθυράκια" στη μορφή των γωνιωδών μορφών των robot/transformers ήρθαν κιόλας!
Όσον αφορά τις γεύσεις, είναι γνωστός ο "έλεγχος" του καφέ πάνω μας (ιδιαίτερα σε κάποιους είναι καθοριστικός εθισμός). Τα ατμιστικά υγρά με γεύση καφέ δεν έχουν καφέ μέσα (καφεΐνη) κι όμως ανακαλούν στον εγκέφαλο την ντοπαμίνη που τον κατακλύζει κατά την απόλαυση της γεύσης του (χωρίς να υπάρχει η εθιστική/διεγερτική καφεΐνη).
Πάντως, φαίνεται πως όλοι σας είστε υποψιασμένοι ότι σε κάποιο βαθμό μας "καθοδηγούν" ήδη (εδώ και χρόνια, όπως λέτε) και όχι μόνο στο θέμα του ατμίσματος. Το θέμα είναι ότι σε πολλούς τους αρέσει αυτή η καθοδήγηση γενικώς! 
Να είστε καλά όλοι σας και ένα ευχάριστο ΣΚ να έχετε.
  

[cpbaroque]

[justify]...του κάθε όμορφου Χάξλεϋ...
[/justify]

Ψηλός ναι, όμορφος δεν θα 'λεγα. Σαν ποντικομαμή ήταν ο τύπος...



Τα υπόλοιπα δεν τα κατάλαβα. Δεν σου απαντάω...

[drum]

το παθαινα παλια...μολις περναγα εξω απο το καζίνο...
κατι μυρωδιές ρε παιδι μου... 

[tsiv]

Μιλάμε για τρελλή φιλοσοφία αυτό το φόρουμ... συνεχίστε παρακαλώ...

[jimfer13]

Τερκενλής σε άρωμα για diy, υπάρχει??...

[Galileo]

Τα ατμιστικά υγρά με γεύση καφέ δεν έχουν καφέ μέσα (καφεΐνη) κι όμως ανακαλούν στον εγκέφαλο την ντοπαμίνη που τον κατακλύζει κατά την απόλαυση της γεύσης του (χωρίς να υπάρχει η εθιστική/διεγερτική καφεΐνη).

Δηλαδή, Γιώργο, θέλεις να πεις οτι, δεν είναι η καφεΐνη αυτή που ενεργοποιεί τον νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη, αλλά κάποια άλλη ουσία, ή οτι ο οργανισμός ξεγελιέται και ενεργοποιεί την ντοπαμίνη κατά τη λήψη οποιουδήποτε σκευάσματος του θυμίζει καφέ, ανεξάρτητα απ' το αν περιέχει αυτό η καφεΐνη ή όχι;