Θέλω να καταθέσω τη δική μου μαρτυρία εδώ, μετά από επίσκεψη στον παθολόγο μου.
Με είδε λοιπόν με το σετάκι στο χέρι και μου είπε: Εάν καπνίζεις παράλληλα, φρόντισε να έχουν περάσει τουλάχιστον 2-3 ώρες πριν ατμίσεις ξανά. (δεν θυμάμαι - ομολογώ - πόσος χρόνος μού είπε πως θα πρέπει να έχει περάσει).
-Γιατί γιατρέ μου; - τον ρώτησα.
-Επειδή ο ατμός, όπως εισέρχεται στους πνεύμονες, διαλύει την πίσσα και γίνεται ένας πανικός στα τριχοειδή αγγεία εκεί επειδή δεν την αποβάλλουν σταδιακά με τον δικό τους τρόπο οι πνεύμονες με τα φαγοκύτταρα. (και φαντάζομαι πως, όλη η πίσσα μπαίνει βεβιασμένα στην κυκλοφορία τού αίματος)
Δεν γνωρίζω ειλικρινά αν όντως και τεκμηριωμένα επιστημονικώς είναι όντως έτσι,
αλλά, γνωρίζω το εξής:
Πως, το πρώτο διάστημα που καταπιάστηκα με το άτμισμα - πριν κόψω το κάπνισμα εντελώς,
όταν κάπνιζα π.χ. 2 τσιγάρα στη σειρά, ή και παραπάνω κατά τη διάρκεια τής μέρας,
μετά, δεν μου πήγαινε κάτω ο ατμός ευχάριστα. Δυσανασχετούσα.
Ο οργανισμός μου μού έλεγε στοπ!
Πιαστήκαμε αρκετά σε αυτό το θέμα με τη νικοτίνη,
ενώ η ουσία είναι αλλού κυρίως. Στην @#μ@@ένη την πίσσα, και τι κάνει ο ατμός μετά με δαύτηνα...
Εμένα μου φαίνεται να στέκουν λογικά και εμπειρικά τα λόγια αυτού τού γιατρού,
που σε αντίθεση με άλλους,
μου φάνηκε ενημερωμένος και σίγουρος για αυτά που έλεγε.
Προσωπική εντελώς θέση;
Αυτά τα δύο (η.τ. και κ.τ.) είναι τόσο ασύμβατα μεταξύ τους,
που δεν μπορώ να δω ποια λογική υπάρχει πίσω από το: Επέλεξα το ηλεκτρονικό για την υγεία μου
και παράλληλα, σαμποτάρω την ίδια μου την απόφαση κοροϊδεύοντας με, με κάτι που γκρεμίζει ό,τι πάω να χτίσω; Εναν καλύτερο εαυτό.
Το κ.τ. είναι η ΠΡΩΗΝ γκόμενα που μας τα είχε κάνει κάτι τσουρέκια να!, ρεζίλι παντού, κακάσχημη
που βρώμαγε, στο σημείο να μη με θέλουν ούτε οι φίλοι μου επειδή "δεν αντέχω τη γκόμενα σου ρε φίλε, ζέχνει"...,
για αυτό και τη 'στείλαμε' οριστικά. Οκ, μπορεί να είχαμε κάνει ένα καλό σ3χ κάπου κάπου αλλά,
τώρα πλέον, ούτε τηλέφωνο. Τέλος! Ουστ! Οριστική αποκοπή.
Με το "τηλέφωνο" - έστω -, είναι σαν να τής δίνουμε ελπίδες επανασύνδεσης... (αλληγορικά - προφανώς μιλώ).
Αξίζει, για να δοθούμε ψυχή τε και σώματι στην καταπληκτική καινούργια, που μαζί της, ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ! (αλληγορικά και ρεαλιστικά).