μετα απο ποσο καιρο ισχυει το "εκοψα το καπνισμα"?

[spectrum]

Αν, πάντως, βγάλουμε από τη μέση το μέγα ψυχολογικό θέμα, οι "απόσβεση" των επιπτώσεων διαφέρει κάπως από άτομο σε άτομο και από τον ένα τομέα που εξετάζουμε σε έναν άλλον.
Ιδού ο μπούσουλας, παλιός και χιλιοειπωμένος μεν, δεν βλάπτει να τον επαναλαμβάνουμε, ειδικά αν δεν ξεριζώνει το ρημάδι από τον εγκέφαλο, δε.

[serpan]

Εάν κάποιος ατμιστής έχει ικανό χρονικό διάστημα (μήνες ή χρόνια) χωρίς τσιγάρο, εάν αποστρέφεται και αηδιάζει με την πίσσα του τσιγάρου και μένει αδιάφορος από τα όποια !! "αρώματά" του, εάν πίνει καφέ ή αλκοολούχο ποτό και ενσυνείδητα γουστάρει το η/τ και την γεύση που έχει επιλέξει και κυρίως αν ξεμείνει από μπαταρία ή υγρό σε ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές και δε "ζορίζεται", όταν οι άλλοι γύρω του καπνίζουν, μάλλον έχει κόψει το κάπνισμα

[Doubt]

αν ξεμείνει από μπαταρία ή υγρό σε ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές και δε "ζορίζεται", όταν οι άλλοι γύρω του καπνίζουν

[annastas]

Εχω να καπνίσω από τον Φεβρουάριο... βέβαια δεν έχω μείνει από τότε χωρίς ατμό ούτε ενα λεπτό.Αν το έχω κόψει είναι δύσκολο να το πω με σιγουριά...Προς το παρόν ούτε μου περνάει από το μυαλό γιατί μου αρέσει που ατμίζω και με καλύπτει..

[Christos_swc]

Η πρωτη αποπειρα διακοπης με το η/τ κρατησε 1 χρονο που δεν καπνισα ουτε ενα τσιγαρο.
Μετα απο 3-4 μηνες επιστροφης σε κανονικο καπνισμα τωρα ειμαι στη 2η αποπειρα ξεροντας καλυτερα πλεον πως μου αρεσει να ατμιζω.
Να πω την αληθεια 2-3 τσιγαρα την ημερα τα κανω συνηθως, συνηθεια με το φαγητο το μεσημερι ή πριν τον υπνο το βραδυ.
Στα 42 μου με πολλες αποπειρες διακοπης στο παρελθον (μεχρι και 3 χρονια ακαπνος) με παιδια και σκυλια και γατια και 60 ωρες δουλεια 6 μερες την εβδομαδα εχω βαλει νερο στο κρασι μου.
2-3 τσιγαρα τη μερα και παω και κανω και τρεξιμο και γυμναστηριο και το παλευω οσο μπορω.
Και μακαρι να παω στα μηδεν και μετα να κοψω και τη νικοτινη και τελικα και τον ατμο αλλα και εδω να εμενα καλα θα ημουν αν και ποτε δε μου αρεσε να καπνιζω εστω και ενα.
Ξερω οτι σε μια δυσκολη στιγμη ή σε μια φαση καταθλιψης μπορει να πιασω ενα πακετο και να το ξεσκισω.
Αλλα ειπα, ειμαι πιο ευελικτος πια, σημασια εχει αυτο να ειναι η εξαιρεση πλεον στη ζωη μου και οχι ο κανονας και με το να ειμαι απολυτος δεν κερδισα τελικα κατι.

[xoys]

αυτός που λες ακριβώς εκφράζει και εμενα αλλα το παλεύω να μην αγγίζω κανονικό και το καταφέρνω έως  τώρα είναι στιγμές άγχους νεύρων άσχημων καταστάσεων που το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια και ψάχνεις απεγνωσμένα τσιγάρο αλλα πιστεύω ότι διαρκή ελάχιστα

[Tortugas]

Εκανα ενα τσιγαρο προχτες και με αρρωστησε πραγματικα... Στριφτο ηταν (που εκανα κιολας) και το κανα 20-25 λεπτα απο τον σιχαμο, ολο εσβηνε επειδη το αφηνα. Κομμενο το χω σιγουρα στο παρον και οσο εχω ενα ηλεκτρονικο διπλα μου. Με απωθει, με αηδιαζει και με αρρωσταινει οπως οταν δοκιμαζα απο περιεργια μικρος τα GR lights της μανας μου ή οταν ημουν πιτσιρικας και εκανα τα πρωτα marlboro. Δεν το θελω καθολου και τωρα εχω λιγο παραπανω μυαλο στο κεφαλι μου. Αν χασω το Η.Τ. δεν ξερω τι θα γινει η αληθεια. Πιο πολυ σαν αθλιο υποκαταστατο χειριστης ποιοτητας του ηλεκτρονικου ειναι πια για μενα το τσιγαρο οποτε δεν ανησυχω. Κι οταν το νοσταλγισω οπως μια πρωην μετα απο ενα κακο μεθυσι, θα παιξω λιγο μαζι του και παλι ο καθενας τον δρομο του. Δεν το θελω και δεν με κραταει πια. Δεν ειναι για μενα.

Το χω κοψει λοιπον? Οταν με ρωτανε λεω ναι και το νιωθω. Μελλοντικα? Απλα ξερω πως ειμαι σε καλο δρομο.

[chilli]

Πάνω απο 4,5 χρόνια, μόνο το ηλεκτρονικό, χωρίς ούτε 1 κτ.
Βαρύς καπνιστής από τα 15 μου χρόνια, ενώ τα τελευταία 10-15 χρόνια πριν την αλλαγή σε η.τ,
κάπνιζα 50-60 Winston κόκκινα ημερησίως.
Απ' όταν ξεκίνησα το η.τ, δεν αντέχω τη μυρωδιά του κ.τ όταν καπνίζουν οι γύρω μου.
Μια ή δύο φορές σ' αυτά τα χρόνια, θέλησα να καπνίσω κ.τ, αλλά γρήγορα μου έφυγε.
Αισθάνομαι πλέον ότι το η.τ είναι το κανονικό μου τσιγάρο & δεν έχω καμία επιθυμία να 
αλλάξει αυτό.

[chzamp]

Για μένα η απάντηση αφορά στον καθένα ξεχωριστά... Ζηλεύω τρελά, με την καλή έννοια, κάτι τύπους που κάνουν ένα τσιγάρο μετά το φαγητό, ένα με το ποτάκι τους κάθε δυο μέρες κλπ... Έχω καταλήξει στο ότι ο εθισμός του κάθε οργανισμού στην νικοτίνη είναι διαφορετικός. Αυτοί οι τύποι ευκολότατα λένε ότι το κόβουν και το εννοούν και ακόμη και ένα δυο να κάνουν δεν ξανακυλούν... 
Εγώ αν κάνω έστω και ένα τσιγάρο ξανά, σίγουρα θα καταλήξω στα δυο πακέτα. Έχοντας περάσει και διάστημα τριών χρόνων άκαπνος όπου μετά ξανακύλησα μου είναι δύσκολο να ορίσω χρονικό διάστημα για να πω ότι το έχω κόψει. Το έχω διακόψει λοιπόν, με την ελπίδα να μην το αρχίσω ποτέ ξανά...

[danae_l]

Εγώ που κάπνιζα από 14 χρονών και τώρα είμαι 48 και δεν είχε περάσει κυριολεκτικά μια μέρα χωρίς τσιγάρο στην ζωή μου για 34 χρόνια, μου φαίνεται ασύλληπτο το ότι είμαι δύο εβδομάδες χωρίς ένα τσιγάρο, το ότι κοιμάμαι πλέον χωρίς καμία ενόχληση, το ότι χθες έκανα χιλιόμετρα σε ήλιο και ανηφόρα και ευχαριστηθηκα μια βόλτα με τον γιο μου.. Δεν θέλω να ξαναφτασω στην τραγική θέση που ήμουν, νιώθω τόσο τυχερή που βρήκα το ηλεκτρονικό και ευτυχώς ξεκίνησα με καλούς ατμό και δεν ταλαιπωρηθηκα, διότι αλλιώς θα το είχα πετάξει και δεν θα δοκίμαζα και ξανά διότι δεν θα το εμπιστευομουν...

[drum]

βλεπω πολλους/ες που ειναι σε παρομοια κατηγορια με εμενα.
νομιζα οτι ημουν μονος μου σε αυτην την κατασταση.
διαβασα ενα καλο πιο πριν.. απο τη Δαναη νομιζω που ειμαστε κ στην ιδια ηλικια...
οτι: υπαρχει καλος εξοπλισμος πλεον κ ειναι πιο ευκολο..
ναι.. σαφως κ ισχυει αυτο, κ σιγουρα βοηθαει τα μεγιστα για την αποφυγη του πισωγυρισματος.
αυτο ενισχυει κ καπως εμας τους παλιοτερους.. που με χαλια συνεργα κ μηχανακια το παλευαμε με πεισμα.

οπως εχω ξαναπει για εμενα ειναι ενα καθημερινο μπραντεφερ, με δυσκολο αντιπαλο, κι ας περασαν τοσα χρονια.

[Λοξίας]

Η δική μου γνώμη λέει πως το τσιγάρο είναι "κοινωνικό ναρκωτικό".
Κάνει κρύο; "Ουφ, διαβολόκρυο, ένα τσιγαράκι είναι ό,τι πρέπει".
Κάνει ζέστη; "Ρε τι ζέστη είν' αυτή; Ας κάνουμε ένα τσιγάρο".
Χαρές; "Ε, τώρα πάει ένα τσιγάρο".
Λύπες; "Ας ανάψω ένα τσιγάρο να πάνε τα φαρμάκια κάτω".
Γιορτές; Γλέντια; Καφές; Ποτό; Φαγητό; Πάντα το τσιγάρο σαν κολαούζος.
Με φίλους; Στο σπίτι; Στον δρόμο; Στο αυτοκίνητο; Το τσιγάρο απαραίτητος "κολλητός" σου.
Είσαι σκεφτικός; Έχεις ένα δύσκολο πρόβλημα; Χαρές; Σεκλέτια; Το τσιγάρο κοντά σου.
Για ό,τι κάνεις, όποτε το κάνεις, όπως και να το κάνεις, το τσιγάρο εκεί! Δίπλα σου.

Αυτό είναι που δεν κόβεται. Η εξάρτηση από την "συνήθεια" του να συνοδεύεις τα πάντα με ένα τσιγάρο. Όχι η νικοτίνη. Με αυτήν καθαρίζεις πολύ σύντομα. Όταν όμως κάθε κοινωνική σου εκδήλωση, πράξη, κίνηση, συνοδεύεται από το τσιγάρο, ε, αυτό δεν κόβεται.
Αυτό είναι που μας λείπει και γι' αυτό δυσκολευόμαστε αφάνταστα να το κόψουμε.

Αυτές είναι δικές μου σκέψεις και φυσικά δεν διεκδικώ το αλάθητο.

Μετά από 45 χρόνια καπνίσματος, σκεπτόμενος όπως πιο πάνω, άρχισα τον Νοέμβριο του 2011 το άτμισμα. Με όλα τα στραβά που υπήρχαν τότε. Από τότε και μέχρι σήμερα, δεν έχω καπνίσει ούτε ένα Κ.Τ. Ούτε ένα! Και αυτό, επειδή ό,τι έκανα πρώτα με το Κ.Τ, το κάνω και τώρα με το άτμισμα. Συνοδεύω κάθε μου κίνηση με το άτμισμα. Και πάλι είμαι εξαρτημένος δηλαδή... 

[kataigida21]

Από τον Δεκέμβριο του 2012 ατμίζω αποκλειστικά. Τους 3-4 πρώτους μήνες, πού και πού, μου ερχόταν η επιθυμία για κ.τ. αλλά περνούσε γρήγορα. 
Από εκεί και πέρα δεν μου έχει έρθει ξανά η επιθυμία για κ.τ. μόνο έντονη αποστροφή. Ακόμα κι όταν έμεινα μερικές φορές, έξω, από υγρό δεν μου πέρασε από το μυαλό το περίπτερο (μόνο αν πουλούσε υγρά). 
Οπότε θεωρώ ότι στους 5-6 μήνες έκοψα το κάπνισμα αφού δεν το επιθυμώ καθόλου. Το άτμισμα, πάντως, δεν με βλέπω να το κόβω.

[rouli726]

... Κι οταν το νοσταλγισω οπως μια πρωην μετα απο ενα κακο μεθυσι, θα παιξω λιγο μαζι του και παλι ο καθενας τον δρομο του. Δεν το θελω και δεν με κραταει πια. Δεν ειναι για μενα...

πωωω πόσο συμφωνώ!
και δεν το λέω ως ατμίστρια 1 μήνα(είναι πολύ λίγο). αλλά σε σύγκριση με όσες φορές στο παρελθόν διέκοπτα το κάπνισμα. καμμία σχέση.
και τις συνήθειες τις "εξατμίζω" μια μια(τσιγάρο μετά το φαγητό-με καλή παρέα-μετά το σεξ-με ένα ωραίο γλυκό).
όχι, δεν αμύνομαι απέναντι στο τσιγάρο.. το έβγαλα από τη ζωή μου και δεν έχω καμμία πρόθεση να το ξαναβάλω.
όπως λέει κι ο tortugas "δεν ειναι για μένα"...

υ.γ.την ημέρα που αγοράσαμε το ηλεκτρονικό, είχαν ,μείνει 2 τσιγάρα στο πακέτο. τα έχω αφήσει επίτηδες στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου και κάθε φορά που μπαίνω τα βλέπω για να επιβραβεύω ξανά και ξανά τον εαυτό μου για την επιλογή μου.

[Cruiser79]

Νομίζω ότι η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου, είναι πιο υποκειμενική ακόμα και από τη γεύση.

Μεταξύ του "λέω" και του "ισχύει" ότι έκοψα το κάπνισμα, υπάρχει ένα χάος. Υπάρχουν και οι τυχεροί για τους οποίους αυτά τα δύο συμπίπτουν (ναι, για μένα μιλάω!).

Θεωρώ ότι ο καθένας μας έχει τις παραμέτρους του. Στο συγκεκριμένο θέμα, πρέπει να δει αν τον καλύπτει ο ατμός σε στιγμές στις οποίες ότι και να γίνει θα κάπνιζε. Ένα τσιπουράδικο, ένα κλαμπάκι, ένα βράδυ στο Στέλιο Διονυσίου (ψηλά τα χέρια λέμε...), μία δύσκολη στιγμή.

Ακόμα και το "'απαξ καπνιστής, εσαεί εν δυνάμει καπνιστής" ξεπερνιέται. Πως να το κάνουμε, από ένα σημείο και μετά σου βρωμάει ρε παιδί μου, δεν το μπορείς.

Δεν πρέπει να βάζουμε όρια σε αυτά. Ούτε να αγχωνόμαστε χωρίς λόγο. Όλα είναι θέμα θέλησης. Ο εξοπλισμός εν έτει 2016 σίγουρα βοηθάει στο μέγιστο. Αλλά χωρίς θέληση, δεν πα να χεις τον υπερεπισκευάσιμο, το uberμοντ και το υγρό των υγρών, δεν κάνεις χαΐρι.