Παμε λοιπον να τα βαλουμε σε ταξη :
Κατ αρχην , ο φιλος Chkontog όχι μονο δεν χρειαζεται να νοιωθει ενοχες για παραπληροφορηση , αλλα του πρεπουν και ευχαριστιες διοτι ενημερωσε με εμφανως εποικοδομητικη διαθεση για μια εναλλακτικη που πολλοι (και εγω μαζι τους !) απλως αγνοουσαμε. Aν υπαρχει οντως θεμα παραπληροφορησης , αλλου θα αναζητησουμε τους υπευθυνους.
Στον “not user friendly” treloneritis , διαβλεπω μια αδερφη ψυχη.
Ευχαριστιες οφειλονται επισης και στον Lounik, ο οποιος τουλαχιστον εμενα με ενημερωσε για την υπαρξη ενός διαφωτιστικου νηματος σχετικου με το θεμα το οποιο δεν ειχα προσεξει (Βάσεις εναλλακτικές της PG). Ετσι , μπηκα στην διαδικασια να το ψαξω ακομα βαθυτερα.
Η ουσια του θεματος είναι η εξης : η Propylene Glycol είναι 1,2-propanediol (που αυτό χοντρικα σημαινει ότι στις θεσεις 1,2 εχουμε δυο υδροξυ-ομαδες) , ενώ η Natural pharmaceutical glycol είναι τελικα η 1,3 Propanediol (που σημαινει ότι οι υδροξυ-ομαδες βρισκονται στις θεσεις 1,3). Δεν θελω να σας ζαλισω με «βαρια χημεια» εδώ, όμως αυτή η φαινομενικα μικρη διαφορα οδηγει εν τελει σε αρκετα διαφορετικες ιδιοτητες (που μπορει να είναι το ιξωδες , η διαφορα στη γευση, η δυνατοτητα οξειδωσης – δηλαδη η χημικη σταθεροτητα η ευαισθησια και παει λεγοντας). Την συγχυση που προκαλειται, μπορω να την καταλαβω (αλλα οχι και να την δικαιολογησω) εαν οφειλεται στο ότι οι εταιρειες εμποριας αναγραφουν στα διαφημιστικα τους (εστω εκ παραδρομης) τα δυο προιοντα με τον ιδιο εμπειρικο τυπο. Αλλιως ειναι προπυλενογλυκολες και οι δυο και απλως βαφτισαμε τον Γιαννη Γιαννακη.
Υπαρχει βεβαιως ο αριθμός CAS, που είναι ένας μοναδικός αριθμός καταγραφής και ταυτοποίησης χημικών στοιχείων, χημικών ενώσεων, πολυμερών, βιολογικών σκευασμάτων, μιγμάτων και κραμάτων. Αυτος στην περιπτωση της PG ειναι 57-55-6 , ενω στην περιπτωση της PDO ειναι 504-63-2. Και υπαρχει επιπλεον και η εξης υποθεση εργασιας : να προκειται για δυο εναντιομερη, δηλ. το (R)-Propane-1,2-diol και το (S)-propane-1,2-diol. (εναντιομερη λέγονται οι δύο διαφορετικές κατοπτρικές μορφές ενός τέτοιου μορίου) που και αυτο συνεπαγεται επισης διαφορες μεταξυ τους. Επαναλαμβανω οτι αυτο απλως το πιθανολογω , δεν το γνωριζω.
Να προσθεσω επισης εδω οτι το θεμα της ληξης 14 μερες μετα το ανοιγμα παραμενει και μετα την αναμιξη με VG, αρωμα , νικοτινη κτλπ. Το τελικο ατμιστικο υγρο ειναι μιγμα που διατηρει αυτουσια τα επι μερους χαρακτηριστικα των συστατικων του - και οχι καινουργια χημικη ενωση με αλλα διαφορετικα χαρακτηριστικα. Αρα λοιπον η ημερομηνια ληξης (ας την πουμε ετσι) του τελικου προιοντος θα ειναι η συντομοτερη απο τις επι μερους ημερομηνιες ληξης των αρχικων συστατικων του.
Το προβλημα που παραμενει είναι το εξης : υπαρχουν δημοσιευμενες επιστημονικες μελετες που να αφορουν την χρηση της PDO ειδικα στο ατμισμα ; H υπαρχουν απλως γενικολογοι ισχυρισμοι υγειας ; Διοτι ξερετε , class effect στην φαρμακευτικη, απλα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ.