
Πόση υπομονή ακόμα πριν εκραγώ απέναντι σε "ανθρωπάκια" που κυριολεκτικά παίρνουν αποφάσεις στα "όρθια"?
Πόση υπομονή ακόμα πριν εκραγώ απέναντι σε "τυχάρπαστους" που αποφασίζουν για ζητήματα ζωής-θανάτου σε κάποιο διάλειμμα της μίζερης ζωής τους?
Πόση υπομονή ακόμα πριν εκραγώ απέναντι σε "τιποτένιους" που πραγματικά αναλαμβάνουν τεράστιες ευθύνες με τις υπογραφές τους (μνημόνια) και όταν τα βρουν δύσκολα τις μεταβιβάζουν σε άλλους?
Πόση υπομονή ακόμα....
Patience is a virtue που λεν και στο χωριό μου λεν όλοι.
Ναι να κάνω υπομονή με κάποιον που ενδιαφέρεται να "μάθει", να "ζυγίσει" τις αποφάσεις του, να "καταλάβει" την προσπάθεια των άλλων και να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη του αναλογεί μαζί με τις συνέπειές του.
Έτσι μάλιστα. Να κάνω υπομονή.
Αλλά όχι με αυτά που βλέπω και ζω καθημερινά από αυτούς τους "ανθρώπους".
Φτάνει πια!!!!