Εφτιαξα μια αντιστασουλα με 0,20 ρε παιδια..και ενω μου εχουνε προτεινει διαφοροι 0,16(μια χαρα ειναι μου λενε) που εχω δοκιμασει μεν..βλεπω οτι με 0,20 εχω πιο πολυ ντουμανι...και γευση..γευση ακομα στρωνει το φυτιλι..(μολισ την εκανα)..αλλα την νοιωθω πιο γεματη την γευση του..και ρωταω..το 0,20 ειναι για πιο πολυ ντουμανι και πιο ενισχυμενη γευση??Ρωταω διοτι απλα ψαχνω γενικα το set up..που θα μου αρμοζει...για οποια βοηθεια γενικα με τα 0,16..0,17...0,20...κτλ ευπροσδεκτη!Ευχαριστω παιδεs..!
Εχω τον Α2Τ 15 ημέρες και έχω δοκιμάσει πάνω από 40 σεταρίσματα με διάφορα σύρματα και φυτίλια, όχι γιατί δεν έμεινα ικανοποιημένος από κάποια αλλά για να βρώ πως ακριβώς εξαρτώνται όλες αυτές οι παράμετροι με το αποτέλεσμα. Όλα τα σεταπ έγιναν πάνω σε μπαταριές Ego, οπότε μιλάμε για σταθερή τάση.
Η πιο σημαντική παράμετρος είναι η αντίσταση του σύρματος. Η αντίσταση του σύρματος ορίζει την ισχύ που δίνουμε στην αντίσταση αφού η τάση είναι σχεδόν σταθερή (~3.5V λίγο μεγαλύτερη στις φορτισμένες μπαταρίες, λίγο μικρότερη σε αυτές που τελειώνουν). H ισχύς ορίζεται P = I*V = V*V/R, άρα όσο μικρότερη η αντίσταση τόσο μεγαλύτερη η ισχύς, αν και μια μικρή μεταβολή στην τάση, μεταβάλλει σημαντικά την ισχύ αφού η τάση μετράει στο τετράγωνο (αρα το VV είναι η μόνη λύση αν θέλουμε πραγματική ρύθμιση).
Στις μπαταρίες Ego το ιδανικό είναι να έχουμε αντίσταση 1.9Ω με 2.1Ω, οτιδήποτε μεγαλύτερο μειωνει σημαντικά την ισχύ με αποτέλεσμα χαμηλή απόδοση, ατμό, γεύση, οτιδήποτε μικρότερο μπορεί να μη δουλεύει γιατί ενεργοποιείται ο "κόφτης" των μπαταριών (μια noname που έχω κόβει στα 1.6Ω ενω μια Joyetech στα 1.8Ω). Αρα λοιπόν ο στόχος μας για την αντίσταση είναι κάτι κοντά στα 2Ω, ιδανικά κάπου στα 1.9Ω.
Κάθε σύρμα έχει μια χαρακτηριστική παράμετρο Ω/μ, στις ψιλές διατομές είναι μεγαλύτερη ενω στις χονδρές μικρότερη. Επίσης κάθε υλικό έχει διαφορετική παράμετρο, για παράδειγμα το 0.20 χρωμονικελίνης έχει συντελεστή περίπου 35 ενώ το ίδιο σύρμα σε Kanthal έχει σημαντικά μεγαλύτερο συντελεστή 45. Αρα αν κάποιος μιλάει για σύρμα θα πρέπει να λέει και τον τύπο, μόνο η διατομή δεν αρκεί, γενικά όμως συνηθως, μιλάμε για χρωμονικελίνη.
Η αντίσταση βγαίνει από το γινόμενου του συντελεστή του σύρματος επί το μήκος του σύρματος που ορίζει την αντίσταση. Αρα διαφορετικά σύρματα για να οδηγήσουν στην ίδια αντίσταση έχουν διαφορετικό μήκος. Το μήκος αφού η αντίσταση είναι τυλιγμένη σε σπείρες πάνω στο φυτίλι, καθορίζεται από την διάμετρο του φυτιλιού και τον αριθμό των σπειρών.
Θα μου πείτε αφού τελικά μπορώ να έχω τα 2Ω με διάφορα σύρματα, ποιός ο ρόλος των σπειρών και της διατομής του φυτιλιού στο τελικό αποτέλεσμα; Πολύ μεγάλος, γιατί αυτά τα γεωμετρικά μεγέθη ορίζουν ας πούμε την πυκνότητα ενέργειας που πέρνει το υγρό. Για να γίνει πιο κατανοητό, φανταστείτε ότι χρησιμοποιείται ένα σύρμα, που με μόνο μία σπείρα έχει αντίσταση 2Ω, τοτε όλη η ισχύς θα δινεται μόνο στο υγρό που βρίσκεται κοντά στην σπείρα με αποτέλεσμα να το υπερθερμαίνει υπερβολικά και να πέρνουμε καμένο αμέσως. Από την άλλη αν θεωρητικά, βάζαμε 20 σπείρες που επειδή θα είχαμε διαλέξει το σύρμα έτσι, θα είχε αντίσταση πάλι 2Ω τι θα είχαμε? Θα είχαμε πολύ περισσότερο όγκο υγρού να βρίσκεται κοντά στο σύρμα και να δέχεται την ίδια ισχύ οπως και πρίν, με αποτέλεσμα ενδεχομένως να ζεσταίνουμε απλώς το υγρό το οποίο μπορεί να μη φτάνει κάν στο σημείο βρασμού.
Ευτυχώς για μας αυτή η αναζήτηση ιδανικού σύρματος, σπειρών, διατομής φυτιλιού δεν είναι ατελείωτη γιατί πρακτικά η φυτιλοαντίσταση που θα φιάξουμε περιορίζεται από πολλά πράγματα. Το σημαντικότερο είναι πόσες σπείρες μπορούμε να στρίψουμε στον δεδομένο χώρο που έχουμε, ανάμεσα στα βιδάκια. Στόχος μας είναι να χωρέσουμε όσο γίνεται περισσότερες, ομαλές, ισαπέχουσες, σίγουρες σπείρες γίνεται. Πρακτικά, εκτός αν κάποιος είναι χρυσοδάκτυλος, άντε να πάμε μέχρι τις 5 ή τις 6 σπείρες. Για έναν μέσο χρήστη οι 5 σπείρες είναι ΟΚ (3 ολόκληρες+2 μίσες όπως λέτε-λάθος βέβαια γιατί στην πραγματικότητα 4.5 βρίσκονται σε επαφή με το φυτίλι).Άν κάποιος μπορεί να φιάχνει 4 μόνο σπείρες στα σίγουρα, τότε πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτό και να τροποποιησει τις άλλες παραμέτρους. Άρα έχουμε το πρώτο νούμερο
5Σ, από εκεί και πέρα ξεκινάμε με μια διατομή φυτιλιού πάνω στην οποία το δεδομένο σύρμα θα μας δώσει την αντίσταση που θέλουμε. Όσο πιο πολύ παχαίνει το φυτίλι τόσο πιο πολύ σύρμα πρέπει να στρίψουμε, αρα μεγαλύτερο μήκος, μεγαλύτερη αντίσταση.
Πρακτικά το setup του Cetin με 5Σx0.15mm και 4Φx1mm δίνει μια μεγαλούτσικη αντίσταση πάνω από 2.2Ω, καλή για μια μέση χρήση. Αν θέλουμε να ρίξουμε την αντίσταση έχουμε δύο τρόπους είτε μειώνουμε το μήκος του σύρματος είτε τον αριθμό των σπειρών, είτε την διατομή του σύρματος. Ιδανικά θα πρέπει να παίξουμε μόνο με τη διάμετρο του φυτιλιού ή με την διατομή του σύρματος.
Ως συμπέρασμα όλων των δοκιμών που έκανα και της θεωρητικής ανάλυσης (που θα κουράσω αν την παρουσιάσω εδώ) το ιδανικό setup έχει τόσες σπείρες όσες μπορεί κάποιος να φιάξει στον χώρο ανάμεσα στα βιδάκια, συνήθως 5 (3 ολόκληρες+2 μισές). Μια αρχική τιμή για το φυτίλι είναι 4Φx1mm ή 2Φx1.5mm (που είναι ισοδύναμα) και για το σύρμα 0.17. Το σετάπ αυτό δίνει κάτι λιγώτερο από 2Ω. Από εκεί και πέρα και πάντα μετρώντας το αποτέλεσμα με πολύμετρο, παίζουμε με τα Φ και το σύρμα ωστε να οδηγήσουμε τα Ω εκεί που θέλουμε. Παχύτερο σύρμα μικρότερη αντίσταση, περισσότερα/παχύτερα Φ μικρότερη αντίσταση.
Το 0.20 για παράδειγμα εχει πολύ χαμηλό συντελεστή, οπότε θέλει πολύ μήκος, άρα πολύ χοντρό Φ ή περισσότερες σπείρες για να βγεί στα όρια.
1475 Απαντήσεις
278645 Εμφανίσεις
