Επιρρεασμένος από το στήσιμο της "Ατμομηχανής" όσο και του Οδυσσέα με ΝΟΝ σύρμα στα άκρα, προβληματίστηκα για τη χρήση του ΝΟΝ και στον Α2.
Ο προβληματισμός μου βασίζεται στις μέχρι τώρα δοκιμές μου και στην παρατήρηση ότι τα χονδρά σύρματα έχουν μεγάλο μήκος αρα και μεγάλο φορτίο. Η ίδια αντίσταση σε Ω με λεπτότερο σύρμα είναι πιο κοντή και αρπάει πιο γρήγορα και πιο καλά στα 3.5V.
Το πρόβλημα που υπάρχει στον Α2 και στα ψιλά σύρματα είναι η φύρα που έχουμε στο μήκος της αντίστασης, πρακτικά το 0.13 για τον Α2 είναι άχρηστο και το 0.15 οριακό.
Πάρτε για παράδειγμα σύρμα 0.13, μια αντίσταση 2Ω θα πρέπει να έχει μήκος 25 χιλιοστά, το ενεργό μήκος όμως, αυτό που έρχεται σε επαφή με το υγρό είναι κατα πολύ λιγώτερο γιατί χάνουμε ένα μέρος στις ακραίες σπείρες καθώς το σύρμα φευγει από το φυτίλι για να βιδωθεί στα βιδάκια, καθώς και ένα μέρος σύρματος απαιτείται για το σήκωμα της αντίστασης, και την επαφή με το βιδάκι. Χονδρικά υπολογίζω ότι χάνονται περίπου 2-3 χιλιοστά από κάθε μεριά. Αυτό σημαίνει ότι χάνεται το 20% της ισχύος, αφού τα τμήματα αυτά του σύρματος θερμαίνονται κανονικά αλλά η θερμότητα αυτή διαχέεται και δεν πάει στο υγρό. Επιπλέον χάνεται κι άλλη θερμική ισχύς λόγω αγωγής του θερμού σύρματος που παράγει θερμότητα με τα βιδάκια, δεν είναι πάρα πολύ αλλά σίγουρα τουλάχιστον 5%.
Άρα με τη χρήση λεπτών συρμάτων στον Α2 χάνουμε ακόμα και το 25% της ενέργειας και γι αυτό οι πιο πολλοί σετάρουμε τον Α2 με μεγαλύτερα σύρματα που όμως θέλουν πιο πολλά "γκάζια" για να παίξουν καλά απ' όσα δίνει μια πτωχή Ego.
Αν λοιπόν συνδέσουμε στα άκρα της αντίστασης σύρμα ΝΟΝ έτσι ώστε το σύρμα που θερμαίνεται να ξεκινά και να τελειώνει πάνω στο φυτίλι, τότε όλη η ισχύς θα πηγαίνει πάνω στο υγρό. Επιπλέον επειδή η ΝΟΝ δεν ζεσταίνεται η ίδια (ζεσταίνεται και αυτή, αλλά λίγο) θα μειωθεί η απώλεια πρός τα βιδάκια και έτσι μπορούμε να φτάσουμε στο ίδιο ατμιστικό αποτέλεσμα με λιγώτερη τελικά ενέργεια που οδηγεί και σε μεγαλύτερη αυτονομία μπαταρίας. Στη θεωρεία όλα αυτά είναι πολύ ωραία και προχώρησα στην πράξη.
Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, πολύ καλή γεύση και ντουμάνι, γρήγορα και άμεσα!
Ειδικά με 0.13 είναι τούρμπο ακόμα και με 1.8-2Ω.
Σετάπ 2Φx2mm ή 3Φx1.5mm, σύρμα 0,13 στα ~2Ω, σπείρες όσες βγούν, αφού μετράμε το σύρμα πρίν το τυλίξουμε (το μέτρημα γίνεται με πολύμετρο ή μπορείτε να μετρήσετε το μήκος του σύρματος μεταξύ των κόμπων)
Το μειονέκτημα είναι ότι θέλει αρκετή εξάσκηση το πλέξιμο της αντίστασης. Πέρα από το κλασικό στρίψιμο θα πρέπει ο "κόμπος" να είναι όσο το δυνατό μικρός, λεπτός και ισχυρός (ιδανικά μια συγκόλληση με πόντα θα ήταν ότι έπρεπε) γιατί στην πραγματικότητα το τμήμα του κόμπου είναι μέρος της φυτιλοαντίστασης. Ξεκινάμε το στρίψιμο πάντα στο κομμάτι τού ΝΟΝ λίγο πρίν τον κόμπο, τυλίγουμε κανονικά και αφού φτάσουμε στον ΝΟΝ από την άλλη μεριά, τελειώνουμε την αντίσταση. Όλο το σύρμα με αντίσταση πρέπει να βρίσκεται ξεκάθαρα πάνω στο φυτίλι, ενώ τα άκρα θα πρέπει να είναι με ΝΟΝ.
Απαιτεί αρκετή δεξιοτεχνία αλλά αν δείτε βίντεο για το στρίψιμο αντίστασης Οδυσσέα-Ατμομηχανής θα το κάνετε καλά, όμως εμείς θέλουμε ακόμα πιο μικρό και ισχυρό κόμπο.
Δοκιμάστε το, αξίζει τον κόπο!
ΥΓ: Το εξαιρετικό βίντεο του kalafan για το στριψιμο της αντίστασης είναι εδω:
http://e-kapnisma.gr/index.php/topic,8803.msg358738.html#msg358738
1475 Απαντήσεις
278616 Εμφανίσεις
