Γενικά για τις δημοσιεύσεις και τις έρευνες γύρω από το ηλεκτρονικό τσιγάρο

[BigSur]

Παιδιά μη σφάζεστε... λέγεται πού και πού εδώ και χρόνια. Δεν παίρνει δώρο κάποιο SnV ο πρώτος διδάξας!  


Αλλά και όσοι γνώρισαν από κοντά τον γιατρό και είδαν πως κάνει 18άρα (δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα) το είχαν ψυλλιαστεί το πράγμα.
Ακόμα κι έτσι, το βραβείο Ιδανικό Άτμισμα 2018 το παίρνει ο [member=10440]microchip[/member] , ατμίζοντας ελάχιστη σκέτη 36άρα βάση.
Το βραβείο Κορυφαίο Ατμιστικό Σχόλιο 2018 το παίρνει ο [member=13664]Ribot[/member] , περιγράφοντας πώς ατμίζει ο μικροτσίπ: "αυτός δεν ατμίζει, το παίρνει σαν χάπι τρεις φορές τη μέρα"


Δυστυχώς το "ιδανικό" άτμισμα δεν είναι για όλα τα γούστα και όλοι κάνουμε αυτό που μπορούμε και αυτό που μας ικανοποιεί. Απλά να μην γίνεται αυτοσκοπός η μείωση της νικοτίνης πάση θυσία.

[Stepeha]

Ψαχνω για το πότε πρωτοδημοσιευτηκε μια ερευνα του δρ φαρσαλινού με σύγκριση iqos, ατμισμα και τσιγάρο. Μπορει να βοηθήσει κάποιος;

Στάλθηκε από το FIG-LX1 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Chris66]

sorry,παω κι εγω στο φόρουμ με τα παπάκια.

[JoeBarTeam]

Παιδιά μη σφάζεστε... λέγεται πού και πού εδώ και χρόνια. Δεν παίρνει δώρο κάποιο SnV ο πρώτος διδάξας!  


Αλλά και όσοι γνώρισαν από κοντά τον γιατρό και είδαν πως κάνει 18άρα (δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα) το είχαν ψυλλιαστεί το πράγμα.
Ακόμα κι έτσι, το βραβείο Ιδανικό Άτμισμα 2018 το παίρνει ο [member=10440]microchip[/member] , ατμίζοντας ελάχιστη σκέτη 36άρα βάση.
Το βραβείο Κορυφαίο Ατμιστικό Σχόλιο 2018 το παίρνει ο [member=13664]Ribot[/member] , περιγράφοντας πώς ατμίζει ο μικροτσίπ: "αυτός δεν ατμίζει, το παίρνει σαν χάπι τρεις φορές τη μέρα"


Δυστυχώς το "ιδανικό" άτμισμα δεν είναι για όλα τα γούστα και όλοι κάνουμε αυτό που μπορούμε και αυτό που μας ικανοποιεί. Απλά να μην γίνεται αυτοσκοπός η μείωση της νικοτίνης πάση θυσία.

[justify][member=6507]BigSur[/member], καλησπέρα. Δεν ξέρω αν είμαστε λίγο ή πολύ εκτός θέματος με τη συγκεκριμένη συζήτηση, όμως με αφορμή τα όσα λέτε, (και που ασφαλώς συμφωνώ μαζί σου, και στη σχετική υπογράμμιση που κάνεις), θα ήθελα να εντοπίσω αν υπάρχει και κάποια αναφορά τού γιατρού μας για το θέμα πρόσληψης νικοτίνης στο άτμισμα και σε περίπτωση όπου ο χρήστης δεν αντιλαμβάνεται εύκολα διαφορές είτε ποσότητας/αυξομείωσης σε νούμερα mg/ml είτε συνολικής κατανάλωσης υγρού, δηλαδή πώς ρυθμίζονται ιδανικά όσα πρέπει, ώστε να έρθει και η όποια απεξάρτηση; [/justify]

[justify]φαντάζομαι βέβαια πως τέτοιες περιπτώσεις ίσως χρειάζονται και ιατρική παρακολούθηση, όπως επίσης υποψιάζομαι πως αρκετοί από εμάς ως πρώην θεριακλήδες -ένας από αυτούς κι εγώ, δεν καταλαβαίνουμε εύκολα και τα όποια ταβάνια, π.χ., κάνω 3mg/ml εδώ και πολύ καιρό. Το ίδιο εύκολα έχω πάει άμεσα και σε 6, 12, μέχρι και 20mg/ml, και παράλληλα διατηρώ αυξημένα νούμερα συνολικής κατανάλωσης, κι επίσης, δεν καταλαβαίνω εύκολα την απότομη αύξηση σε mg/ml, (π.χ. δεν επηρεάζει εύκολα το λαιμό, δεν έρχεται κάποια δυσφορία, δεν βήχω, δεν ζητάει απεγνωσμένα μείωση με κάποιο τρόπο ο οργανισμός). / Σίγουρα, σε ελάχιστη νικοτίνη μπορώ να φτάσω τρελά νούμερα ημερήσιας κατανάλωσης (π.χ. ακόμα και 20, 30 ή δεν ξέρω πού σε ml), όμως και σε επιστροφή μου στα μεγάλα νούμερα νικοτίνης, έχω δει κι εκεί αντίστοιχη αύξηση (π.χ. μπορώ να επιστρέψω σήμερα από 3mg σε 12mg και να κάνω κι εδώ 20, 30ml με αυξητική προδιάθεση). / [ν’ αρχίσω από τώρα να σκέφτομαι καριέρα μούμιας; θα με βρούνε άθικτο και ατσαλάκωτο; / καλά, μην μιλήσω και γι’ αρώματα. Στη Chanel είναι γατάκια και νερουλάδες]. [/justify]

[justify]Όπως κι αν έχει, συμφωνούμε όλοι πως, ο γιατρός είναι εκείνος που γνωρίζει πληροφορεί και συμβουλεύει, και όπου απαιτείται ιατρική παρακολούθηση θα πρέπει ν’ ακολουθείται ευλαβικά. [/justify]

[BigSur]

Δεν θυμάμαι ποτέ να έχω βρει από Φαρσαλινό ή οποιονδήποτε άλλον δομημένο σύστημα "απεξάρτησης" μέσω του ατμίσματος.
Και για να πω την αλήθεια δεν περιμένω να βρω. Το άτμισμα δεν είναι ιατρική οδός απεξάρτησης από την νικοτίνη.
Εξάλλου ως τώρα δεν υπήρξε ποτέ εξάρτηση από την νικοτίνη που να μην είναι ταυτόσημη με το τσιγάρο.
Κανείς δεν κατάπιε, δεν σνίφαρε, δεν σούταρε νικοτίνη ποτέ. Όλοι μιλάνε για το πόσο εθιστική είναι, αλλά ποτέ κανείς δεν την αποζήτησε σε κάποια καθαρότερη μορφή -σε αντίθεση με οτιδήποτε άλλο θεωρούμε ναρκωτικό! Αυτό είναι μια παράδοξη λεπτομέρεια που την πρωτάκουσα από έναν άλλο ατμιστή γιατρό, τον παθολόγο Τάκη Κατωπόδη. Ποτέ δεν τέθηκε θέμα απεξάρτησης, παρά μόνο διακοπής του τσιγάρου.

Οπότε μόνη της δεν έχει απασχολήσει, δεν ήταν ποτέ το κυρίαρχο πρόβλημα του τσιγάρου και, στατιστικά, οι μη καπνιστές που θα εθιστούν στην νικοτίνη λόγω ατμίσματος αγγίζουν το 0%. Υπάρχουν κάποια στοιχεία για το τι συμβαίνει γενικά στα σημεία του εγκέφαλου που αφορούν τον εθισμό (η δραστηριότητά τους μειώνεται αν από το κάπνισμα πας στο άτμισμα) αλλά αυτό δεν επικεντρώνεται σε κάποια ουσία και είναι άσχετο λήψης νικοτίνης.

Να ρωτήσω κι εγώ; Από τι πράγμα μας νοιάζει η "απεξάρτηση" και για ποιο λόγο;

[alexoyiorgis]

Απ' όλα τα "βοηθήματα" ελέγχου μας, της χαράς μας συμπεριλαμβανομένης. Οφείλει να αναβλύζει ελεύθερη και όχι υποβοηθούμενη (έτσι διαπιστώνεται η "οριστική" θεραπεία μας από τον ψυχίατρο).
Για τον έρωτα δεν ξέρω αν δεν συστήνονται τα "βοηθήματα" (τα αντικείμενα του πόθου μας τέτοια είναι ).


Οι εξαρτήσεις μας από το άτμισμα είναι πολλαπλές (όπως και από το τσιγάρο, το ποτό κλπ). Έχουν να κάνουν με τέσσερα βασικά πράγματα, αλληλοεξαρτώμενα/αλληλοσυμπληρούμενα.

Το ένα είναι οι γονιδιακές καταβολές μας (μας χαρακτηρίζουν ως προς το πόσο επιρρεπείς είμαστε σε εξαρτήσεις). Οι ηδονικοί τύποι (που είναι οι πιο έντονοι "κυνηγοί" των ηδονών) είναι πιο επιρρεπείς.

Το δεύτερο είναι η ανατροφή μας από βρέφη μέχρι την ηλικία των 7 χρονών (για πολλούς, μέχρι να ξεκινήσει η εφηβεία). Τότε χτίζονται οι εξαρτησιακοί μας έλεγχοι από τους γονείς μας (πάνω στην απειλή του "θανάτου" από έλλειψη τροφής, πάνω στην απειλή της απώλειας/εγκατάλειψης από έλλειψη αγάπης, κλπ).

Το τρίτο είναι η ποσόστωση των διαφορετικών σταδίων εξέλιξής μας (κατά Φρόιντ) στη σύνθεση της προσωπικότητάς μας, σε κάθε φάση της ζωής μας. Για παράδειγμα, η πιπίλα στο άτμισμα δηλώνει μεγάλο ποσοστό του πρώτου "στοματικού σταδίου" ανάπτυξής μας. Είναι το σύνδρομο των μωρών να δοκιμάζουν την πρώτη επαφή τους με τον κόσμο, βάζοντας τα πάντα στο στόμα τους (η γεύση είναι από τα πρώτα συστήματα που αναπτύσσονται στον άνθρωπο για την εξασφάλιση της επιβίωσής του, μέσω της τροφής). Δηλώνει έντονη "μνήμη" από τον βρεφικό θηλασμό μας (είναι πιο έντονη, αν διακόπηκε πριν τον χορτάσουμε). Το στοματικό στάδιο (με έντονη ποσόστωση, λόγω πιθανής "απότομης" διακοπής θηλασμού) χαρακτηρίζει και τους ανθρώπους που το ρίχνουν στο φαγητό και έχουν παραπανίσια κιλά.

Το τέταρτο είναι οι εθιστικές "ουσίες" ως πόλοι: έλξης (ηδονικής), καταφυγής (κατά τις στεναχώριες) και "φυγής" (από την άσχημη πραγματικότητα). Όλα αυτά "καθοδηγούνται" από το αρχετυπικό ένστικτο επιβίωσης. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται όλα όσα ερεθίζουν "διεγερτικά" τον εγκέφαλο. Και ο έρωτας, μετά την τροφή, είναι ο πιο αρχέγονος διεγερτικός ερεθισμός. Τον εγκέφαλο, όμως, ερεθίζουν ιδιαίτερα έντονα και τα σύνθετα/πολύπλοκα ερεθίσματα, δηλ. αυτά που "ανάβουν" συνδυαστικά πολλές συνάψεις του και του δημιουργούν πρωτόγνωρα νευρωνικά δίκτυα. Αυτή τη δουλειά κάνουν οι τόσες πολλές ουσίες που παράγονται κατά το κάπνισμα του τσιγάρου (όσο περισσότερες είναι, τόσο μεγαλύτερο το ερέθισμα του εγκεφάλου και το κόλλημά του). Την ίδια δουλειά κάνουν και οι πολλές ουσίες των αρωμάτων μέσα στα υγρά ατμίσματος (όσο πιο πολλά, τόσο πιο "καλά" για την διέγερση απόλαυσης).

Όλα αυτά στηρίζονται σε βασικό μηχανισμό των νευρώνων-υποδοχέων της ντομαμίνης, σεροτονίνης και λοιπών νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο (σύστημα αυτομάτου ελέγχου, που με απλά λόγια αποκαλείται "ένστικτο επιβίωσης"). Το σύστημα των υποδοχέων αυτών σε κάποιους εγκεφάλους δεν λειτουργεί χρονικά πάντα σωστά και συχνά καταλήγει σε υπερλειτουργία (που οδηγεί σε υπερβολές καπνίσματος, ατμίσματος, φαγητού, ποτού, σεχ, κλπ) ή σε "μπούκωμα" (που οδηγεί σε κατάθλιψη ανηδονική). Το θέμα είναι αν σε τέτοιες ακραίες περιπτώσεις μπορούμε να ανακτήσουμε τον έλεγχο του "μέτρου" μόνοι μας. Άλλοτε ναι, άλλοτε όχι. Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο, το γονίδιό του και τις εμπειρίες της ζωής του. Η ψυχιατρική στην επανάκτηση του ελέγχου αυτού και στον "επαναπρογραμματισμό" του (και με διαφορετικό "προγραμματισμό", βλ. firmware upgrade) έχει ειδικευτεί.  

Αρκετά σας ζάλισα με την πρωινή λογοδιάρροιά μου. Τέλειωσε και ο πρωινός Σαββατιάτικος καφές μου και... σας αφήνω στην ησυχία σας να χαλαρώσετε... ατμίζοντας. 

Καλημέρα σε όλους σας.

[JoeBarTeam]

[justify][member=6507]BigSur[/member], καλημέρα. Ναι ναι, συμφωνώ απόλυτα κι εδώ μαζί σου. Γενικότερα, δεν έχω εντοπίσει κάποια σχετική αναφορά για το θέμα, δηλ. ιδανική ρύθμιση πρόσληψης νικοτίνης για την εξάλειψη του εθισμού, είτε μέσω ατμίσματος είτε με κάποιον άλλο τρόπο. Η μόνη γνωστή αναφορά που εντοπίζω (όχι συγκεκριμένα στο άτμισμα), αλλά χωρίς εγγυήσεις, και ούτε χαρακτηρισμένη ως θεραπεία, είναι η σταδιακή αργή μείωσή της, ως υποβοηθητική διαδικασία.[/justify]

[justify]Η ερώτηση που βάζεις είναι δύσκολη και δεν έχω απάντηση. Είναι σαν να ελπίζω πως κάποια μέρα θα αδειάσει το φόρουμ από εξαρτημένα μέλη, ή πως δεν είναι παράλογη ακόμα και ως εξάρτηση, να κοιτάζω μία οθόνη για πάνω από 16 ώρες καθημερινά και παράλληλα να εξαφανίζω μία άλλη. [/justify]

[justify][member=20557]alexoyiorgis[/member], καλημέρα. Χαχα, δεν νομίζω να χρειάζεται ο Φρόυντ για να δούμε πόσο ερωτιάρηδες είμαστε. Ω ναι! βουτηγμένοι στις ηδονές, οι μηχανές του έρωτα, τίποτα λιγότερο. [/justify]

[anarxaki]

Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι σπανίως ασχολούμαστε με τον εθισμό της νικοτίνης. Όλοι θέλουν να κόψουν το τσιγάρο. Λες και εθιστικό είναι όλο το «πακέτο» και όχι η ουσία που περιέχει. Επηρεασμένη αρκετά από τον Allen Carr, πιστεύω πως η χρήση του τσιγάρου είναι μια ωραιοποιημένη, εξιδανικευμένη πράξη. Μάθαμε να γουστάρουμε να καπνίζουμε λόγω της εικόνας που έχουμε στο μυαλό μας για τον καπνιστή. Και δεν είναι σωματικοί οι λόγοι που δεν μπορούμε να το κόψουμε. Άλλωστε τα στερητικά της νικοτίνης είναι πολύ ήπια και διαρκούν λίγες ώρες.

[member=20557]alexoyiorgis[/member]
Δεν ξέρω από πού αντλείς αυτές τις πληροφορίες, αλλά επειδή έκανα εξελικτική ψυχολογία στη σχολή και μελετήσαμε εκτενώς τον Freud, δεν είναι αυτό που νομίζεις η παλινδρόμηση ή και προσκόλληση στο στοματικό στάδιο. Καταρχάς, κατ' ευφημισμό χρησιμοποιούμε τον όρο «πιπίλα», δεν νομίζω ότι κανείς πραγματικά πιπιλάει, μαλάζει με τη γλώσσα δηλαδή, το drip tip.
Βασικά θεωρώ γενικά ξεπερασμένο τον Freud και ανυπόστατες τις θεωρίες του, είχε κάψει τον εγκέφαλό του με την κοκαΐνη και ίσως να τράβαγε και σεξουαλικά ζόρια. Προσωπική άποψη αυτή.

Μιας όμως και πιάσαμε το θέμα του εθισμού, αφήνω εδώ αυτό το βιντεάκι που προσωπικά με βρίσκει σύμφωνη και εξηγεί κάποιους από τους εθισμούς που κουβαλάω και δεν μπορώ να ξεφορτωθώ:

[specemarine]

Νομίζω εξάρτηση προκαλεί όλη η ΄΄τελετουργία''-συνήθεια  του ανάβω τσιγάρο και όχι μόνο η νικοτίνη.
Όταν το είχα κόψει για 2 χρόνια περίπου χωρίς άτμισμα θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα σε μπαρ για ποτό,δεν ήξερα τι να κάνω με τα χέρια μου,μου φαινόταν άδεια και χωρίς λόγο ύπαρξης,χαίδευα ποτήρια,τασάκια,τα έβαζα-έβγαζα  στις τσέπες κτλ.

[haros]

Οτι ειναι εθιστικη ουσια η νικοτινη, δεν νομιζω οτι εχει αμφισβητηθει ποτε απο κανεναν επιστημονα η ερευνητη.
Οτι δεν ειναι κατι καλο για τον οργανισμο, επισης.
Ναι μεν εχει αποδαιμονοποιηθει εν μερει, αλλα παραμενει μια βλαβερη ουσια.
Εχετε δει καποια ερευνα που να συμπεραινει οτι ειναι ακινδυνη?
Γιατι επι του αντιθετου υπαρχουν αρκετες, εχουν παρουσιαστει και σε αυτο το φορουμ.

Συμπερασματικα και λογικα λοιπον , η μειωση προσληψης η και η απεξαρτηση απο αυτην, μονο καλο κανει.
Φυσικα, εαν αυτο συνεπαγεται την καταναλωση λιτρων ατμιστικου υγρου, ως αντισταθισμα, η οποια ωφελεια μαλλον εξανεμιζεται η και μπορει να προκληθουν πιθανως αλλα θεματα, οπως εχει πει και ο δρ Φ, αλλα και η κοινη λογικη.

Απο εκει  και περα ο καθενας ατομικα χειριζεται την εξαρτηση του (καπνισμα η ατμισμα) οπως μπορει και το εκλογικευει επισης.

[JoeBarTeam]

[justify]Καλημέρα σε όλους. Για να μην ξεφύγουμε εντελώς από το θέμα του νήματος, πιστεύω πως οι σχετικές δημοσιεύσεις γύρω από το άτμισμα είναι αλυσοδεμένες με όποια συμφέροντα, και στην ουσία; η μοναδική πηγή πληροφοριών που προσωπικά έχω σταθεί από την 1η μου ημέρα ως ατμιστής είναι ο αγαπητός μας γιατρός, χωρίς βέβαια και να προσωποποιώ την όποια σοβαρή έρευνα. [/justify]

[justify]Αξίζει πιστεύω να δούμε και το παραπάνω βιντεάκι που έδωσε και η αγαπητή anarxaki, πραγματικά πολύ εύστοχο. Η αφεντιά μου, αυτό που διαπιστώνει ως απλός ατμιστής, και ως εξαρτημένος χρήστης εισπνεόμενων, είναι πως το πρώτο κλειδί είναι να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, αν δεν δέχομαι το πρόβλημα αυτό από μόνο του δεν το εξαφανίζει, και πως η τάση εθισμού είναι σαφώς και μία ψυχολογική πραγματικότητα. [/justify]

[justify]Στην ατμιστική ουσία τώρα; χειροπιαστές αποδείξεις, π.χ. εκπληκτικά νούμερα και φέτος σε γενικές εξετάσεις, εντυπωσιακή επίδοση σε απλή σπιρομέτρηση, εκπληκτική επίσης επίδοση σε όποιο τεστ κοπώσεως, άθληση σε όρια που δεν φανταζόμουν πως θα επιστρέψω, και και και. Αυτά πρέπει να τα λέμε, όπως βέβαια και πως η νικοτίνη είναι ισχυρότατος εξαρτησιογόνος εχθρός, και ίσως η σταδιακή της μείωση ή ακόμα και το σοκ της απότομης διακοπής της να είναι ένα ακόμα βήμα. [/justify]

[Ribot]

[justify]η μοναδική πηγή πληροφοριών που προσωπικά έχω σταθεί από την 1η μου ημέρα ως ατμιστής είναι ο αγαπητός μας γιατρός, [/justify]

Δηλαδή ο αγαπητός μας γιατρός είναι υπεράνω συμφερόντων?

[JoeBarTeam]

[member=13664]Ribot[/member], καλημέρα και σε σένα. Δεν ξέρω, λέω πως η μοναδική πηγή πληροφοριών για μένα είναι ο αγαπητός γιατρός, δεν αξιολόγησα κανέναν και τίποτα. Αν θέλεις να κάνεις πλακίτσα είσαι ελεύθερος από μένα. 

[knstn]

Πέρα απο τη νικοτίνη είναι και το βύζαγμα... ένστικτο βλέπετε, το μόνο που ξέρει να κάνει το νεογέννητο με κλειστά τα μάτια και χωρίς να του το διδάξει κανείς είναι το ρούφηγμα.

Πρόσθεσε στα παραπάνω μια διεγερτική και εθιστική χημική ένωση όπως η νικοτίνη.

Πρόσθεσε και στα παραπάνω την υποσυνείδητη ανησυχία κάθε δευτερολέπτου που περνά, γιατί κανείς δε ξέρει για ποιό λόγο ήρθε στο τούτο κόμσο, και γιατί ζεί.


Super Cocktail

[anarxaki]

Στην επιστήμη υπάρχει κάτι που λέγεται "risk assessment". Στα ελληνικά δεν ξέρω πώς το λένε. Είναι αυτό που ο γιατρός σού δίνει να πάρεις το φάρμακο για την τάδε πάθηση, παρόλο που ξέρει ότι δημιουργεί προβλήματα στα νεφρά. Γιατί τα προβλήματα στα νεφρά είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμα, ή λιγότερο επικίνδυνα από την πάθησή σου.

Μέχρι στιγμής δεν ξέρουμε τι επιπτώσεις έχουν στον οργανισμό, αν έχουν, τα αρώματα, τα σύρματα, τα βαμβάκια. Ξέρουμε μόνο για τη γλυκερίνη και τη νικοτίνη. Και μιας και η νικοτίνη έχει μελετηθεί αρκετά και ξέρουμε ότι από μόνη της δεν μπορεί να σε σκοτώσει και οι επιπτώσεις της είναι αντιστρέψιμες, προτιμούμε να «υπερκαταναλώσουμε» αυτή, παρά τα υπόλοιπα που μπορεί να αποδειχθούν πιο επικίνδυνα.
Προφανώς το ιδανικό είναι να μειωθεί η κατανάλωση και των δύο, αλλά αυτός που δεν μπορεί να το κάνει με επιτυχία, ας μην παίρνει άγνωστα ρίσκα με τα υγρά. Αν αύριο αποδειχθεί πως ξέρωγώ τα υγρά είναι ασφαλή ακόμα και σε κατανάλωση 100ml τη μέρα, η οδηγία θα αλλάξει και πλέον θα λέμε «Ρίξε τη νικοτίνη στον πάτο κι ας ατμίζεις αδιάκοπα».