Ψυχολογική Εξάρτηση

[Psitgr]

Ας ανοίξω και εγώ ένα θέμα , για κάτι που παρατήρησα σε εμένα και νομίζω πως είναι ενδιαφέρον να ακουστούν κάποιες απόψεις, επειδή μάλλον θα το αντιμετοπίζουν και πολλοί άλλοι ακόμα και αν δεν του έχουν δώσει την απαραίτητη σημασία..

Ας ξεκινήσω σε γενικές γραμμές με το background μου γενικά.. Είμαι 32 χρονών και μέχρι το Πάσχα που ξεκίνησα το ΗΤ κάπνιζα ηλιθίως από τα 12.. 20 χρόνια.. από τα 18 και μετά πάνω από 1,5 πακέτο ημερησίως στα τελειώματα 2,5.. Μια μέρα αφού έφαγα ένα φλας και μέτρησα πόσα λεφτά έχω δώσει για τσιγάρα λέω θα πάω να πάρω ΗΤ. Παίρνω ένα μοντάκι 30αρι αργά το απόγευμα θυμάμαι.. Φεύγω , κλείνουν τα μαγαζιά και το βράδυ συνειδητοποιώ πως έχει θέμα με το fire button.. Πάω πρωί πρωί στο μαγαζί  (αυτό δεν έχει σημασία για το νήμα, αλλά για εμένα ήταν εξαιρετικά σημαντικό) μου λέει το παιδί να το στείλουμε για service . Του λέω , αδερφέ αν με βάλεις σήμερα να πάρω πακέτο, το χάσαμε το παιχνίδι. Και όντως το παιδί μου το αντικατέστησε από μόνος του , με ευθύνη δικιά του. Έτσι από την ημέρα που αγόρασα το ηλεκτρονικό ούτε πακέτο ξαναγόρασα ούτε τζούρα ξανά έκανα από κανονικό τσιγάρο.

Μέχρι που έφτασε ο Σεπτέμβριος και ένα βράδυ εν ώρα εργασίας, πετάω κάτω το μοντάκι με τον GS air και κλασσικά ξεκολλάει από την βάση. Στο σημείο αυτό καπνίζω νικοτίνη 20 mg 3,5-4 ml την ημέρα.. Θα καταλάβετε πιο μετά γιατί το λέω.. Μόλις έσπασε λοιπόν ο άτμο ψιλοτρελάθηκα.. Λέω τι θα κάνω τώρα.. Να φύγω, να κάνω τράκα τσιγάρο, να κάνω υπομονή.. Αποφάσισα να κάνω υπομονή γιατί σίγουρα θα μπορούσα να κάτσω καμιά ώρα χωρίς.. Τόσες φορές το είχα κάνει και σαν κανονικός καπνιστής άλλωστε (αεροπλάνα, κλειστοί χώροι κλπ.). Σε 10 λεπτά είχα κάνει τράκα τσιγάρο.. Έκανα 2-3 τζούρες και το πέταξα γιατί μου φαινόταν πλέον μια αηδία.. Λέω θα αντέξω μωρέ σιγά.. Σε ένα τέταρτο είχα φύγει να πάω να πάρω άλλον άτμο..

Δεν δίνω σημασία..

Περνάει άλλος ένας μήνας.. Πάω στο Mall για να ψωνίσω μερικά πράγματα και την ώρα που παρκάρω συνηδειτοποιώ πως έχω ξεχάσει να πάρω το ΗΤ. Το πρώτο πράγμα που αγόρασα ήταν ένα nobahito από την nobacco. Έκανα 10 τζούρες και αποθηκεύτηκε στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου γιατί έφυγα.. Εδώ να σημειώσω πως σαν καπνιστής , απλά δεν θα κάπνιζα.

Δεν  δίνω σημασία..

Τέλη Νοεμβρίου άλλαξα ατμοποιητές και πέρασα σε πνευμονικούς. Σε μια μέρα έριξα την Νικοτίνη που λέγαμε από 18 στο 9 με προσθήκη βάσης και στο επόμενο μαγείρεμα στο 5-6.. Πλέον μπορώ να κάτσω και διαπιστωμένα 4-6 ώρες (που εν κοιμάμαι, χωρίς να ατμίσω και χωρίς να μου λείπει).

Παραμονή πρωτοχρονιάς ενώ δούλευα πάλι μου τελειώνει η μπαταρία στο μοντάκι.. Ξανατρελαίνομαι.. Φεύγω και πάω στο αυτοκίνητο και κάθομαι ένα τέταρτο με αναμμένη την μηχανή για να φορτίσω. Και φορτίζω. Και από την ώρα που γύρισα για  τις επόμενες 2 ώρες μέχρι να φύγω ζήτημα είναι αν πήρα 5 τζούρες.

Και έδωσα σημασία αυτή την φορά..

Συμπέρασμα.. Ενώ η οργανική εξάρτηση έχει  ατονήσει σε τεράστιο βαθμό, υπάρχει έντονη ψυχολογική εξάρτηση.. Στην σκέψη και μόνο πως αν θελήσω, δεν θα έχω, τρελαίνομαι. Και ας μην θέλω.. Και ας μην το χρησιμοποιώ ενώ το έχω.. Θέλω να ξέρω πως το έχω..  Χρειάζομαι να ξέρω πως το έχω..

Το έχετε παρατηρήσει και άλλοι αυτό..?? Νομίζω θα είναι χρήσιμο να ακουστούν κάποιες σκέψεις επί του θέματος..

[Shadowjump]

Τα εχω παρατηρησει και εγω αυτα που λες! Οχι σε τετοιο βαθμο βεβαια. Αλλα γενικα μια τρελα με πιανει.


Οταν φευγω απο το σπιτι, δεν θα παρω ποτε 1 ατμοποιητη, τουλαχιστον 2.


Επισης, Ενω ξερω οτι η μπαταρια θα με βγαλει 5-6 ωρες και εκει που θα παω θα ειμαι 2, παιρνω αλλες 2 μπαταριες μαζι μου! Μπορει στο τελος να κανω 3 τζουρες, αλλα δεν εχει σημασια. Μαλλον επειδη το ηλεκτρονικο εχεις πολλους παραγοντες που μπορει να πανε στραβα, γι αυτο ειμαστε πιο τρελαμενοι. Με το τσιγαρο, ηξερες. Πακετο και αναπτηρα. Ενα απο τα 2. Και να μην ειχες, ηξερες οποτε και οπου ηθελες αγοραζες. Με το ηλεκτρονικο δεν ειναι ετσι!


Θα αγορασεις μπαταρια αν σου τελειωσει/ξεχασεις;
Θα αγορασεις υγρο;
Θα αγορασεις αντισταση;
Θα αγορασεις τζαμακι για τον ατμοποιητη;
Θα αγορασεις συρμα;
Θα αγορασεις βαμβακι;
Θα αγορασεις τα εργαλεια για να στησεις;

[sparkle]

Μου ακουγεται σαν την ιδια λογικη με το κανονικο τσιγαρο. Καπως ετσι δεν ηταν και οταν μεναμε απο τσιγαρα αργα το βραδυ και δεν υπηρχε περιπτερο κοντα;; Απλα τα χαρτακια, φιλτρακια, καπνος, τσιγαρα κτλ αντικαταστηθηκαν με ρευμα, υγρα, αντιστασεις...

Στάλθηκε με σήματα καπνού...

[bono]

Υποθέτω αυτή την εξάρτηση θα την έχουν αρκετοί συνατμιστές όπως την έχω κι εγώ και νομίζω μας την προκαλεί (με εμένα έτσι συμβαίνει τουλάχιστον) ο φόβος μην μείνουμε και αναγκαστούμε να ανάψουμε κ.τ κι έτσι ξανακυλήσουμε σε αυτόν το διάολο.
Εγώ πάντως το φοβάμαι αυτό πολύ μια και θεωρώ ότι απλά το αντικατέστησα χωρίς όμως να έχω ακόμα τελειωτικά καθαρίσει μαζί του.

[petra]

To πρόβλημά σου, Psitgr, είναι απλό. Πάσχεις από έλλειψη εξοπλισμού και αφηρημάδα. 
Εχε τα πάντα διπλά και τρίδιπλα και θα σταματήσει η ψυχολογική εξάρτηση.

[chzamp]

Φασεις που περνάμε και κυκλοι που κλεινουν. Ξεκινάς με δυο ego καλοφορτισμενες ένα υγρο και δυο bvc... Πας σε επισκευασιμους και κουβαλάς το βαλιτσάκι του sport billy μαζι τρια μοντ, τρεις επισκευασιμους, μπαταρίες και συνεργα να στησεις διπλες στο μπαρακι...
Θα καταλήξεις κάποτε με ένα αξιόπιστο μοντ, ένα καλοστημένο ατμο το υγρο και μια μπαταρία, σίγουρος με τον εαυτο σου για το στήσιμο και τον εξοπλισμο, αλλα και την πεποίθηση ότι ότι και να γίνει στην μπόχα του τσιγάρου δεν γυρνάς,

[Ntinlanden]

Το παθαινω με τα υγρα. Εχω μαζεψει ενα σωρο και συνεχιζω να παιρνω. Αυτο που θα παρω τωρα ομως μπορει να το ατμισω σε 1-2 εβδομαδα αφου εχω αλλα τοσα...

Μη πω για συρματακια καθε ειδους βαμβακια κλπ.

Κατοχικο συνδρομο θα το ελεγα, ψυχολογικο, φοβος μη ξεμεινουμε.

[christako]

Κάπνιζα κάτι παραπάνω από δύο πακέτα την ημέρα, και πάντα στο αυτοκίνητο είχα και ένα πακέτο σε περίπτωση που ξεμείνω.
Έχω περπατήσει μέσα στα χιόνια 2χλμ περίπου με -5 θερμοκρασία και 2 η ώρα το βράδυ για να βρω τσιγάρα[size=78%], [/size]
μάλιστα πήρα και τσιγάρα που δεν θα τα κάπνιζα με τίποτα  [size=78%]. [/size]
Εδώ και δύο μήνες που ξεκίνησα με τους ατμούς έχω πάντα μαζί μου δύο mod, δύο drippers, δύο μπουκαλάκια με υγρά έτσι για την ασφάλεια......
Η διαφορά είναι στο ότι πολλές φορές τα αφήνω στο αυτοκίνητο και κάνω τις δουλείες μου για αρκετές ώρες χωρίς την ανάγκη να τα κουβαλάω μαζί μου,
με τα τσιγάρα αυτό θα μου ήταν αδιανόητο.

[modivin]

Η γάτα μου μπορεί να μην θέλει στην πραγματικότητα να βγει στο μπαλκόνι, αλλά θέλει να ξέρει πως αν θελήσει θα μπορεί.


Αν μας τελείωναν τα τσιγάρα ξέραμε ότι στο περίπτερο ανά πάσα στιγμή θα βρούμε άλλα. Οπότε ήμασταν καλυμμένοι γιατί ότι και να γινόταν σχεδόν, δεν θα ξεμέναμε.


Το η.τ. θέλει να είσαι προετοιμασμένος. Να έχεις φορτίσει μπαταρίες, να έχεις γεμίσει υγρά κλπ. Παλιότερα είχα και εγώ άγχος. Τώρα ξέρω πόσο μου κρατάει η μπαταρία και πόσο το υγρό και δεν κουβαλάω μαζί μου βαλίτσες με πράγματα. Και αν υπολογίσω ότι θα ξεμείνω πριν προλάβω να ξαναπάω στο σπίτι, απλά ατμίζω λιγότερο. 

[Psitgr]

Χαχαχα.. Θα συμφωνούσα μαζί σας, δεν είχα αμελήσει να ενημερώσω τα προσωπικά στοιχεία μου. Αυτή  την στιγμή έχω τρία μοντάκια με TC , έχω χαρίσει και άλλα δυο χωρίς , έχω2 RDTA, 1 RTA και άλλους 2 πνευμοπνικούς εργοστασιακούς να υπάρχουν.. Στήνω μόνος μου με όλα τα σύρματα τον τελευταίο μήνα και κάνω μόνο DIY υγρά από τον Ιούνιο .. Ακόμα και τις συνταγές του Κώστα με seperate.. 

Απλά όταν βγαίνω έξω δεν κουβαλάω την προίκα μου μαζί.. Σε ταξίδι ναι..
Να συμπληρώσω πως και τα τρία περιστατικά έγινα σε απόσταση λιγότερο των 5-10 λεπτών με το αμάξι από το σπίτι μου..

Αυτό που με προβληματίζει είναι πως δεν πρόκειται για πραγματική έλλειψη, αλλά για τον φόβο της έλλειψης, που ενώ το πρώτο αδυνατίζει με τον καιρό το δεύτερο παραμένει..

Να το πώ αλλιώς.. Έχετε παρατηρήσει πως αν ξεχάσεις το κινητό σπίτι , ας πούμε, το χέρι σου πάει συνέχεια στην τσέπη και ψάχνει να το βρεί..?? Μόνο σε εμένα συμβαίνουν αυτά..?? Ο τρελός της παρέας..??

[cpbaroque]

Το καλοκαίρι πήγα διακοπές στην Σκύρο. Νησί απομακρυσμένο χωρίς φυσικά ατμομάγαζο. Την δεύτερη μέρα το ένα από τα δύο μοντάκια που είχα μαζί μου χάλασε. Πήρα αμέσως τηλέφωνο τον φίλο μου τον Μήτσο στην Αθήνα να μου αγοράσει ένα καινούργιο και να μου το στείλει ταχυδρομικά. Όλα ΟΚ.
Το ερώτημα όμως είναι τι θα έκανα αν ΔΕΝ υπήρχε ο Μήτσος να μου στείλει το μοντάκι. Είμαι σίγουρος πως θα έπαιρνα το πρώτο καράβι και θα γύρναγα πίσω. Κι αν δεν είχε εισιτήρια για το πρώτο πλοίο, δεν πειράζει. Θα κολυμπούσα πίσω...
Δεν συμβαίνουν μόνο σε σένα αυτά φίλε Psitgr ούτε είσαι ο τρελός της παρέας – είσαι ένας από την παρέα των τρελών. 

[Cruiser79]

Φίλε psit, όσον αφορά το κινητό, αν φύγω και δεν το έχω πάνω μου, νιώθω ότι μου λείπει ένα νεφρό. Μια ζωή με θυμάμαι να κάνω κάποιες μηχανικές κινήσεις λίγο πριν μπω στο αμάξι το πρωί. Τσεκάρισμα για κινητό, πορτοφόλι, κλειδιά γραφείου και μοντ τώρα, τσιγάρα πιο παλιά. Το τελευταίο, δεν με ένοιαζε και τόσο όταν κάπνιζα καθώς μέχρι να φτάσω στο γραφείο θα περνούσα από 30 περίπτερα και μίνι μάρκετ.

Είναι όπως τα λες. Ο φόβος της έλλειψης. Και προσωπικά, δεν με πειράζει καθόλου. Ότι και να πω μια δικτύωση την έχω. Με δυο τηλέφωνα, έχω μοντάκι και γεμάτο ατμοποιητή ανά πάσα στιγμή. Δεν με καθησυχάζει όμως αυτό. Και ας ξέρω ότι μπορεί να είμαι μες τα νεύρα, αλλά τσιγάρο δεν θα ανάψω.

Υπερθεματίζω την petra: πάσχεις από αφηρημάδα!  Και η γιατρειά σου βρίσκεται στο να κάνεις τις ίδιες μηχανικές κινήσεις. Όσον αφορά τον εξοπλισμό, καλό είναι να έχεις και ένα backup. Και ένα backup του backup...

[Doubt]

Μια φορά μόνο ξεκίνησα για δουλειά και ξέχασα το σετάκι στο σπίτι. Αναγκαστικά γύρισα πίσω να το πάρω, ευτυχώς έχασα μόνο ένα 10λεπτο.
Με το τσιγάρο, απλά θα αγόραζα άλλο πακέτο όπως έκανα άπειρες φορές στο παρελθόν.
Έχει τύχει και να κινδυνεύω να ξεμείνω από υγρό, εκεί απλά ατμίζω λιγότερο όσο γίνεται και κάνω υπομονή.

[Psitgr]

Καλά την λύση την είπα στο αρχικό ποστ..  Nobahito στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου..  Δεν τελειώνει, δεν χαλάει , σε κρατάει μέχρι να προλάβεις να επιστρέψεις τρέχοντας πίσω να πάρεις τους ντουμανοπαρασκευαστές.. Αυτό το κολλημένο μυαλό δεν έχω βρει τρόπο να αλλάξω ακόμα και ανησυχώ.. 

[domaze]

Μια φορά ξέχασα το ΗΤ μου σπίτι και γύρισα πανικόβλητος να το πάρω...

Ακούγεται φυσιολογικό, μιας και ήταν βράδυ, όμως τότε είχα ήδη κανένα μήνα που είχα κόψει και το ΗΤ. Το να μην έχω πάνω μου κάτι που 1% μπορεί να χρειαστώ μου προσέφερε απίστευτη νευρικότητα. Από τη νευρικότητα αυτή και μόνο ποιος ξέρει... ίσως να έκανα και κανένα ΚΤ τράκα...

Δεν ξέρω πως λέγεται... Κάποιοι μπορεί να το ονομάσουν σύνδρομο "κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε"....