Βασικά, αν ήμουν περαστικός από εδώ, θα έλεγα ότι ο μοναδικός κριτής μου είναι η μύτη μου, οι γευστικοί κάλυκες της γλώσσας και το απλανές βλέμμα μου, όταν προσπαθώ μέσω καθρέφτη και εν μέσω ντουμανιού να συλλάβω το μέγεθος ικανοποίησης που μου δίνει μια γεύση, με μονάδα μέτρησης τα μάτια μου.
Έτσι, μπορώ μετά από 52 μήνες και μετά βεβαιότητας να πω ότι αυτό που με κράτησε στο ΗΤ είναι η σοκολάτα, σε όλες τις εκδοχές της.
Ούτε σούπερ μοντ, ούτε ωριμάνσεις, ούτε ρεύματα και βολτ και βατ και τζάουλ.
Η σοκολάτα είναι η θεά μου.
Όξινα όμως...
Αυτή η λέξη είναι που με μπερδεύει.
Σοκολάτα θέλω, κι ας έχει οποιονδήποτε συνοδό. Το πορτοκάλι θα το καταλάβω σαν φρούτο. Το μέλι, σαν κάτι γλυκό.
Το "καπνικό¨σαν κάτι... ξηρό

Αυτός όμως που θα καταλάβει τα πάντα, που θα σου πει "έχει μια νότα από κρασί Νορμανδίας του 1979 ωριμασμένο σε βαρέλια δρύινα 70%, βελανιδιάς 25% και 5% προσμίξεις και έχει μέσα κράσμπερυ από το στρουμφοδάσος, χράμπερυ από το μαγικό ξέφωτο, μπλουμπερι από το πάρκο των στοιχειών, μπλάμπερι από το οικολογικό πάρκο γεωγραφικού πλάτους 36 μετά από έντονη καταιγίδα και Μπλάμντμπερι από την μικρή Αννούλα" είναι ο Cruiser ο 79.
Δεν το λέω επειδή είναι δικός μας, ούτε επειδή τυγχάνει να ξέρω δυο πράγματα παραπάνω άρα ξέρω ότι έχει την αίσθηση του (άμισθου και εθελοντικού) καθήκοντος και ΠΡΕΠΕΙ να κάνει την άλφα κριτική , ούτε επειδή είναι εποήρωας...
Το λέω διότι μπορεί, ο μπαγάσας, να τα ξεχωρίζει όλα αυτά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και ΟΛΟΙ, όσοι τουλάχιστον πόσταραν κατά καιρούς, γράφουν πως αισθάνθηκαν ότι ακριβώς περιέγραφε εκείνος.
Ούτε μια ψιλο-διαφορά δεν έτυχε να παρατηρήσω.
Ακόμα κι αν δεν έχω δοκιμάσει ένα υγρό, του έχω τυφλή εμπιστοσύνη και είναι σαν να το ατμίζω κι εγώ.
Όσον αφορά τον άλλον δικό μας, τον Κώστας 44:
Αν και δεν πιστεύω στην ωρίμανση, τουλάχιστον στο κύριο βάρος που της έχει δοθεί, πρέπει να αναγνωρίσω ότι ΟΛΟΙ επίσης έχουν δει αισθητή βελτίωση με τη μέθοδό του.
Κάτι σημαίνει αυτό.
Για μένα, σαν γνώστης εν μέρει της Χημείας, ότι κάποιος παράγοντας που δεν γράφουν τα βιβλία παίζει ρόλο - τον ψάχνω όποτε μπορώ.
Δεν έχω τη δυνατότητα να δοκιμάσω όλα τα έτοιμα του ατμόσαυρου, υπόσχομαι όμως να τεστάρω τη μέθοδο του Κώστα και με το έμπα του νέου έτους να γράψω εντυπώσεις, με μια συνταγή του, έστω και παραλλαγμένη ελαφρώς, με βάση τη σοκολάτα - πάντα.