Ωραίο θέμα, που όμως πολλές φορές έχει συζητηθεί στο φόρουμ και θα προσπαθήσω να μην επαναλαμβάνομαι. Το περίεργο είναι ότι με βρίσκουν σύμφωνο πολλές απόψεις, ακόμη και αντίθετες μεταξύ τους. Παρακολουθώ τις εξελίξεις στην συγκεκριμένη αγορά για να ικανοποιήσω το χόμπι μου, αλλά και λόγο επαγγέλματος προσπαθώ να καταλάβω πως τιμοδοτουν το προϊόν τους οι Έλληνες κατασκευαστές.
Καταρχήν, δεδομένο και έχει ειπωθεί, η κατάσταση στην Ελλάδα δεν ευνοεί την επιχειρηματικότητα. Για αυτό δεν θα δούμε ποτέ ίσως έναν εργοστασιακό να παράγεται στην Ελλάδα. Δεν θα μπορούσε κανένα προϊόν εντάσεως παραγωγής να ανταγωνισθεί στα ίσια άλλες αγορές. Μιλάμε λοιπόν μόνο για επισκευασιμους. Πριν αρχίσουμε τα περί τιμών, ας έχουμε στο μυαλό μας ότι ο επισκευασιμος ακόμη και όταν έχει βγει σε στανταρισμενη πλέον παραγωγή, περιλαμβάνει μέσα του την οποιαδήποτε «μαγκιά» ή πατέντα του κατασκευαστή, το μεράκι του, τις ώρες ενασχόλησης του κλπ. Περιλαμβάνει επίσης (και αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό για εμάς και τι είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε) την «μαγκιά» του χρήστη, το μεράκι του, τις ώρες ενασχόλησης του κ.ο.κ. Δημιουργείτε λοιπόν ένα positioning του κάθε επισκευασιμου (θέση που έχει το κάθε προϊόν στο μυαλό του καταναλωτή) που πολλές φορές δεν έχει καμία σχέση και δεν επηρεάζεται άμεσα από το marketing του έκαστου κατασκευαστή. Άσε που αμφιβάλω αν έχουν marketing plan, τμήμα, ή έστω ανθρώπους να ασχολούνται πολλοί Έλληνες κατασκευαστές.
Η φύση λοιπόν του προϊόντος κάνει για μένα πολύ μεγάλο το διάστημα της τιμής που μπορεί να πάρει ένα τέτοιο προϊόν και παρ όλα αυτά να στοχεύει και να ικανοποιεί ένα target group ενώ ταυτόχρονα να μην είναι ελκυστικό σε ένα άλλο πολύ πολύ κοντινό. Για αυτό επειδή δυσκολεύομαι να το εξηγήσω με επιχείρημα θα χρησιμοποιήσω τυχαίο παράδειγμα. Ας πούμε ότι ο φαινόμενος και ο καλυξ κοστίζουν το ίδιο και είναι και πολύ κοντά σε ποιότητα κατασκευής. Ο φαινόμενος αξίζει για μένα και το τελευταίο σεντ και ίσως να τον αγόραζα και ακριβότερα για αυτά που μου προσφέρει αυτός η ακόμη ακόμη ο κατασκευαστής του, η ιστορία του το σερβις του κλπ.. Ο καλυξ από την άλλη καλός είναι αλλά δεν αξίζει να δώσω τόσα, με σαράντα κάτω το συζητάω, μη σου πω ότι θα κράξω και τον κατασκευαστή γιατί πουλαει ότι νάνε .. ακριβώς το ίδιο, αλλά αντίστροφα ισχύει για κάποιους από εσάς…
Η τιμή λοιπόν που δίνουν οι Έλληνες κατασκευαστές κατά την άποψη μου και για να κλείσω, να κάνουμε και καμιά δουλειά, δεν ακολουθεί μόνο τιμοδοτηση βάσει κόστους. Ούτε μόνο τιμοδοτηση βάσει ανταγωνισμού. Ούτε τιμοδοτηση premium ή hi end με στοιχεία χειροποίητου, προϊόντος. Ακολουθει έναν αχταρμά όλων των προηγούμενων. Οι κατασκευαστές προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στα κόστη, να πληρωθούν τις ώρες ανάπτυξης και το κόστος των αρχικών σχεδίων, να ικανοποιήσουν το κράτος, να χρηματοδοτήσουν το επόμενο project, να ικανοποιήσουν εμάς, να κονομήσουν αυτοί, ρίχνουν και μια κλεφτή ματιά στον ανταγωνισμό… Και έτσι πορεύονται πάντοτε ικανοποιώντας κάποιους και δυσαρεστώντας κάποιους άλλους. Κινέζοι και φτηνοί δεν θα γίνουν ποτέ, ούτε όμως και πανάκριβοι Γερμανοί και Αμερικανοί των € 150 +. Δεν νομίζω ότι αισχροκερδούν όπως τιμολογούν τώρα, ούτε είναι χαζοί να μην μειώνουν τιμές για να πουλήσουν ποσότητες . Προφανώς κάνουν λογαριασμό. Μεγαλύτερες παραγωγές, παρά την οικονομία κλίμακας που δείχνει να προσφέρουν βιομηχανοποιούν το προϊόν τους, με οφέλη που μπορεί να μην αντικατοπτρίζονται στα μεικτά τους. Τι να τον κανείς μεγαλύτερο τζίρο αν σε βάζει μέσα και σε απομακρύνει από το προϊόν σου?? ?
Αντιλαμβάνομαι πλήρως και ζω και εγώ την οικονομική δυσχέρεια της εποχής. Συνήθως σε τέτοιες καταστάσεις ζητείται να χαμηλώσουν οι τιμές σε βασικά είδη διαβίωσης και σε είδη που θεωρούνται υπερτιμημένα. Ούτε καν ζητείται, το κάνει η αγορά μόνη της. Δεν βλέπω να έχει αντικείμενο αυτό στην περίπτωση μας.