Δεδομένο πρώτο: Δεν έχω τον ατμοποιητή ούτε τον έχω δοκιμάσει.
Δεδομένο δεύτερο: Δεν με καίει και ιδιαίτερα
Δεδομένο τρίτο: Αν κάποια στιγμή βρεθώ με κάποιον που τον έχει, φυσικά και θα τον δοκιμάσω
Δεδομένο τέταρτο: Δεν γνωρίζω τον κατασκευαστή. Ούτε προσωπικά, ούτε διαδικτυακά.
Η άποψή μου λοιπόν για όλο αυτό το θέμα, κινείται στα πλαίσια της λογικής νομίζω. Θεωρώ ότι φυσικά και έχουμε δικαίωμα να εκφέρουμε άποψη για τον ατμοποιητή. Εφόσον φυσικά τον έχουμε δοκιμάσει. Θεωρώ επίσης ότι ο κατασκευαστής έχει το δικαίωμα να τον διαθέσει όπως αυτός θέλει. Με λίστα, social media, έγγραφη πρόσκληση από το Σκωτικό Τάγμα Μασονίας, πιστοποιητικό φρονημάτων κλπ. Ταυτόχρονα και εμείς έχουμε το δικαίωμα να συμμορφωθούμε ή όχι. Όπως επίσης έχουμε δικαίωμα να κατακρίνουμε ή να επικροτήσουμε την εκάστοτε τακτική. Το αντικειμενικό θα ήταν βέβαια η στάση που θα εκφράσουμε να μην επηρρεάζεται από την πικρία (στην περίπτωση που δεν συμμορφωθούμε) ή την χαρά (στην περίπτωση που είτε συμμορφωθούμε είτε έχουμε κάποιο άλλο όφελος κατά την απόκτησή του), αλλά μάλλον δύσκολα. Αυτό που δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε, είναι να κρίνουμε όσους κατακρίνουν ή επικροτούν την εκάστοτε τακτική.
Το μάρκετιγκ και οι στρατηγικές διάθεσης προϊόντων, έχουν άπειρα παρακλάδια. Το πρώτο μου μάθημα το πήρα στο δημοτικό όταν διάβαζα τους "Αχαρνείς" του Αριστοφάνη σε κόμικ. Εκεί, ο πρωταγωνιστής έχει πάει σε σεμινάριο μάρκετιγκ και ο εισηγητής λέει "Το προϊόν το πουλάει 1ον η διαφήμιση, 2ον η συσκευασία, 3ον η ποιότητα". Το ποια στρατηγική θα επιλέξει ο εκάστοτε κατασκευαστής, διανομέας, έμπορος, είναι δικό του θέμα. Στον ατμιστή λοιπόν ο οποίος αγοράζει τα πάντα, είτε για χόμπι, είτε για συλλογή, είτε για δοκιμή και τα πουλάει μετά, αυτό το καινούριο εργαλείο είναι τεχνητά απαραίτητο. Στον ατμιστή ο οποίος αν δεν δοκιμάσει, δεν αγοράζει, δεν είναι. Και οι δύο κατηγορίες, είναι απόλυτα σεβαστές, θέμα επιλογής του καθένα. Όπως θέμα επιλογής είναι και το τι αναζητά ο καθένας πριν αγοράσει, είτε ως αποτέλεσμα, είτε ως ποιότητας κατασκευής, είτε ως ετικέτα, είτε ως ταυτότητα κατσκευαστή.
Το να τα χώσουμε σε έναν κατασκευαστή, είναι θεμιτό εφόσον μας έχει απογοητεύσει ως τέτοιος. Αν το after sales του δεν είναι καλό, αν το customer service δεν είναι καλό ή αν το ίδιο το προϊόν δεν είναι καλό. Θεωρώ όμως ότι δεν είναι θεμιτό να τα χώσουμε σε έναν κατασκευαστή επειδή δεν αποκτούμε το προϊόν του. Μπορούμε απλά να εκφράσουμε απογοήτευση. Και για να το σκεφτούμε και λίγο διαφορετικά, σας βάζω ένα σενάριο, λαμβάνοντας ως δεδομένο από όσα έχουν γραφεί από τους κατόχους του ατμοποιητή, ότι ο ατμοποιητής είναι εξαιρετικός κατασκευαστικά και ως ατμιστικό αποτέλεσμα: Έστω ότι ο κατασκευαστής ανακοινώνει ότι σταματάει την παραγωγή του, και μετά από λίγο καιρό βγάζει ανακοίνωση ότι θα κατασκευάσει σε αποκλειστικά περιορισμένη ποσότητα των 99 τεμμαχίων τον Cloud Two. Με πιστοποιητικά γνησιότητας, χρυσελεφάντινη θήκη ξέρω γω και πάει λέγοντας. Διάθεση μόνο μέσω δημοπρασίας. Τι κάνετε? Εγώ μπορώ να πω ότι αν είχα €υρά να σπρώξω, θα τσιμπούσα έναν μόνο και μόνο για να τον πουλήσω εξωτερικό μετά.