ΕισαγωγήΗ σειρά αυτή μας έρχεται από την γνωστή πλέον Eliquid France, και αποτελείται από πέντε γλυκές και κρεμώδης (ή γιαουρτώδεις σε μία περίπτωση) γεύσεις. Βγαίνουν σε αναλογία 50/50 και σε νικοτίνες 0, 3, 6, 12 και 18 mg/ml. Μετά την ομολογουμένως επιτυχημένη πορεία της πλειοψηφίας των υγρών από τις σειρές Classic και Premium, είναι απόλυτα αναμενόμενη η υψηλή προσδοκία που δημιουργείται και από αυτά τα υγρά. Με ιδιαίτερη ανυπομονησία θέλω να δοκιμάσω το Νο. 9 για το οποίο έχω διαβάσει μέχρι στιγμής διθυραμβικά σχόλια. Σημειώνω ότι οι περιγραφές τους προέρχονται από ελληνική ιστοσελίδα που τα διαθέτει. Με πρόχειρη έρευνα, είδα ότι και άλλες σελίδες στην Ελλάδα που τα πουλάνε, την ίδια περιγραφή χρησιμοποιούν. Με πάσα επιφύλαξη καθώς όπου ακούω κρέμες και καραμέλες συνήθως ατμίζω βούτυρο, πάμε να τα δούμε ένα ένα!
No. 7, 3mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.95Ω, Nakamitchi
Το νούμερο 7 της Sweet Cream σειράς είναι μια λαχταριστή ανάμειξη από γιαούρτι και βατόμουρο.
Να πω την αλήθεια, άλλο υγρό με γιαούρτι δεν έχω ατμίσει. Μια εποχή ψαχνόμουν για γιαουρτάκι της FA σε άρωμα καθώς για κάποιο λόγο ήθελα να φτιάξω υγρό τζατζίκι. Ευτυχώς ήρθα στα συγκαλά μου και δεν προχώρησε το πείραμα. Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη, μια ωραία μυρωδιά berries εμφανίζεται, με κρεμώδης απαλότητα και αρκετή οξύτητα. Καλή πρώτη εντύπωση. Έβαλα υγρό στον κλώνο και προχώρησα στο δια ταύτα.
Δεν ενθουσιάστηκα, ούτε και απογοητεύτηκα. Το γιαούρτι δεν φαίνεται πουθενά με τη μορφή που θα το περίμενα, αλλά καθώς υπολείπομαι σε εμπειρία με γιαούρτι σε ατμό, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το κατά πόσο έχω δίκιο. Τα μούρα έχουν λιγότερη ένταση από όσο θα περίμενα και ο συνολικός συνδυασμός περισσότερο θυμίζει δημητριακά με μούρα παρά αυτό που περιμένει κανείς διαβάζοντας την περιγραφή. Η εισπνοή από τη μύτη είναι δυσάρεστη αλλά απροσδιόριστη όσον αφορά λεπτομέρειες, ενώ η ρινική εκπνοή ελάχιστα θυμίζει κάτι από καραμέλα με γεύση βατόμουρο. Η επίγευση άφαντη όσον αφορά τα γευστικά στοιχεία, αφήνει όμως μια βελούδινη αίσθηση στο στόμα και αυξάνει κάπως την παραγωγή σάλιου. Το χτύπημα θυμίζει υγρό τουλάχιστον διπλάσιας νικοτίνης, ενώ η παραγωγή ατμού, καλή μεν, από το χρώμα δε σε συνδυασμό με το αυξημένο χτύπημα, θεωρώ ότι παραπέμπει σε PG based υγρό. Τίποτα το ιδιαίτερο αυτό το υγρό, απλά ατμίζεται ευχάριστα και νομίζω ότι έχει τα φόντα να αρέσει σε μια μερίδα ατμιστών. Ένα απλό υγρό χωρίς πολλά πολλά, ούτε σε απόδοση, αλλά ούτε και σε υποσχέσεις. 61/100
No. 9, 3mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.95Ω, NakamitchiΤο νούμερο 9 της Sweet Cream σειράς είναι μια λαχταριστή ανάμειξη από Ντόνατ και σοκολάτα.
Αυτό το υγρό έχει προκαλέσει και το μεγαλύτερο ντόρο από όσο διαβάζω. Και μάλιστα παρατηρώ ένα trend στις εταιρείες που ειδικεύονται στα φρουτογλυκά να επιδίδονται σε κατασκευή υγρών ντόνατ. Η προσωπική μου εμπειρία με τις βόμβες θερμίδων τύπου ντόνατ, είναι εκτεταμένη καθώς ως φοιτητής κατανάλωνα πολύ πράμα. Τα καλά του εξωτερικού, καθώς ο φούρνος του σούπερ μάρκετ στην περιοχή μου τα παρέδιδε ζεστά ακόμα, γεμιστά είτε με μήλο και κανέλα, είτε με μύρτιλα είτε με custard. Όσοι με παρακολουθείτε, μπορείτε να φανταστείτε την αρχή της αντιπάθειάς μου για τις κρέμες... Το μηλαράκι με την κανέλα πάντως το τιμούσα δεόντως! Στο θέμα μας, φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη, δεν ανιχνεύεται κανένα ίχνος ντόνατ, η μυρωδιά της κρέμας σοκολάτας όμως, σπάει τα ρουθούνια. Γλυκιά σε βαθμό «sickly sweet», ελαφρώς αλκοολική και θυμίζει πολύ τη σοκολάτα της Innovation για την οποία πολύς κόσμος είναι έτοιμος να σκοτώσει αν χρειαστεί! Υπερβολές, αλλά από άρωμα σκίζει. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.
Είναι ένα αληθινό μυστήριο αυτό το υγρό. Για να καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ, επιβάλλεται να πεταχτείτε μέχρι κάποιο μίνι μάρκετ και να προμηθευτείτε μια τετράδα ντόνατ «Στεργίου». Και εξηγούμαι: το ντόνατ αυτού καθ’ αυτού, δεν υπάρχει πουθενά. Τη στιγμή που ο ατμός χτυπάει το στόμα όμως, νιώθεις πραγματικά σαν να έχεις καταπιεί μια μπουκιά από αυτά που σας έστειλα να πάρετε. Η σοκολάτα αποδίδεται επακριβώς όπως στο εν λόγω γλύκισμα, ενώ στο τελείωμα της τζούρας εμφανίζεται αυτή η λιπαρή αίσθηση που περιμένει κανείς. Σε κανένα μα κανένα σημείο, δεν γεύτηκα όμως τη ζύμη, γεγονός που αποτελεί μέγιστο μειονέκτημα για μένα. Η αίσθηση του ντόνατ, ενισχύεται αρκετά στη ρινική εισπνοή, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη είναι γλυκιά και ανάλαφρη, με τη σοκολάτα να έχει εξαφανιστεί. Η παραγωγή ατμού καθώς και το χτύπημα είναι στο απολύτως αναμενόμενο επίπεδο. Η επίγευση, βρίσκει τη σοκολάτα να έχει χαθεί τελείως, ενώ η αίσθηση της ζύμης έρχεται και φεύγει. Ένα πολύ καλό υγρό, όχι όμως αυτό το οποίο μας υπόσχεται. Αν ονομαζόταν Choco Dough ας πούμε, θα έπεφτε μέσα, αλλά στην παρούσα μορφή, όχι. Σε τυφλή δοκιμή, ο μόνος λόγος για τον οποίο θα υποπτευόμουν ντόνατ, θα ήταν η σοκολάτα και οι καταδρομικές που είχα κάνει στα «Στεργίου», αν δεν είχα δοκιμάσει ούτε αυτά, μάλλον θα θεωρούσα ότι πρόκειται για ωμή ζύμη. Και πάλι όμως, όχι σε πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά ως πρόσθετο για να στρογγυλέψει τη γεύση και να απαλύνει κάπως αυτή την κατά τα άλλα πολύ ωραία σοκολάτα. Κατά το ήμισυ λοιπόν, δίκαιος ο ντόρος για το υγρό. Μόνο στα σημεία του ότι πρόκειται για καλό και ευχάριστο υγρό το οποίο δεν κουράζει και δεν μπουχτίζει. Ντόνατ σοκολάτα, δεν είναι πάντως.
No. 16, 3mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.95Ω, NakamitchiΤο νούμερο 16 της Sweet Cream σειράς είναι μια λαχταριστή ανάμειξη από ροδάκινο και σαντιγί.
Λοιπόν, δεν συνηθίζω να ανεβάζω πολλές φωτογραφίες όταν γράφω για ένα υγρό, αλλά αυτό πρέπει να το θαυμάσετε! Ιδού:
Ροδάκινο με σαντιγί μας λέει η εταιρεία, ψάρεμα με σαντιγί μας λέει το μπουκαλάκι. Για το θεαθήναι, ας πιστέψω την περιγραφή που τσίμπησα από το ίντερνετ, καθώς παρά τη μεγάλη φαντασία μου και το ανοιχτό μυαλό που θεωρώ ότι έχω στη γεύση, η ιδέα του ψαρέματος με σαντιγί δεν με ενθουσιάζει. Δεν ξέρω αν οι ετικέτες τυπώθηκαν στην Ελλάδα ή τις τύπωσε ο κατασκευαστής, αλλά το Google Translate, δεν είναι η λύση! Επιστρέφω στο υγρό, ανοίγοντας το μπουκαλάκι και φέρνοντας το στη μύτη, διαπιστώνοντας ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει ψαρίλα στο άρωμα! Γλυκό και φρουτένιο το άρωμα, που σαφώς παραπέμπει σε ροδάκινο, όχι όμως τη μορφή του φρούτου. Περισσότερο θυμίζει μαρμελάδα ροδάκινο, από αυτές που συναντάμε σε γεμίσεις διαφόρων κρουασάν, μπριός και τσουρεκιών. Έχω την εντύπωση ότι στο άρωμα υπάρχει μια σπιρτάδα που οφείλεται σε κάποιο άλλο φρούτο, και στο μυαλό μου έρχεται παπάγια, βερίκοκο ή λίγο πορτοκάλι. Μπορεί και να είναι η ιδέα μου όμως. Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε να δούμε τι έχει να μας πει.
Λοιπόν, έχω ατμίσει πολλά ροδάκινα, από αρκετές εταιρείες. Τα περισσότερα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, μια γεύση που θυμίζει ψωμί παρά την ωραία τους μυρωδιά. Όχι ότι έχω πρόβλημα με το ψωμί, αλλά όταν ακούω ροδάκινο, θέλω να γεύομαι ροδάκινο. Το συγκεκριμένο, είναι καλό. Έχει κάποια χημικά στοιχεία που έρχονται στη γεύση, αλλά συγκριτικά με τα άλλα που έχω δοκιμάσει, είναι καλό. Και χωρίς ψωμί. Σαντιγί αυτού καθ’ αυτού δεν καταλαβαίνω στη γεύση, αλλά στην ουσία τι είναι η σαντιγί? Κρέμα χτυπημένη με ζάχαρη και για τους μερακλήδες αρωματισμένη και με κάτι της αρεσκείας τους. Εδώ σαν ξεχωριστή γεύση δεν υπάρχει, αλλά το σύνολο γίνεται πιο απαλό με την προσθήκη της κρέμας, καλύπτοντας αρκετά τη γλυκύτητα και την οξύτητα του φρούτου και δίνοντας την αίσθηση ότι στην ουσία πρόκειται για την κρέμα ροδάκινο με την οποία ευχαρίστως θα γεμίζαμε μία τούρτα. Αν του βάζανε και ένα μπισκοτάκι, νομίζω ότι θα είχαμε ένα πολύ ωραίο cheesecake ροδάκινο. Η εισπνοή από τη μύτη δεν είναι και πολύ ευχάριστη καθώς το ροδάκινο αποκαλύπτει όλα τα χημικά του χαρακτηριστικά. Και δυστυχώς, οι περισσότεροι ατμιστές, δεν ατμίζουν ούτε με κλειστή, ούτε με βουλωμένη μύτη. Στην εκπνοή από τη μύτη, το ροδάκινο ακόμα διακρίνεται και γίνεται αρκετά κρεμώδες. Εδώ εμφανίζεται και εκείνη η αίσθηση για κάποιο δεύτερο φρούτο στο υγρό, το οποίο ακόμα δυσκολεύομαι να προσδιορίσω. Αν όντως υπάρχει πάντως, τείνω τελικά προς το βερίκοκο. Η παραγωγή ατμού είναι αναμενόμενη ενώ το χτύπημα κάπως πιο δυνατό από το αναμενόμενο. Η επίγευση κρατάει λίγο και περιορίζεται σε εξασθενημένα αρώματα από ροδάκινο μαζί με μια κρεμώδη αίσθηση η οποία όμως στερείται γεύσης. Ευχάριστο υγρό, κάπως πιο ιδιαίτερο από τα προηγούμενα το οποίο δεν βαριέται κανείς εύκολα. Ούτε μπουχτίζει. Δεν το βλέπω όμως ικανό να συντροφεύει τον Έλληνα ατμιστή στον αγαπημένο του πρωινό (ή οποιασδήποτε ώρας) καφέ. Δεν το θεωρώ μειονέκτημα, αλλά απαραίτητο να το γνωρίζει κάποιος γιατί κακά τα ψέματα, ο καφές αποτελεί μεγάλο κριτήριο για πολλούς, και τεστ παραμονής στο άτμισμα για περισσότερους. 74/100
No. 24, 3mg, Tobecco KF4, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.95Ω, NakamitchiΤο νούμερο 24 της Sweet Cream σειράς είναι μια λαχταριστή ανάμειξη από Cupcake, Cheesecake, κρέμα και καραμέλα.
Περίεργη περιγραφή καθώς κατά τη γνώμη το Cupcake δεν είναι γεύση αλλά είδος. Υπάρχουν δηλαδή cupcakes σε διάφορες γεύσεις. Υπο κανονικές συνθήκες, εάν διάβαζα για υγρό με cheesecake, κρέμα και καραμέλα, δεν θα το δοκίμαζα καν, καθώς η εμπειρία έχει μέχρι στιγμής δείξει ότι συνήθως σε τέτοιες υλοποιήσεις, το βούτυρο πάει σύννεφο. Η σειρά μέχρι στιγμής, έχει δείξει καλά δείγματα σε παρόμοιες περιπτώσεις, οπότε οι άμυνές μου χαλαρώνουν κάπως και προχωράω στην οσφρητική δοκιμή. Σημειώνω εδώ ότι στην ετικέτα αναφέρονται επίσης ξηροί καρποί και πεκάν. Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου καθώς στην αμέσως προηγούμενη ετικέτα, αναφερόταν «ψάρεμα». Επαναλαμβάνομαι, το ξέρω, αλλά είναι κάτι που θα μου μείνει στη μνήμη για πολύ καιρό. Στη μύτη τα αρώματα είναι φανταστικά, και θυμίζουν αφράτο κέικ με καραμέλα. Αν το υγρό είχε μηδέν νικοτίνη, είναι πολύ πιθανόν να κατέληγε στο στομάχι μου αντί για τον ατμοποιητή μου, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Άλλα αρώματα, δεν είναι διακριτά, οπότε διατηρώντας πάντα την επιφύλαξή μου, αποφάσισα για μια ακόμη φορά να ντριπάρω τον κλώνο KF4 μου.
Την πατήσαμε για άλλη μια φορά! Η καραμέλα φαίνεται αλλά επίσης φαίνεται και το βούτυρο! Με τίποτα στον αηδιαστικό βαθμό που έχουν άλλα παρόμοια υγρά αλλά είναι αισθητό. Και για κάποιον που δεν την παλεύει καθόλου με αυτή τη γεύση, αυτό είναι αρκετό για να στείλει τον ατμοποιητή για πλύσιμο και να τον οδηγήσει στο να μην βαθμολογήσει καθόλου αυτό το υγρό. Δεν θα ήταν δίκαιο. Οπότε το αφήνουμε ευγενικά στην άκρη και προχωράμε παρακάτω!
Μένει ακόμα να δοκιμάσω το Νο. 32 του οποίου αγνοείται η τύχη, στα άδυτα της οικίας του κου metallinos. Μόλις εμφανιστεί και το δοκιμάσω, θα γράψω και τα συμπεράσματά μου.
Αυτό όπως και όλα τα υπόλοιπα review μου, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου, το οποίο σήμερα ξεπέρασε τις 50000 προβολές κάτι το οποίο δεν περίμενα να συμβεί τόσο σύντομα, ιδιαίτερα όταν ο σκοπός του blog είναι να έχω κάπου μαζεμένα όλα όσα έχω γράψει για υγρά. Σας ευχαριστώ λοιπόν, και πάμε για τις εκατό χιλιάδες!
979 Απαντήσεις
117140 Εμφανίσεις
