Χαιρετώ τους συνατμιστές.
Μέχρι να καταλήξει κάπου το πράγμα για το αν είναι καλό ή όχι το πύρωμα των αντιστάσεων, δες τε τι κάνει ο γέροντας:
Στρίβω τις αντιστάσεις με μικρά κενά μεταξύ των σπειρών. «Βίδες» έχω φτιάξει μόνος μου γιατί δεν έβρισκα όλα το διαμετρήματα (π.χ. κάτω από 2 χιλιοστά δε βρήκα, συμπεριλαμβανομένων), αλλά και ούτε τα ενδιάμεσα μεταξύ των υπαρχόντων (οι διαβαθμίσεις πάνε κατά 0.5 χιλιοστά). Πώς; Τύλιξα σφιχτά (όπως κάνουμε το mc) σύρμα 0,40 χιλ. σε κεντρικό αξονάκι με διάφορα πάχη. Π.χ. μικρούς και μεγάλους συνδετήρες, χοντρές βελόνες κ.λ.π. Οι καιροί είναι δύσκολοι: υπολόγισα πως, αν βάζω σε κουμπαρά το ποσό αγοράς βιδών για 57 χρόνια, θα μπορούσα να αποκτήσω επιτέλους ένα γνήσιο ατμοποιητή και να μην κλωνοατμίζω. Θα μπορούσα αλλά, όταν περάσουν αυτά τα χρόνια, θα είμαι πλέον σοφός και δε θα τα δώσω χοντρά γιατί κλώνος- authentic τάδε, τύπου τάδε κ.λ.π. δε βλέπω γιατί δεν κάνουν την ίδια δουλειά με τον όποιο γνήσιο. Έτσι κι αλλιώς θα ψάχνουμε εμείς οι καταναλωτοδιαταραγμένοι την ιδεατή τελειότητα και θα παροπλιστεί σύντομα το τέλειο χάριν του … τελειότερου. Μη βαράτε, ελευθερία έκφρασης έχουμε, μην ξαναπιάσουμε όμως το θέμα κλώνος ή γνήσιος, παραχέστηκε .
Πριν περάσω το βαμβάκι καίω την αντίσταση σε χαμηλά βατ, για δοκιμή αλλά και για καθαρισμό-απολύμανση, με στιγμιαία πατήματα του κουμπιού του μοντ, όπως συνιστούν πολλοί εδώ μέσα. Πολύ σπάνια δεν ανάβουν ομοιόμορφα έτσι που είναι ανοιχτές οι σπείρες και ισαπέχουσες λόγω της βίδας, αλλά μου έχει μείνει από τότε που έκανα mc.
Αν μου έχει προκύψει μια αντίσταση που είναι πολύ επιτυχημένη, την καθαρίζω μετά 5-6 κυβικά εκατοστά ( ελληνιστί ml ). Λέω «αντίσταση πολύ επιτυχημένη» γιατί, παρά τη μακρόχρονη εμπειρία-εξάσκησή μου, εξακολουθούν να έχουν μικρές διαφοροποιήσεις σε απόδοση οι αντιστάσεις που στρίβω, αν και επαναλαμβάνω επακριβώς την ίδια διαδικασία, χρησιμοποιώντας τα ίδια μέσα. Μυστήριο το οποίο χρήζει επιστημονικής διερεύνησης, δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους. Τέλος πάντων.
Την αντίσταση την καθαρίζω, δεν την καίω. Τα εργαλεία μου μια οδοντόβουρτσα και τα μακρόστενα βαμβακερά καθαριστικά πίπας.
Έκοψα σύριζα τις τρίχες της οδοντόβουρτσας πλην μιας μόνον σειράς. Τις τρίχες αυτής της σειράς τις κούρεψα στο ένα εκατοστό για να έχω ένα σκληρό βουρτσάκι.
Όταν αφαιρέσω το βαμβάκι, καθαρίζω την καρβουνίλα από το εξωτερικό μέρος της αντίστασης με την οδοντόβουρτσα. Το βούρτσισμα το κάνω όπως αυτό που κάνουμε στα δόντια, επικεντρωνόμενοι στα μεσοδιαστήματα και με φορά παράλληλή τους. (Άντε, χώνω εμβόλιμο ένα ακόμα μάθημα, αυτό του βουρτσίσματος δοντιών, έτσι στο κουφό και λόγω επαγγελματικής διαστροφής). Με προσεχτικό χειρισμό και αν είναι «σωστό» το βουρτσάκι καθαρίζεται και το κάτω μέρος της ακόμα κι αν δεν είναι πλήρως στον αέρα π.χ. τύπου orchid. Το εσωτερικό το καθαρίζω με το βουρτσάκι πίπας (έχει λεπτή τη μια άκρη, παχύτερη την άλλη κι έτσι μπαίνει σε αντιστάσεις κάθε διαμετρήματος). Το ζεύγος αυτών των καθαρισμών το κάνω κάτω από το νερό της βρύσης με πάχος ροής όσο 104,58 αλογότριχες, από την ουρά όχι τη χαίτη (προσοχή σ΄αυτό το τελευταίο αν θέλετε σωστό καθαρισμό).
Με την παραπάνω διαδικασία ο καθαρισμός είναι εξίσου αποτελεσματικός με τον καθαρισμό μέσω πυράκτωσης. Καρατσεκαρισμένο… Απλά το χρώμα παραμένει περισσότερο σκούρο σε σχέση με τον τρόπο της πυράκτωσης. Η απόδοση δε διαφοροποιείται. Δεν είναι βέβαια σα να στρίψεις νέα αντίσταση ακριβώς, πράγμα που είναι πάντα προτιμότερο αλλά έτσι καραδοκεί η αποτυχία.
Αυτά.
Ατμοευτυχείτε.
Υ.Γ. Όποιος κατάφερε να ολοκληρώσει την ανάγνωση μονορούφι, να βγάλει άκρη από αυτό το κείμενο πρότυπο αφαιρετικής ικανότητας και να διαχωρίσει τα σοβαρά από τις μαλακίτσες, να σηκώσει το χέρι (ωχ, μου ξέφυγε πάλι, επαγγελματική διαστροφή είπαμε).
Υ.Γ.2 Όποιος ξαναείδε τόσο μεγάλο κείμενο με την υπογραφή μου και ασχολήθηκε με την ανάγνωσή του, καλά θα κάνει να αποχωρήσει από αυτό το φόρουμ των (αποδεδειγμένα) ευφυών χρηστών. Λίγα είναι αυτά τα κείμενα αλλά, αν πέτυχε κάποιος ένα τέτοιο και διάβασε όλο το παρόν, είναι μπουνταλάς (κρητιστί η λέξις)
Υ.Γ.3 Μεγάλα παιδιά είμαστε. Κάποιοι μάλιστα πολλών χρονών παιδιά (κοίτα αλλού, όχι εμένα, ο καθρέπτης μου με δείχνει νέο). Παρ΄όλ΄αυτά ο συντονιστής έχει το δικαίωμα να αντικαταστήσει με το γνωστό « @ » ό,τι θεωρήσει βωμολοχία…
Υ.Γ.4 Δεν πιστεύω να υποπτευθεί κανείς πως είχα κατεβάσει τσι ρατσές μου όταν το έγραφα…