ΕισαγωγήΛίγα πράγματα γνωρίζουμε γι αυτά τα υγρά στην Ελλάδα, καθώς δεν κυκλοφορούν εδώ. Ελάχιστοι ατμιστές μπήκαν στον κόπο να τα δοκιμάσουν και δεν μας κατηγορώ καθώς το κόστος τους είναι μεγάλο. Επιπλέον, σε εποχή με έλεγχο κεφαλαίων, και ιδιαίτερα όσον αφορά παραγγελία από εταιρεία που δεν δέχεται Pay Pal, δεν είναι και εύκολο να τα αποκτήσεις. Εδώ λοιπόν καθάρισε ο συνατμιστής renesis ο οποίος διέθετε αγγλική κάρτα και έτσι μπόρεσα να κάνω μια παραγγελία. Έτσι, στις 26/08 παράγγειλα τρία sample packs, γνωστά και ως Notebooks. Περισσότερα γι αυτό μετά. Στο καπάκι, άρχισα την έρευνά μου, η οποία είχε «μπόλικο» προϊόν.
Η εταιρεία λοιπόν, προσφέρει 8 υγρά, όλα καπνικά που προέρχονται από φυσική απόσταξη καπνών. Το καθένα από αυτά παρουσιάζεται ως μέρος μιας μουσικής συμφωνίας, και τέτοιο όνομα έχει. Τα υγρά προσφέρονται σε συσκευασίες των 30ml και σε sample pack 8*7,5ml το οποίο έχει κόστος όσο ακριβώς δύο μπουκάλια. Το κόστος ανέρχεται σε $29 ανά 30ml ή $58 το sample pack. Τα μεταφορικά ανέρχονται σε $24 για την Ελλάδα, έτσι τα τρία πακέτα που παρήγγειλα (ένα τριάρι, ένα εξάρι και ένα δωδεκάρι), και δεν ήταν όλα για μένα, κόστισαν $198 ή €175 με την τότε ισοτιμία. Και εδώ αρχίζει η περιπέτεια. Όπως και με τα 5Pawns πέρυσι, το δέμα φαινόταν κλεισμένο από το ΚΔ Ιωαννίνων από τις 02/09. Καλός χρόνος. Στις 09/09 αποφάσισα να πάω μέχρι το ταχυδρομείο να ελέγξω και όντως ήταν εκεί. Άνοιξα το δέμα, έβγαλα τις τρεις κασετίνες και έβαλα τις φωνές: είχαν στείλει 3 12ρια πακέτα και μάλιστα από το ένα είχαν σπάσει δυο μπουκαλάκια. Αμέσως έστειλα οργισμένο mail και εντός ωρών είχα tracking για τρία καινούρια πακέτα εντελώς δωρεάν. Ηρέμησα κάπως, αλλά μου έμεινε το φάουλ των πλαστικών μπουκαλιών και της έλλειψης προστατευτικού υλικού στο δέμα. Έτσι, έκατσα να γράψω τα εισαγωγικά, δοκιμάζοντας παράλληλα τα 12ρια, με σκοπό να περιμένω να έρθουν τα 6ρια μου για να μπορέσω να προχωρήσω.
Εδώ, πρέπει να πω κάποια πράγματα για την εταιρεία και τις πολιτικές της. Προσφέρει reward points με την εγγραφή στη σελίδα, για την συνδρομή στο newsletter και για κάθε φίλο που κάνεις refer μέσα από link που σου δίνουν με την παραγγελία. Κορυφαία θεωρώ επίσης και την προσωποποιημένη ετικέτα, μπορείς να παραγγείλεις για δώρο και αυτός που θα το λάβει θα έχει ετικέτα με μήνυμα επιλογής μας. Επιπλέον, αν επιστρέψεις 5 κουτάκια από υγρά, σου στέλνουν ένα υγρό δώρο. Αυτά προφανώς έχουν μεγαλύτερη απήχηση σε αμερικάνους ατμιστές καθώς εκεί έχει δωρεάν μεταφορικά, πήγαινε έλα. Τέλος, 1% από τις πωλήσεις τους, πάει σε φιλανθρωπίες.
Η κασετίνα, δείχνει εντυπωσιακή. Μαύρη μπρος και πίσω, και ξύλινο look στα πλάγια. Πίσω μας λέει και κάποια πράγματα για τα υγρά. Στο εσωτερικό, έχει ένα πρόλογο τον οποίο θεώρησα εντυπωσιακό και τον μεταφράζω:
«Στον 21ο αιώνα, το σαξόφωνο είναι συνώνυμο με οτιδήποτε cool: jazz, αισθησιασμό, πλουσιότητα και πολυπλοκότητα. Ο δημιουργός του, Adolph Sax, ένας ακουστικός τεχνίτης, υπέμεινε πολλές δυσκολίες, επέζησε ακόμα και από απόπειρες κατά της ζωής του από ανταγωνιστές του στην κατασκευή οργάνων. Ελάχιστα μετά τη δημιουργία του, το σαξόφωνο ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Η μουσική είχε αμετάκλητα αλλάξει.
Η νέα εποχή των ηλεκτρονικών μουσικών οργάνων και synthesizer, έχει να επιδείξει πληθώρα αποτυχημένων προσπαθειών στην αναπαραγωγή της πλουσιότητας, της πολυπλοκότητας και των χαρακτηριστικών τόνων που παράγει ένα κατασκευαστικά τέλειο σαξόφωνο, στα χέρια ενός βιρτουόζου.
Παρομοίως, στην εποχή των εργαστηριακά κατασκευασμένων γεύσεων υγρών αναπλήρωσης, μόνο αποτυχίες συνοδεύουν τις απόπειρες αναπαραγωγής των πλούσιων γευστικών τόνων του αληθινού φύλλου καπνού, των διακριτικών αρωμάτων τους, της αρμονίας τους και της ίδιας της ουσίας τους. Είτε θες να ευχαριστήσεις τα αυτιά σου, είτε τους γευστικούς σου κάλυκες, πιστεύουμε ότι το φυσικό είναι ανώτερο του τεχνητού και ότι οι άνθρωποι επιλέγουν αυθεντικότητα έναντι απομίμησης.
Φτιαγμένα υπομονετικά, σε μικρές παρτίδες, χρησιμοποιώντας χαρακτηριστικά χαρμάνια από πραγματικά φύλλα καπνού, χωρίς τεχνητά χρώματα, γεύσεις ή χημικά πρόσθετα, τα υγρά μας αντιπροσωπεύουν την τεχνική της φυσικής απόσταξης καπνού στα καλύτερά της.
Παινεμένα για την ποιότητά τους, θαυμασμένα για την πρωτοτυπία τους και πιστωμένα με την αλλαγή της ατμιστικής κουλτούρας, τα υγρά μας είναι η καταγραφή της αγάπης μας για την παρασκευή υγρών αναπλήρωσης με φυσική απόσταξη».
Εντάξει, το τερμάτισαν οι τύποι! Σε αυτό το σημείο, πρέπει να πω ότι είμαι άσχετος με τις τεχνικές λεπτομέρειες της μουσικής. Είμαι όμως απόλυτα σχετικός με το γευστικό προφίλ πολλών καπνών παγκοσμίως όπως και με τις επιρροές που μπορεί να έχει σε αυτό το εκάστοτε μικροκλίμα. Παλιός πουρολάτρης βλέπετε. Θα τα ατμίσω με τη σειρά που τα έχει η εταιρεία, θα πιάσω δηλαδή τη μουσική συμφωνία από το Prelude (εισαγωγή) μέχρι τη Bravura (κλείσιμο). Και σε κάθε υγρό, θα παρουσιάζω ότι ψάρεψα για το τι σημαίνει το κάθε κομμάτι της μουσικής, καθώς και ότι γνωρίζω για το εκάστοτε καπνικό χαρμάνι από την προ ατμού εποχή μου και από την έρευνα που έκανα. Αποπειράθηκα τα 12ρια αλλά από ένα σημείο και μετά η νικοτίνη με σακάτεψε οπότε υποχρεωτικά θα περιμένουμε τα 6ρια. Τα οποία μετά από την περιπέτεια την οποία ανέφερα παραπάνω, ήταν στα χέρια μου την Τρίτη 22/09. Για να είμαι δίκαιος, θα βάζω από λίγο υγρό σε κάθε έναν από τους ατμοποιητές μου και τελικά θα ασχολούμαι με αυτό που κατά τη γνώμη μου παίζει καλύτερα. Επιστρατεύονται λοιπόν ο μπαρουτοκαπνισμένος μου KF3.1ES Clone, ο KF4 Tobecco και ο Phenomenon, στημένος σε TC με Ni200. Ένα κοινό βρήκα σε όλα τα υγρά της σειράς: Κανένα μα κανένα δεν είχε κάποιο χαρακτηριστικό άρωμα ανοίγοντας το μπουκαλάκι. Τα χρώματά τους είναι ανοιχτά και τα αρώματα σχεδόν ανεπαίσθητα. Χρειάζεται ειλικρινής προσπάθεια για να ανιχνεύσει κανείς αυτό το ελάχιστο άρωμα το οποίο όμως είναι καθαρά καπνικό.
Prelude, 6mg, KF4 Tobecco Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.83Ω, NakamitchiΜεγαλωμένα στις αμμώδεις κοιλάδες των ιταλικών Άλπεων, τα καπνά Virginia του Prelude αποκτούν λεπτές γεύσεις μοναδικές στα χώματα της Verona. Μετά τη συγκομιδή, η ειδική ξήρανση τα βοηθά να απελευθερώσουν τα φυσικά τους σάκχαρα και έλαια, με αποτέλεσμα μία ελαφρά, φωτεινή γεύση και άρωμα. Μία αρμονική σύνθεση που αποτελεί την εισαγωγή στη συμφωνία των πλουσίων και ξεχωριστών γεύσεων που συνθέτουν την Black Note.
Το Prelude είναι σύντομο μουσικό κομμάτι το οποίο μπορεί να αποτελέσει και εισαγωγή για κάτι άλλο, το ορεκτικό μιας συμφωνίας αν προτιμάτε. Ο καπνός virginia είναι γνωστός για το υψηλό περιεχόμενο σε δεξτρόζη (ένα είδος σακχάρου) που δίνει την βασικά γλυκιά του γεύση. Τα καλύτερα καπνά τύπου Virginia διακρίνονται για την περίπλοκη γλυκύτητα και τη φίνα φρουτώδη γεύση τους. Εδώ είναι η κατάλληλη στιγμή να υπενθυμίσω ότι η γεύση του Virginia όπως τη συναντάμε στα υγρά αναπλήρωσης, δεν είναι και η καλύτερή μου. Ακόμα και στα καπνιστικά μου χρόνια, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίαζε. Όπως ανέφερα και στην εισαγωγή μου, τα αρώματα είναι σχεδόν ανύπαρκτα στο μπουκαλάκι άρα δεν θα ασχοληθούμε με αυτό. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και ξεκινάμε, αφού έχουμε καταλήξει στον KF4 γι αυτό το υγρό. Η γεύση είναι χαρακτηριστική για την ποικιλία καπνού που περιέχει. Είναι καθαρή καπνική και θυμίζει σε πολλά σημεία στριφτό /τσιγάρο όπως θα θέλαμε να είναι. Νόστιμο, χωρίς καμένο χαρτί και αρωματικό. Υπάρχει μια ελαφρά γλυκάδα σχεδόν φρουτώδης αλλά με τίποτα δεν μπορεί να το πει κανείς γλυκό υγρό. Ακόμα και το χρώμα του ατμού στη νύχτα έχει αυτό το πολύ ανοιχτό μπλε που βλέπουμε στον καπνό από τσιγάρο. Το μοναδικό σημείο που θυμίζει καύση όμως, είναι όταν έχει στεγνώσει ο ατμοποιητής και εμφανίζεται ένα καμένο το οποίο δεν θυμίζει τίποτα άλλο από τσιγάρο. Στην εισπνοή από τη μύτη, ένα ελαφρύ άρωμα το οποίο είναι χαρακτηριστικότατο επικρατεί και δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ατμιστής, λάτρης του Virginia που δεν θα πάθει ειλικρινή πλάκα με αυτό το υγρό. Στην εκπνοή από τη μύτη δεν εμφανίζεται τίποτα νέο και ο ατμός είναι εντελώς ουδέτερος. Το χτύπημα είναι ακριβώς στο αναμενόμενο επίπεδο για τη νικοτίνη και την PG που περιέχει ενώ η παραγωγή ατμού στα αναμενόμενα επίπεδα, και κάτι παραπάνω. Η επίγευση, σύντομη και γρήγορη είναι γλυκιά, καπνική και επίσης χαρακτηριστική. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για το καλύτερο Virginia υγρό που έχω ατμίσει μέχρι στιγμής και αν είχε λίγο πιο έντονη γεύση θα το βαθμολογούσα με το απόλυτο. Με την σύσταση ως έχει πάντως, κάπου στο 97/100 νομίζω ότι θα είμαστε δίκαιοι. Πρόκειται για ένα υγρό το οποίο θα μπορούσε να συνοδέψει ευχάριστα κάθε στιγμή της ημέρας, εκτός από περιπτώσεις άφθονου ποτού ή νταλκά!
Sonata, 6mg, Phenomenon Zest, Ni200 0.28mm, 2mm MC, 0.10Ω, Nakamitchi.
Με ρίζες στον 17ο αιώνα, τα καπνά Cavendish μαζεύονται και επεξεργάζονται με ένα μοναδικό τρόπο ώστε να αναδείξουν τη φυσική γλυκάδα των φύλλων του καπνού. Στη Sonata, χρησιμοποιούνται μόνο φύλλα από σκούρο Virginia, με θερμική επεξεργασία και έκθεση σε ατμό και πίεση ώστε να αναδειχθούν πλήρως οι πλούσιες και δυνατές του γεύσεις. Ένα υγρό το οποίο ιντριγκάρει και περιέχει πολλές γευστικές νότες που ποικίλουν σε τόνο, ρυθμό και διάθεση. Η Sonata μουσικά, είναι μια πολυμερής οργανική μορφή, αποτελούμενη από τρία ή τέσσερα μέρη. Αρχικά σήμαινε «κομμάτι που παίζεται» σε αντίθεση με την cantata που σήμαινε «κομμάτι που τραγουδιέται».
Η ονομασία Cavendish, αποτελεί περισσότερο μία μέθοδο παρασκευής καπνού, παρά μία ποικιλία. Παρασκευάστηκε αρχικά από Αγγλικές εταιρίες. Μπορεί να παραχθεί από οποιονδήποτε καπνό, αν και κυρίως χρησιμοποιούνται τα καπνά Virginia και Burley. Οι παραδοσιακοί Αγγλικοί Cavendish παράγονται από καπνό Virginia που είναι ελαφρά αρωματισμένος και θερμαίνεται είτε με αυξημένη πίεση είτε σε χάλκινα δοχεία. Το αποτέλεσμα είναι ένα μαύρο προϊόν που έχει χάσει το φυσικό του άρωμα. Οι σημερινοί καπνοί cavendish είναι περισσότερο αρωματισμένοι από τους παλιούς. Αυτό επιτυγχάνεται όταν ο καπνός διαποτίζεται με ένα υγρό μείγμα από ζάχαρη, γλυκόριζα και άλλα αρώματα. Το άρωμα του τελικού προϊόντος ποικίλλει από κεράσι, φράουλα και βανίλια, ως σοκολάτα, whiskey, ρούμι, Ιρλανδέζικο καφέ κτλ… Ίσως ο πιο διαδεδομένος καπνός στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τη Γερμανία και σίγουρα αυτός που ευχαριστεί αρωματικά περισσότερο αυτούς που βρίσκονται γύρω σας.
Σε αυτό το υγρό υπάρχει ένα κάπως πιο έντονο άρωμα στο μπουκαλάκι. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο καθώς στην ουσία θυμίζει συνεργείο αυτοκινήτων, μία καυτή καλοκαιρινή ημέρα. Αφού κατέληξα στο Phenomenon γι αυτή το δοκιμή, ξεκίνησα. Η γεύση θυμίζει υπέροχο καπνό πίπας, χωρίς την παραμικρή αρωματική προσθήκη. Σκοτεινή και έντονη γεύση, που σίγουρα θυμίζει ψημένο καπνό. Πολλά χρόνια πριν, είχε πέσει στα χέρια μου ένας καπνός πίπας αγγλικός, ονόματι Capstan σε τσίγκινο κουτί, απίστευτα πεπιεσμένος. Ε, με αυτό το υγρό, γύρισα πολλά χρόνια πίσω καθώς στην εφηβεία μου κάπνιζα συστηματικά πίπα. Στο πολύ βάθος του ατμού αλλά περισσότερο στη ρινική εισπνοή, είναι εμφανής η ποικιλία Virginia η οποία αναφέρεται και στην περιγραφή. Στην εκπνοή από τη μύτη, μια ανεπαίσθητη γλυκάδα εμφανίζεται αλλά αυτό είναι και το μόνο ήπιο στοιχείο του υγρού καθώς σε γενικές γραμμές, είναι ξηρό. Η επίγευση είναι ξηρή και καβουρντισμένη και σε κάποια σημεία αφήνει ελάχιστες υπόνοιες αμμωνίας, περισσότερο αισθητές στη μύτη. Όσοι γνωρίζουν από διαδικασίες και συμπεριφορά των καπνών κατά την ξήρανση, εκτός αν αυτή γίνεται στον ήλιο, μπορούν να καταλάβουν ότι αυτό μόνο κακό δεν είναι. Ίσα ίσα είναι φυσιολογικό. Το χτύπημά του, κάπως περισσότερο από το προηγούμενο αλλά και πάλι σε αναμενόμενα επίπεδα, όπως και η παραγωγή ατμού. Το μόνο αρνητικό που βρίσκω σε αυτό το υγρό, είναι το ίδιο με το προηγούμενο, θα ήθελα δηλαδή τη γεύση πιο γεμάτη και έντονη, με μεγαλύτερη συγκέντρωση δηλαδή στο τελικό υγρό. Πρόκειται για μια φανταστική υλοποίηση της γεύσης που πρεσβεύει το Cavendish η οποία καλό είναι να ατμίζεται μετά τις 12 το μεσημέρι, με έμφαση στο μεσημεριανό φαγητό. Και εδώ, 97/100.
Adagio, 6mg, KF4 Tobecco Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.83Ω, NakamitchiΤο Adagio μας προσφέρει την μοναδικά γλυκιά, ελαφρά πικάντικη και αρωματική γεύση των καπνών Αβάνας, που συμπληρώνεται από πλούσιες και καπνιστές νότες ώστε να δημιουργήσουν μια γεύση εύκολα αναγνωρίσιμη ανά την υφήλιο. Μεγαλωμένα για αιώνες στο υγρό και τροπικό κλίμα της Κούβας, τα καπνά Αβάνας θεωρούνται από τα πιο γευστικά καπνά παγκοσμίως. Το Adagio ως μουσική, υποδηλώνει ένα κομμάτι το οποίο παίζεται αργά. Και κολλάει απόλυτα στη νοοτροπία ενός καλού πούρου, καθώς αυτό καπνίζεται αργά, καθόλου βιαστικά και με ηρεμία, σχεδόν σαν ιεροτελεστία. Τα καπνά Αβάνας αποτελούνται από διάφορες ποικιλίες κυρίως σκούρων καπνών, τα οποία όμως παίρνουν τις χαρακτηριστικές τους γεύσεις από το μικροκλίμα της εκάστοτε περιοχής. Είναι γνωστό ότι σε ένα πούρο παίζει ρόλο κάθε φύλλο καπνού που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του, είτε είναι στο γέμισμα, είτε στο τύλιγμα, είτε στο δέσιμο. Εκτός από τις περιοχές, ιδιαίτερο ρόλο παίζει και το σημείο του φυτού από το οποίο προέρχεται, κορυφή, μέσο, πλάγια και βάση. Όλοι αυτοί οι συνδυασμοί, είναι που κάνουν τα πούρα Αβάνας αυτό το είδος πολυτελείας που άλλοι συχνότερα, άλλοι σπανιότερα απολαμβάναμε ως καπνιστές. Από αυτά, συμπεραίνω και περιμένω έντονες γεύσεις πούρου, που περιλαμβάνουν φυσικές νότες πιπεριού, σοκολάτας, μπαχαρικών, κακάο, καφέ είτε κατά μόνας, είτε σε συνδυασμούς.
Σε αυτό το μπουκαλάκι η μυρωδιά είναι αρκετά έντονη. Ελαιώδης σε μεγάλο βαθμό, θυμίζει αρώματα από καπνά την ώρα που ξεραίνονται στον ήλιο. Αφού κατέληξα στον KF4 γι αυτό το υγρό, ήρθε η ώρα να το τιμήσω. Περισσότερο λοιπόν μου έκανε εντύπωση η αίσθηση και τα συναισθήματα που προκαλεί αυτό το υγρό παρά η γεύση του. Θα ξεκινήσω όμως από το δεύτερο. Υπόγλυκο σε κάποια σημεία, δεν θυμίζει σε τίποτα αυτού καθ’ αυτού τη γεύση που παίρνουμε από ένα πούρο. Αντίθετα, θυμίζει Virginia σε κάποια σημεία, χωρίς όμως αυτό να είναι το κύριο χαρακτηριστικό του. Στο στόμα αφήνει την ξηρή αίσθηση και σημεία καψίματος, όπως ακριβώς αφήνει και ένα πούρο, ενώ οι γήινοι τόνοι του και τα πολύ καλά κρυμμένα αρώματα ιωδίου και ελάχιστης αμμωνίας, μπερδεύουν ευχάριστα τον ουρανίσκο του ατμιστή και τον κάνουν να απορεί αν αυτά τα αρώματα προέρχονται από βουνό ή από παραθαλάσσιο ταβερνάκι. Το χτύπημά του είναι πολύ δυνατό για εξάρι υγρό, και είναι ιδιαίτερα αισθητό στη ρινική εισπνοή και στα πλάγια της γλώσσας. Η ρινική του εισπνοή παραπέμπει σε αρώματα που θυμίζουν καλοκαίρι ενώ στην εκπνοή από τη μύτη καταλαβαίνουμε εύκολα μια αρκετά πικρή και ψημένη μυρωδιά, θυμίζει πολλά λιαστά εδέσματα. Η παραγωγή ατμού είναι παραπάνω από την αναμενόμενη ενώ σαν επίγευση, μένει ένα ευχάριστο κάψιμο στο στόμα, καθώς και κάποια συναισθήματα. Είναι ένα υγρό το οποίο σε ταξιδεύει. Από ένα σκοτεινό και μοναχικό δωμάτιο, όπου μπορεί κάποιος να απολαμβάνει το πούρο του παρέα με το αγαπημένο του ποτό και ένα βιβλίο, ως το αγαπημένο του παραλιακό ταβερνάκι, που έχει επιλέξει για μια ήρεμη απόδραση μακριά από τη ζέστη και τον πανικό μιας καλοκαιρινής εξόρμησης. Προσωπικά, νομίζω ότι είχε ηρεμιστική δράση πάνω μου. Το άτμισα στο τέλος μιας δύσκολης ημέρας και με έκανε να χαμογελάσω. Θα συμφωνήσω με την περιγραφή που προτείνει να το απολαμβάνουμε αργά, σε χαμηλούς ρυθμούς και με κατεβασμένους πολλούς διακόπτες. Είναι και ένα από τα δωδεκάρια που είχα δοκιμάσει, και τότε δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Τα ανεκτά για μένα επίπεδα των 6mg νικοτίνης, με βοήθησαν να δω κάτω από την επιφάνεια αυτού του υγρού και να απολαύσω αυτά τα αρώματα και τις κρυφές νότες που αναδύονται αργά αλλά επιβλητικά από τον ατμό του. Και εδώ θα αναφέρω δύο αλλαγές που πιστεύω ότι θα το έφερναν στην κορυφή των καπνικών γεύσεων. Θα ήθελα λίγο, ελάχιστα λιγότερο κάψιμο στο στόμα και στη γλώσσα και κάπως πιο έντονη την γεύση του καπνού κατά τη διάρκεια της τζούρας. Ίσως όμως το δεύτερο να χάλαγε την ήρεμη μαγεία η οποία σε κυριεύει όταν το ατμίζεις με ηρεμία. Ίσως να σου χαλούσε αυτή ακριβώς την ήρεμη κατάσταση στην οποία πρέπει να βρίσκεσαι για να το απολαύσεις πραγματικά. Το πήρα μαζί μου και σε ελαφρά βραδινή έξοδο και παρά την ωραία παρέα που έκανε στο τσιπουράκι μου και τους διάφορους μεζέδες, δεν μου εμφάνισε εκείνα τα στοιχεία που με ενθουσίασαν. 98/100
Legato, 6mg, KF4 Tobecco Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.83Ω, NakamitchiΦυτεμένα στις ηλιόλουστες πλαγιές της Τοσκάνης, τα ιταλικά καπνά τύπου Kentucky, έχουν αμερικάνικο όνομα και ιταλική καρδιά. Επεξεργασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να απελευθερώσουν τα φυσικά έλαια του καπνού για μία ατμιστική εμπειρία με πλούσιο σώμα, το Legato προσφέρει μια ελαφρά γεύση με ξηρούς καρπούς και αρώματα, με ένα τελείωμα ταυτόχρονα γήινο αλλά βελούδινο. Στη μουσική το Legato είναι μία μουσική σήμανση που σημαίνει ότι οι νότες παίζονται σε συνέχεια χωρίς διακοπή, ενώ ο κατασκευαστής προτείνει ότι η γεύση αυτού του υγρού πρέπει να τυγχάνει χαλαρής απόλαυσης ώστε να επιτευχθεί μία μετάβαση από γευστική νότα σε γευστική νότα με μία ενδιάμεση ηρεμία. Για τα καπνά τύπου Kentucky, δεν μπόρεσα να βρω επιπλέον πληροφορίες, πέραν του ότι κατά κανόνα προέρχονται από ποικιλίες Burley. Περιμένω όμως μία σκούρα και έντονα καπνική γεύση με κάποιες γλυκές νότες.
Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Έντονη και σκούρα μυρωδιά αναδύεται και είναι αρκετά δυνατή ώστε να κάνει τον ατμιστή να πει ότι μυρίζει πετρέλαιο. Έχοντας ξεπεράσει όμως αυτό το ταμπού με προηγούμενο υγρό, προχώρησα στη δοκιμή μου, έχοντας καταλήξει στον κλώνο του KF4 και γι αυτό το υγρό. Μία γεύση ταυτόχρονα γλυκιά αλλά και αλμυρή γέμισε το στόμα μου, σε σημείο να δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτά τα υγρά δεν περιέχουν το παραμικρό πρόσθετο. Πράγματι, η αίσθηση και οι γεύσεις του ατμού παραπέμπουν σε καπνά Burley, με μία γλυκάδα να συνοδεύει μια βαριά καπνική γεύση που κάνει τον ατμιστή να νομίζει ότι βρίσκεται σε μια μεγάλη αμερικάνικη πεδιάδα, καπνίζοντας ένα τσιγάρο, μόλις στριμμένο με τα καπνά που προ ολίγου προμηθεύτηκε. Κάποιες ελάχιστες και χοντροκομμένες ξυλώδεις νότες εμφανίζονται περιστασιακά, ολοκληρώνοντας μια γευστική εμπειρία την οποία ως καπνιστές δεν είχαμε ποτέ τη χαρά να ζήσουμε, καθότι λήπτες καπνών επεξεργασμένων και ποτισμένων με χημικά μέχρι αηδίας. Ειλικρινά, πιστεύω ότι αν τα τσιγάρα μου είχαν τόσο ωραία γεύση, δεν θα τα παρατούσα ποτέ! Στη ρινική εισπνοή, ο ατμός απελευθερώνει έντονα τσιγαρίσια αρώματα με αρκετές γεύσεις από καύση αλλά με τίποτα αυτή την αηδία της τασακίλας και του καμένου χαρτιού. Στην εκπνοή από τη μύτη, μια γλυκάδα μαζί με τα αρώματα ενός ξανθού καπνού είναι τα σημεία που κυριαρχούν. Η επίγευση δεν είναι ακριβώς γεύση όσο αίσθηση, ένα στόμα ξηρό με μία αίσθηση σχεδόν μεταλλική που παραπέμπει στις πάλαι ποτέ καπνιστικές μας μέρες. Το χτύπημά του είναι αρκετά ήπιο και αν το συγκρίνει κανείς με το Adagio θα έλεγε ότι πάνω από 3mg Νικοτίνης αποκλείεται να υπάρχουν σε αυτό το υγρό. Κατά κανόνα, το υγρό δεν μου άρεσε. Εκτός από το σημείο στο οποίο συνόδευσε τις βραδινές μου Weiss των οποίων η σταρένια γλύκα ταίριαξε ταμάμ με τα χαρακτηριστικά του υγρού. Σε πολλά σημεία μου θύμισε έναν καπνό πίπας ονόματι Clan, ο οποίος δεν μου είχε κάνει και την καλύτερη εντύπωση. Θεωρώ όμως ότι και τα χαρακτηριστικά ενός καπνού μεγαλωμένου σε ξηρό κλίμα, αλλά και τα χαρακτηριστικά καπνών ανοιχτού χρώματος, αποδίδονται εξαίσια. Και επειδή πιο εύκολα αλλάζεις γυναίκα παρά καπνό, νομίζω ότι οι περιπτώσεις ατμιστών που ως καπνιστές αρέσκονταν να «καίνε» ανοιχτόχρωμα καπνά, θα βρουν ένα εξαιρετικό υποκατάστατο σε αυτό το υγρό. 94/100.
Forte, 6mg, Phenomenon Zest, Ni200 0.28mm, 2mm MC, 0.13Ω, Nakamitchi.Καλλιεργημένα στα γόνιμα ηφαιστειακά χώματα της Νάπολης, τα τύπου Burley καπνά μας ωριμάζουν στον θερμό ιταλικό ήλιο πριν ξηρανθούν στον αέρα υπό σκιάν. Με μια ελαφρώς γλυκιά γεύση, το Forte προσφέρει την πλούσια σε σώμα γεύση και μια πλούσια ατμιστική εμπειρία, αναμενόμενη από καπνά Burley. Στη μουσική, το Forte είναι μία δυναμική μουσική σήμανση που σημαίνει δυνατή μουσική. Η εταιρεία, μας λέει ότι οι γευστικές νότες του υγρού, προχωρούν σταδιακά προς την κορύφωσή τους, αυξάνοντας τον όγκο, το βάθος και την έντασή τους.
Τα καπνά τύπου Burley, σχεδόν δεν περιέχουν σάκχαρα και δίνουν πιο στεγνό και γεμάτο άρωμα από τα Virginia. Χρησιμοποιούνται κυρίως σε καπνά πίπας ενώ προέρχονται από γενετικό «λάθος» και τυχαία ανακάλυψη, προερχόμενη από παλαιότερη ποικιλία Burley με ρίζες στο Kentucky. Αν μη τι άλλο, όλες αυτές οι πληροφορίες μου άνοιξαν την όρεξη.
Άνοιξα λοιπόν το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Μία δυνατή, γήινη μυρωδιά καπνού με χτύπησε δυνατά. Μέχρι στιγμής, έχει το πιο έντονο άρωμα από όλα. Όπως με όλα, μοίρασα το υγρό στους τρεις ατμοποιητές μου και άρχισα να δοκιμάζω για να δω με ποιον θα ασχοληθώ σε βάθος. Τελικά κατέληξα στον Phenomenon γι αυτό το υγρό. Το πρώτο το οποίο είναι εμφανές, είναι η ομοιότητά του με το Legato. Ταυτόχρονα είναι φανερές οι ρίζες που έχουν αυτά τα καπνά στο Virginia. Ταυτόχρονα όμως, υπάρχουν και μεγάλες διαφορές οι οποίες γίνονται αντιληπτές όσο περνάει η ώρα. Από όλα τα υγρά μέχρι στιγμής, αυτό έχει την πιο τσιγαρίσια αίσθηση. Είναι ξηρό και δυνατό, με λιγότερο ψημένη αίσθηση και με μία γλυκάδα που εμφανίζεται σε κάποια σημεία, για να εξαφανιστεί αμέσως πίσω από την ξηρότητα που είναι το κυριότερο σημείο αυτού του υγρού. Στη ρινική εισπνοή, νομίζεις ότι πρόκειται για ένα Virginia το οποίο έχει υποστεί επεξεργασία για να χάσει τη φυσική του γλύκα. Στη ρινική εκπνοή ο ατμός είναι σχετικά ουδέτερος αφήνοντας όμως κάποιες ξυλώδεις νότες. Η παραγωγή ατμού είναι αρκετή ενώ το χτύπημα εύκολα θα μπορούσε να κάνει τον ατμιστή να πιστέψει ότι πρόκειται για 9ρι υγρό. Η επίγευσή του είναι επίμονη, αρκετά πικρή με ένα ελαφρύ κάψιμο στο στόμα, με τίποτα όσο του Adagio, σε σημείο να με κάνει να πω «τι διάολο, αφού το έχω κόψει το κάπνισμα, γιατί το στόμα μου είναι τσαρούχι?». Παρόλο που τα καπνά Burley προτιμούνται σε χαρμάνια πίπας, μπορώ με ευκολία να πω ότι σε όποιον λείπει το τσιγάρο, αυτό είναι το υγρό του. Αποτέλεσε εξαιρετική συνοδεία και στον πρωινό καφέ αλλά και στη βραδινή μπύρα. 95/100
Solo, 6mg, KF4 Tobecco Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.76Ω, NakamitchiΗ γευστική εμπειρία του Solo, ξεκινά με ένα φίνο, ιδιαίτερα βελούδινο καπνό Virginia ώστε να δημιουργηθεί μία πλούσια και γευστική βάση. Στη συνέχεια, αποδίδει μια στρώση από φυσικά έλαια μενθόλης, τα οποία προέρχονται από μία ειδική διαδικασία εξαγωγής. Το αποτέλεσμα, είναι μια αναζωογονητική γεύση μέντας χωρίς σκληρό χτύπημα για μια φωτεινή και δροσερή ατμιστική εμπειρία. Το Solo στη μουσική, είναι ένα κομμάτι ή μέρος κομματιού το οποίο παίζεται ή τραγουδιέται από έναν μόνο μουσικό ή όργανο. Δεν νομίζω ότι θα βρεθούν πολλοί ανάμεσά μας που δεν πέρασαν έστω για λίγο μία φάση στην οποία να προσκύνησαν διάφορα σολαρίσματα σε διάφορα κομμάτια, από χαλαρό ροκ μέχρι thrash metal. Ακόμα και να ξεπέρασαν αυτή τη φάση, κάποια σολαρίσματα ακόμα προκαλούν ανατριχίλες, και έχω διάφορα τέτοια στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή! Πρόκειται λοιπόν για ένα χαρμάνι με μενθόλη. Μία αναζωογονητική σύνθεση υγρού, μια «σύνθεση» απευθυνόμενη σε ατμιστές που ξεχωρίζουν, παιγμένη στο «κλειδί του menthol». Οι νότες του είναι δροσερές, αλλά κλασσικές. Είναι πασίγνωστο ότι στο εξωτερικό, με έμφαση πρώτα στις ΗΠΑ και μετά στη Μ. Βρετανία, οι συνδυασμοί καπνού με μενθόλη κάνουν θραύση. Και όσοι τους δώσαμε μια ευκαιρία, βγήκαμε κερδισμένοι. Ως φοιτητής στην Αγγλία, θυμάμαι να ψωνίζω χύμα καπνό από tobacco shop με άρωμα κεράσι και να βάζω στο στριφτό μου φιλτράκι μενθόλης. Αποτέλεσμα, άψογο! Στην Ελλάδα, οι παλιότεροι ίσως θυμούνται τα τσιγάρα Αύρα, στο μαλακό πακέτο και οι ακόμα παλαιότεροι τα Μιστράλ ως πρώτη προσπάθεια. Οι περισσότεροι γνωρίσαμε τη μενθόλη στο τσιγάρο με τα More πράσινα και τα Salem, απλό και 100ρι. Πρόσφατα σχετικά εμφανίστηκαν τα Marlboro πράσινα, τσιγάρα που φυσικά είχα δοκιμάσει ως φοιτητής. Στην Αμερική, είναι αμέτρητες οι μάρκες που κυκλοφορούν. Στην Ελλάδα, δεν είναι και ιδιαίτερα δημοφιλής γεύση. Το ίδιο συμβαίνει και στον ατμό, όπου υγρά με μενθόλη, είτε καπνικά είτε όχι, δεν έχουν βρει την ανταπόκριση που βρίσκουν σε άλλες χώρες παρόμοια υγρά. Προσωπικά με ιντριγκάρει σε αυτό το υγρό αυτό που ισχυρίζεται η εταιρεία, τα φυσικά έλαια μενθόλης δηλαδή τα οποία μπορεί να δροσίζουν αλλά χωρίς να βαράνε αλύπητα στο λαιμό. Και εδώ, μετά την κλασσική διαδικασία, κατέληξα στον KF4 κλώνο μου.
Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει κάποιος ότι το υγρό είναι καπνικό. Το άρωμα περιορίζεται στη γλυκιά μέντα, θυμίζει σε πολλά σημεία καραμέλες Polo. Υποψιασμένος από υγρά μενθόλης στο παρελθόν, όπου τα έλαια μαζευόταν στην επιφάνεια και πολλές φορές σχημάτιζαν κρυστάλλους, καλού κακού ανακίνησα το μπουκαλάκι αρκετές φορές και προχώρησα στη δοκιμή μου, αφού διαπίστωσα ότι δεν υπήρξε ουδεμία αλλαγή στο άρωμα.
Θα διαφωνήσω λοιπόν με την περιγραφή σε ένα σημείο: στη σειρά με την οποία αποδίδονται οι γεύσεις. Το πρώτο που έρχεται στο στόμα είναι η δροσιά της μενθόλης, γεγονός το οποίο θεωρώ απολύτως φυσικό. Επίσης, δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην ένταση της μενθόλης ή στην διακριτικότητα του καπνικού στοιχείου, η μενθόλη μου φαίνεται υπερβολική. Στην αρχή, ο μόνος τρόπος για να καταλάβει κανείς ότι το υγρό περιέχει και κάτι καπνικό, είναι να δώσει σημασία στην αίσθηση και στο χτύπημα, τα οποία έχουν άκρως καπνική υφή. Μετά από μερικές τζούρες όμως, είναι εμφανείς χωρίς ιδιαίτερη προσοχή οι καπνικές καταβολές αυτού του υγρού. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να καταλάβει ότι πρόκειται για καπνικό τύπου Virginia, ιδιαίτερα αν έχει δοκιμάσει τα υγρά με τη σειρά που αναφέρονται στη σελίδα της εταιρείας, σαν εμένα, δηλαδή να έχει δοκιμάσει πριν το Prelude και το Legato. Το σίγουρο είναι ότι γι αυτό το συνδυασμό, αποτελεί εξαιρετική επιλογή, καθώς η μενθόλη κρύβει τις χαρακτηριστικές του νότες και οποιοδήποτε άλλο καπνικό θα ήταν ίσως πολύ έντονο για την εμπειρία που θέλει να μας προσφέρει το Solo. Στην εισπνοή από τη μύτη, η ένταση της μενθόλης γίνεται αναμενόμενα πολύ πιο έντονη, και στο βάθος ελάχιστες υπόνοιες για την καπνική ταυτότητα του υγρού. Στην εκπνοή από τη μύτη δεν υπάρχουν καπνικές νότες παρά μόνο μια πικρή αίσθηση χαρακτηριστική σε σχεδόν όλα τα υγρά με μενθόλη που έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής. Το χτύπημά του είναι στα αναμενόμενα επίπεδα, και με λίγη προσοχή καταλαβαίνει κανείς ότι είναι καθαρά καπνικό και οφειλόμενο στη νικοτίνη, και όχι στη μενθόλη. Η επίγευσή του περιορίζεται σε μια ελαφρά δροσιά, καθόλου καπνική αλλά κάνει το στόμα να πλημμυρίζει. Στην παρούσα του μορφή, απευθύνεται προφανώς σε συγκεκριμένο κοινό, και δεν μπορεί παρά να συνοδέψει καλοκαιρινές εξόδους και λευκά ποτά ή κοκτέιλ. Προσωπικά θα ήθελα αρκετά λιγότερη μενθόλη, σε βαθμό ίσα να αρωματίζει το υγρό, και σίγουρα μεγαλύτερη ένταση στο καπνικό. Είμαι σίγουρος όμως ότι στις ΗΠΑ αυτό το υγρό θα θερίζει! 89/100
Cadenza, 6mg, KF4 Tobecco Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.88Ω, Nakamitchi
Αποξηραμένα στον ήλιο, πολύ αρωματικά και ελαφρά πικάντικα, τα καπνά Μπασμά θεωρούνται από πολλούς ειδήμονες του καπνού ως τα καλύτερα αρωματικά καπνά του κόσμου. Μεγαλωμένα αποκλειστικά στις ορεινές περιοχές της Βορειοανατολικής Ελλάδας, στην Ξάνθη, ο Μπασμάς έχει τη φήμη του «Βασιλιά των Καπνών». Πρόκειται λοιπόν για ένα χαρμάνι ξανθιώτικου Μπασμά. Ένα μονόπρακτο που επιδεικνύει τη φινέτσα του καλλιτέχνη στο να εκτελεί τέλειες γευστικές νότες, επιδεικνύοντας ελευθερία πνεύματος και ρυθμικό στυλ. Η Cadenza στη μουσική, είναι ένα κομμάτι για σολίστες, έχει ελεύθερη μορφή και προσφέρεται για την επίδειξη βιρτουόζικων ικανοτήτων και δεξιοτήτων.
Ο Μπασμάς Ξάνθης ανήκει στην ανατολική ή οριεντάλ ποικιλία καπνού, ο οποίος έχει μια γεύση που είναι ήπια πικάντικη, ενώ χρησιμοποιημένος σε μικρές ποσότητες, δίνει στα "αγγλικά" ή "ασιατικά" μίγματα ένα γλυκό, πικάντικο όμως χαρακτήρα.
Τα φύλλα του Μπασμά Ξάνθης έχουν μέτριο πάχος και ερυθροκίτρινο χρώμα όταν ξεραθούν. Θεωρείται εξαιρετικής ποιότητας καπνός και ο πιο αρωματικός του κόσμου.
Η πρώτη μου επαφή με αυτά τα καπνά, ήταν μέσω του πατέρα μου, πολύ πριν ακόμα αρχίσω να καπνίζω. Θυμάμαι ότι με έστελνε σε ένα από τα δύο και μόνο μέρη όπου μπορούσε κάποιος να βρει «Ξάνθη» άφιλτρο στην Κέρκυρα, στο κίτρινο πακέτο με τις κόκκινες λεπτές ρίγες. Θυμάμαι το άρωμα που πλημμύριζε το χώρο όταν άναβε τσιγάρο, για δευτερόλεπτα μόνο, πριν ο τόπος αρχίσει να βρωμάει χαρακτηριστική τσιγαρίλα. Όταν μεγάλωσα, θέλησα να τα δοκιμάσω κι εγώ και όταν ξεπέρασα το σοκ των 18mg πίσσας και 1.3mg νικοτίνης, δεν είχαμε τότε εναρμονιστεί με τα διεθνή πρότυπα, θυμάμαι μια υπέροχη γεύση. Σήμερα, γνωρίζω ότι κυκλοφορούν κάποια τσιγάρα με το όνομα «Έπος» τα οποία καυχιούνται ότι περιέχουν Μπασμά. Δεν το γνωρίζω από πρώτο χέρι, και θεωρώ ότι δεν θα το μάθω και ποτέ. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό είναι το υγρό που περίμενα πως και πως να δοκιμάσω. Ήδη το έχω δοκιμάσει σε 12ρι αλλά τώρα πιστεύω ότι θα μπορέσω να το αναλύσω καλύτερα. Τότε, είχε πει ο Θάνος μια σωστή κουβέντα: «Θα φτιάξω έναν ελληνικό και θα το δοκιμάσω μαζί του». Πράγματι, οι γευστικές του νότες σε κάτι τέτοιο παραπέμπουν. Και μπορεί η ημερομηνία αυτής της δημοσίευσης στο blog να δείχνει Παρασκευή βράδυ, φρόντισα όμως το πρόγραμμα αυτής της δοκιμής να κάνει το υγρό να πέσει Σάββατο, ώστε να σηκωθώ πρωί, χωρίς να χρειάζεται να πάω στο γραφείο, να φτιάξω τον καφέ μου και να αράξω στη βεράντα ώστε να δώσω την προσοχή που αρμόζει σε κάτι τόσο ιδιαίτερο.
Πράγματι, μετά το πρωινό, έφτιαξα ένα διπλό «πολλά βαρύ και όχι», άραξα βεράντα και άναψα το τσιγ... ε, άρχισα τη δοκιμή μου στον KF4 κλώνο μου! Το καπνικό του άρωμα είναι λεπτό και διακριτικό, αλλά τόσο ξεχωριστό που αποκλείεται να μπερδευτεί κάποιος. Αρώματα που φέρνουν στο νου ήλιο, αυγουστιάτικο χωράφι και καπνό που ξεραίνεται. Όταν λέμε ιδιαίτερα αρωματικό, δεν εννοούμε έντονο. Εννοούμε απαλό, ξεχωριστό, που κάνει αισθητά τα οφέλη της επεξεργασίας στον ήλιο, με τα σάκχαρα του καπνού να δηλώνουν το παρόν, χωρίς όμως να το γλυκίζουν σε βαθμό που δεν αρέσει. Η γεύση, παραπέμπει σαφώς σε τσιγάρο, αυτά τα αρώματα δεν μπορούν να μπερδευτούν ούτε με πούρο, ούτε με πίπα, ούτε με ναργιλέ. Σε συνδυασμό δε με τα αρώματα του καφέ, μπορώ να πω ότι αναφώνησα «άαααρχοντας». Στη ρινική εισπνοή, έρχεται και ένα ελαφρά ψημένο άρωμα μαζί με λίγο περισσότερο διακριτή γλυκάδα, και έχω την εντύπωση ότι αναγνώρισα και ελάχιστο κακάο, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη σχεδόν δεν υπάρχει άρωμα. Το χτύπημά του ελαφρύ, χωρίς να μπουκώνει, αλλά απόλυτα κατανοητό ιδιαίτερα στις μεγάλες τζούρες. Για να ψάξω την επίγευση, χρειάστηκε να πιω νερό, καθώς ο καφές είχε πλέον καλύψει όλα τα αισθητήρια γεύσης μου. Η επίγευση λοιπόν, είναι εξαιρετικά σύντομη. Αφήνει μια γλύκα και μία αίσθηση αμμωνίας που συναντήσαμε και στο Adagio. Δεν χρειάζεται να εξηγήσω ξανά νομίζω ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.
Δυστυχώς για τα ελληνικά καπνά, δεν έχουν τη θέση που τους αρμόζει στην παγκόσμια αγορά. Κακό από οικονομικής άποψης, καλό από την πλευρά των καπνιστών που το ψάχνουν λίγο παραπάνω για ιδιαίτερες γεύσεις μικρής παραγωγής. Νομίζω ότι αυτό το υγρό θα μας κάνει διάσημους στους ατμιστές που θα το δοκιμάσουν, παρόλο που θα τους ξενίσει ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του. Είναι υγρό που παραπέμπει σε εποχές που τα καπνά δεν λάμβαναν την επεξεργασία που τα καταστρέφει σήμερα, ήταν πιο φυσικά και πιο γευστικά. Το πόσο ιδανική συνοδεία αποτελεί για τον καφέ, δεν χρειάζεται να το ξαναπώ, μάλλον θα το επεκτείνω και σε ένα απογευματινό ουζάκι με το μεζέ του. Θα ήθελα να ακούσω και απόψεις από λάτρεις του τσαγιού γι αυτό το υγρό, ως συνοδεία. Δυστυχώς, τα 7.5ml του μπουκαλιού, δεν ήταν αρκετά ώστε να το δοκιμάσω και με δυο τρία ιδιαίτερα τσάγια. Θεωρώ πάντως ότι γενικά σε αυτές τις γραμμές κινείται, σε αντίθεση με πιο βαριά καπνικά τα οποία αποτελούν καλύτερη παρέα σε δυνατά ποτά. Προσωπικά αισθάνομαι χαρούμενος που το δοκίμασα καθώς μου έφερε στο μυαλό στιγμές και γεύσεις που είχα ξεχάσει. Κι όμως, και πάλι νιώθω ότι θα ήθελα λίγο μεγαλύτερη ένταση στη γεύση. Και πάλι όμως, εμπιστεύομαι την εταιρεία σε αυτή της την επιλογή, καθώς ίσως η περισσότερη ένταση να μην είχε ως αποτέλεσμα αυτή τη γευστική εμπειρία και τα συναισθήματα τα οποία βγάζει αυτό το υγρό. 98/100
Bravura, 6mg, KF4 Tobecco Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.88Ω, NakamitchiΜε ξήρανση στον αέρα και φυσική ωρίμανση, η Bravura ξεκινά με τις βελούδινες και πλούσιες γεύσεις του κόκκινου Burley, το οποίο υφίσταται επεξεργασία με έναν τρόπο που χάνεται στους αιώνες. Έτσι, πετυχαίνει βαθιές και γήινες νότες με διακριτικές φρουτώδεις παρουσίες. Το αποτέλεσμα, είναι μια πολύπλοκη και πλούσια σε σώμα ατμιστική εμπειρία η οποία φέρνει στο μυαλό παγκοσμίως κορυφαία καπνά. Στη μουσική, η Bravura είναι ένα κομμάτι, συνήθως εντός μιας Cadenza, σχεδιασμένο ώστε ο σολίστας να κάνει επίδειξη της τεχνικής του. Πρόκειται για ένα χαρμάνι Perique, με την ονομασία του υγρού να προέρχεται από τη λέξη bravo, που σημαίνει «τολμηρό». Το υγρό συμβολίζει μία θαυμαστή επίδειξη τελειότητας, που τελειώνει τη συμφωνία των Black Note. Το Perique είναι μια ποικιλία καπνού με ρίζες στη Louisiana, γνωστό για το δυνατό, έντονο και φρουτώδες άρωμά του. Από το 2006 στη Γαλλία, παράγεται και λικέρ με την ονομασία Perique Liquer de Tabac το οποίο μόλις το βρω δεν υπάρχει περίπτωση να μην το δοκιμάσω. Με μια πρόχειρη έρευνα, το βρίσκω σε αγγλικό eshop προς €47.00 όσο μια καλή βότκα δηλαδή!
Οι εμπειρίες μου με Perique περιορίζονται σε κάποια καπνά πίπας, από τα οποία θυμάμαι έντονες, βαριές γεύσεις, ψημένες σε κάποιες παραλλαγές, καπνιστές σε άλλες. Θυμάμαι και την απίστευτα αρωματική εκδοχή του καπνού Amphora αλλά σύμφωνα με αυτά που λέει η εταιρεία περί μη χρήσης πρόσθετων, δεν πιστεύω ότι αυτό είναι που θα συναντήσω. Η μυρωδιά από το μπουκαλάκι, είναι η πιο έντονη από τα υγρά της σειράς. Δύσκολα θα βρει κάποιος διαφορές από τα υπόλοιπα, εγώ θεωρώ εμφανές όμως ότι θυμίζει κάτι προσεγμένο και αρκετά παλαιωμένο. Είναι ένα από τα υγρά που είχα δοκιμάσει και σε 12ρι, το οποίο μου είχε κάνει εντύπωση για τις έντονες γεύσεις του και τα βαριά του αρώματα. Τώρα, με ανεκτή από εμένα νικοτίνη, ελπίζω να μπορέσω να του δώσω την προσοχή που του αξίζει. Από εκείνη τη στιγμή είχα καταλήξει στον KF4 κλώνο μου, και είχα πει ότι θα αποτελούσε ιδανικό άτμισμα μετά από ένα καλό τσιμπούσι. Έτσι, μετά από ένα ξεγυρισμένο ψήσιμο το οποίο περιελάμβανε πανσέτες, κοτόπουλα, λουκάνικα, σεφταλιές, πολλές μπύρες και ένα γλυκό από τα χεράκια μου, έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και το ξεκίνησα. Έντονη γεύση από σκούρα καπνά, με ενδεικτικές τις νότες από ξύλο και πολύμηνη ωρίμανση είναι τα πρώτα στοιχεία που εμφανίζει το υγρό. Καμία γλυκάδα, κανένα αρωματικό στοιχείο εκτός από τα αρωματικά στοιχεία μιας εξαιρετικής ποικιλίας καπνού. Στην εισπνοή από τη μύτη, η μυρωδιά θυμίζει καπνό πίπας την ώρα που πέφτει η θερμοκρασία του και σβήνει, με τα αρώματα του καμένου ξύλου να εμφανίζονται σε πολλά σημεία. Στην εκπνοή από τη μύτη, δεν υπάρχει συγκεκριμένο άρωμα παρά μόνο μια τσιγαρίσια αίσθηση. Η αλήθεια είναι ότι είναι εύκολο να το χαρακτηρίσει κάποιος τσιγαρίσιο, εγώ όμως διαφωνώ. Λείπει το τασάκι και η βρώμα του καμένου χαρτιού, στοιχεία που πολλοί μπορεί να λαχταρούν, εγώ όμως δεν μπορώ πλέον να τα πλησιάσω. Το χτύπημά του είναι κάπως πιο δυνατό από το αναμενόμενο, ενώ η επίγευσή του είναι ελαιώδης σε κάποια σημεία, και ίσως αφήνει και κάποιες πιο καβουρντισμένες νότες, ίσως ξηρών καρπών, αλλά μάλλον ιδέα μου είναι. Το έδωσα και σε τρεις ακόμα ατμιστές, οι οποίοι συμφώνησαν στο ότι πρόκειται για πολύ καλή επιλογή για μετά το φαγητό. Η ατάκα τους «τσιγαρίσιο» επιβεβαιώνει απλά την άποψή μου, ότι για την πλειοψηφία των καπνιστών, πρώην και νυν, η λέξη «καπνός» σημαίνει τσιγάρο. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το ατμίσω όλη μέρα, μάλλον θα το κρατούσα για νυχτερινές ώρες, αλλά σίγουρα μαζί με το Cadenza είναι στα δύο κορυφαία για μένα από την εταιρεία. Σε αυτό, βρήκα και την μεγαλύτερη ένταση αρώματος που αναζητούσα στα υπόλοιπα υγρά της εταιρείας, και αυτό έβαλε την πινελιά του για το τελικό 99/100 που θεωρώ ότι αξίζει.
ΣυμπέρασμαΕίμαι από αυτούς που πίστευαν ότι οι καπνικές γεύσεις έχουν ταβάνι. Ευχάριστη έκπληξη λοιπόν αποτέλεσε αυτή η συλλογή που βάζει τον πήχη πολύ ψηλά. Από τη στιγμή που παρέλαβα το πακέτο μου μέχρι και αυτή τη στιγμή, νιώθω σαν μικρό παιδάκι που παρέλαβε το νέο του παιχνίδι. Είχα να το αισθανθώ αυτό από το καλοκαίρι που έκανα το ίδιο με τα Five Pawns. Αυτά τα υγρά λοιπόν, απευθύνονται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό. Έμπειρους ατμιστές, που έχει καθαρίσει η γεύση τους, και είναι λάτρεις του καπνού. Και εδώ είναι το παράδοξο της υπόθεσης. Η πλειοψηφία των έμπειρων ατμιστών, αποφεύγει τα καθαρά καπνικά και κινείται σε πιο μυστήριες γεύσεις. Ένας σχετικά καινούριος ατμιστής, θα δυσκολευτεί να βρει τις διαφορές σε αυτή τη συλλογή, πλην δυο τριών που κάνουν μπαμ. Βέβαια, με τα εργαλεία τα οποία ξεκινάνε σήμερα ακόμα και οι αρχάριοι στον ατμό, μπορεί τα πράγματα να μην είναι ακριβώς έτσι. Θυμάμαι όμως τον εαυτό μου όταν ξεκινούσα, που δοκίμασα 7-8 «καπνικά» της Flavour Art τα οποία μου φάνηκαν σχεδόν ίδια. Το Cuban Supreme, το είχα προτιμήσει, ίσως για ψυχολογικούς λόγους. Μεγάλο πρόβλημα, μάλλον θα αποτελέσει η τιμή τους, καθώς με $29 το μπουκάλι, αν κάποιος τα έφερνε Ελλάδα, δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να τα διαθέσει με λιγότερο από €32. Στην εισαγωγή μου που αναφέρω το κόστος, φαίνεται ότι με παραγγελία 6 μπουκαλιών (το αντίστοιχο των 3 Sample Packs) το κόστος με τα μεταφορικά βγήκε στα €29 ανά μπουκάλι. Προσωπικά πάντως και αν τα έβρισκα Ελλάδα, θα είχα σίγουρα μονίμως στη συλλογή μου μια Cadenza και μια Bravura. Και εναλλάξ, μία Sonata ή ένα Legato. Όχι, δεν είμαι πλούσιος, απλά κάνω μόνο ένα τανκ έτοιμο υγρό τη μέρα, και όχι κάθε μέρα, καθώς το κύριο υγρό μου είναι η σκέτη βάση. Επίσης, θα πω ότι δεν σηκώνουν την παραμικρή αραίωση, γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να ρίξει το κόστος με αυτό τον τρόπο, όπως γίνεται με πολλά premium υγρά, το premium και εντός και εκτός εισαγωγικών. Όσοι έχουν εμπειρία με τα El Toro, το πρώτο που θα φοβηθούν είναι η μάκα. Με ανακούφιση μπορώ να πω ότι και πιο λεπτόρρευστα είναι, και πιο ανοιχτόχρωμα και η μάκα τους καμία σχέση δεν έχει. Εκτός από δύο ή τρία τα οποία αφήνουν το κάτι τις παραπάνω, που και πάλι ούτε το 30% της μάκας των El Toro δεν έχουν. Σημειώνω εδώ ότι έχω πάνω από 1.5 χρόνο να ατμίσω El Toro και δεν ξέρω κατά πόσο η νέα διαδικασία φιλτραρίσματος που θα εισήγαγε απέδωσε τελικά καρπούς. Αν λοιπόν: α) έχετε μια σχετική εμπειρία στον ατμό, έχοντας δοκιμάσει αρκετά καπνικά ώστε να μπορέσετε να δείτε τι προσφέρουν τα Black Note, β) είστε λάτρεις του καπνού ή σας λείπει το τσιγάρο και γ) βρείτε την ευκαιρία, δοκιμάστε τα. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, το πιο πιθανό είναι να με κλάψετε τα λεφτά σας και/ή να με βρίσετε!
Αυτό και όλα τα review που έχω κάνει, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου.
126 Απαντήσεις
49512 Εμφανίσεις
