Όταν επικοινώνησε μαζί μου ο κύριος Πετρόπουλος από την alter ego και μου πρότεινε να δοκιμάσω αυτά τα υγρά, ομολογώ ότι ένα μικρό δισταγμό τον ένιωσα όταν μου είπε περί τίνος πρόκειται. Για να μην πολυλογώ όμως, πρόκειται για υγρά τα οποία μας υπόσχονται να πάνε το cloud chasing σε άλλο επίπεδο. Έχω δηλώσει και στο παρελθόν ότι παρόλο που σέβομαι όλη την δουλειά που χρειάζεται για ένα καλό συννεφοκυνήγι (κατάλληλος ατμοποιητής, στήσιμο κλπ) δεν είναι κάτι που με ενθουσιάζει. Ιδιαίτερα στην επίσημη μορφή του, όπου απαιτεί αντιστάσεις στα όρια του βραχυκυκλώματος και μηχανικό μοντ. Ευτυχώς έχω το κατάλληλο ηλεκτρονικό μοντ γι αυτή τη δουλειά οπότε θα υπάρχει και μια σχετική ασφάλεια. Ταυτόχρονα, έπρεπε να βρω και ατμοποιητή γι αυτή τη δουλειά. Εδώ επιστρατεύτηκε ο φίλος sxolare ο οποίος με χαρά μου έστησε ένα κλώνο magma στα 0,7 Ω dual και ένα κλώνο Tobbh με διπλή στα 0,26Ω. Και φυσικά, αφού το μοντ μου δεν διαβάζει το δεύτερο, του κατέσχεσα προσωρινά και ένα κλώνο Stingray X που με το χαλκό του δίνει μνημειώδη ρεύματα. Γι αυτή την περίπτωση επιστρατεύτηκε και μία Sony VTC5 η οποία έχει δώσει τα διαπιστευτήριά της σε τέτοιες καταστάσεις. Προτίμησα να μη μαγαρίσω τις INR25R που έχω στην κατοχή μου, καθώς τις χρησιμοποιώ τριπλέτα στο GOD. Τη σειρά λοιπόν τη φτιάχνει η Baker White που εδρεύει στη Μινεσότα των ΗΠΑ. Περιέχει έξι υγρά τα οποία δεν έχουν όνομα παρά μόνο αριθμούς. Τα υγρά λοιπόν είναι τα 101, 103, 104, 105, 107 και 113. Είναι υγρά με υψηλή περιεκτικότητα σε VG, λογικό καθώς απευθύνεται σε ντουμανιάρηδες, και με διαδικασία διπλής ωρίμανσης, υπόσχονται να αποδώσουν γεύσεις στα πολλά watt. Μάλιστα, ισχυρίζονται ότι ανάλογα το στήσιμο και τα watt, η γεύση αλλάζει. Τσέκαρα μία τη σελίδα της εταιρείας και είδα ότι κανένα υγρό δεν έχει περιγραφή γεύσης. Μάλιστα, έχει το ερώτημα «εσείς τι θα γευτείτε?». Τα υγρά βγαίνουν σε εντυπωσιακή συσκευασία των 30ml και σε sample pack των 4ml. Λέει ότι έχει 70% VG αλλά θεωρώ ότι έχει πολύ παραπάνω, και οι νικοτίνες είναι 0,3,6. Εγώ παρέλαβα 2 sample packs στα 6mg σε πουγκί από καμβά, και μια συσκευασία των 30ml η οποία ενώ απέξω γράφει 104, το μπουκαλάκι έχει 105. Δεν τίθεται θέμα, έτσι κι αλλιώς ο κύριος Πετρόπουλος μου είχε πει πως θα μου έστελνε και ένα ανοιγμένο 30ρι για να δω τη συσκευασία. Εξωτερικά λοιπόν πρόκειται για ένα τεράστιο τσίγκινο κουτί, σε μέγεθος που παραπέμπει σε 100μελο αλλά εσωτερικά κρύβει ένα μαύρο γυάλινο 30ρι μπουκαλάκι, προστατευμένο μια χαρά. Επίσης, έχει ένα λαστιχένιο δαχτυλίδι, το οποίο πανέμορφα πήγε πάνω στους drippers μου, για να βλέπουν και οι τριγύρω τι ατμίζω!
105, 0mgTobbh Clone, 0.26Ω dual, Stingray X Clone
Είπα να ξεκινήσω με αυτό μιας και ήταν ανοιχτό και εύκαιρο. Εντύπωση κάνει το χρώμα του το οποίο είναι ανοιχτό μοβ και βάφει το βαμβάκι την ώρα που το βρέχεις. Το μπουκαλάκι στη μύτη αφήνει χαρακτηριστικό άρωμα βατόμουρο και ίσως σμέουρο. Αφού φρόντισα να βραχούν καλά τα βαμβάκια, βίδωσα και ξεκίνησα με μια πνευμονική αντάξια του κυβισμού μου. Σε όλη μα όλη τη διάρκεια της εισπνοής, το στόμα γεμίζει με κρεμώδη βατόμουρα, ενώ η πυκνότητα του ατμού σε κάνει να νομίζεις ότι πρέπει να μασήσεις αλλιώς θα πνιγείς με τόσο μεγάλη μπουκιά. Το χτύπημα είναι μπόλικο για μηδενικό υγρό αλλά στα κοντά 50w που απέδωσε αυτή η τζούρα, είναι φυσιολογικό. Κάποια στιγμή αποφάσισα να εκπνεύσω και έχασα τον κόσμο από μπροστά μου, καθώς δεν έχω δει ξανά τέτοιο ντουμάνι να βγαίνει από το στόμα μου! Εντυπωσιασμένος από την απόδοση της γεύσης, κοντοστάθηκα λίγο και τότε άρχισε να έρχεται στο στόμα η επίγευση. Βατόμουρο, κρέμα, οξύτητα και γλυκάδα εναλλασσόταν στον ουρανίσκο μου κατά ριπάς, αλλά με απόλυτη αρμονία και ισορροπία. Δεν περίμενα με τίποτα τέτοιο αποτέλεσμα σε τόσο μεγάλες θερμοκρασίες. Δεν θα κοιτάξω ρινικές εισπνοές και εκπνοές, καθώς αυτά τα υγρά έχουν ένα και μόνο σκοπό, το να κάνουν γευστικό το συννεφοκυνήγι. Και στο συγκεκριμένο, τα κατάφεραν μια χαρά. Αν ήμουν cloud chaser και αν η εταιρεία μου έδινε μια περιγραφή του υγρού ώστε να είχα ένα σημείο αναφοράς, θα του έβαζα εκατό. Αλλά δεν είμαι και μου δημιουργεί στενοχώρια το ότι δεν μπορώ να έχω τέτοια γεύση στον Kayfun μου. Το δοκίμασα για καλό και για κακό και κάτω από τα 30 watt η γεύση είναι υποτονική. Πάνω από τα 20 όμως ο Kayfun αρχίζει να διαμαρτύρεται έντονα οπότε, τζίφος. 95/100.
101, 6mgMagma Clone, 0.72Ω dual, GOD 180W
Εντάξει στα 25-40 έκανα τη δοκιμή, μη φανταστείτε ότι έπιασα τελικές Porsche σε μίλια! Αυτό το μπουκαλάκι φέρνει μια πολύ γνώριμη μυρωδιά στη μύτη. Εσπεριδοειδή με κάτι σε γλυκάνισο, σαμπούκα ή γλυκόριζα. Μοιάζει λίγο με το φιδόλαδο δηλαδή. Έσταξα άφθονο πράμα στο βαμβάκι και ξεκίνησα από «χαμηλά». Κατ’ αρχάς, χτύπημα. Πολύ χτύπημα. Εσπεριδοειδή έχουμε, σε μικρό βαθμό καθώς η κυρίαρχη γεύση είναι καπνική. Και τι καπνική, πουρίσια. Και φυσικά το χτύπημα είναι απόλυτα ταιριαστό με κάτι τέτοιο, μόνο που συνήθως δεν βρίσκεις καπνικά ειδικά για πνευμονικές. Πάντως παρόλο που το σύνηθές μου είναι στα 5mg με αυτό το εξάρι δυσκολεύτηκα αρκετά. Ανέβηκα στα 35W και η γεύση στρογγύλεψε αρκετά, με τα εσπεριδοειδή να κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους. Και μετά χαλάρωσα λίγο για να εξερευνήσω την επίγευση, η οποία είναι παρόμοια με την αίσθηση μετά από ένα πούρο, για λίγο όμως. Το στόμα ξηραίνει αρκετά και αρώματα εσπεριδοειδών περιφέρονται στον ουρανίσκο και τη μύτη. Ενδιαφέρον υγρό για τους συννεφοκυνηγούς που ονειρεύονται καπνά, αλλά μέχρι εκεί. Δεν με έκανε να πω wow όπως το πρώτο και επιπλέον η νικοτίνη μου διέλυσε το λαρύγγι, με αποτέλεσμα να πρέπει να περιορίσω τη διάρκεια της πνευμονικής μου. Μπορεί να είναι και φταίξιμο του ατμοποιητή φυσικά αλλά δεν θα ψάξω για δικαιολογίες. 88/100
103, 6mgTobbh Clone, 0.26Ω dual, Stingray X Clone
Θυμάμαι ακόμα την απόδοση του Stingray με την VTC5 να έχει πέσει στα 3.3V πριν τη βάλω να φορτίσει. Έχω την εντύπωση ότι θα υποφέρω εντός ολίγου με τη φρεσκοφορτισμένη... Ανοίγω το μπουκαλάκι και το φέρνω στη μύτη και εδώ ο γλυκάνισος είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Με κάτι γλυκό και όξινο στο παρασκήνιο, ενδιαφέρον φαίνεται. Φρόντισα το καλό βρέξιμο του βαμβακιού, έβαλα τη μπαταρία και πυρ. Όσοι έχουν δοκιμάσει το Frosty Lembuca χωρίς το Frosty κομμάτι όμως, και τους άρεσε, εδώ θα βρούν τον παράδεισό τους. Οι ομοιότητες είναι φοβερές με το γλυκάνισο να κυριαρχεί αλλά χωρίς να μπουχτίζει. Το λεμόνι κάνει μια μικρή εμφάνιση κατά την εκπνοή κυρίως και στο στόμα μένει μια επίγευση γλυκάνισου με την πίκρα της φλούδας του λεμονιού. Το χτύπημα είναι σαφώς λιγότερο από το προηγούμενο, αλλά το αποδίδω στον ατμοποιητή. Αυτός βλέπετε έχει τον αερισμό από τα πλάγια, ενώ ο magma ακριβώς κάτω από την αντίσταση, με αποτέλεσμα σε αυτόν εδώ ο ατμός να μην έρχεται απευθείας από την αντίσταση αλλά να στροβιλίζεται και κάπως μες την καμπάνα. Νομίζω ότι με αυτόν θα κάνω και τις υπόλοιπες δοκιμές καθώς η γεύση αποδίδεται πιο ομαλά και είναι και πιο ντουμανιάρης. Ωραίο υγρό αλλά δεν με τρελαίνει και πολύ ο γλυκάνισος. Για τρίτο υγρό στη σειρά πάντως, η εταιρεία υποστηρίζει αυτό που λέει. Γευστικά σύννεφα. Βάση να τον καθαρίσω και πάμε για το επόμενο. 88/100.
104, 6mgTobbh Clone, 0.26Ω dual, Stingray X Clone
Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, κρεμώδη αρώματα μέντας και σοκολάτας έρχονται στη μύτη. Σε σημείο να μου θυμίζουν τα πολυαγαπημένα σοκολατάκια After 8 τα οποία με χαρά τσάκιζα ως φοιτητής. Στην αρχική τους έκδοση φυσικά, με τη μαύρη σοκολάτα, ήταν πολύ λεπτά τετράγωνα σοκολάτας γεμιστά με μία κολλώδη κρέμα μέντας, και προορίζονταν για κατανάλωση με τον καφέ μετά το φαγητό. Προσωπικά τα έχω φάει με όποιο τρόπο και συνδυασμό μπορεί να φανταστεί κανείς, και αποτέλεσαν λατρεία στη ζωή μου. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι διαθέσιμα σε μεγάλα σούπερ μάρκετ ή αν τα βρίσκεις μόνο σε μαγαζιά με βρετανικά προϊόντα, αλλά αν πέσουν στο οπτικό σας πεδίο, συστήνω ανεπιφύλακτα τη δοκιμή τους. Αφού καθάρισε καλά ο ατμοποιητής, έσταξα αρκετό 104 και άρχισα τις πνευμονικές. Η μύτη μου δεν με γέλασε! Απίστευτα απαλή δροσιά μέντας, ελάχιστα γλυκιά που συμπληρώνεται με την χαρακτηριστική γεύση της μαύρης σοκολάτας. Η αίσθηση είναι κρεμώδης χωρίς την παραμικρή υποψία κρέμας στη γεύση όμως και η επίγευση είναι δροσιστική με όλες τις νότες από μια καλή μαύρη σοκολάτα να γεμίζουν το στόμα και να το πλημμυρίζουν! Το χτύπημα ελαφρύ ευτυχώς οπότε σιγουρεύεται και η άποψή μου για τον ατμοποιητή, παρά την μηδενική εμπειρία μου στο dripping. Το υγρό το κατατάσσω στην ίδια κατηγορία με το 105, και αν το κυνήγι των νεφών είναι κάτι που σας ενδιαφέρει, αυτό το υγρό πρέπει να βρίσκεται στη συλλογή σας! 95/100
107, 6mgTobbh Clone, 0.26Ω dual, Stingray X Clone
Μετά από καλό καθάρισμα του ατμοποιητή με βάση, έπιασα και το προτελευταίο. Ίσως ένα από τα καλά του dripping, είναι το ότι μπορείς να κάνεις γρήγορα τις δοκιμές σου. Το κακό είναι ότι όταν έχεις τη δική μου μικρή εμπειρία σε αυτή την τεχνική ατμίσματος, δεν μπορείς να προβλέψεις πάντα με ακρίβεια τη στιγμή που θα φας το καψούλι και ομολογουμένως, άτμισα αρκετό βαμβάκι σε όλη αυτή τη σειρά με τις δοκιμές. Έφερα λοιπόν το μπουκαλάκι στη μύτη και αναγνώρισα αρώματα από φρούτα του δάσους με μία καπνική νότα. Για να το δούμε και αυτό! Έσταξα αρκετό υγρό στα βαμβάκια και άρχισα τις πνευμονικές. Η μπαταρία έχει πέσει στο 3.8 αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να πυροβολήσει τα ντουμάνια στο στόμα μου. Αυτό το υγρό με μπέρδεψε καθώς αυτά που μύρισα στην αρχή δεν είχαν σχέση με τη γεύση. Ελαφρά καπνική γεύση, με κάτι φρουτώδες και λίγο γλυκάνισο. Και το χτύπημα ήταν μπόλικο. Αναγκάστηκα να στάξω λίγο στο magma καθώς το GOD θα μου επέτρεπε να παίξω λίγο με τα watt μήπως και ανακαλύψω παραπάνω λεπτομέρειες. Όντως, στα 35 W αποκάλυψε αυτό που είχα μυρίσει στην αρχή. Φρούτα του δάσους με μια καπνική νότα. Γλυκάνισος μηδέν. Το χτύπημα σχετικά ελαφρύ και η επίγευση φρουτώδεις. Μπορεί να μην με ενθουσίασε όσο το 104 και το 105, αλλά εδώ είναι που αποκαλύπτεται το μυστήριο το οποίο υπόσχεται η εταιρεία. Δύο διαφορετικοί ατμοποιητές, δύο διαφορετικά στησίματα, δύο διαφορετικές πηγές ενέργειας και δύο διαφορετικές γεύσεις! Σεβασμό στους κατασκευαστές και 93/100.
113, 6mgTobbh Clone, 0.26Ω dual, Stingray X Clone
Το τελευταίο υγρό της σειράς, και ακόμα δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι που τελειώνει αυτή η δοκιμή ή να χαίρομαι που θα επιστρέψω στην τανκάτη μου καθημερινότητα. Έφερα λοιπόν το μπουκαλάκι στη μύτη και το μόνο που μπόρεσα να αναγνωρίσω ήταν ένα άρωμα από βατόμουρο. Υποψιασμένος ότι δεν μπορεί να είναι ίδιο με το 105, έσταξα αρκετό υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα τις δρακίσιες! Σκέτο βατόμουρο κατάλαβα εδώ και φυσικά μου κίνησε υποψίες οπότε επιστράτευσα και πάλι τον magma, αφού πρώτα τον καθάρισα φυσικά! Τελικά όπως αποδείχτηκε, δεν έκανα λάθος. Η γεύση είναι σκέτο βατόμουρο, ελαφρά κρεμώδες, με καλό χτύπημα. Η επίγευση καθαρή και επίμονη, με οξύτητα και με την αίσθηση ότι έχεις μόλις φάει κάτι που περιέχει κρέμα βατόμουρο. Τίποτα το εντυπωσιακό σε αυτό το υγρό, εκτός από την καθαρότητα της γεύσης. 85/100
Συμπέρασμα. Ιδιαίτερη σειρά υγρών, με αν μη τι άλλο εντυπωσιακή συσκευασία, που απευθύνεται σε μια ομάδα ατμιστών η οποία για χάρη του ντουμανιού, συνήθως θυσιάζει τη γεύση. Περίεργο μου φάνηκε το ότι τα μπουκαλάκια για 70% VG ενώ θα περίμενα πολύ παραπάνω. Προφανώς όμως αυτό δεν είναι δυνατόν γιατί περιέχουν σίγουρα μεγάλη ποσότητα αρώματος. Μόνο το 105 δοκίμασα στον Kayfun και πρόβλημα τροφοδοσίας δεν είχα, οπότε μάλλον η VG είναι στα επίπεδα τα οποία μας λένε. Παρόλα αυτά, η γεύση όντως απογειώνεται στα μεγάλα watt και συγκεκριμένα πάνω από τα 25 με τον magma, ενώ με τον Kayfun στα 13-15 που τον άτμισα, η γεύση ήταν υποτονική. Τα υγρά διαφημίζονται ως premium και έτσι τα θεωρώ και εγώ καθώς αποδίδουν αυτό που υπόσχονται ενώ οι γεύσεις είναι καθαρές, χωρίς καμία υποψία χημικού αρώματος, και οι μεγάλες θερμοκρασίες τα απογειώνουν. Πολύ σημαντικό επίσης, και σε αντίθεση με αυτό που θα περίμενε κανείς με τέτοια σύσταση, είναι ότι δεν εμφανίζει καθόλου μάκα. Και στον Kayfun και με τα αρκετά ml που ντριπάρισα, το βαμβάκι ίσα που σκούρυνε λίγο. Με την τιμή τους βέβαια, είναι σαφές ότι δεν είναι για συνεχή χρήση. Στη σελίδα της εταιρείας, τα διαθέτουν προς $26.99 το 30μελο ή το sample pack, και δεν μπορώ να βρω λόγο που δεν αξίζουν τα λεφτά τους, για τους λάτρεις των νεφών φυσικά. Συνεχίζω να μην είμαι φαν αυτής της τεχνικής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι ασχολούνται με κάτι τέτοιο δεν αξίζουν ένα καλό υγρό που να δίνει γεύση στα νέφη τους. Και για να πω την αμαρτία μου, δεν μπορώ να πω ότι δεν βρήκα απολαυστική την εμπειρία του να παίρνω μια ωραία γεύση και να βλέπω στην εκπνοή μου να κρύβεται το φως από το ντουμάνι. Φυσικά, δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι τέτοιο σε δημόσιο χώρο, καθώς και ενοχλητικό θα το θεωρούσα, και δεν θα ήθελα να τραβάω πάνω μου τα βλέμματα για λάθος λόγο. Αν κάποιος όμως, στην ησυχία του έχει όρεξη ή τη συνήθεια να πράττει σύννεφα κατά κόρον, νομίζω ότι τα χρήματα που ζητάνε για το sample pack είναι ένα καλό έξοδο. Καλή η σκέτη VG αλλά ακόμα καλύτερη η επιλογή να ατμίζεις όπως γουστάρεις, και να επιβραβεύεσαι και με καλή γεύση. Εδώ, γνωρίζοντας ότι η πλειοψηφία των ατμιστών δεν βρίσκεται και στην καλύτερη οικονομική κατάσταση, επιθυμώ να εφιστήσω την προσοχή στο εξής: το dripping σε τόσο μεγάλα watt, είναι γνωστό ότι εξαφανίζει το υγρό μας σε χρόνο ρεκόρ. Με τίποτα λοιπόν δεν θα ήθελα κάποιος συννεφοκυνηγός να βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να ξοδέψει τόσα χρήματα, να εξαφανίσει το υγρό σε χρόνο ρεκόρ χωρίς καν να το καταλάβει και μετά να βιώσει τη στενοχώρια του να έχει υπερβεί τον προϋπολογισμό του και να μην απολαμβάνει μετά το άτμισμα της σκέτης VG που χρησιμοποιούσε πριν για να παράγει σύννεφα. Με πάσα επιφύλαξη, αν κάποιος βρίσκεται σε τέτοια θέση, η αραίωση με σκέτη VG ίσως είναι το γιατρικό. Μπορεί να μην αποδώσει τις γεύσεις τόσο έντονα και καθαρά, αλλά θα είναι μια αναβάθμιση από εκεί που πριν το μόνο που είχε ήταν ομίχλη χωρίς γεύση. Τα υγρά αναμένεται να κυκλοφορήσουν σύντομα και στην Ελληνική αγορά.
Αυτά και όλα τα υπόλοιπα review που έχω κάνει, μπορείτε να τα βρείτε και στο
http://cruiser79.blogspot.gr/
255 Απαντήσεις
54128 Εμφανίσεις
