Ήρθε η στιγμή να δούμε και την νέα τετράδα γεύσεων της Cuttwood, τετράδα που την έχω στα χέρια μου κάμποσο καιρό αλλά έμεινε πίσω. Πρόκειται λοιπόν για 2 φρουτένια, μία μέντα και ένα καπνικό. Με το τελευταίο θα ξεκινήσω καθώς είναι η πρώτη απόπειρα της εταιρείας σε καπνικό υγρό, και με το track record που έχει, θέλω να ελπίζω ότι θα το πήγε καλά.
Tobacco Trail, 3mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.60Ω, Drago Cotton. Ήπια και γλυκά καπνά με μια ιδέα μελιού. Απλοποιημένη η περιγραφή της εταιρείας, χωρίς να μας αφήνει περιθώρια για μαντεψιές και αναμενόμενα αποτελέσματα. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, έρχονται στη μύτη νότες από RY καπνικό με έντονα στοιχεία κρέμας και καραμέλας. Ίσως και ξηροί καρποί, μέλι πάντως στη μύτη δεν υπάρχει. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε για τη δοκιμή.
Δεν με πρόδωσε η μύτη μου που παραμένει πιστή μου σύντροφος στις δοκιμές. Έχουμε μια υλοποίηση του παλιού καλού κλασσικού RY4, με πολύ λιγότερους ξηρούς καρπούς, λιγότερη καραμέλα και μία κρέμα βανίλιας με αρκετά έντονη παρουσία, χωρίς όμως βούτυρο. Ρε τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... Α, ναι, το Gaucho της Lamda… Όσο το ατμίζω, υποχωρεί στο παρασκήνιο το καπνικό στοιχείο και η ένταση της κρέμας καλύπτει τα πάντα. Στην εισπνοή από τη μύτη, το καπνικό στοιχείο κυριαρχεί απόλυτα και στους παλαιότερους φέρνει μνήμες, ενώ ελάχιστα αργότερα έρχεται η κρέμα να καλύψει τα πάντα. Στην εκπνοή από τη μύτη, υπάρχει ισορροπία καπνού και κρέμας. Η παραγωγή ατμού είναι άφθονη ενώ το χτύπημα στα απόλυτα αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση δεν είναι ούτε μεγάλη σε διάρκεια, ούτε επίμονη και αφήνει αίσθηση RY4 και ψημένες νότες.
Αρκετά κατώτερο των προσδοκιών μου, αυτό το υγρό είναι απλά ευχάριστο και πολύ καλή συνοδεία για τον μεσημεριανό ή απογευματινό καφέ. Τίποτα άλλο. Αν τα προηγούμενα της εταιρείας έδειχναν ότι έχει πέσει δουλειά εκεί, αυτό είναι ένα σχετικά μέτριο αποτέλεσμα. 71/100
Outrage Orange, KF3.1ES Clone, 0.32mm SS316L, 3.0mm MC, 0.60Ω, Drago Cotton. Το όραμα της Cuttwood για τη γεύση που θα έπρεπε να έχει το πορτοκάλι. Άλλη μια λιτή περιγραφή, μόνο που αυτή τη φορά πρόκειται για μια γνωστή γεύση από την οποία ξέρουμε τι να περιμένουμε. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, έχουμε πολύ ωραίο και γλυκό άρωμα πορτοκαλιού. Στη μύτη δεν έρχεται οξύτητα και φέρνει στο μυαλό αρώματα από καραμέλα πορτοκάλι ή αναψυκτικό. Δεν βρίσκω λόγο να κάθομαι να ψάχνω κρυφά αρώματα, σε κανένα σημείο δεν μου έδωσε να καταλάβω ότι μπορεί να κρύβει τέτοια, οπότε υγρό στον ατμοποιητή και πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Δεν είναι και κάτι το εξαιρετικό αλλά μία απόδοση γεύσης η οποία μας δίνει να καταλάβουμε τι πάει να πει απλότητα. Με τίποτα δεν μπορείς να πεις ότι ατμίζοντας αυτό το υγρό, είναι σαν να δαγκώνεις πορτοκάλι. Περισσότερο σαν ζελεδάκι ή καραμέλα πορτοκάλι μοιάζει, το οποίο έχει μέσα σίγουρα και κάτι για να στρογγυλεύει τη γεύση, μάλλον κρέμα. Λείπουν στοιχεία όπως οξύτητα και σπιρτάδα από το υγρό και σε κανένα σημείο δεν βρήκα έστω και ελάχιστη πικράδα. Δεν είναι κακό σαν γεύση, μοιάζει όμως να έχει τα αρώματά του πνιγμένα από την πολλή VG, σαν κάτι να θέλει να πει αλλά να μην μπορεί. Στην εισπνοή από τη μύτη, δεν αλλάζει κάτι εκτός από μία ανεπαίσθητη αύξηση στην οξύτητα ενώ στην εκπνοή από τη μύτη ο ατμός δεν αφήνει τίποτα απολύτως. Το χτύπημα ελαφρύτατο ενώ η παραγωγή ατμού και πάλι σε υψηλά επίπεδα. Η επίγευση σύντομη, με πολύ μικρή ένταση, περιορίζεται σε μια ελαιώδη αίσθηση και κάποιες απροσδιόριστες γλυκές και όξινες νότες φρούτων.
Βαρύγδουπη δήλωση το «αυτή είναι η γεύση που θα έπρεπε να έχει το πορτοκάλι» και χωρίς αντίκρισμα. Το υγρό είναι εντελώς αδιάφορο χωρίς χαρακτήρα. Κακό δεν είναι με τίποτα, ούτε όμως και καλό. Αν μου το έδιναν να το δοκιμάσω χωρίς να ξέρω την εταιρεία παραγωγής, θα μάντευα ότι ανήκει στο παλμαρέ εταιρείας από αυτές που θεωρούμε πολλές φορές low cost και μέτριας ποιότητας. Με τίποτα δεν θα μου πήγαινε στο μυαλό η Cuttwood. 48/100
Livid Lime, 3mg, Phenomenon Zest, Clapton, 2.0mm MC, 0.50Ω, Cotton Bacon. Το όραμα της Cuttwood για τη γεύση που θα έπρεπε να έχει το lime. Ίδια περιγραφή με το προηγούμενο με μοναδική αλλαγή το φρούτο. Αγαπημένη γεύση το lime για μένα και ήδη προσπαθώ να αφήσω το προηγούμενο πίσω, ελπίζοντας αυτό να είναι πολύ καλύτερο. Το άρωμα από το μπουκαλάκι θα μπορούσα άνετα να το χαρακτηρίσω ως ζαχαρωμένο lime. Αρωματικό, με νότες γλυκάδας, οξύτητα και πικράδα. Υγρό στο Φαινόμενο και πάμε να το δούμε και γευστικά.
Αρκετά παράδοξο το γευστικό αποτέλεσμα. Σε όλη τη διάρκεια της τζούρας, έχουμε ένα γλυκόπικρο αρωματικό lime και πλήρη απουσία οξύτητας. Τη στιγμή που σταματάει όμως η εισπνοή, σκαει η οξύτητα και μαζί με τα αρώματα αφήνει μια πολύ ωραία και γευστική αίσθηση. Στη ρινική εισπνοή το άρωμα είναι πολύ έντονο και σε κάποια σημεία δίνει χημική αίσθηση, στο μεγαλύτερο διάστημα όμως, θυμίζει ξύσμα lime, όχι εντελώς καθαρό και εύκολα παρεξηγήσιμο για λεμόνι. Στην εκπνοή από τη μύτη, πέραν της μίας κάποιας οξύτητας και χημικής αίσθησης, δεν έχει κάτι να δώσει. Το χτύπημα και πάλι ελαφρύ ενώ η παραγωγή ατμού στα αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση, χαμηλής έντασης αλλά καλής διάρκειας, αφήνει γλυκιά γεύση, αρώματα lime και μια ελαιώδη αίσθηση.
Σαφώς καλύτερη απόδοση από το προηγούμενο, σε καμία περίπτωση κάτι το wow όμως. Σε μία φράση θα μπορούσα να το συνοψίσω ως ζαχαρωμένη λεμονόκουπα, με lime αντί για λεμόνι φυσικά. Και πάλι όμως, λείπουν στοιχεία και συνολική ένταση στο υγρό ενώ σίγουρα θα ήθελα οξύτητα. Και περισσότερη, και πιο μακρά σε διάρκεια. 69/100
Manic Mint, 3mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.60Ω, Drago Cotton. Το όραμα της Cuttwood για τη γεύση που θα έπρεπε να έχει η μέντα. Είναι σαφές ότι το υγρό πρόκειται για μέντα και όχι για μενθόλη και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό καθώς περιμένω και γεύση, όχι μόνο δροσιά. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, το άρωμα θυμίζει καραμέλα μέντας με γλύκα και το άρωμα της μέντας. Σίγουρα έχει μενθόλη, αλλά όχι σε βαθμό να σε τσούζει η μύτη μυρίζοντας. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.
Σωστά προέβλεψα, το υγρό δεν βασίζεται στη μενθόλη. Έχει ωραία γεύση μέντας με αρκετά γλυκά στοιχεία και θυμίζει σε πολλά σημεία Mentos με πολύ μικρότερη ένταση στη γεύση όμως. Η μενθόλη υπάρχει σε πολύ μικρό επίπεδο και είναι όση ακριβώς χρειάζεται για να δώσει στο υγρό την αίσθηση που πρέπει. Στην εισπνοή από τη μύτη, παίρνω μια αίσθηση η οποία θυμίζει κρέμα μέντας ενώ αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι η μενθόλη ελάχιστα φαίνεται. Στην εκπνοή από τη μύτη, ο ατμός δεν αφήνει κάτι χαρακτηριστικό. Η παραγωγή ατμού και πάλι σε υψηλά επίπεδα ενώ το χτύπημα, ελαφρώς ενισχυμένο, παραμένει και πάλι ελαφρύ όπως είναι αναμενόμενο. Η επίγευση είναι εντελώς ανεπαίσθητη και με ελάχιστη διάρκεια, περιορίζεται δε σε μία αίσθηση γλύκας με νότες δροσιάς.
Άλλο ένα αδιάφορο υγρό, το πρώτο όμως υγρό μέντας που δοκιμάζω το οποίο δεν σου παγώνει τον εγκέφαλο και έχει όντως δώσει βάρος στη γεύση της μέντας. Πολύ σημαντικό επίσης ότι δεν κουράζει. 65/100
Δεν βγήκε και πολύ καλή αυτή η τετράδα. Φαίνεται αυτό που λέμε αντίστροφη εξέλιξη. Θα περίμενα δηλαδή πρώτα να έχει κυκλοφορήσει αυτή η τετράδα και μετά η προηγούμενη, ως βήμα εξέλιξης δηλαδή. Εκεί, θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα, καθώς τώρα έχουμε ένα σετ το οποίο δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του προηγούμενου και δείχνει ως προχειροδουλειά ή ξεπέτα. Δεν ξέρω αν αυτό έγινε για να προλάβει τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις στην Αμερική και να τα εξελίξει μετά, πάντως στην παρούσα τους μορφή, δεν τα βλέπω να «περπατάνε».
Αυτό όπως και όλα όσα έχω κατά καιρούς γράψει, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου.