Το πάχος (σαν ποσότητα βαμβακιού) είναι το ίδιο σε όλο το μήκος. Αλλού είναι περισσότερο πατημένο, αλλού λιγότερο, για αυτό και φαίνεται σαν να περνάει εύκολα ανά φάσεις. Εγώ το ανοίγω κάπως αφού το κόψω και το ξαναρολλάρω πριν το περάσω στην αντίσταση. Το 2.5mm περνά σφιχτά (και δύσκολα) από τις πάχους 0.30mm και 2.5mm πυρήνα αντιστάσεις μου. Το 3.0mm όμως, μου φαίνεται κάπως χαλαρό (όχι πολύ) όταν τις περνάω σε έτοιμες clapton.
Συχνά, οι πρώτες τζούρες (καμιά 10αριά) μου φέρνουν μια περίεργη γεύση (ας την πούμε βαμβακίλα). Μετά στρώνει. Τι κάνετε εσείς και δεν έχετε αυτή τη γεύση;