Έχοντας κλείσει αρκετό καιρό με αποκλειστική χρήση, μία δική μου οπτική.. Όχι φυσικά παρουσίαση, αλλά θετικά κι αρνητικά που αποκόμισα. Αρχικά η δική μου έκδοση είναι
αυτή Αρκετά ικανοποιητικός ατμοποιητής, και ναι, έχει τεράστιες εισαγωγές αέρα. Το δούλευα κατά βάση με φουλ ανοιχτές σε διπλή αντίσταση. Το drip tip που έχει στη συλλογή, μιας και μου αρέσει αυτήν την περίοδο η αίσθηση του πλαστικού.
Τις πάνω τρύπες του μονωτικού τις ανοίγω σπάνια βέβαια, αλλά έτσι για να το σπάσεις λίγο ακόμα μπορεί να τις ανοίξω, είναι μικρή η διαφορά, αλλά σίγουρα παρατηρήσιμη. Ένα αρνητικό του είναι πως μόλις τις ανοίγεις, δε μένει σταθερό, αλλά παίζει πέρα δώθε. Καθώς βέβαια από το πρώτο κλικ είναι τέρμα ανοιχτές και οι πάνω, θα μου πεις άνοιξέ το τελείως να το σφηνώσεις. Το δεύτερο αρνητικό λοιπόν, πως αν το κάνεις, η πλαστική καμπανίτσα που έχει μέσα πάνω στο καπάκι, ακουμπάει το βαμβάκι μου, οπότε κλείνει τη δίοδο του αέρα, ενώ ρουφάς από το βρεγμένο σου βαμβάκι σαν καλαμάκι.
Οι κάτω πλαινές τρύπες... τι ηλίθιο πράγμα είναι αυτό..! Ποιος το σκέφτηκε;; Γιατί; Λέμε πως απλά εκεί που όλα πάνε καλά, θα πρέπει να ανεχτείς ο ατμοποιητής σου να είναι γλίτσης γιατί απλά τρέχουν. Και δεν κλείνουν τόσο εύκολα, καθώς έχω ήδη στήσει τα πηνία μου, και δεν πρόκειται να τα χαλάσω. Δεμ τρέχει πολύ, υγρασία, αλλιώς ίσως ασχολιόμουνα να αλλάξω πιο κεντρικά τη θέση των πηνίων μου αλλά..... γιατί;; Είναι σχεδόν αδύνατο να σου δώσουν αέρα εκεί που βρίσκονται, κι αν δίναν θα βάραγε εντελώς άσχετα από την αντίστασή σου.
Στην αρχή με παίδεψε λίγο το στήσιμό του, μου φαινόταν πως ότι κι αν κάνω, η πρώτη περισσευούμενη σταγόνα θα κοίταγε τις τρύπες εισαγωγής αέρα. Όχι πως έφτιαξε τελείως, αλλά τα πηγαίνει αρκετά καλύτερα πλέον, χωρίς να αλλάξω κάτι από τα στησίματά μου που έχουν αρκετό packing with cooton μέσα τους.
Το χρυσαφί υλικό αν και με είχε λίγο στην προσοχή του, δε φαίνεται να έχει καταλάβει τίποτα, το ίδιο και το μονωτικό του στους πόλους, όπου ακόμα και σε dry burns των υψηλών watt δεν έχει νιώσει. Το πλαστικό μονωτικό θερμοκρασίας στο καπάκι για τη υποδοχή του drip tip από την άλλη παίζει ήδη τόσο, που παρήγγειλα ήδη
αυτό ώστε να μην μου μείνει στο χέρι και ατμίζω χωρίς drip tip σε λίγο καιρό. Την κάτω βίδα στον 510 δεν την πείραξα καν, καθώς έχω καεί στον χυλό του κλώνου trident που μου έμεινε στο χέρι, και προτιμώ να φυσάω το γιαούρτι του plume.
Αντοχές σε watt; Δε ζορίστηκε ποτέ, τον ξεκίνησα στα 30 για τη σύγκριση του πολυχρησιμοποιημένου μου omega, ανέβηκα στα 35, 40, 43 τον έχω τώρα, και μπορεί ακόμα να δροσίζει τον ατμό. Τον ανέβασα πιο πάνω για να δω τι κάνει αλλά δε μου άρεσε το υγρό μου πλέον. Η διπλή αντίσταση που παίζει κάποιες βδομάδες είναι 0,8 με σύρμα 0,35 mm στο πάχος του συμπεριλαμβανόμενου κατσαβιδού.
Γενική εμπειρία, πολύ ικανοποιημένος για το στυλ του ατμίσματός μου από απόδοση. Μιας και τον πήρα κατίμαυρο με μαυρο drip tip πάνω στο μάυρο sigelei θεωρώ πως είναι αρκετά όμορφο σετάκι. Αν έτρεχε και λιγότερο θα τον εκθείαζα αρκετά περισσότερο. Αν βγει κάτι σημαντικό (καλό ή κακό) με το άλλο καπάκι θα επιστρέψω.