Φίλε pempis, κι εγώ όταν πρωτοδοκίμασα το tribeca, αυτή ήταν η αντίδρασή μου. «Αυτό είναι το tribeca που έχουν πάθει όλοι την πλάκα τους; Σιγά το υγρό. Το cuban cigar είναι 3 φορές καλύτερο.» Κι όλα αυτά σε κλώνο kaifun ενός φίλου. Μετά από μερικές μέρες το ξαναδοκίμασα και ήταν κάπως καλύτερο. Την Τρίτη, λοιπόν, είπα «ας πάρω ένα, δεν μπορεί να το παινεύουν όλοι χωρίς λόγο.» Το αποτέλεσμα είναι ότι εδώ και 5 μέρες σε κάθε τζούρα είναι και πιο ωραίο. Άσε που σε κάθε τζούρα φαίρνει άλλη γεύση. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Μία φέρνει καπνικό, μια ξηρούς καρπούς, μια γλυκάδα, μια αλκοολίζει. Με τη λιγοστή μου εμπειρία, έχω καταλάβει ότι τα υγρά τα κρίνεις καλύτερα μετά από μια-δυο μέρες ατμίσματος.
Η συμβουλή μου είναι, να μην το πετάξεις, άστο δυο μέρες να ωριμάσει και μετά γέμισε με αυτόν έναν άτμο. Αν τελειώσεις τον άτμο και εξακολουθεί να σε αηδιάζει, τότε όντως δε σου αρέσει. Αλλά μην το ξεφορτωθείς ακόμα.