Μου έκανε νόημα να παρκάρω δεξιά. Η στολή του φωσφόριζε στο σκοτάδι. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι έπρεπε να υπακούσω. Άλλωστε το βλέμμα του δεν σήκωνε αμφισβητήσεις. Μια καφέ γάτα όρμησε από το πεζοδρόμιο. Τι κατάρα τα δέρνει τα ευλογημένα τα ζώα δεν ξέρω, φρέναρα απότομα. Η γάτα πέρασε απέναντι, αλλά, μόλις σχεδόν πάτησα το γκάζι (γιατί το λένε έτσι;) ξαναπετάχτηκε προς τη μπροστινή μου ρόδα. Έκλεισα τα μάτια, τα έσφιξα τελείως. Το μόνο που δεν ονειρευόμουν καθώς ξύπναγα το πρωί ήταν η εικόνα ενός τροχονόμου που πατά δίπλα στο μπροστινό αριστερό μου λάστιχο πάνω σε… δεν ήθελα ούτε να το φανταστώ.
Άνοιξα τα μάτια μου. Ο τροχό με μπάνιζε με ψαρωτικό βλέμμα.
«Ώπα, τι παίζει εδώ;» μονολόγησε (

Είχα κατεβάσει 5-6 καραφάκια τσίπουρο, η αλήθεια είναι… Περίμενα το αλκοτέστ και την μπουζού μέχρι το αυτόφωρο.
Όμως…
«Τι έχουμε εδώ; Πιάσαμε λαυράκι!!! Γρήγορα, κάλεσε ενισχύσεις. Σωλήνας διαμέτρου 1εκατοστού και ομοίου ύψους, που συνεπάγεται αποθήκευση υγρών άτμισης πέραν των 2 μλ; Θάνατος!!!... Και η περιεκτικότητα σε νικοτίνη; Πού την πας αυτή, αδελφέ; Γρήγορα, εξέταση περιεκτικότητας νικοτίνης, μέτρηση ραδιενέργειας του υγρού άτμισης και βάλτε όλοι τις ειδικές στολές σας» απευθύνθηκε ο αρχηγός του μπλόκου στους υπόλοιπους.
Οι οδηγοί που περίμεναν να περάσουν τον έλεγχο εξαφανίστηκαν ως δια … ατμίας.
Και να εγώ τώρα, εδώ, να φωτογραφίζομαι σαν ο μέγας ατμοτρομοκράτης.
Κουβαλούσα, είπαν, τόση ποσότητα νικοτίνης όση 33 στρέμματα με πατάτες και 28 (ανήκουστο) στρέμματα με ντομάτες, εκτός θερμοκηπίου (άκουσον-άκουσον).
Σύντομα, τα κανάλια πήραν συνέντευξη από όλα τα ξαδέλφια τρίτου τύπου και τους γείτονες εβδόμης παρόδου:
«Ναι, ακραίος ήταν, αλλά ποτέ δεν τον φανταζόμουν μέχρι εκεί…»
«Ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα, ήσυχος φαινόταν…»
Μετρώ τις μέρες που θα βγω…
15.000 +1
Θα προμηθευτώ στη μαύρη ένα υγρό δυόσμο – χαμομήλι, στα 0,006 mg/ml.
Θα μαστουρώνω σε στάση ανάτασης χεριών – διάστασης ποδιών στην Πλατεία…
Οι περαστικοί καπνιστές θα μου ρίχνουν τα καυσαέρια του καπνίσματός τους, εννοώντας ¨καλά να πάθεις δικέ μου, που ήθελες να το παίξεις περιθώριο και καλά…»
Κι εγώ θα βήχω… Μάλλον με πείραξε το δυνατό χαμομήλι, πανάθεμάτο…