Όντως πολύ ωραίο κείμενο..!

Έκλεισα 3 εβδομάδες χωρίς Κάππα-Ταφ και ενώ σήμερα κουβαλάω πολλά περισσότερα από ένα πακέτο τσιγάρα και ένα αναπτήρα, υπάρχουν πάμπολες στιγμές που κοιτάζω το Ego-T στο χέρι μου και το ευγνωμονώ γι'αυτό που μου έδωσε.. σίγουρα υπάρχουν και στιγμές, πολύ λίγες όμως που φέρνω στο μυαλό και το Κάππα-Ταφ, σε καμμία των περιπτώσεων όμως δεν θέλω να το ξαναβάλω στο στόμα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Ξέρω τον εαυτό μου και γνωρίζω πόσο θα με χαλάσει η στιγμή που θα το ανάψω, αν ποτέ το ανάψω στο μέλλον, πράγμα που ακόμα ψάχνω να βρω αν κρέμεται από ένα χοντρό σχοινί ή απλά από μια λεπτή κλωστή.. χοντρό σχοινί γιατί αισθάνομαι ότι δεν το θέλω πια στη ζωή μου, έχω κάτι που με καλύπτει απόλυτα. Αλλά και μια λεπτή κλωστή γιατί ίσως αύριο μεθαύριο απλά βαρεθώ τα διαδικαστικά του Ήτα-Καππα.. το τρίτο σενάριο, αυτό του κοψίματος δηλαδή δεν το βλέπω καθόλου στο σύντομο προσεχές μέλλον πάντως. Για μακρυά ποιος ξέρει..
Αυτή τη στιγμή αναρρωτιέμαι γιατί αυτός ο παραλογισμός από μεριά μου, είμαι χαρούμενος, έχω ένα τρομερό εργαλείο δίπλα στην οθόνη μου, είμαι ακόμα όπως αισθάνθηκα απ'την πρώτη κιόλας στιγμή, πριν από 3 εβδομάδες.
Άλλος άνθρωπος..!
